محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826014196
کشف حجاب بازیگران، مسعود بهنود و قانونی که نیست
واضح آرشیو وب فارسی:کمال مهر: تا زمان تصویب قانون گمان نمی کنم منطقی و شرعی و عقلانی باشد که یک گروه فیلمساز و فرهنگی به خاطر کم کاری مدیران گذشته در تدوین قانون، تاوان بدهند. اگرچه تا زمان تدوین قانون باید به این تخلفات رسیدگی شودگروه فرهنگی« کمال مهر »؛تا حالا چندبار اتفاق افتاده که مثلا بازیگر فلان فیلم به خارج رفته و کشف حجاب کرده است. روی همین حساب فیلمش را از پرده پایین کشیده اند یا احتمال اینکه از اکران آن فیلم جلوگیری شود قوت گرفته است و … در تازه ترین نمونه آن می گویند کارگردانی را اجبار کرده اند که صحنه مربوط به حضور یک ایرانی فراری را از فیلمش در بیاورد. در مواردی از این دست یک اتفاق مشترک می افتد: چهره ای قانون شکن یا منفور در فیلمی بازی کرده یا چهره او در آن فیلم دیده می شود. همین اتفاق مدیران را دچار سردرگمی غریبی می کند که ممکن است نتیجه این سردرگمی عکس العمل مناسبی نباشد. چرا که هیچ قانون مدون و کارشناسی شده ای برای این مشکل وجود ندارد. هنوز کسی نمی داند بر اساس قانون، در این موارد تکلیف چیست؟ آیا باید به سان گذشته از اکران چنین فیلمی جلوگیری کرد؟ در این صورت چه آفتی ممکن است ایجاد شود؟ چه راه دیگری می شود برای این معضل یافت و …. به طور کلی شاید دسته بندی این گونه فیلمها در یافتن راهی درست و منطقی کمک کننده باشد. گاهی ممکن است یک چهره چنان حواشی بدی علیه مردم و کشور و ارزشهای مورد احترام همه ایجاد کرده باشد و زمانی دیگر ممکن است بازیگری جلای وطن کرده و صرفا بدون موضع گیری و بی احترامی به مردم و کشور و زیر سوال بردن قوانین کشورش به آداب کشور دومی درآمده باشد. گاهی دیگر ممکن است یک چهره منفور و خائن در فیلمی باشد اما فیلم علیه او یا دیدگاهش باشد، یا دیدگاه او صرفا به عنوان ابزاری برای نیل کارگردان به هدف اصلیش مورد استفاده قرار گرفته باشد و چندین حالت دیگر..حالت هایی که باید هرکدام را معلوم کرد و برای هریک قانونی (دست کم یک قانون داخلی) وضع کرد. برای مثال در دو مورد اخیر دو حالت از این چندین حالت ایجاد شده است که اگر قانونی برایش وجود داشت حالا عوامل فیلمها عزا نمی گرفتند که به خاطر ندانم کاری یک نفر همه اعضای گروه باید تاوان بدهند. در یکی از این موارد بازیگری که در این چند سال همیشه نقش های فرعی داشته و هیچوقت یکی از چند نقش اصلی را در هیچ فیلمی ایفا نکرده بود به هر دلیلی تصمیم می گیرد برای همیشه به خارج کشور برود. او حجاب بر می دارد و در یک مجموعه ایرانی هم نقشی فرعی بازی می کند. اما همین بازیگر در یکی دو فیلم که به جشنواره ارائه شده است هم به رسم معهود یکی از نقش های فرعی را ایفا کرده است. فیلم هایی که چندین بازیگر و کارگردان و نورپرداز و فیلمبردار و … برایش زحمت کشیده اند. فیلم هایی که عواملش تا پیش از این حتی گوشه چشمی به سیمرغ ها داشتند. فیلم هایی که برای هرکدامشان دست کم یک میلیارد تومان هزینه شده است و …. حالا عوامل فیلم مانده اند و تصمیمی که بستگی به شرایط دارد و ممکن است همه زحمت و امید و هزینه های آنها را دود کند و بفرستد هوا. در یک فیلم دیگر کارگردان به شرح ماجرایی در گذشته پرداخته است. ماجرایی که هیچ ربطی به سیاست ندارد اما از اقبال بد، یکی از شاهدانی که در آن ماجرا نقش جدی داشته مسعود بهنود بوده و کارگردان هم مصاحبه ای کوتاه با او ترتیب داده است. مصاحبه ای که نه سیاسی است، نه چهره مثبتی از بهنود ارائه می دهد و نه هیچ چیز دیگر. که صرفا استفاده از یک شاهد است برای شرح یک واقعه. حالا او هم معطل مانده و به انتظار نشسته تا ببیند تکلیف فیلمش چه خواهد شد. او هم نگران هزینه و زحمت بازیگران و امیدها و آرزوهاش است و نگران از بین رفتن همه آنها. از این دست موارد قبلا هم بوده و بعدا هم اتفاق خواهند افتاد. چیز عجیبی هم نیست و به سینمای ما هم اختصاص ندارد. زحمتش هم فقط اضافه کردن چند بند به قانون های موجود است. یقینا مردم ما نه دوست دارند و نه می خواهند آقا یا خانمی که به قوانین کشورش احترام نگذاشته و به کشورش پشت کرده را در فیلمی ببینند. اما به شرطی که قانونی باشد و بدانیم به واسطه این اتفاق بی عدالتی نسبت به یک گروه صورت نمی گیرد. آن وقت اگر مثلا قانون به برخورد محکم با این فیلمها حکم دهد، دیگر کسی ریسک نمی کند که به سراغ هر بازیگری برود. کارگردان و تهیه کننده می دانند که اگر چنین اتفاقی در فیلمشان بیفتد تکلیف معلوم است و دیگر، عقلانی نیست که بخواهند روزه شک دار بگیرند. آن وقت با خیال راحت قانون جلوی نمایش هر فیلمی که اینگونه باشد را خواهد گرفت. اما حالا و تا زمان تصویب قانون گمان نمی کنم منطقی و شرعی و عقلانی باشد که یک گروه فیلمساز و فرهنگی به خاطر کم کاری مدیران گذشته در تدوین قانون، تاوان بدهند. اگرچه تا زمان تدوین قانون باید به این تخلفات رسیدگی شود اما نه به گونه ای که سنگینی و بار اصلیش بر دوش گروهی باشد که صادقانه و برای کشورشان یک محصول فرهنگی خلق کرده اند. ** کیوان امجدیان
یکشنبه ، ۲۰دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کمال مهر]
[مشاهده در: www.kamalemehr.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]
-
گوناگون
پربازدیدترینها