محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان میشوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830822892
مُدهای جدید برگزاری مراسم ترحیم
واضح آرشیو وب فارسی:انتخاب: به غیر از اینها البته خدمات دیگری همچون ارائه مشاوره روانشناسی به خانواده متوفی، پرستار کودک و دکتر سرمزار، چاپ کتاب ادعیه و یادبود، چاپ کارت دعوت و... ارائه می شود که آن هم بسته به کیفیت شان قیمت های متفاوتی دارد.پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : دوست دارد مراسم ترحیمش آبرومند برگزار شود. از همان هایی که مردم می آیند و چای و نسکافه شان را با خرمای فرد اعلای گردونشان و ترحلوای پر زعفران می خورند و گاهی هم با چهره ای مغموم، به عکس قاب گرفته متوفی نگاه می کنند و زیر لب نچ نچی می کنند و صد حیف و افسوس می گویند. به گزارش «انتخاب»، غذای روز خاکسپاری و شب هفت و چهلم هم کمی از سور عروسی ندارد. ماهیچه باقالی پلو باید در دهان آب شود. مثل باقلوا. باقلوا و راحت الحلقوم هم سر میز پذیرایی باشد بد نیست. این ها را دیگر خودشان می دانند. سنگ تمام می گذارند و کاری می کنند تا آب در دل مرحوم تکان نخورد؛ حتی همین حالا که زنده است و حی و حاضر، ناظر برنامه ریزی مراسم ترحیم خودش! تعجب نکنید! خیالتان هم نرود سمت داستان یک فیلم سینمایی. گرچه آدم را یاد «مادر» علی حاتمی می اندازد، آن موقع که برنج و لپه شام مراسم ترحیمش را در سینی بزرگ پاک می کرد و سفارشش به بچه ها این بود که گوشت قیمه ریز نباشد و وقت غذا گریه و زاری نکنند که میهمان ها دلشان ریش نشود. شاید هم منوچهر نوذری را یاد کنیم در فیلمی که پیرمرد داستانش تمام مقدمات مراسم ترحیم خودش را آماده و در آن شرکت کرد تا خیالش راحت شود که همه کارها به قاعده و آبرومند انجام می شود. حالا، هم مادر، هم حاتمی و هم نوذری راستی راستی رفته اند اما داستان ها، مانده. داستان آقای ایکس اما واقعی است. بگذارید او را اینجور بنامیم. 82 ساله است. معتمد بازار. بگذارید نگوییم بازار کدام شهر. خودش اینجور راحت تر است. می داند که وقتی سرش را بگذارد زمین، آنقدر دوست و رفیق و همقطار دارد که هوای کارش را داشته باشند اما فامیل آدم، یک چیز دیگر است. فامیل ندارد. غیر از یک پسر عمه که خودش حال و نایی ندارد و یک گوشه افتاده. بچه؟! یکی یکدانه ای هست آن طرف دنیا. کانادا کجا و اینجا کجا؟! اوووه... تا خبر برسد که بابایت مرده و تا بخواهد خودش را برساند، شب هفت هم گذشته. آقای ایکس امیدی به آن یکی یکدانه بابا ندارد. مادرش هم که رفت، یک ماه بعد رسید. سن و سال که بالا رفت، دیگر باید هر لحظه منتظر بود. حتماً به این حرف ایمان دارد که اینجور به صرافت انجام مقدمات مراسم ترحیم خودش افتاده است. با یک شرکت قرارداد هم بسته. قرار است یک نفر مباشر، همه کارها را هماهنگی کند. حالا آقای ایکس خوب می داند که نوحه خوان سرمزارش چه صدایی دارد و چه سوزناک می خواند. طعم حلوای خودش را هم چشیده. عکس میز پذیرایی را هم نشانش داده اند. حتی جزئیات تزئینات مراسم را هم می داند. آن شمع های ظریف سفید که دورشان را گل و روبان مشکی پیچیده اند و یک قاب خالی که فقط عکس خودش را کم دارد. ظاهر امر، غمگین به نظر می رسد اما آقای ایکس خودش این طور فکر نمی کند. می گوید: «بالاخره این کار باید انجام شود. چه بهتر که خودم بدانم قرار است چه شود. آدم آبرو دارد دیگر!» مؤسسه برگزاری مراسم ترحیم گرچه اول کمی تعجب کرده اما وقتی دیده آقای ایکس برای انجام این کار جدی است، پیش پرداخت را گرفته و قرارداد را بسته است. قراردادی که انجام تمامی مراسم پس از مرگ یعنی خاکسپاری، ختم، هفتم، چهلم و سالگرد را دربرمی گیرد. ضمانت انجام کار هم، نسخه قرارداد در دست وکیل آقای ایکس است. مرغ باغ ملکوتم، اما... این کار آنچنان مرسوم نیست. اینکه کسی قبل از مرگ، مقدمات مراسم ترحیم خودش را آماده کند، گرچه مرگ حق است و شتری است که در خانه همه می خوابد، اما آدم تا زنده است، دلش در این دنیاست. اینکه بعضی ها برای خودشان خلعت از عتبات عالیات می آورند و کنج پستو نگه می دارند، یک بحث دیگر است و کاری که از قدیم بین برخی ها مرسوم بوده اما برگزاری مراسم آبرومند، آنجور که درخور سلیقه متوفی باشد، یک بحث دیگر. آقای مرآتی، مسئول تشریفات یکی از مؤسسات برگزاری مراسم ترحیم است. اختصاصی کار می کنند، فقط ترحیم. قبل ترها اینجوری نبود. خیلی از آنها که کار خدمات مجالس را انجام می دادند، هم عروسی برگزار می کردند، هم عزا. عزا هم شامل مراسم مرسوم و معمول بود که خانواده متوفی معمولاً خودشان دست به دست می دادند و هرکس گوشه کار را می گرفت و آنجایی را که لازم بود، به خدمات مجالس می سپردند. مرآتی تا به حال خودش به موردی برخورد نکرده که شخص در زمان حیاتش، با مؤسسه قرارداد مراسم ترحیم اش را بسته باشد. البته می گوید شنیده که این کار را کرده اند ولی تعدادش باید خیلی کم باشد و کاری نوظهور است که بعید به نظر می رسد مرسوم شود. البته شاید خیلی از کارهایی که حالا در برگزاری مراسم ترحیم صورت می گیرد، تا چند سال پیش همین وضعیت را داشته؛ غیر مرسوم. همین گروه گریه کننده که وقتی سوژه فیلمی سینمایی شد، بیشتر جنبه طنز داشت و کمتر کسی گمان می کرد این کار در زندگی واقعی یا بهتر است بگوییم مرگ واقعی انجام شود. اما مؤسسات برگزاری مراسم ترحیم، این روزها علاوه بر ارائه خدمات جور واجور، گریه کن هم برای مراسم می فرستند. مرآتی این ادعا را تأیید می کند: «البته ما خودمان به طور مستقیم با گریه کن ها ارتباط نداریم و معمولاً هم چنین خدمتی ارائه نمی کنیم مگر اینکه مشتری خیلی اصرار داشته باشد. آنوقت هماهنگی را با یکی از همکاران مان انجام می دهیم که به صورت تخصصی در این کار است و با گریه کن ها ارتباط دارد. بسته به خواست مشتری، افراد را به مراسم می فرستند. بعضی ها فقط برای خاکسپاری گریه کن می خواهند و بعضی دیگر، دوست دارند گریه کن ها در مراسم ختم هم حضور داشته باشند. تعدادشان هم باز به نظر مشتری بستگی دارد و معمولاً از 4، 5 نفر شروع می شود و بیشترین آن هم 50 نفر است. بیشتر گریه کن ها هم زن هستند؛ در سن و سال مختلف، جوان و پیر. اتفاقا اینجوری بهتر است. به هرحال بعضی ها دوست دارند مراسم عزیزشان پرشور و حال برگزار شود.» او می افزاید: «یک مشتری داشتیم که اتفاقاً تعداد زیادی گریه کن می خواست. می گفت بیچاره مادرم دختر ندارد. می دانم مراسمش سوت و کور می ماند. عروس ها که عین خیال شان هم نیست. می گفت مادرش همیشه برای خودش دلسوزی می کرده که چون دختر ندارد، وقتی بمیرد صدای گریه از مراسمش بلند نمی شود. پسر می خواست به دل مادرش عمل کند و برایش گریه کن ببرد. بعضی ها هم هستند که دوست و فامیلی اینجا ندارند و برای خاکسپاری و برگزاری مراسم، دست تنها هستند. مشتری دیگری بود که می گفت فردا برای بلند کردن تابوت پدرم، فقط دو نفریم. من و پسر عمویم! آدم ثروتمندی هم بود ظاهراً اما خب، کسی را نداشت.» گریه کن ها معمولاً نرخ ثابتی ندارند، بستگی به این دارد که چقدر سر مراسم معطل شوند. اما از نفری 20 هزار تومان تا 50 هزار تومان برای حضورشان در مراسم، دستمزد دریافت می کنند. غیر از گریه کن، خدمات دیگری هم هست که از سوی مؤسسات برگزاری ترحیم ارائه می شود، خدماتی که تا چند سال پیش مرسوم نبودند. نمونه اش اجرای برنامه از سوی گروه های موسیقی است. این، کاری جدا از مداحی است. گروه های موسیقی نی و دف یا نی و کیبورد، با کیفیت و ممتاز. یکی از مجریان این نوع خدمات، بیشتر در این مورد توضیح می دهد: «اجرای موسیقی زنده در مراسم، حال و هوای آن را عرفانی تر و بار غم مراسم را بیشتر می کند. ما با خواننده های خوبی هم کار می کنیم که تصنیف های تأثیر برانگیزی اجرا می کنند. بیشتر «میرن آدما» رسول نجفی، «تنها ماندم» اصفهانی و «یاران همه رفتند» شجریان را اجرا می کنند. اخیراً چند مورد تقاضای «چرا رفتی» همایون شجریان را هم داشتیم. آن هم خیلی خوب است. با حال و هوای مراسم جور درمی آید. «خداحافظ» خواجه امیری هم که حرف ندارد. اصلاً آهنگش که شروع می شود، صدای هق هق را بلند می کند. من خودم این یکی را از همه بیشتر دوست دارم.» او ادامه می دهد: «بچه های گروه، لباس یکسر سیاه می پوشند و برای مراسم می روند. کارشان هم انصافاً خوب است. بیشتر تقاضای گروه موسیقی برای مراسم هفتم و چهلم است. البته درخواست برای ختم و حتی خاکسپاری هم داشته ایم اما به نسبت هفتم و چهلم کمتر است. قیمت هم بستگی به این دارد که گروه چند نفره باشد یا اینکه فقط موسیقی زنده اجرا شود و یا خواننده هم در مراسم باشد. گروه دف و نی همراه با خواننده سنتی، 650 هزار تومان هزینه دارد و به ازای اضافه شدن هر ساز مثل کیبورد هم، 150 هزار تومان به مبلغ فوق اضافه می شود. البته این مبالغ برای گروه های حرفه ای به اصطلاح صدا و سیمایی و خواننده سنتی درجه یک است. ما با گروه های درجه 2 کار نمی کنیم اما هستند همکارانی که با گروه های ارزان تر هم کار می کنند که البته نظر مشتری محترم است و ما افتخار این را داریم که تا به حال مشتری ها از کارمان راضی بوده اند و سفارش مان را به دوستان و آشنایانشان می کنند.» به غیر از اینها البته خدمات دیگری همچون ارائه مشاوره روانشناسی به خانواده متوفی، پرستار کودک و دکتر سرمزار، چاپ کتاب ادعیه و یادبود، چاپکارت دعوت و... ارائه می شود که آن هم بسته به کیفیت شان قیمت های متفاوتی دارد. آقای ایکس، البته دنبال گروه موسیقی و گریه کن نیست و فقط دوست دارد مراسمش آبرومند و تمام و کمال برگزار شود و چیزی کم نباشد. او حتی شعر روی سنگ مزارش را هم سفارش داده: «مرغ باغ ملکوتم...» چقدر این شعر را دوست دارد. یاد حرف یکی از کارگران بهشت زهرا تهران می افتم؛ میانسال بود، با خطوط نسبتاً عمیق در چهره ای بی نهایت آرام. با بیل به زمین کوبید و گفت: «این زیر همه مثل هم اند. شاه و گدا فرقی نمی کند. جای همه مان همین یک تکه خاک است.»
یکشنبه ، ۲۰دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: انتخاب]
[مشاهده در: www.entekhab.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها