تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1850211137
چرا رهبر انقلاب به سیاست مداران اسلامی امیدوار نیستند؟
واضح آرشیو وب فارسی:تحلیل ایران: در 28 آبان 1394 دیدبان جنایات سعودی در یمن اعلام کرد که نزدیک به 24 هزار یمنی بر اثر حملات در هشت ماه گذشته، کشته و زخمی شده اند. این تنها برگی از رسوایی های سیاست مداران اسلامی در منطقه است. تحلیل ایران : رهبر معظم انقلاب در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی در تاریخ 8 دی ماه 1394 در بخشی از بیانات خویش در خصوص جهان اسلام فرمودند «بنده دیگر چندان امیدی به سیاستمدارها ندارم. قبل ها تصور می شد که سیاستمداران دنیای اسلام در این راه بتوانند کمک کنند، [امّا] متأسفانه این امید ضعیف شده است.» در این یادداشت بر آنیم تا به برخی از رسوایی های سیاستمداران اسلامی در منطقه اشاره کنیم. عربستان سعودی و ترکیه مهم ترین بازیگران منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا هستند. البته بازیگران کوچک تری نیز در منطقه حضور دارند که نقش آن ها در بازیگری یا همگام با این دو کشور فوق الاشاره هست یا وابسته به آن ها. این دو (ترکیه و عربستان) طی چند سال اخیر خواسته یا ناخواسته در راستای سیاست و طرح «خاورمیانه بزرگ» مورد توجه آمریکایی های نوکان، قدم های فراوانی برداشته اند. یکی از آن ها به صورت هوشمندانه مجری طرح های جنگ نیابتی آمریکایی ها در منطقه بوده است و کمر همت بسته تا محور مقاومت را تضعیف کند. دیگری در اقدامی آشکار و بدون توجه به مناسبات سنتی حقوق بین الملل و عرف بین الملل، اقدام به مداخله مستقیم در امور داخلی کشورهای مخالف خویش می کند. در زیر به برخی رسوایی های این دو بازیگر منطقه ای در چند سال اخیر اشاره خواهیم کرد و به چهار مورد غزه، سوریه، کردها، یمن به عنوان مصادیقی از رسوایی های منطقه ای سیاستمداران این دو کشور اسلامی در منطقه یاد می کنیم. 1. غزه؛ در زمان حمله اسرائیل به غزه، اظهار مواضع عربستان، قطر و ترکیه بسیار جالب توجه است. عربستان، خواستار رفتار عاقلانه تر به وسیله غزه و گروه های مقاومت در این باریکه شد. قطر خواهان «اتخاذ عملی توسط شورای امنیت» شد. این در حالی بود که قطر و عربستان و ترکیه هر سه از تسلیح تروریست های مخالف حکومت بشار اسد، دفاع می کردند و نه «اتخاذ رفتار عاقلانه». یکی حمایت تسلیحاتی و دیگران حمایت مالی چنین مخالفت تروریستی را فراهم کردند. و «خالد بن محمد العطیه» با دعوت ضمنی از گروه های فلسطینی برای کنار گذاشتن مقاومت در برابر تجاوزات رژیم صهیونیستی، از همه آن ها خواست «متحد شوند و از طریق اتحادیه عرب در مجامع بین المللی به دنبال پایان دادن به اشغالگری باشند.» «رجب طیب اردوغان» نخست وزیر وقت ترکیه نیز «ابراز امیدواری کرد حملات اسرائیل به غزه یا در شورای امنیت و یا با تدابیری که قدرت های بزرگ اتخاذ می کنند، پایان بیابد.» وی در پاسخ به پرسشی در خصوص اقدام احتمالی ترکیه برای متوقف کردن جنایات صهیونیست ها، مدعی شد که «ترکیه هیچ رابطه ای با رژیم صهیونیستی ندارد.» این در حالی است که طی اسناد و اخبار منتشرشده ترکیه با متشنج شدن اوضاعِ روابطش با روسیه، برای تأمین گاز خود به سمت اسرائیل روانه شده و رجزخوانی های سیاستمدارانش مبنی بر لزوم رفع حصر غزه به عنوان پیش شرط تسهیل در روابط با اسرائیل مورد اقبال صهیونیست ها قرار نگرفته و نتانیاهو رأساً این موضوع را تکذیب کرد. ترکیه همچنین با روانه کردن کمک های تسلیحاتی که بسیاری از اسناد آن نیز توسط خبرنگاران، سیاست مداران و تحلیل گران منتشر شده است، در به وجود آوردن تنش در کشورهای همسایه اطراف خود دخیل بوده و سبب تشدید تنش شده است. در چند روز اخیر نیز به واسطه ورود بدون مجوز و عدم خروج از خاک عراق مورد هجمه عراق و بسیاری از کشورها قرار گرفته است. موضوعی که حتی اتحادیه عرب نیز به آن واکنش نشان داده است. 2. سوریه؛ ترکیه و عربستان از تروریست های نام آشنا برای از بین بردن نظام سیاسی در سوریه بهره برده اند، نمود چنین حمایتی در بسیاری از اسناد منتشر شده، موجود است که طی آن از فرودگاه های ترکیه تجهیزاتی به گروهک های تروریستی موجود در سوریه تحویل می دادند. البته این کشورها از ارتباط با گروه های خشونت طلبی چون داعش طفره می روند، اما می توان اوج رسوایی رسانه ای پیرو این اقدام را در افشاگری جو بایدن در دانشگاه هاروارد معاون رئیس جمهور آمریکا در مورد نقش ترکیه و عربستان در ایجاد و حمایت از داعش مشاهده کرد. وی همچنین اظهار داشت «رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه، شخصاً به من گفت که ترکیه در امر ارسال تسلیحات و دیگر امکانات برای شورشیان سوری زیاده روی کرده است.» افشاگری که ترکیه، عربستان و متحدان منطقه ای آن ها هرچند از آن عصبانی شدند، اما هیچ گاه آن را تکذیب نکردند. یک نمونه گزارش اداره مبارزه با تروریسم دستگاه امنیتی روسیه است که در آن به صراحت از نقش دولت اردوغان در حمایت از گروه تروریستی داعش در سوریه و عراق یاد می شود و عنوان می شود «برخی تسلیحات و تجهیزات پیشرفته با هماهنگی ترکیه برای گروهک تروریستی فراهم می شود. دولت اردوغان با هماهنگی کشورهای غربی و با استفاده از اموال غرب، 200 پیکاپ تویوتای ژاپنی را خریداری و به تجهیزات جنگی و دستگاه های ارتباطی مجهز ساخته و به گروهک تروریستی داعش تحویل داده است.»، این گزارش همچنین می افزاید «آنکارا قطعات یدکی برای دستگاه های نظامی سنگین و متوسطی که داعش در حملات خود به ارتش عراق و سوریه به دست آورده را تأمین می کند.» در ماه های گذشته و بعد از جنجال بر سر افشای اسناد و تصاویری مبنی بر ارسال سلاح به جای ارسال کمک های امدادی توسط کامیون های وزارت اطلاعات ترکیه در ژانویه 2014 که توسط نیروی ژاندارمری این کشور توقیف شد و قصد آن داشت از این کشور به سوریه روانه شود، دادگاه های ترکیه دستور دادند تمام سایت هایی که این تصاویر و فیلم ها را منتشر می کنند، فیلتر شوند. بازهم این موضوع در منازعه سیاسی بین روسیه و ترکیه به اوج خود رسید. موضوعی که در آن روس ها اظهار داشتند که کامیون هایی با صفوف طولانی (که هنگام تصویربرداری هوایی هواپیماهای روسیه شبیه به لوله های متداوم نفتی به تصویر کشیده شده بودند) از خاک سوریه به سمت ترکیه روانه شده بودند. 3. کردها ؛ برگی دیگر برای رسوایی ترکیه موضوع کردهای کوبانی است. درحالی که داعش در حال از بین بردن عین العرب (کوبانی) بود، و نیروهای کرد خواستار ورود پیش مرگ ها برای دفاع از آن ها در مواجهه با حملات داعش بودند، ترکیه از ورود پیش مرگ ها برای کمک به مردم محاصره شده عین العرب خودداری می کرد. نخست وزیر ترکیه خواهان درگیر شدن کردها با حکومت سوریه شد. ترکیه که مرزهایش برای ورود تروریست ها باز بود و تروریست ها «با ویزای توریستی» وارد سوریه می شدند، این بار از ورود کردها برای حمایت از کوبانی و مبارزه با داعش جلوگیری کرد و تلاش داشت کردها را وارد فرآیند فرسایشی جنگ و درگیری با حکومت سوریه کند، تا به این طریق هم کردها را تضعیف کند (سیاست دیرینه اردوغان در منطقه) و هم پایه های امپراتوری یوروعثمانی خویش را بنا نهد. 4. یمن ؛ نزدیک به 10 ماه پیش عربستان سعودی که به شدت از تکمیل انقلاب مردمی در همسایه جنوبی خویش واهمه داشت، با تشکیل ائتلافی مرکب از 12 کشور تلاش کرد یمن را ظرف یک هفته به شرایط مورد دلخواه خود درآورد، هرچند با مقاومت مثال زدنی جوانان این کشور (یمن) اینک بعد از گذشت بیش از 10 ماه از شروع عملیات به اصطلاح «طوفان قاطعیت» و بعد از آن «بازگشت امید» به هیچ یک از اهداف اولیه خود نرسیده است، اهدافی از قبیل عقب نشینی حوثی ها، تحویل سلاح آن ها، بازگشت عبد ربه منصور هادی به پایتخت و تکیه دوباره بر مسند قدرت. جنبش انصارالله یمن نه تنها سلاح را زمین نگذاشته و عقب نکشید، اینک از گزینه هایی شبیه جنگ طولانی با سعودی سخن به میان می آید. هم ازاین رو اعلام آتش بس توسط عربستان، به واقع چیزی بیش از سردرگمی در اتخاذ راهبرد نظامی نیست. این دو موضوع، یعنی سیطره انصارالله به یمن و شکست عربستان در رسیدن به اهداف اعلامی خود در آغاز حملات هوایی، که خود منجر به تقویت احساسات ملی گرایانه در یمن شده است، سبب رسوایی این کشور در سطح منطقه و نزد ملل منطقه شده است. یک بعد دیگر رسوایی عربستان در قضیه یمن در عرصه منطقه به ناکامی در همراه کردن بازیگران بزرگ منطقه ای شبیه پاکستان به عنوان کشوری تأثیرگذار بر فرآیند ضدیت با ملت یمن بود. وقتی پارلمان این کشور با اکثریت آرا مخالفت خویش را با مداخله نظامی به یمن اعلام کرد، سراسیمگی استراتژیک عربستان بیشتر شد. در 28 آبان 1394، با گذشت نزدیک به نُه ماه از شروع تجاوز به یمن، ائتلاف مردمی دیدبان جنایات سعودی در یمن خبر داد که 23 هزار و 553 شهروند یمنی در حملات عربستان سعودی به یمن طی هشت ماه گذشته، کشته و زخمی شده اند. براساس این بیست وششمین گزارش دیدبان در خصوص جنایات سعودی که در صنعا در جمع خبرنگاران قرائت شد، 7495 نفر از این افراد کشته و 16058 نفر زخمی شده اند. این گزارش تصریح دارد که سعودی ها در طی 225 روز حمله،105 مخزن آب، 14 فرودگاه، 108 نیروگاه و مرکز تقسیم برق و 340 پل و راه را هدف قرار داده اند. این گزارش همچنین اشاره می کند که دو استان صعده و حجه شاهد شدیدترین حملات بوده اند و در حملات عربستان به یمن، پانصد هزار نفر وادار به ترک خانه و کاشانه ی خود شده اند. فرجام سخن به این سیاهه می توان کارنامه جنایت آمیز عربستان در بحرین، ترکیه در سرکوب های داخلی، عربستان در لیبی، لبنان و ... را نیز اضافه کرد. طبیعی و بدیهی است که امید چندانی به سیاست مداران اسلامی وجود ندارد و رهبر انقلاب به درستی از ناامیدی خویش صحبت کردند. منبع: فارس
دوشنبه ، ۲۱دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تحلیل ایران]
[مشاهده در: www.tahlileiran.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها