واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
طنز؛ اکران عمومی فیلم های خصوصی
آیدین سیارسریع در روزنامه قانون نوشت:
با همت و کوشش جوانان ایرانی و غیورمردان کشور که بهطور شبانه روزی در عرصه «آیتی» فعالیت میکنند امروز به درجاتی از پیشرفت علمی و تکنولوژیکی رسیدهایم که حداقل هفتهای یک بار صفحه یا گوشی یکی از هنرمندان یا ورزشکاران هک میشود و زندگی خصوصیشان به محل سکونت هنرمند شهیر غربی لیدی گاگا پرواز میکند. بعد از به سرقت رفتن محتویات گوشی یا لپ تاپ، عکسها و فیلمهای خصوصی به طور گستردهای توزیع میشود (بخش توزیع روزنامه قانون! یاد بگیر! به این میگن توزیع، دست همه هست) و نکته جالب این است که پخش کنندگان اصلی خود مردم هستند. البته بعضی از مردم. وگرنه قاطبه مردم ما اصلا علاقهای به زندگی خصوصی سلبریتیها و نرمی کمر فلان ورزشکار و نوع کاغذدیواری کار شده در اتاق فلان هنرمند ندارند. در این میان بعضیها هستند که با اشتیاق فراوان دست به انتشار این عکسها و فیلمها میزنند. یعنی عزم شان یک جوری در پخش مسائل خانوادگي ملت راسخ است که صاحب ویدیو کلوپ سر خیابون ما وقتی برای اولین بار داشت رو شیشه مغازهاش کاغذ میچسباند که «فیلم عروسی گلزار رسید» همچین عزم راسخی نداشت. با جدیت تمام فوروارد میکنند و انگیزهشان را هم ما نمیفهمیم.
آدم واقعا میخواهد بپرسد فازت چیه دوست من؟ الان خیلی باحال و کولی به نظر خودت؟ به کسی که بیشتر از همه فوروارد کنه جایزه میدن؟ دوستها و فامیلها طی مراسمی از تو که به عنوان اولین نفر این فیلمها رو به دستشون رسوندی تقدیر میکنن؟ صرفه مالی داره برات؟ جایی برای پخش اینها پول میدن؟ مدت سربازی رو میشه باهاش کاهش داد؟ تو آزمونهای استخدامی از خلال فیلمها سوال طرح میکنن؟ احراز صلاحیت میکنن باهاش؟ وام میدن؟ برای سلامتی مفیده؟ خطر ابتلا به سرطان رو تا 50 درصد کاهش میده؟ برای بقیه مفیده؟ مثلا پسرخاله جنابعالی اگه امشب فیلم تکان دهنده تکون دادن فلان بازیکن فوتبال رو نبینه شب ادراری میشه؟ وقتی هم بهشان میگوییم آقا! برادر! عزیز! فیلم خصوصی ملت رو پخش نکن؛ میگن: اگه خصوصی بود که دست من نبود. با این منطق بسیار مایلیم عدهای بستگان این عزیزان را برباییم و بین نیروهای داعش توزیع کنیم. بعد که شاکی شدند بگوییم: اینا اگه فامیل تو بودن، دست من چیکار میکردن؟ بعضیهایشان هم بسیار علاقه دارند نقش قاضي را بازي كنند. از بچگی دوست داشتند قاضی شوند ولی به دلیل نیازی که در صنعت قالپاق سازی به آنها احساس می شده ترجیح دادند در این حوزه به کشور خدمت کنند. وقتی به اینها میگویی فیلم را پخش نکن میگویند: حقش بوده. کسی که شبها تو فلان مهمانی شرکت میکنه باید همین طور مجازات بشه. که خب همانطور که میدانید تعیین حدود مجازات متناسب با جرم در ید این عزیزان که هر کدام از صاحب نظران حوزه حقوق جزا و مفسران قانون مجازات (مصوب 92!) هستند قرار دارد. خسته نباشید میگوییم به تمامی فعالان عرصه فوروارد و نشر فیلم های خصوصی مردم و برای همهشان آرزوی توفیق میکنیم. فقط لطف کنند اینها را در سی دی بزنند و سر چهارراهها بفروشند که در کنار مجازات خاطیان و رسیدن حق به حق دار، چرخ اقتصاد مملکت هم بچرخد. با تشکر.
تاریخ انتشار: ۲۰ دی ۱۳۹۴ - ۱۰:۲۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 96]