تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835636582
بهترین کارگردانان سی و سه دوره جشنواره فجر
واضح آرشیو وب فارسی:بلاغ: امسال سه نسل از کارگردانان سینمای ایران برای ربودن سیمرغ بهترین کارگردانی جشنواره سی و چهارم فجر با هم رقابت می کنند.به گزارش بلاغ ، یکی از مهمترین جوایز جشنواره فیلم فجر که هر سال بحث های بسیاری از زمان آغاز جشنواره در ارتباط با آن مطرح می شود، جایزه بهترین کارگردانی است. جایزه ای که در طول سی و سه دوره برگزاری این جشنواره در میان کارگردان های مختلف دست به دست شده است؛ هرچند که سهم برخی از کارگردانان سینمای ایران در ربودن سیمرغ این بخش بیش از دیگران بوده است. با نگاهی به فهرست برگزیدگان بخش بهترین کارگردانی سی وسه دوره اخیر جشنواره فیلم فجر، بیش از همه با نام هایی چون مجید مجیدی، اصغر فرهادی، ابراهیم حاتمی کیا و داریوش مهرجویی روبرو خواهید شد. شاید بد نباشد تا با هم مروری سریع بر تمامی برگزیدگان بخش کارگردانی ۳۳ دوره برگزاری جشنواره فیلم فجر داشته باشیم. دوره اول (۱۳۶۱): برگزیده نداشت دوره اول جشنواره فیلم فجر، در بخش سینمای حرفه ای به شکل غیررقابتی برگزار شد، به همین خاطر در هیچ بخشی برگزیده نداشت. دوره دوم (۱۳۶۲): خسرو سینایی خسرو سینایی اولین کارگردانی است که در جشنواره فیلم فجر جایزه بهترین کارگردانی را دریافت کرده است. او با ساخت فیلم سینمایی «هیولای درون» فیلمی با بازی داوود رشیدی که در ارتباط با یک مبارز سیاسی خودفروخته است که به ساواک ملحق شده و حالا پس از فوت همسرش دچار جنون شده است. دوره سوم (۱۳۶۳): یدالله صمدی سومین دوره جشنواره فیلم فجر، زمان رقابت یدالله صمدی و امیر قویدل بود. صمدی با «مردی که زیاد می دانست» وارد این رقابت شده بود و قویدل با سه فیلم خونبارش، سردار جنگل و میرزا کوچک خان در این دوره از جشنواره حضور پیدا کرده بود. البته در نهایت جایزه بهترین کارگردانی این دوره از جشنواره نصیب یدالله صمدی شد تا برای اولین و آخرین بار بتواند به این موفقیت دست پیدا کند. دوره چهارم (۱۳۶۴): کیانوش عیاری در دوره ای که سیمرغ بلورین بهترین فیلم نصیب عباس کیارستمی و ابوالفضل جلیلی دو کارگردان تجربی گرای سینمای ایران شده بود، کیانوش عیاری توانست با ساخت فیلم سینمایی «تنوره دیو» توانست جایزه بهترین کارگردانی چهارمین جشنواره فیلم فجر را از آن خود کند. «تنوره دیو» فیلمی با بازی جهانگیر الماسی، مجید مظفری و سیروس گرجستانی است و در محیطی روستایی می گذرد. دوره پنجم (۱۳۶۵): عباس کیارستمی دوره پنجم یکی از عجیب ترین دوره های جشنواره فیلم فجر در اهدای جایزه بهترین کارگردانی است. در این دوره در حالی که بسیاری تصور می کردند، رقابت اصلی برسر جایزه این بخش بین ناصر تقوایی، داریوش مهرجویی و مسعود جعفری جوزانی برای ساخت فیلم های ناخدا خورشید، اجاره نشین ها و شیر سنگی باشد، هیئت انتخاب جایزه بهترین کارگردانی را به عباس کیارستمی داد که در آن دوره با فیلم «خانه دوست کجاست؟» در پنجمین جشنواره فیلم فجر حضور پیدا کرده بود. این فیلم به نوعی بخش اول از سه گانه زلزله است؛ دو فیلم دیگر «زیر درختان زیتون» و «زندگی و دیگر هیچ» هستند که توسط عباس کیارستمی پس از این فیلم ساخته شدند. دوره ششم (۱۳۶۶): کیانوش عیاری دوره ششم، باز نوبت به کیانوش عیاری رسیده بود تا با وقفه ای یک ساله، سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی را به خانه ببرد. او در این دوره با ساخت فیلم سینمایی «آن سوی آتش» به این عنوان دست پیدا کرد. پوران درخشنده یکی از رقبای جدی عیاری در این دوره بود که با فیلم «پرنده کوچک خوشبختی» در جشنواره حضور پیدا کرده بود ولی در نهایت فیلم عیاری توانست نظر هیئت داوران جشنواره را به خود جلب کند. دوره هفتم (۱۳۶۷): محسن مخملباف هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر، جایزه بهترین کارگردانی خود را به محسن مخملباف داد. او که با دو فیلم «بایسیکل ران» و «عروسی خوبان» در این دوره از جشنواره حضور پیدا کرده بود، برای ساخت «بایسیکل ران»، اولین و آخرین بار جایزه خود را از این جشنواره کسب کرد. دوره هشتم (۱۳۶۸): داریوش مهرجویی داریوش مهرجویی در هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر با ماندگارترین فیلم کارنامه کاری خود حضور پیدا کرد. فیلمی با بازی مرحوم خسرو شکیبایی در نقش «حمید هامون» که با نام «هامون» در این دوره از جشنواره حضور پیدا کرد و در حالی رقیب سرسختی چون «مهاجر» ابراهیم حاتمی کیا را در مقابل داشت، به جایزه بهترین کارگردانی و فیلمنامه دست پیدا کرد. دوره نهم (۱۳۶۹): واروژ کریم مسیحی «پرده آخر» فیلمی از واروژ کریم مسیحی بود که توانست جایزه بهترین کارگردانی نهمین دوره جشنواره فیلم فجر را برای این کارگردان سینمای ایران به ارمغان بیاورد. رقابت این ساخته کریم مسیحی که در آن بازیگرانی چون فریماه فرجامی، داریوش ارجمند، نیکو خردمند و جمشید هاشم پور ایفای نقش می کردند با فیلم «آپارتمان شماره ۱۳» ساخته یدالله صمدی بود که در نهایت پیروزی به «پرده آخر» واروژ کریم مسیحی رسید. دوره دهم (۱۳۷۰): رخشان بنی اعتماد در طول سی وسه دوره از برگزاری جشنواره فیلم فجر، تنها یک بار جایزه بهترین کارگردانی نصیب یک کارگردان زن شده است، آن هم در دوره دهم این جشنواره بوده است که رخشان بنی اعتماد با ساخت فیلم سینمایی «نرگس» بتواند به این موفقیت دست پیدا کند. دوره یازدهم (۱۳۷۱): سیروس الوند یازدهمین دوره جشنواره فیلم فجر فرصتی بود تا سیروس الوند با ساخت فیلم سینمایی «یکبار برای همیشه» بتواند به جایزه بهترین کارگردانی این دوره از جشنواره دست پیدا کند. خسرو شکیبایی، فاطمه معتمدآریا و افسانه چهره آزاد از جمله بازیگران این فیلم سینمایی بودند که یازدهمین فیلم این کارگردان با سابقه سینما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بود. دوره دوازدهم (۱۳۷۲): محمد بزرگ نیا دوره دوازدهم نوبت یک فیلم جنگی بود تا برای کارگردان خود جایزه بهترین کارگردانی را به ارمغان بیارود. «جنگ نفت کش ها» همین فیلم بود و محمد بزرگ نیا کارگردانی بود که توانست با این فیلم به این عنوان دست پیدا کند. داستان این فیلم در ارتباط با شجاعت یک ناخدای جوان است که با وجود مورد حمله قرارگرفتن کشتی های نفت کش ایرانی توسط دشمن بعثی تصمیم می گیرد یکی از کشتی های نفت کش ایران را از تنگه هرمز عبور دهد. دوره سیزدهم (۱۳۷۳): داریوش مهرجویی دوره سیزدهم جشنواره فیلم فجر را باید دوره شانس داریوش مهرجویی نامید؛ چرا که با وجود رقبای سرسختی چون شهرام اسدی (روز واقعه)، احمدرضا درویش (کیمیا) و رخشان بنی اعتماد (روسری آبی)، سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی جشنواره فیلم فجر برای فیلم «پری» به مهرجویی رسید. بدون شک شانس شهرام اسدی برای دریافت این جایزه بیشتر از داریوش مهرجویی بود ولی نظر هیئت داوران جشنواره چیز دیگری بود. دوره چهاردهم (۱۳۷۴): کیومرث پوراحمد «خواهران غریب» فیلمی بود که اولین سیمرغ بهترین کارگردانی جشنواره فیلم فجر را بر شانه کیومرث پوراحمد نشاند. رقبای پوراحمد در این دوره، مجید مجیدی با فیلم «پدر» و رسول ملاقلی پور با فیلم «سفر به چزابه» بودند که اولی جایزه بهترین فیلم را گرفت و دومی به سیمرغ بلورین بهترین تدوین اکتفا کرد. براساس کتاب خواهران غریب اریش کستنر ساخته شده است و در آن بازیگرانی چون خسرو شکیبایی، افسانه بایگان، پرویندخت یزدانیان و لادن طباطبائی حضور دارند. دوره پانزدهم (۱۳۷۵): مجید مجیدی پانزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر، آغاز روشن شدن موتور مجید مجیدی برای ربودن سیمرغ بلورین بهترین کارگردان جشنواره فیلم فجر بود. سیمرغی که پس از این جشنواره سه بار دیگر بر شانه این کارگردان سینمای ایران جاخوش کرد. مجید مجیدی با ساخت فیلم سینمایی «بچه های آسمان» با مشارکت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان توانست اولین جایزه بهترین کارگردانی فیلم فجر را از آن خود کند. این فیلم، سیمرغ بلورین بهترین فیلم و فیلمنامه آن دوره از جشنواره را تیز به دست آورد. دوره شانزدهم (۱۳۷۶): ابراهیم حاتمی کیا نوبتی هم که باشد، دیگر نوبت حاتمی کیا بود تا سیمرغ بهترین کارگردای فجر را به خانه ببرد. او که پیش از این در دوره های هشتم و یازدهم این جشنواره با دو فیلم «مهاجر» و «از کرخه تا راین» جایزه بهترین فیلم جشنواره فجر را به دست آورده بود، این بار با روایت داستان حاج کاظم در «آژانس شیشه ای» برای اولین بار سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی جشنواره فیلم فجر را از آن خود کرد. دوره هفدهم (۱۳۷۷): رسول ملاقلی پور خیلی ها تصور می کردند «سفر به چزابه» رسول ملاقلی پور برای او جایزه بهترین کارگردانی را بیاورد، اما با محقق نشدن این گمانه زنی و تنها با گذشت سه سال، ملاقلی پور فیلمی ساخت که بسیاری از جوایز فجر را یک جا درو کرد! فیلم سینمایی «هیوا» ساخته این کارگردان بود که با حضور در هفدهمین جشنواره فیلم فجر سیمرغ های بلورین بهترین کارگردانی، بهترین فیلم، بهترین صدابرداری، بهترین فیلمبرداری و بهترین طراحی صحنه را به دست آورد تا یک تنه ناکامی های قبلی رسول ملاقلی پور را در این جشنواره جبران کند. دوره هجدهم (۱۳۷۸): بهمن فرمان آرا «بوی کافور عطر یاس» اولین و آخرین فیلمی بود که برای بهمن فرمان آرا جایزه بهترین کارگردانی جشنواره فیلم فجر را به ارمغان آورد، البته با این فرض که او دیگر تصمیم نداشته باشد که فیلمی تولید کند. مسعود کیمیایی(اعتراض)، داریوش مهرجویی (میکس) و مسعود جعفری جوزانی (بلوغ) سه رقیب او در این دوره بودند که نتوانست در این رقابت پیروز شوند. دوره نوزدهم (۱۳۷۹): مجید مجیدی مجید مجیدی که با ساختن «بچه های آسمان» و موفقیت های این فیلم در جشنواره های داخلی و خارجی، موتور فیلمسازیش حسابی گرم شده بود؛ با ساخت فیلمی در مورد معضلات مهاجران افغانی در ایران دوباره بخش زیادی از جوایز جشنواره فجر را از آن خودش و فیلمش کرد. «باران» جدیدترین ساخته این کارگردان بود که در نوزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر سیمرغ های بلورین بهترین کارگردانی، بهترین فیلم، بهترین بازیگر نقش اول مرد، بهترین موسیقی متن، بهترین صداگذاری و میکس و بهترین صدابرداری را به دست آورد. دوره بیستم (۱۳۸۰): رسول صدرعاملی دوره بیستم، نوبت به رسول صدرعاملی رسید که جایزه بهترین کارگردانی فجر را برای خود کند. او با ساخت فیلم سینمایی «من ترانه ۱۵ سال دارم» پا به جشن سینمای ایران گذاشت و توانست اولین سیمرغ کارگردانی خود را کسب کند. در این فیلم بازیگرانی چون ترانه علیدوستی، مهتاب نصیرپور و حسین محجوب ایفای نقش کرده اند. دوره بیست و یکم (۱۳۸۱): رضا میرکریمی دوره بیست و یکم فجر بالاخره نوبت به رضا میرکریمی رسیده بود که جایزه بهرین کارگردانی را به خانه ببرد. او که در این دوره با فیلم «اینجا چراغی روشن است» در جشنواره فجر حضور پیدا کرده بود، پرویز شهبازی را به عنوان رقیب در مقابل داشت، هرچند که در نهایت شهبازی با ساخت «نفس عمیق» تنها توانست سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه جشنواره بیست و یکم را از آن خود کند. دوره بیست و دوم (۱۳۸۲): احمدرضا درویش سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی جشنواره فیلم فجر تاکنون دوبار بر شانه احمدرضا درویش نشسته است که اولین بار آن در دوره بیست و دوم این جشنواره اتفاق افتاده است. درویش در این دوره با فیلم سینمایی «دوئل» در این جشنواره حضور پیدا کرده است و با فیلم دفاع مقدسی خود توانست علاوه بر این جایزه، سیمرغ بهترین بازیگر نقش دوم مرد، بهترین صداگذاری و میکس، بهترین طراحی صحنه و لباس، بهترین فیلم برداری، بهترین تدوین و بهترین جلوه های ویژه را نیز دریافت کند. در «دوئل» بازیگرانی چون سعید راد، پرویز پرستویی، پژمان بازغی، پریوش نظریه، انوشیروان ارجمند، هدیه تهرانی و کامبیز دیرباز ایفای نقش کرده اند. دوره بیست و سوم (۱۳۸۳): مجید مجیدی دوره بیست و سوم باز هم نوبت مجید مجیدی بود تا سومین سیمرغ بتهرین کارگردانی را از آن خود کند. مجیدی در این دوره با ساخت فیلم سینمایی «بید مجنون» پا به عرصه جشنواره فجر گذاشته بود، هرچند که رقبای سرسختی چون رضا میرکریمی (خیلی دور، خیلی نزدیک) و محمد بزرگ نیا (جایی برای زندگی) را پیش رو داشت ولی باز هم توانست سیمرغ جشنواره به دست آورد. «بید مجنون» داستان مردی است که پس از سال ها، بینایی خود را باز می یابد و حالا از لرزیدن ایمان خود و عهدی که در زمان نابینایی با خدا بسته، می ترسد. پرویز پرستویی و رویا تیموریان بازیگران اصلی این فیلم سینمایی هستند. دوره بیست و چهارم (۱۳۸۴): اصغر فرهادی سیمرغ بلورین بیست و چهارمین جشنواره فیلم فجر در بخش بهترین کارگردانی به اصغر فرهادی برای فیلم «چهارشنبه سوری» رسید. رقبای فرهادی در این دوره ابوالحسن داوودی با فیلم «تقاطع» و ابراهیم حاتمی کیا با فیلم «به نام پدر» بودند. «چهارشنبه سوری» روایت داستان مردی است که به زنش خیانت کرده است و زنش به او شک کرده است ولی مرد در نهایت در چشمش زنش تبرئه می شود هرچند که حقیقت چیز دیگریست. دوره بیست و پنجم (۱۳۸۵): محمدحسین لطیفی/ امیرشهاب رضویان این دوره یکی از معدود دوره های جشنواره فیلم فجر است که جایزه بهترین کارگردانی به دو نفر اهدا می شود. محمدحسین لطیفی و امیرشهاب رضویان دو کارگردانی هستند که در ان دوره برگزیده می شوند که هر دو با فیلمی دفاع مقدسی در جشنواره حضور پیدا کرده بودند؛ اولی با فیلم «روز سوم» و دومی با فیلم «مینای شهر خاموش». البته جایزه بهترین فیلم آن دوره از جشنواره به فیلم سینمایی «روز سوم» داده شد. دوره بیست و ششم (۱۳۸۶): مجید مجیدی دوره بیست و ششم دوباره زمان رقابت مجدد مجید مجیدی و رضا میرکریمی فرارسیده بود تا این بار هم همانند سه دوره پیش جایزه بهترین کارگردانی به مجید مجیدی برسد که با «آواز گنجشک ها» به این جشنواره آمده بود و جایزه بهترین فیلم به رضا میرکریمی که «به همین سادگی» را به این دوره از جشنواره آورده بود. «آواز گنجشک ها» داستان مردی ساده و روستایی به نام کریم است که زندگی اش پس از خروج از روستا و آمدن به شهر دستخوش تغییراتی عمیق می شود. دوره بیست و هفتم (۱۳۸۷): اصغر فرهادی تنها با فاصله دو دوره، باز هم جایزه سیمرغ بلورین جشنواره به اصغر فرهادی رسید. او در بیست و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر با «درباره الی…» به بخش مسابقه آمده بود، جایی که واروژ کریم مسیحی با «تردید»، بهرام بیضایی با «وقتی همه خوابیم» و تهمینه میلانی با «سوپر استار» به رقابت او آمده بودند ولی در نهایت فیلم تلخ اجتماعی او بود که توانست نظر هیئت داروان جشنواره را جلب کند. داستان این فیلم روایت گر زندگی چند خانواده است که برای گذراندن تعطیلات به شمال کشور سفر کرده اند ولی پس از اینکه یکی از دوستان آن ها به نام «الی» گم می شود، مشکلات و مسائل بسیاری گریبانگیرشان می شود. دوره بیست و هشتم (۱۳۸۸): ابراهیم حاتمی کیا حاتمی کیا هر چقدر که در گرفتن جایزه بهترین فیلم جشنواره فیلم فجر خوش شانس بود، در زمینه گرفتن جایزه بهترین کارگردانی نه! البته او بعد از سال ۷۶، یک بار دیگر هم به جایزه بهترین کارگردانی فجر دست پیدا کرد. سالی که او با «به رنگ ارغوان» به دوره بیست و هشتم این جشنواره پاگذاشته بود و فیلمش چهار سیمرغ بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه و بهترین فیلم برداری را از آن خود کرد. حمید فرخ نژاد، خزر معصومی، کوروش تهامی، رضا بابک و فرهاد قائمیان از جمله بازیگران این فیلم سینمایی هستند. دوره بیست و نهم (۱۳۸۹): اصغر فرهادی «جدایی نادر از سیمین» سومین اثری بود که جایزه بهترین کارگردانی را از آن اصغر فرهادی کرد. نگارش فیلمنامه این اثر نیز برعهده فرهادی بوده است و در آن بازیگرانی چون لیلا حاتمی، پیمان معادی، شهاب حسینی و ساره بیات حضور دارند. دوره سی ام (۱۳۹۰): پرویز شیخ طادی «روزهای زندگی» فیلمی با مضمون دفاع مقدس به کارگردانی پرویز شیخ طادی که در سی مین جشنواره فیلم فجر جایزه بهترین کارگردانی از آن کارگردانش کرد. این فیلم داستان آن در سال ۱۳۶۷ روایت می شود، علاوه بر جایزه مذکور، توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن، بهترین فیلمبرداری، بهترین جلوه های ویژه میدانی و بهترین چهره پردازی را نیز به دست آورد. حمید فرخ نژاد و هنگامه قاضیانی بازیگران نقش های اصلی این اثر سینمایی هستند. دوره سی و یکم (۱۳۹۱): پرویز شهبازی در سی و یکمین دوره جشنواره فجر، نوبت به پرویز شهبازی رسیده بود که جایزه بهترین کارگردانی جشنواره فیلم فجر را از آن خود کند. او با فیلم سینمایی «دربند» در این دوره حضور پیدا کرده بود و با بهروز شعیبی (دهلیز) و علی غفاری (استرداد) برای کسب این عنوان رقابت می کرد. دربند، داستان دختری شهرستانی (با بازی نازنین بیاتی) است که برای تحصیل به تهران آمده است و با دختری به نام سحر (با بازی پگاه آهنگرانی) همخانه شود. سحر در یک فروشگاه کار می کند اما این هم نشینی اتفاقات بدی را برای هر دو رقم می زند. دوره سی و دوم (۱۳۹۲): احمدرضا درویش دومین باری که سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی جشنواره فیلم فجر شانه های احمدرضا درویش را به عنوان آشیانه خود انتخاب کرد، دوره سی و دوم این جشنواره بود که درویش با فیلم سینمایی «رستاخیز» به این جشنواره آمده بود. این فیلم که مضمون آن پیرامون قیام امام حسین(ع) و حوادث روز عاشوراست، در ۱۱ بخش نامزد دریافت سیمرغ بلورین بود و در نهایت در ۸ بخش از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی برنده سیمرغ بلورین شد. دوره سی و سوم (۱۳۹۳): ابوالحسن داوودی این بار دیگر نوبت ابوالحسن داوودی بود که بعد از سال ها به جایزه بهترین کارگردانی جشنواره فیلم فجر دست یابد. «رخ دیوانه»، فیلم داوودی سی و سومین جشنواره فیلم فجر بود که توانست علاوه بر این جایزه، سیمرغ بلورین بهترین فیلم، بهترین جلوه های ویژه بصری، بهترین صداگذاری و بهترین فیلم از نگاه تماشاگران را از آن خود کند. طناز طباطبایی، بیژن امکانیان، صابر ابر، نازنین بیاتی، گوهر خیراندیش و ساعد سهیلی از جمله بازیگران این فیلم سینمایی هستند. دوره سی وچهارم (۱۳۹۴): ؟ با نگاهی به فهرست ۲۲ فیلم راه یافته به بخش سودای سیمرغ جشنواره سی و چهارم فجر می توان با قاطعیت گفت که یکی از سخت ترین انتخاب های پیشروی هیئت داوران این دوره از جشنواره، انتخاب بهترین کارگردان است. در این دوره سه نسل از کارگردان های سینمای ایران با هم رقابت می کنند که در میان آن ها از چهره های شاخصی چون ابراهیم حاتمی کیا، کمال تبریزی و کیومرث پور احمد از نسل قدیمی تر فیلمسازان بعد از انقلاب اسلامی تا چهره هایی چون سید رضا میرکریمی، پرویز شهبازی، مانی حقیقی و فرزاد موتمن که از نسل های به نسبت جدیدتر هستند دیده می شوند. البته نباید شانس فیلمسازان جوانتری چون بهروز شعیبی، مصطفی کیایی، نرگس آبیار و هاتف علیمردانی را برای دریافت این جایزه نادیده گرفت.
پنجشنبه ، ۲۴دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلاغ]
[مشاهده در: www.bloghnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها