تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835518292
چرا قیمت ارز باید واقعی شود؟
واضح آرشیو وب فارسی:9 صبح: اقتصاد > بورس و بازار - اینکه حداکثر افزایش نرخ ارز به میزان شکاف تورمی باشد، در دل خود دچار تناقض است.روزنامه دنیای اقتصاد در سرمقاله خود نوشته است» اگرچه برخی معتقدند نرخ ارز نباید افزایش داشته باشد و برخی دیگر نیز بر این نظرند که نرخ ارز باید حداکثر به میزان شکاف تورمی افزایش یابد، ما اعتقاد راسخی داریم که افزایش به میزان شکاف تورمی تنها حداقل افزایش نرخ ارز است که وضعیت را بدتر از آنچه هست نمی کند. به گزارش«9 صبح»، این روزنامه در ادامه آورده است: این رویکرد اقدامی نیز در جهت اصلاح ارزی انجام نمی دهد و دچار کاستی های بسیاری است: 1- اینکه حداکثر افزایش نرخ ارز به میزان شکاف تورمی باشد، در دل خود دچار تناقض است. اگر امسال به میزان اختلاف تورمی، نرخ ارز افزایش نیابد، این نظریه برای سال آتی تنها افزایش به میزان شکاف تورمی همان سال را اجازه می دهد و مزیت تجاری تقلیل می یابد؛ در حالی که این نظریه مدعی حفظ مزیت تجاری است. حال اگر گفته شود که می توان در سال آتی، عدم افزایش فعلی را جبران کرد، باید پرسید عدم افزایش دو سال قبل و سه سال قبل چطور؟ باز اگر جواب منفی باشد، هدف حفظ مزیت تجاری که این نظریه مدعی آن است، زیر سوال می رود و اگر جواب مثبت باشد، پس دیگر حداکثر افزایش به میزان اختلاف تورمی همان سال نقض می شود. آری این نظریه دچار تناقض درونی است. 2- استناد به آمارهای رسمی تجارت خارجی بدون در نظر گرفتن محدودیت های آماری گمراه کننده است. رقم بیش از 20 میلیارد دلار قاچاق کالا که بیشتر آن کالای نهایی است، به میزانی هست که رقم 70 درصد واردات کالای سرمایه ای و واسطه ای را رد کنیم. در حقیقت، انعکاس واردات کالاهای سرمایه ای در آمارهای رسمی تعجب آور نیست؛ چون این کالاها از یارانه های مختلف بهره مند می شوند. همچنین، کالاهای مصرفی که عوارض گمرکی بالاتری دارند و قاچاق می شوند لزوما در آمارهای رسمی وجود ندارند. اگر قبول کنیم که فعالیت های غیرقانونی تنها با انگیزه سود اقتصادی انجام می شوند، درک این مساله آسان می شود که قاچاق گسترده کالا (در صادرات و واردات) تنها به واسطه سود سرشاری است که در آن نهفته است. این سود به اندازه ای است که حجم واردات قاچاق پوشاک و کفش بازارهای داخلی را اشباع کرده و قدیمی ترین صنعت کشور را عملا نابود ساخته است و این خود به ناترازی نرخ ارز برمی گردد. 3- حتی اگر فرض کنیم تجارت ما آن گونه است که آمار بدون قاچاق می گوید، بازهم افزایش نرخ ارز به نفع تولیدکنندگان داخلی است. هرچند هزینه تولید افزایش می یابد، اما چون بخشی از ارزش نهایی کالای تولیدی منشأ داخلی دارد، مانند دستمزد، در نهایت با تضعیف پول ملی، کالای تولید داخل مزیت قیمتی بیشتری نسبت به کالای مشابه خارجی پیدا خواهد کرد و تقاضا برای کالای تولید داخل با تضعیف پول ملی بیشتر می شود. بنابراین به هیچ رو نمی توان این استدلال را پذیرفت که با تضعیف پول ملی تولیدکنندگان داخلی، زیان می بینند. 4- مشاهده اثر افزایش نرخ ارز در رشد مستلزم اعتماد سازی و صبوری سیاست گذاران است. تولید یک محصول خلق الساعه نیست که بی درنگ به افزایش نرخ ارز واکنش نشان دهد. سرمایه گذاری برای ایجاد توان تولیدی نیازمند افق برنامه ریزی روشن است. تنها زمانی اعتماد سرمایه گذار جلب می شود که افق سرمایه گذاری در بلندمدت روشن باشد و هیچ تولید کننده ای برای بهره برداری از منافع مقطعی سرمایه گذاری نخواهد کرد. پس لازم است سیاست گذار اعتماد تولید کنندگان را با تضمین رقابت پذیری کالاهای داخلی در بلندمدت جلب کند. از طرف دیگر، فرآیند تولید زمان بر است و مشاهده اثرات افزایش نرخ ارز در آمارها با وقفه اتفاق خواهد افتاد. از سوی دیگر، بی کشش بودن تجارت خارجی نسبت به نرخ ارز را شاید بتوان به دوره ای طولانی از نرخ ارز واقعی بالا مرتبط دانست. به طور مثال، بازارهای صادراتی ایران همان کالاهای سنتی را تقاضا دارند که مربوط به حوزه جغرافیایی کشور است (مانند نفت، پسته، خاویار، زعفران و...). بنابراین به واسطه مزیت نسبی موجود در تولید، این کالاها در هر نرخ ارزی صادر می شوند. اما کالا های جدید تنها زمانی به سبد صادراتی وارد می شود که افزایش نرخ ارز سودآوری آن را تضمین کند. در واقع طنز مساله این است که چون ارزش پول ملی به شکل مصنوعی بالا نگه داشته شده، کالاهای صادراتی ایران تنوع نیافته، آن وقت طرفداران عدم افزایش نرخ ارز، عدم تنوع صادراتی را داده شده فرض کرده و مدعی هستند با افزایش نرخ ارز، حجم صادرات افزایش نمی یابد! 5- افزایش رشد اقتصادی ناشی از کاهش ارزش پول ملی در بلندمدت غیرقابل انکار است، اما در کوتاه مدت ممکن است اثر افزایش نرخ ارز بر تولید محدود باشد. از طرف دیگر، در کوتاه مدت افزایش نرخ ارز ممکن است لنگر اسمی قیمت ها را آزاد کند. اما اثر تورمی افزایش نرخ ارز مطلق نیست و مطالعات نشان می دهند که در شرایط انقباضی این اثر بسیار محدود است. بنابراین با توجه به شرایط جاری کشور، افزایش نرخ ارز اثر محدودی بر تورم خواهد داشت، ولی در عوض رشد بلندمدت را تسهیل خواهد کرد. ما معتقدیم، چند دهه کاهش مستمر رقابت پذیری را نمی توان با افزایش محدود در نرخ ارز اسمی جبران کرد و حد و مرزی برای تضعیف پول ملی و استفاده از پتانسیل آن برای رشد اقتصادی نیست؛ مگر آنکه دارایی های خارجی ایران به سطحی برسد که استفاده از آن و بازی با حساب سرمایه، تاثیر بیشتری بر رشد اقتصادی داشته باشد تا حساب جاری. اما ما تا آن نقطه فاصله بسیار داریم و از همین رو تا زمانی که تضعیف پول ملی موجب شوک و بی ثباتی مالی نشده است، این وظیفه ای بس سنگین و غیرقابل انکار برای سیاست گذار است تا برای تضمین رفاه ایرانیان در بلندمدت، بیش از پیش بر تضعیف پول ملی تاکید کند.
دوشنبه ، ۲۱دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 9 صبح]
[مشاهده در: www.9sobh.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها