محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846035898
موج روزافزون تغییر تابعیت ورزشکاران ایرانی،آسیبی که باید جدی گرفته شود روم به جای دگر دل دهم به تیم دگر…
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: موج روزافزون تغییر تابعیت ورزشکاران ایرانی،آسیبی که باید جدی گرفته شود
روم به جای دگر دل دهم به تیم دگر…
مدیران کلان ورزش کشور می بایست با سیاستگزاری مدون در جهت حمایت مالی و شغلی از ورزشکاران قدم بردارند تا ورزشکاری که سرمایه ورزش کشور به حساب می‌آید هدر نرود و کشورهای رقیب با تکیه بر پول های بادآورده از آن ها استفاده نکنند.
اگر زمانی فرار مغزها و نخبگان علمی به آن سوی مرزها دغدغه مسئولان کشور بود، امروز مهاجرت یلان و پیل تنان بار مضاعفی است که این بار بر دوش سیاستگزاران حوزه ورزش افتاده است. زمانی نه چندان دور، درخواست پناهندگی یا مهاجرت ورزشکاران به کشورهای دیگر و پوشیدن پیراهن ملی آنان جزء خطوط قرمز و اخبار مگوی حوزه رسمی ورزش کشور بود. موارد معدودی هم که شامل این موضوع می شدند معمولاً از ورزشکاران رشته هایی بودند که مخاطبان کمتری داشته و در نتیجه چنین اتفاقاتی با پوشش رسانه ای بالایی نیز همراه نمی شد. قطره قطره جمع نشد تا که دریا شد! اینک اما قطره های پراکنده و موردی مهاجر در حال تبدیل به یک موج است. موجی که ورزشکاران شناخته‌شده، مطرح و مدال‌آور ایرانی را به آن سوی مرزها می‌برد و به تابعیت کشورهای دیگر درمی‌آورد. کوچ ورزشکاران رشته‌های مختلف ورزشی به کشورهای دیگر و گرفتن تابعیت آن کشور مشکل جدید ورزش ایران است. ورزش ایران ههمواره ودر هر مقطع و هر رشته‌ای وابسته به ستاره‌ها و ورزشکارانش است. به گزارش جام جم، جریانی که ورزشکاران ایرانی و آینده حرفه‌ای‌شان را به آن سوی مرزها هدایت می‌کند در ابتدا کشتی‌فرنگی را تحت تاثیر خود قرار داد. موقعیت قابل توجه و زبانزد کشتی ایران در دنیا از یکسو و مشکلات مالی و متعدد کشتی‌گیران از سوی دیگر باعث شده تعدادی از کشتی‌گیران برای حضور درتیم ملی آذربایجان عطای دوبنده منقش به پرچم ایران را به لقایش ببخشند. حالا این وضعیت علاوه بر کشتی فرنگی شامل رشته هایی همچون قایقرانی، شمشیربازی، جود، تکواندو و کاراته نیز شده است. رشته‌هایی که طی این سال‌ها ملی‌پوشان بعضا بنام خود را که به امید یافتن شرایط بهتر برای زندگی و ورزش، دست به مهاجرت زده‌اند از دست داده اند. اخیراً «محمدجعفر مرادی» دونده ماراتن ایران دارنده سهمیه المپیک 2016 ریو، اعلام کرد که در صورت تداوم بی توجهی مسئولان فدراسیون به کشور دیگری مهاجرت خواهد کرد. او در این‌باره به ایسنا گفت:« در خرداد ماه در ماراتن سوئد موفق شدم نایب قهرمان شوم. همانجا مسئولان دوومیدانی سوئد اعلام کردند که اگر در این کشور بمانم سالی 200 تا 300 هزار دلار درآمد خواهم داشت، اما من ترجیح دادم به ایران بیایم. با این حال بعد از برگشتنم به ایران هیچ چیز تغییر نکرد و انگار نه انگار که من در این مسابقه دوم شده‌ام. او در ادامه افزود:«اگر مسئولان هزینه‌های قبلی و برنامه‌های آینده مرا ندهند، می‌روم و برای یکی از دو کشور سوئد یا امارات مسابقه می‌دهم و در واقع قید المپیک را می‌زنم. من به‌جز دوومیدانی کار دیگری ندارم که بتوانم درآمدی داشته باشم. بنابراین باید هزینه اردو و برنامه‌هایم پرداخت شود. اگر به این کشورها بروم در حد تیم ملی آنها فعالیت می‌کنم». مرادی با بیان اینکه علت تصمیمش را باید از مسئولان پرسید، گفت:« نمی‌دانم چرا رسیدگی لازم از طرف مسئولان صورت نمی‌گیرد و تقصیر آنهاست که به ورزشکاران اهمیت لازم را نمی‌دهند. فقط به ورزشکارانی که در گذشته مدال گرفتند رسیدگی می‌شود و به افرادی که شانس دارند یا اینکه فقط می‌توانند نتیجه خوبی بگیرند، توجه نمی‌شود. همین باعث می‌شود که انگیزه‌ها کم شود و کار به جایی می‌رسد که من الان تمرین نمی‌کنم و فقط در خانه هستم». البته آن گونه که «جام جم» مدعی شده مرادی در حالی این اظهارات را مطرح می‌کند که هیچ مقام جهانی یا آسیایی در کارنامه او دیده نمی‌شود و در آخرین حضور خود در مسابقات دوی 10 هزار متر باشگاه‌های کشور هم عنوانی بهتر از سومی به دست نیاورد. این ورزشکار بیشتر از یک سال پیش، به صورت شخصی، در مسابقات آزاد دبی شرکت کرد و توانست با رسیدن به حدنصاب مورد نظر، سهمیه المپیک 2016 را به دست آورد. «ایمان جمالی» ملی پوش هندبال کشورمان هم آخرین نمونه ای است که امروز خبرحضورش در تیم ملی مجارستان در رسانه ها منتشر شد. جمالی که در مسابقه‌های قهرمانی جوانان جهان یونان همراه تیم ملی ایران یکی از بهترین گلزنان مسابقه‌ها شده بود در سال‌های گذشته به دلیل بلاتکلیفی وضعیت تیم ملی هندبال، مشکلات مصدومیت، حضور در باشگاه‌های اروپایی و همچنین اختلاف برخی بازیکنان با کادر فنی وقت تیم ملی از حضور در اردوهای تمرینی و مسابقه‌های رسمی تیم ملی هندبال ایران خودداری کرد. این بازیکن ایرانی که برای بازی در تیم‌های اروپایی به مجارستان رفته بود، سال گذشته پاسپورت کشور مجارستان را دریافت کرد اما مسئولان فدراسیون هندبال ایران همان زمان اعلام کردند که جمالی تنها برای رفت و آمد راحت‌تر ملیت دو گانه گرفته است. اما جلیلی ماه گذشته رسما از سوی سرمربی تیم ملی هندبال مجارستان به این کشور دعوت شد و امروز پیراهن شماره 22 این تیم را بر تن کرد و بدین ترتیب دیگر هرگز برای تیم ملی هندبال ایران بازی نخواهد کرد. پذیرش تابعیت یک کشور و به میدان رفتن برای تیم ملی آن کشور امری نکوهیده و مذموم در ورزش ایران است. و این‌گونه ورزشکاران اصولا به وطن فروشی و بی‌تعصبی متهم می‌شوند، به نظر می رسد مهم ترین عامل پذیرش پیشنهاد تابعیت کشورهای دیگر نیاز مالی است. عاملی که با برنامه ریزی بهتر و تدبیر منطقی قابل حل است. با این وجود برخی معتقدند که این شیوه،برای معدودی از ورزشکاران در حال تبدیل شدن به چماقی است که گاهی اوقات برای رسیدن به اهدافشان بالا می‌برند اما ازتبعات منفی چنین تفکرات نامطلوبی غافل اند. مدیران چه می گویند؟ «حمید سجادی» قهرمان پیشین دوومیدانی آسیا و معاون سابق وزیر ورزش هم در همین زمینه به خبرنگاران گفته است:«اگر ورزشکار تصمیم به مهاجرت گرفته، این حق مدنی اوست و ما هم برایش آرزوی موفقیت می‌کنیم! در واقع هر ایرانی در هر جای دنیا افتخارآفرینی کند برای ما هم باعث افتخار است اما اینکه ورزشکار بخواهد با سوءاستفاده از ابزاری چون تغییر تابعیت به دنبال منافع شخصی خودش باشد یا توجه مسئولان را به خود جلب کند، رفتاری غیرارزشی است که جایی در ورزش ما ندارد و نباید آن را جدی گرفت». البته سجادی پیش از این و در یک گفتگوی تلویزیونی(گفتگوی ویژه خبری شبکه دوم سیما) گفته بود:«پیشرفت های دنیا می طلبد که ورزش خود را در مدیریت کلان، به روز کنیم و تکلیف ورزش قهرمانی، قهرمانان و معیشت و آینده آنان مشخص شود. لازمه این که ورزشکاران بتوانند رنکینگ های خوبی را به دست آورند این است که فدراسیون ها منابع مالی خوبی را در اختیار داشته باشند تا در مسابقات بیشتری شرکت کنند ». «علی رغبتی» مدیرکل برنامه ریزی و نظارت ورزش قهرمانی هم در همان برنامه با اشاره به اینکه درصد این ورزشکاران بسیار پایین و مربوط به یک تا دو رشته خاص است گفت:« تغییر تابعیت ورزشکاران ایرانی در مقایسه با تغییر تابعیت ورزشکاران دیگر کشورها بسیار کم است.در برخی از رشته ها مانند کشتی و تکواندو استعدادهای زیادی در کشورمان وجود دارد و سهمیه ها هم محدود هستند بنابراین برخی از آنان پشت خط می مانند». رغبتی در ادامه افزود:« ورزش قهرمانی ما به عنوان شغل شناخته نمی شود و موضوع مالیات بر درآمد و بیمه قهرمانان ما هم خوب حل نشده است و از طرف دیگر پیشنهاد های رقبای ما وسوسه انگیز است و دلالان هم نقش کلیدی را در این زمینه دارند». تداوم حمایت مالی وآموزش بنیادین فرهنگی؛ دوبال یک پرواز با وجود مذموم بودن تغییر تابعیت ورزشکارن ایرانی و ناهمخوانی آن با ارزش های پهلوانی و عرق ملی، نباید از غفلت یا کم کاری برخی مسئولین حوزه ورزش نیز غافل شد.باید بستری فراهم شود که یک ورزشکار در سطح تیم ملی که مسلما هزینه های مادی و معنوی قابل توجهی برای تربیت و شکوفایی آن از منابع عمومی صرف شده به گزینه مهاجرت وتغییر تابعیت فکر نکند. مدیران کلان ورزشی نقش می بایست با تدوین قوانینی در جهت حمایت مالی و شغلی از ورزشکاران(چه در دروه فعالیت و چه در هنگام بازنشستگی) قدم بردارند. آنها باید با حمایت‌های مالی و شغلی از یک قهرمان ملی، آینده زندگی او را تأمین کنند تا ورزشکاری که سرمایه ورزش کشورمان به حساب می‌آید و هزینه‌های زیادی برای رسیدن او به این مرحله شده است، هدر نرود و کشورهای رقیب با تکیه بر پول های بادآورده از سرمایه‌های ورزش ایران استفاده نکنند. بر این مبنا لازم است در فرایندی طبیعی جاذبه تداوم فعالیت در داخل کشور همزمان با هزینه تغییر تابعیت افزایش یابد. تربیت فرهنگی ورزشکاران نیز فرایند بنیادین دیگری است که باید مورد توجه قرار گیرد. اگر همچون بسیاری از کشورهای توسعه یافته، مدارس و آموزشگاه های تخصصی ورزش از دوران کودکی و نوجوانی علاوه بر پرورش جسم، تربیت روانی و فرهنگی ورزشکاران را نیز بر عهده بگیرند بسیاری از معضلات فرهنگی ورزش حرفه ای از جمله این بحث کاهش خواهد یافت. ضرورت این تربیت فرهنگی، حلقه مفقوده ای است که نیاز به برنامه ریزی دقیق و اجرای عاجل اما ریشه ای دارد. موضوعی که در هیاهوی همیشگی مدیریت ورزش کشور به حاشیه رفته و همچنان باید شاهد هزینه های بیهوده اما تاثیرگذار در این عرصه باشیم. مرتضی حسینی پایگاه رصد انتهای متن/
http://fna.ir/NCOBVX
94/10/21 - 02:10
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها