تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816313230
دیواری به بلندای مهربانی
واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: اکبر عبدی، بازیگر گرانمایه کشورمان در خاطره ا ی می گوید: یک روز در محل فیلمبرداری سریالی بودیم؛ هوا هم خیلی سرد بود. (مرحوم) حسین پناهی از ماشین پیاده شد بدون کاپشن گفتم: حسین، این جوری از خانه آمدی بیرون؟ نگفتی سرما می خوری؟ کاپشن خوشگلت کو؟ گفت: کاپشن قشنگی بود، نه؟ گفتم: آره. گفت: من هم خیلی دوستش داشتم، ولی سر راه یکی را دیدم آن را هم دوست داشت و هم احتیاجش داشت، اما من فقط دوستش داشتم...! قصه مهربانی و جوانمردی ایرانیان نسبت به هموطنان خود در هر دوره و زمان، میراثی ماندگار و کم نظیر در فرهنگ مردمان کشورمان است. تاریخ راکه ورق می زنی، می بینی مردم این دیار در هر بلوا و بلایایی که گرفتار شده اند، دست از کمک به یکدیگر برنداشته اند. یکی غذایش را تقسیم کرده، یکی در خانه اش را بازگذاشته، میوه های باغ اش را بخشیده و یکی هم همه دارایی اش را وقف کرده است. پیرمردی برایم تعریف می کرد در چند دهه قبل وقتی که در روستایش به دلیل حضور قوای متفقین در کشور و محل زندگی اش دچار قحطی نان شده بودند، چرا چند نانوا که اصالتاً همولایتی آنها بودند و در تهران نانوایی داشتند، با بردن چندین کیسه آرد به روستا با پخت نان، اهالی این روستا و روستاهای مجاور را از گرسنگی نجات داده بودند. او به نیکی از این مردان که هیچ نام و نشانی دیگری از آنها باقی نمانده است، یاد می کرد. دیوار مهربانی تازه ترین نمونه زیبای مهرورزی ایرانیان است و ما که درس گرفته در مکتب پیامبر رحمت و مهربانی هستیم، در هیچ برهه ای از زمان، همدیگر را رها نکرده ایم و حالا زندگی پرشتاب ماشینی و رونق فضای مجازی، دیدن دیوارهای مهربانی، قلب نوع دوست همگی مان را شاد می کند. اهداف دیوار مهربانی دیوارهای مهربانی شاید بزرگترین سرمایه اجتماعی کشور است که باید قدردان آن باشیم. این دیوار بخشی از یک دیوار در خیابانی از شهرمان است که بر روی آن قلاب هایی ساده برای آویزان کردن پوشاک، تعبیه شده است. در حاشیه دیوار مهربانی هم نوشته هایی مشاهده می شود که از مردم دعوت می کند تا آنچه را که احتیاج ندارند، برای نیازمندان بر روی قلاب ها بیاویزند. دیوارهایی که اینچنین رنگ و بوی مهربانی به خود می گیرند، ترجمان خیرخواهی را می گستراند تا کسانی که دارا شدند، به یاد بیاورند که بهتر است ببخشند و زمانی که نیازمندند، از دیوار مهربانی آنچه را که نیازدارند، بی منت بردارند. این دیوارها بی آنکه هزینه ای برای تبلیغات اش صرف کرده باشیم، بازتابی گسترده داشته است و هر روز استقبال از آن بیشتر می شود. حالا که پیام دیوارهای مهربان ایران به گوش جهانیان هم رسیده است، به نظر می رسد برای برقرار ماندن این حرکت انسانی و اجتماعی و ساماندهی آن، باید حمایت های خاص صورت بگیرد. «دیوار مهربانی» با هدف برآورده ساختن نیاز افراد بی بضاعت و کم بضاعت به صورت خودجوش، بر اساس خصلت و عشق و محبت ایرانیان نسبت به همنوعان خود در اقصی نقاط کشورمان شکل گرفته و با استقبال مردم نیز روبرو شده است. اما چه کسی مبدع این مهربانی دیواری است؟ دیوارهای مهربانی با شعار «نیاز نداری بگذار، نیاز داری بردار» در یکی از ماه های پائیز امسال شروع به کار کرد، و از همان روزهای آغازین، نوید بخش گرمای پوشاک برای کسانی شد که به آن ها نیاز دارند. لباس ها و کفش هایی که البته سالم و نو است، اما دیگر از آنها استفاده نمی کنیم، می تواند میهمان دیوارهای مهربانی شوند و از این طریق به دست نیازمندان برسند. آغازگر دیوار مهربانی را یکی از شهروندان مشهدی می دانند که دیوار مهربانی را در خیابان گویای مشهد راه اندازی کرد. او که نمی خواهد نامش برملا شود در این باره که این ایده از کجا و چگونه به ذهنش رسیده است، می گوید: «چند تا ایده شبیه به این را در اینترنت دیده بودم. در استرالیا مردم در یک روز مشخص وسایلی را که نیاز ندارند، پشت در می گذارند و بادبادکی بزرگ را هم هوا می کنند تا مردم شهر بدانند که در آن خانه، کارهای خیر انجام می شود. عکس دیگری هم دیدم که مربوط به استان گیلان بود. جایی را مشخص کرده بودند که مردم لباس های اضافی شان را می گذاشتند تا هر کس که لازم دارد، آن ها را بردارد. شنیدم در تهران هم یخچالی گذاشته اند و مردم برای گرسنگان، در داخل آن خوراکی می گذارند.» این شهروند نیکوکار می افزاید: در اروپا شبیه این طرح فراوان به چشم می خورد. کانتینرهای بزرگ فلزی در هر محله وجود دارد تا ساکنان، لباس ها و کفش های اضافی شان را در آن بگذارند. او می گوید: وقتی دیوار مهربانی را تدارک دیدم، روزهای اول نگران بودم کسانی بیایند و همه لباس ها را بردارند و بروند، ولی این اتفاق نیفتاد. شکر خدا استقبال خوبی از دیوار مهربانی شده است و به چشم خودم دیدم که یک نفر 2 دست کت و شلوار کاور شده و تقریباً نو را به این جالباسی آویزان کرد. کت و شلوارها را از خشکشویی آورده بود. بعد از این اتفاق یک نفر آمد و چند تا لباس بچگانه برداشت و رفت؛ یعنی اصلاً و ابداً دست به کت و شلوارها نزد. در مدت کوتاهی شبکه های اجتماعی رسالت خود در بازتاب این اقدام به خوبی ایفا کردند و دیوارهای مهربانی در نقاط مختلف کشور، به راه افتاد. حرکت های پرشور مردمی 27 آذر امسال عده ای از جوانان پرشور تبریزی، با اطلاعیه ای که پیش تر در شبکه های اجتماعی و تلگرام منتشر کردند، بخشی از لباس های بدون استفاده خود را بر دیواری آویختند تا نیازمندان این شهر، بی هیچ شرمندگی، پوشاک مورد نیاز خود را در این فصل سرد سال، از روی دیوار بردارند. در این طرح از همه شهروندان خواسته شده بود تا لباس ها را بر روی دیواری که از قبل برای همین کار در نظر گرفته شده است، بیاویزند تا نیازمندان از لباس های آویخته شده بر این دیوار، استفاده کنند. چند روز بعد عده ای جوان ناشناس دیواری با نام مهربانی در شیراز ایجاد کردند تا مردم این شهر لباس های بدون استفاده شان را در آنجا بیاویزند و فقرا بدون واسطه، آنها را بردارند. روی همه این دیوارها یک شعار حک شده است، «لازم داری بردار، لازم نداری بگذار». در مهاباد بر روی این دیوار بنری از سوی نیکوکاران به زبان کردی با عنوان «ههن ته داینی، پیویستته، هه لیگره» (نیاز نداری بگذار، نیاز داری بردار) نصب شده است که توجه همگان را به خود جلب کرده و موجب شده است اقشار مختلف مردم این شهر کمک های خود را اهدا کنند. اهالی کرج، دوم دی امسال نخستین دیوار مهربانی را در خیابان سرداران گمنام راه اندازی کردند. حمید کرمیار، یکی از اعضای این گروه می گوید: پس از دیدن عکس های دیوارهای مهربانی در شهرهای کشور تصمیم گرفتیم به توسعه فرهنگ مهربانی کمک کنیم. او می افزاید: بسیاری می گویند با توجه به نبود ناظر، هیچ تضمینی برای رسیدن اقلام و وسایل به نیازمندان واقعی وجود ندارد و پاسخ ما این است که تلاش می کنیم اعتماد از دست رفته هموطنان مان را از این طریق برگردانیم. عده ای جوان کرمانشاهی، دیواری با نام مهربانی ایجاد کرده اند و مراسم افتتاح این دیوار مهربانی در حاشیه میدان رفعتیه کرمانشاه برگزار شده است. جمعی از مردم خیرخواه و نوع دوست کرمانشاهی با در دست داشتن پوشاک در این محل حضور یافته اند و با به دیوار آویختن این البسه، آنها را در اختیار نیازمندان قرار داده اند. در قزوین مردم علاوه بر لباس، مواد خوراکی را هم برای نیازمندان در کنار دیوارهای مهربانی گذاشته اند. شب یلدا امسال یخچالی از خوراکی ها برای افراد نیازمند پر شده بود، تا آنها نیز یلدایی به یادماندنی داشته باشند. دیوار، فاصله ها را پس زد جعفر 21 ساله با بیان این که «دیوار در ادبیات ما نمادی از فاصله و ناامیدی است، ولی این حرکت سبب شده است معنایی که از دیوار در ذهن ما ایرانیان نقش بسته است، عوض شود» می گوید: در شبکه های اجتماعی از دیوارهای مهربانی آگاه شدم و بعد یکی از این دیوارها را دیدم که البته بیشتر از دیوار مهربانی، به نرده مهربانی شباهت داشت. روی این نرده یک چوب لباسی نصب شده بود که تعدادی لباس بر آن آویزان و یک تابلو کنار آن نصب شده و بر آن نوشته شده بود: «دیوار مهربانی.» چند دقیقه ای که آنجا بودم، یک خانم را دیدم که تعدادی لباس به آنجا آویزان کرد». او می افزاید: دیوار مهربانی باید برآورده کننده نیازهای افراد باشد و باید بدانیم هر چه را که خود می پسندیم، بر روی این دیوار آویزان کنیم تا دیگران بتوانند از آن استفاده کنند. حاشیه نشینان نیازمند گرمای نهفته در دیوارهای مهربانی را از زمانی می توانیم به خوبی لمس کنیم که بدانیم در کشور ما به گفته آمارهای رسمی، حدود 15 هزار بی خانمان وجود دارند، اما روایت فقر بسیار تأسف بارتر از این است. وجود 18 میلیون حاشیه نشین در ایران که بسیاری از آنان حتی از پس تأمین نیازهای حداقلی شان بر نمی آیند، به خوبی نشان می دهند که وجود دیوارهای مهربانی نه فقط لازم است، بلکه باید این حرکت های خود جوش مردمی بیشتر و فراگیرتر شود. مردم چه می گویند؟ برخی شهروندان معتقدند فعالیت دیوارهای مهربانی باید گسترده تر شود. نیازمندان فقط به لباس نیاز ندارند، بسیاری از وسایل دیگر وجود دارند که افراد نیازمند به آنها احتیاج دارند. وسایل گرمایشی، پتو و زیرانداز نیز می تواند جزو وسایلی باشد که علاوه بر شهروندان، تولیدکنندگان این وسایل هم آنها را به دیوارهای مهربانی شهر اضافه کنند. رویا 34 ساله ـ کارمند می گوید: دیوارهای مهربانی باید در مناطقی از شهر که مردمان آن مرفه تر هستند، راه اندازی شود و آنها کمک های بیشتری به مردم نیازمند ارائه دهند. امیرحسین 24 ساله ـ دانشجو اما اعتقاد دارد که در کنار دیوارهای مهربانی باید نظارت هایی نیز وجود داشته باشد تا از برخی سوء استفاده های احتمالی پیشگیری به عمل آید. او می گوید: بسیاری از تولیدکنندگان وسایل گرمایشی پوشاک به واسطه اعتقاداتی که دارند، برای زکات کار خود بخشی از وسایل و لباس های تولید خود را در مناطق حاشیه ای شهر به رایگان اهدا می کنند و دیوارهای مهربانی می تواند برآورده کننده نیازهای اولیه مثل لباس های گرم و کفش های مناسبی باشد که افراد نیازمند پول تهیه آنها را ندارند. البته بعضی از سودجویان هم می توانند به طور خودجوش دست به افتتاح دیوارهای مهربانی بزنند و از این طریق سوء استفاده هایی هم انجام دهند، اما نهادهای متولی می توانند نسبت به سر و سامان دادن به این دیوارها اقدام کنند تا رفتار سودجویان نتواند در اعتماد مردم به دیوارهای مهربانی، خدشه ایجاد کند. بازتاب جهانی دیوارهای مهربانی ایران بازتاب جهانی داشته است و رسانه هایی هم این حرکت ایرانیان را ستوده اند. شبکه بی بی سی درباره این حرکت می گوید: «ایرانیان در حال سازماندهی کمک های خیریه به شکل دیوارهای مهربانی در فضاهای باز هستند. این دیوارها در شهرهای بزرگ برپا و سبب ترویج بحث هایی به صورت آنلاین درباره تلاش برای کمک به افراد فقیر شده است.» پایگاه شبکه آمریکایی سی ان ان (CNN) از «ایمان به انسانیت» سخن به میان آورده است و می نویسد «به دنبال چیزی برای بازسازی ایمان خود به انسانیت هستی؟ شاید این موضوع به شما کمک کند: با ورود ایران به زمستانی سرد، مردم محلی، طرحی مبتکرانه را برای گرم نگه داشتن بی خانمان ها ابداع کرده اند. دیوارهای محبت که مردم می توانند لباس هایی را که نیازی به آنها ندارند، در آنجا اهدا کنند. در حال ظهور در سراسر کشور است. پیام این دیوار ساده است: اگر نیاز داری بردار و اگر نیاز نداری بگذار. این شعاری است که روی چند رخت آویز و قلاب وصل شده روی دیوار نوشته شده است.» دویچه وله درباره دیوارهای مهربانی آورده است: «این حرکت، به نوعی خودجوش و خلاقانه است، یعنی توسط مردم اجرا می شود و به همین دلیل می تواند تاثیرگذاری بیشتری بر اقشار مختلف جامعه داشته باشد». بر اساس گزارش روزنامه گاردین، کمپینی به نام «پایان کارتن خوابی» با راه انداختن طرح «یخچال مهربانی» برای نخستین بار در شهر تهران رخ داده و در شهرهای لاهیجان و رشت و کرج نیز از آن الگوبرداری شده است. روزنامه ایتالیایی «لاستمپا» در گزارشی، از دیوارهای مهربانی در ایران می نویسد: ما در اروپا در پشت دیوارهای بتونی و پیچیده در سیم خاردار، هراس هایمان را پنهان می کنیم، در حالی که در ایران، دیوارها معنای دیگری پیدا می کنند.» این روزنامه ایتالیایی می افزاید: برخی از دیوارها، جدا می کنند و برخی دیگر وصل کننده هستند. زیباترین داستان شب میلاد مسیح (ع) را می توان در شهر مشهد با دو و نیم میلیون نفر جمعیت در شمال شرقی ایران پیدا کرد. در یکی از روزهای ماه دسامبر، یکی از اهالی این شهر با کوبیدن چندین میخ بر روی یکی از دیوارهای شهر، چندین لباس بر آن آویزان کرد و در کنار آن نوشت «اگر نیاز نداری بگذار و اگر نیاز داری بردار»، در عرض چند ساعت، انبوهی، از شلوار و پلیور و پالتو بر روی قلاب های نصب شده بر روی آن دیوار ظاهر شد. این روزنامه می نویسد: ابتکار عمل «دیوار مهربانی» از آن پس به سرعت و از طریق مسیر شبکه های اجتماعی در سراسر ایران گسترش یافت. «فقط به یک دیوار و رنگ و چند چوب لباسی نیاز نداری» تا دیوار مهربانی را بنا کنی؟» لاستمپا می افزاید: در پی دستیابی به توافق تاریخی هسته ای، روحانی رئیس جمهوری در تلاش است تا ایران را از انزوای بین المللی خارج کند. اما این کشور کماکان با رکود اقتصادی و پیامدهای تحریم و بیکاری دست به گریبان است و به همین دلیل مردم ایران وارد صحنه شده اند تا آنچه را که در توان دارند، انجام دهند. حرکتی ساده، اما پرمعنا سرهنگ مجید غفاری ـ مسئول مرکز اطلاع رسانی نیروی انتظامی درباره دیوار مهربانی به گزارشگر روزنامه اطلاعات می گوید: «نیاز نداری بگذار و اگر نیاز داری بردار»، جمله ساده ای و در عین حال بسیار پر معنا و نوید بخش است. یعنی هنوز هم مردم نور ایمانی در دل هایشان روشن که برای همنوعان خود دلسوزی کنند. این حرکت به دور از هر تبلیغ و ریاکاری، بسیار سنجیده و کارآمد بوده است. این کارشناس پلیس می افزاید: طرح «دیوار مهربانی» به معنای برآورده کردن یک سری نیازهای قابل دسترس است. خیلی از ما برخی مواقع لباس و یا وسایل خانه های مان را که هنوز قابلیت استفاده بالایی دارند، در انبارها می گذاریم تا فرسوده شوند. اما ایده دیوار مهربانی سبب شده است که بسیاری از این لباس ها و دیگر وسایل را در اختیار افرادی که بضاعت مالی کمتری دارند، قرار دهیم. مثلاً فردی که 2 سال قبل کاپشنی را خریده بوده و حالا کمی برایش تنگ شده است، او با خرید پالتویی نو، می خواهد کاپشن اش را به کسی بدهد که بتواند از آن استفاده کند. غفاری تاکید می کند: دیوار مهربانی این قابلیت را هم دارد که آبروداری کند. یعنی کسانی که با وجود وضع نامناسب اقتصادی و حقوق های کم، توانایی تامین هزینه های زندگی شان را ندارند حداقل با حفظ آبرو می توانند برخی البسه و دیگر وسایل مورد نیاز خود و خانوادهایشان را از قلاب های این دیوارها بردارند. مسئول اطلاع رسانی ناجا، می افزاید: علاوه بر لباس، برخی وسایل مثل یخچال، تلویزیون های قدیمی، پنکه و حتی مواد خوراکی نیز می توانند در کنار دیوارهای مهربانی گذاشته شوند تا افرادی که نیاز دارند، آنها را به خانه هایشان ببرند. غفاری به اشاره به اینکه در فرهنگ دینی ما به کمک ها بدون منت و ریاکاری توصیه شده است، اضافه می کند: گذاشتن پوشاک و وسایل زندگی در کنار دیوارهای مهربانی نباید جنبه ریاکاری داشته باشد. می دانیم که ائمه اطهار(ع) و افراد خیر همیشه کمک های خود را به صورت پنهانی و ناشناس ارائه می کردند. حالا که بر اساس فرهنگ اسلامی و ایرانی ما دیواری برای مهربانی و کمک های مردمی به نیازمندان آماده شده است، باید توجه داشته باشیم که نه از روی ریا و نشان دادن خود، بلکه از روی خیرخواهی و بدون منت کمک هایمان را ارائه دهیم. این کارشناس اجتماعی پلیس با تاکید بر اینکه متولیان این حرکت در هر استان و شهر باید نظارتی هم بر اجرای آن داشته باشند، می گوید: در بعضی از انسان دوستی هایی از این نوع، متاسفانه گاهی می توان شاهد سوء استفاده هایی هم بود. باید متولیان در این زمینه با جلب اعتماد عمومی به فرهنگ سازی نیز بپردازند و این که مهربانی فقط در قلب و زبان، که در روی یک دیوار رنگ شده هم می تواند موج بزند. غفاری درباره اینکه آیا پلیس در این حرکت های مردمی ورود می کند و یا بر اجرای آن نظارتی دارد، اظهار می دارد: پلیس از هر حرکت انسان دوستانه حمایت و پشتیبانی می کند و اگر متولیان دیوارهای مهربانی که از مردم عادی هستند، اگر نیاز به همکاری های پلیس داشته باشند، می توانند از مسئولان پلیس محلی تقاضای کمک کنند. مسئول اطلاع رسانی ناجا تاکید می کند: در کنار دیوارهای مهربانی نباید نمای شهری آسیب ببیند، راهبندان به وجود آید و یا احیاناً هنجارشکنی هایی صورت گیرد. باید کارکرد این دیوارها طوری باشد که افراد با میل و رغبت به طرف آن کشیده شوند تا نیازهایی را برآورده کنند و یا نیازهایشان برآورده شود. فاطمه یارمحمدی
جمعه ، ۲۵دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[مشاهده در: www.ettelaat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها