واضح آرشیو وب فارسی:ذاکرنیوز: کارشناس مسائل سیاسی و ژنرال بازنشسته ارتش پاکستان نوشت که کشورش نسبت به گذشته در جایگاه بهتری برای مقابله با چالش ها قرار دارد بنابراین در تنش های به وجود آمده بین عربستان و ایران ضمن ایفای نقش میانجی، رابطه صمیمانه با ایران را حفظ کند.به گزارش ذاکرنیوز، «طلعت مسعود» نویسنده و ژنرال بازنشسته ارتش پاکستان و دبیر سابق فدرال این کشور است. وی همچنین به عنوان رئیس هیئت مدیره کارخانه مهمات پاکستان فعالیت می کرده است. این نویسنده پاکستانی در یادداشتی در روزنامه «اکسپرس تریبون» وضعیت و مهمترین اتفاقات سال گذشته پاکستان را بررسی کرد که می توان در زیر مطالعه کرد. با ارزیابی سال 2015 میلادی، منصفانه است که بگوییم پاکستان پس از مدت زمان طولانی بر مشکلات متعددی تاحدودی غلبه کرده است و مسیری را پیش گرفته که موجب پیشرفت و ثبات دائمی این کشور خواهد شد. این بدان معناست که مشکلات اصلی حل شده است یا نزدیک به حل شدن هستند. اما مطمئنا، دولت و سازمان های دولتی به این چالش ها بیشتر پاسخگو هستند و مردم نیز بیشتر امیدوارند. بر اساس آمارها، رویدادهای تروریستی از 55496 رویداد در سال 2014 میلادی به 3625 رویداد در سال 2015 میلادی، کاهش چشمگیری داشته است. عملیات مبارزه با تروریسم در وزیرستان شمالی شبه نظامیان محلی، منطقه ای و جهانی را تقریبا از بین برده است و ارتش برای پاکسازی باقیمانده تروریست ها در «وادی شاوال» عملیاتی انجام داده است. اعتبار این اقدامات متوجه «راحیل شریف» رئیس ستاد ارتش، «مارشال سهیل امان» رئیس نیروی هوایی و افسر، سرباز و نیروی هوایی است که در طول عملیات زندگی شان را از دست داده اند. بخش هایی از پاکستان بین سال های 2004 تا 2009 میلادی تحت کنترل تحریک طالبان، این کشور را با مشکل مواجه کرده بود. «کیانی» ژنرال بازنشسته ارتش پاکستان در آن زمان کمپین اصلی در وزیرستان جنوبی و عملیات کمکی در مناطق قبایلی را راه اندازی کرد. اگرچه که تحت فرماندهی ژنرال راحیل شریف رئیس کنونی ستاد ارتش این کشور، بیشترین پاکسازی پناهگاههای تروریست ها در وزیرستان شمالی و خیبر اتفاق افتاد. این عملیات بود که بقای تحریک طالبان و گروههای شبه نظامی دیگر پاکستان را با چالش جدی روبرو ساخت. این بدان معناست که هر زمان سازمان های دولتی با یکدیگر متحد می شوند، موقعیت های موفقیت آمیز نیز به همان اندازه بیشتر می شوند. هنوز کارهای زیادی برای انجام شدن باقیمانده است تا ایدئولوژی های افراطی کنترل کننده افکار شبه نظامیان خنثی شوند. اگر به این جنبه بطور جامع پرداخته نشود، جوانان زیادی به گروه های شبه نظامی خواهند پیوست. معرفی دادگاههای نظامی به مدت 3 سال، اقدامی مناسب برای پرونده های وابسته به عملیاتهای تروریستی بود. با این حال انتظار می رود که دولت دادگاه غیرنظامی را توسط معرفی قانونگذاری مناسب و انجام اقداماتی برای محافظت از قضات، وکلا و شاهدان تقویت کند تا بتوانند در مورد پرونده های وابسته به تروریسم بدون هیچ ترس و شایستگی تصمیم گیری کنند. اگرچه تقریبا هیچ پیشرفتی در این زمینه صورت نگرفته است. علاوه برآن، ویژگی های برجسته برنامه «اقدام ملی برای مبارزه با تروریسم» نادیده گرفته شده است. به موضوعات اصلاح مدرسه ها و نظارت مدارس خصوصی بطور جدی پرداخته نشده است. ناتوانی دولت در عکس العمل نشان دادن در مقابل مولوی های «لال مسجد» و تعویق در پیروی از حکم اعدامی که به «ممتاز قادری» تحویل داده شد، نگران کننده است. استانداردهای دو گانه ای که در تبعیت از احکام قضایی مشهود هستند و ضعف در دنبال کردن پرونده های حساس، مواردی از عدم تعهد رهبران ما نسبت به حاکمیت قانونی است. علاوه برآن، این ضعف و شکنندگیدولت را در چشم جوامع بین المللی تصدیق می کند. نگرش نرم در مقابل «جماعت الدعوه» و برخی دیگر از گروههای شبه نظامی با سیاست «تحمل صفر» دولت علیه چنین گروههایی متضاد است. دولت های پنجاب و فدرال در مواجهه با گروههای افراطی مستقر در جنوب و پنجاب مرکزی بی توجه بوده اند. این رفتارهای متناقض در حالی موجب افزایش نگرانی شده است که این گروهها از حمایت دولت با وابستگی سیاسی شان لذت می برند. تعهد نخست وزیر مبنی بر فراهم نمودن بهترین وسائل نقلیه حمل ونقل عمومی و شبکه توسعه ای بزرگراههای ملی ستودنی است. اعلام کریدور اقتصادی چین و پاکستان یکی دیگر از دستاوردهای مهم است اما هزینه بالا و نبود شفافیت لازم برخی از این پروژه ها را با مشکل مواجه کرده است. جدی ترین شکست دولت های ولایتی و مرکزی به استثنای «خیبر پختونخوا»، ناتوانی و بی تفاوت بودن آنها نسبت به بخش های تحصیلی و سلامت و تمرکز بر ریشه کن کردن فساد است. این نقاط ضعف آشکار باید سریعا مورد بررسی قرار گیرند زیرا در هر حوزه مهم فعالیت های ملی تاثیر می گذارد. همچنین سال گذشته، نخست وزیر علاقه ای به استفاده از سازمان های دولتی به عنوان ابزارهای کافی حکومتداری نداشت. او به ندرت در پارلمان شرکت کرد و قوانین کمی را تصویب کرد. در نتیجه اعضای حزب او و اپوزیسیون اهمیت چندانی به اقدامات مجلس ندادند. نشست های کابینه و «کمیته کابینه برای امنیت ملی» بطور هماهنگ و منظم برگزار نشد. این اتفاق سبک فردی حکومتداری را انعکاس می دهد که ظاهرا نخست وزیر آن را ترجیح می دهد. این اتفاق کیفیت تصمیم گیری را به خطر انداخته و در نتیجه آن، پیشرفت دموکراتیک خنثی شده است. استفاده از سازمان های دولتی بر پایه اصول منظم، اصلاح تعادل نظامی-غیرنظامی را تسهیل می کند. در جبهه سیاست خارجی، اقدامات جدی برای بهبود روابط با هند و افغانستان صورت گرفته است. آینده روابط بر چگونگی غلبه پاکستان بر چالش داخلی شبه نظامی گری و شفافیت سیاست این کشور در برابر گروههای شبه نظامی بستگی دارد. روابط آمریکا و پاکستان ادامه پیدا می کند زیرا کمپین نظامی در وزیرستان شمالی موفقیت آمیز بوده و تهدیدی که متوجه نیروهای خارجی در افغانستان است را بشدت کاهش داده است. همچنین درک و همگرایی بهتری در مورد روش های به سر میز مذاکره کشاندن طالبان افغانستان وجود داشت. برنامه گسترده پاکستان و آمریکا در زمینه های انرژی، تحصیلی، مبارزه با تروریست و دفاعی خلاصه می شود. تصمیم پاکستان مبنی بر دخالت نکردن در جنگ یمن تصمیمی حساب شده بود. اگر این تصمیم گرفته نمی شد، به باتلاق نظامی و سیاسی خطرناکی گرفتار می شدیم. همچنین پاکستان می بایست انتخاب کند که آیا در ائتلاف 34 کشوری عربستان شرکت خواهد کرد یا خیر. ائتلاف عربستان به دلیل عدم حضور ایران و عراق، چهره ای فرقه ای به خود گرفته است. در حالی که پاکستان به این ائتلاف عربستان پیوسته است، این کشور نقش «میانجی» را خواهد داشت. این اقدام به شدت بر روابط استراتژیک با عربستان تاثیر می گذارد اما باید این را هم در نظر داشت که پاکستان می بایست روابط صمیمی و قوی خود را با ایران نیز حفظ کند. پاکستان در آینده همچنان با چالش های مهمی در جبهه های داخلی و خارجی مواجه خواهد بود. نکته امیدوار کننده این است که این کشور در حال حاضر نسبت به گذشته برای مقابله با این چالش ها در جایگاه بهتری قرار دارد. .
دوشنبه ، ۲۱دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ذاکرنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]