تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805661368
اگر در خانه محصل دارید و برای سرگرم کردن فرزند کوچکتان به مشکل برخورده اید، این مطلب را بخوانید مطالعه با اعمال شاقه!
واضح آرشیو وب فارسی:شهرآرا: تکتم جاوید- تا زمانی که بچه ندارید همه چیز در خانه سرجای خودش است اما وقتی پای یک بچه به خانه باز می شود نظم و ترتیب خیلی از کارها به هم می ریزد. به ویژه اگر فرزند بزرگ تری داشته باشید که تحمل این خواهر یا برادر تازه واردش را ندارد. مامان، نمی تونم درس بخونم! فرزند دومش یک پسر سه ساله است. هرچقدر در طول سال تحصیلی مراقب بچه ها هست، کافی نیست؛ روزهای امتحان باید مدام نگران این باشد که دختر بزرگش بنشیند پای درس و مشق و مواظب باشد پسر کوچکش دور و بر او نچرخد. به محض اینکه دفتر و کتاب روی زمین باز می شود انگار وسیله بازی و سرگرمی خوبی برایش فراهم می شود و آن قدر دور و بر خواهرش می رود و می آید که بالاخره صدای جیغ و داد او بلند می شود و مدام صدا می زند که « مامان بیا از اتاق ببرش بیرون...» و معمولا هم مادر در این روزها کلافه می شود که چطور پسر کوچکش را سرگرم کند و به او بفهماند که کاری به کار خواهرش نداشته باشد. محیط خانه را فراهم کنید تا کودک به آن عادت کند حسین جانعلی پور، روان شناس کودک و نوجوان درباره مراقبت از فرزندان کوچک خانه و پیشگیری از مزاحمت آنان برای خواهر و برادر بزرگ تر می گوید: والدین باید در تمام طول سال مراقب اوضاع باشند و شرایط را طوری فراهم کنند که هم فرزند بزرگ تر در آسایش درس بخواند و هم فرزند کوچک تر با شرایط خانه آشنا باشد. وی ادامه می دهد: اگر می خواهید محیط خانه برای تحصیل فرزندتان مهیا باشد، آرامش را برقرار کنید و از درگیری های تنش های عصبی بین خود و همسرتان کم کنید. در روزهای امتحان نباید هیچ درگیری و جر و بحثی بین زن و شوهر رخ بدهد. این روان شناس با اشاره به اینکه کودک را باید با شرایط خانه هماهنگ کرد، تاکید می کند: اگر به کودک ٣ یا ۴ ساله خود مدام بگویید « به خواهرت کاری نداشته باش»، « توی اتاق برادرت نرو» یا جملاتی از این قبیل او دقیقا متوجه وضعیت خواهر یا برادر بزرگش نمی شود و این پرهیزها او را بیشتر به حضور در کنار خواهر و برادر بزرگش ترغیب می کند. بهتر این است شرایط خانه را ببیند و تغییر اوضاع را درک کند. برنامه خواب و بیداری همه را تغییر دهید جانعلی پور توصیه می کند: قبل از شروع روزهای امتحان خانه را آرام کنید، ساعت خواب فرزند بزرگ تر را تنظیم و فرزند کوچک تر خود را هم وادار کنید مثل او در خانه آرام باشد و سر ساعت معین بخوابد. وی اظهار می کند: میهمانی ها و دوره های خانوادگی را کمتر کنید و خودتان هم کمتر از خانه خارج شوید. فرزند کوچک تر شما باید ببیند که مدتی است همه در خانه آرام صحبت می کنند، هر کسی در اتاق خودش است و کمتر با خواهر یا برادر بزرگ تر صحبت می کنید. او بیشتر مواقع در اتاق است کسی بدون اجازه وارد اتاق نمی شود. براساس همین رفتارهای عینی و ساده است که فرزند کوچک تر شما که مفهومی از مدرسه و درس خواندن در ذهن ندارد شرایط جدید را پذیرفته و آن را اجرا می کند. از کودک کوچک تر کمک بگیرید این روان شناس کودک و نوجوان همچنین خاطرنشان می کند: به کودک کوچک تر خود در خانه مسئولیت بدهید. به او بیاموزید که در غیاب فرزند بزرگ تر در کارهای خانه به پدر یا مادر کمک کنند. وقتی بازی می کنند یا تلویزیون می بینند، تاکید کنید که آرام تر باشند. وقتی فرزند دیگر شما در حال درس خواندن است کتاب های قصه زیبا و رنگی را دور کودک خود بچینید و کمک کنید تا آن ها را بخواند. به این ترتیب فرهنگ درس خواندن و مطالعه را از کودکی به او آموزش داده اید. بین فرزندان عدالت را برقرار کنید اگر والدین نتوانند میان فرزندانشان برابری و مساوات برقرار کنند، مشکلات بسیاری بروز می کند. کودکان بسیار حساس و دقیق هستند، یک بوسه، در آغوش گرفتن طولانی تر یا کوتاه تر، تنبیه و تشویق، پول، خوراکی و مقدار غذایی که برای هرکدام از فرزندانتان در ظرف می ریزید، همه از مواردی هستند که شاید شما خودتان متوجه نباشید اما فرزندان شما به آن ها بسیار توجه دارند و در صورتی که کوچک ترین تفاوتی در آن ها ببینند، بسیار ناراحت می شوند و حس می کنند والدین آن ها، خواهر یا برادرشان را بیشتر دوست دارند. این موارد موجب می شود فرزند شما ناراحت شود و ناراحتی اش را در دلش بریزد و بعد در مورد کوچک ترین و بی اهمیت ترین مسئله ممکن با خواهر و برادرش دعوا و عقده هایش را بر سر او خالی می کند. وای به روزی که پدر و مادر امتحان دارند حالا به هزار و یک دلیل شخصی و اجتماعی بیشتر آدم های بزرگ سالی که سال ها از درس و مدرسه دور بوده اند، به سراغ ادامه تحصیل رفتند. از بین همه این ها تعداد زیادی زن ها و مردانی هستند که یک یا چند فرزند دارند یعنی در روزهایی که خودشان مادر و پدر شده اند، درس می خوانند. درس خواندن به تنهایی کاری است که می تواند بیشتر وقت استراحت یا تفریح شما را بگیرد، چه برسد به اینکه خانه و زندگی و فرزند هم داشته باشید. به ویژه روزهای امتحانات پایان ترم زمانی است که بیشتر والدین نمی دانند تا فرزند یا فرزندان کوچک خانه که درس نمی خوانند و از درس خواندن هم چیزی نمی دانند، چگونه مراقبت کنند. پاسخ به سوالاتی از این قبیل که در این شرایط بهترین کار چیست؟ آیا باید بچه ها را از خانه بیرون کرد یا نه؟ و چگونه باید شرایط مادر یا پدر را برایشان قابل قبول کرد را از زبان یک روان شناس بخوانید. بستگی به نوع دلبستگی دارد براساس اصول روان شناختی، اینکه فرزند شما چگونه شرایط شما را می پذیرد و به چه ترتیبی در خانه رفتار می کند، به نوع تربیت شما مربوط می شود. علی سلمانی زاده، روان شناس و مشاور خانواده این گونه موضوع را شرح می دهد: اصل ماجرای نحوه رفتار فرزند به نحوه رفتار مادر در یک سال ابتدایی تولد کودک بستگی دارد. اینکه آن زمان آیا مادر همواره در کنار فرزند بوده و همه خواسته های او را برآورده کرده یا خیر. درصورتی که مادر همیشه در کنار کودک باشد، همه نیازهایش را برآورده کند و فضای امنی را برایش برآورده سازد، کودک از آن پس در بزرگ سالی به همه اعتماد خواهد کرد و این یعنی دلبستگی ایمن در کودک شکل گرفته است. وی ادامه می دهد: اگر در سویی دیگر مادر در دوران کودکی کنار کودک نبوده، خواسته های او را برآورده نکرده یا همواره مادری خسته و بی حوصله بوده است، کودکی که در سال های بعد خواهد داشت، فرزندی بی طاقت، کم تحمل و وابسته خواهدبود. آن ها که بیشتر شکست می خورند تحقیقات نشان می دهد کودکانی که در سال تولد دچار بی مهری و بی توجهی قرار گرفته اند، در آینده تبدیل به کودکانی سخت و عصبانی خواهند شد. به اطرافیان خود بی اعتماد هستند، دلبستگی ناایمن دارند و اجتنابی بار می آیند. در بیشتر مراحل مهم زندگی شکست می خورند؛ به ویژه در بین افرادی که در زندگی مشترک دچار مشکل می شوند و طلاق می گیرند، چنین شخصیت هایی بیشتر دیده می شوند. از نوزادی برای کودک کتاب بخوانید وی به مادران توصیه می کند: یک راهکار موثر این است که از دوران نوزادی برای کودک خود قصه و کتاب بخوانید. به این ترتیب در سال های بعد اگر مادر کتاب بردارد و شروع به خواندن کند برای کودک داستان های خوب و قصه های مادرانه تداعی می شود و او نیز به درس خواندن علاقه نشان می دهد. آن وقت هنگام درس خواندن مادر سعی در جلب توجه نخواهدکرد. برای شب های امتحان برنامه ریزی کنید این روان شناس درباره روش دیگر پذیرش درس خواندن والدین در کودک می گوید: نباید درس خواندن را به شب های امتحان موکول کنید. این روش اشتباه است زیرا نمی توانید به کودک بقبولانید که از دو هفته تمام شرایط شما را تحمل کند. به جای این کار درس های را در طول ترم مرور کنید. خیلی وقت ها برنامه همان طورکه ما می خواهیم پیش نمی رود. بیشتر مادرها از این گلایه دارند که درست شب امتحان فرزندشان بیمار شده و آن ها نتوانستند درس بخوانند. وی ادامه می دهد: برای روزهای درس خواندن برنامه ریزی کنید. اگر در طول ترم به ویژه زمان هایی که کودک در حال بازی کردن است یا در خانه نیست درس بخوانید، شب های امتحان با استرس کمتر و خیال راحت تری می گذرد. کودک بالاتر از دو سال می تواند دو یا سه ساعت در روز به همراه پدرش باشد و از خانه برای تفریح خانه خارج شود. پس می توانید از این فرصت استفاده کنید و وقتی در خانه نیستند، درس بخوانید. با فاصله های کوتاه با کودک بازی کنید سلمانی زاده با تاکید بر اینکه کودکان علاقه به بازی کردن و شادابی دارند، می گوید: اشتباه دیگر مادران این است که در ایام امتحانات چند ساعت مداوم پای درس خواندن می نشینند و به چیز دیگری توجه نمی کنند، درحالی که باید این رفتار را تغییر بدهید. ممکن است به محض اینکه شروع به درس خواندن می کنید کودک به سوی شما بیاید و بخواهد با شما بازی کند. پس از نیم ساعت درس خواندن کتاب را رها کنید و با کودک بازی کنید. برای اینکه کودک را سرگرم کنید همین طورکه کارهای خانه را انجام می دهید از او هم کمک بگیرید و با او بازی کنید. بهترین کار این است که کمی درس بخوانید و در حین انجام دادن کار خانه با فرزندتان بازی کنید. پس از نیم ساعت بازی کردن که نیاز کودک به توجه و شادی برآورده شد، می توانید به کار خود ادامه بدهید. از دیگران برای نگه داشتن کودک کمک بگیرید وی همچنین خاطرنشان می کند: تا جایی که می توانید با برنامه ریزی از کودک خود مراقبت کنید اما در صورتی که نتوانستید از اعضای خانواده خود یا دوستان صمیمی که فرزندتان با آن ها احساس راحتی می کند و حس غریبی ندارد، کمک بگیرید. از ان ها بخواهید برای چند ساعت از فرزند شما نگه داری کنند. خلاقیت داشته باشید و بازی بسازید وی تاکید می کند: به جای غرزدن از اینکه فرزند شما اجازه نمی دهد درس بخوانید، با خلاقیت سرگرمش کنید. برایش بازی بچینید و ترتیبی بدهید که سرگرم شود. با وسایل و اسباب بازی هایی که دارد مانند لگو برایش خانه ای درست کنید که بتواند ساعتی با آن ها مشغول و سرگرم باشد. سه تا پنج سالگی دوره سریع ترین رشد برای لوب پیشانی مغز و افزایش سرعت پردازش آن است. پیشرفت این ناحیه از مغز به این معنی است که فرد می تواند با شخصیت و جنسیت خود بیشتر آشنا شود، مشکلات را بشناسد و در پی یافتن راه حل آن ها باشد، روی یک کار به خوبی تمرکز کند، به خوبی سخن بگوید و هیجانات خود را کنترل کند. تا حدود سن شش سالگی مغز تا حدود ۹۰درصد وزن مغز بزرگ سالان را دارد و تراکم آن به بیشترین میزان می رسد. کودکان در این سن به بازی های گروهی و مشترک علاقه پیدا می کنند و در حین این بازی ها ظرفیت های گسترده تفکر نمادین مغز خود را نشان می دهند. همچنین آن ها در این سن می توانند فرایند تفکر خود را به خوبی تنظیم کنند و دلایل رفتارهای خود را به خوبی توضیح دهند. سال های سه تا پنج سالگی سال های «تجربه های نخستین» هستند؛ کودک در این سال ها برخی غذاها را برای نخستین بار می خورد، با والدین خود به آرایشگاه می رود، ممکن است رفتن به سینما را تجربه کند، به مهدکودک برود و به طورکلی بیشتر بودن در جمع و دور بودن از پدر و مادر را بیازماید. او هم اکنون بخشی از فرایند تفکر منطقی را می داند و علت و معلول ها را درک می کند به همین دلیل است که به حرف پدر و مادر خود گوش می کند و قانون پذیر می شود اما همه این ها دلیل خوبی نیست که شما بازی او را نادیده بگیرید و تصور کنید که می تواند آن را به دلیلی که شما می خواهید، ترک کند. نخست اینکه کودکان در این سن علاقه مند هستند موضوعاتی را که درباره آن ها فکر می کنند، با والدین خود در میان بگذارند. بهترین راه برای ایجاد چنین شرایطی انتخاب اسباب بازی هایی است که یک فرایند بازی مشترک و شاد را پدید بیاورند. کودک در سنین پایین تر توانسته است با اسباب بازی هایی این چنین جایگاه اشیا و افراد به صورت مستقل ترسیم کند و تفاوت حجم ها را بفهمد. اکنون می تواند به وسیله آن و با مشارکت والدین خود، آنچه را که خود می خواهد، بیافریند.
شنبه ، ۲۶دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهرآرا]
[مشاهده در: www.shahrara.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها