واضح آرشیو وب فارسی:عیارآنلاین: در حالی که شرکت های آلاینده هوا موظفند ۱ درصد از ارزش افزوده خود را به علت آلودگی هوا مالیات دهند، شرکت ملی نفت ایران که با سوزاندن گازهای همراه نفت سهم بالایی در آلودگی هوا در استان های جنوبی کشور دارد، به دلیل دولتی بودن از پرداخت این مالیات معاف است.به گزارش عیارآنلاین ، سالهاست که حدود ۴۰ درصد از گازهای همراه نفت تولیدی کشور به دلایل مختلفی از جمله مشکلات اقتصادی در تامین مالی پروژه های جمع آوری گازهای همراه نفت بدون استفاده در هوا می سوزد و به هدر می رود. با این وجود، تاکنون در کشورمان قانونی اختصاصی و شفاف برای جمع آوری گازهای همراه نفت به تصویب نرسیده است و این مساله باعث شده که شرکت ملی نفت ایران در عمل خود را ملزم به جمع آوری این گازها نداند و برای این موضوع اولویت چندانی قائل نباشد. البته این شرکت به درستی مدعی است که برای جمع آوری گازهای همراه نفت برنامه هایی بیشتر در قالب طرح های NGL در دستور کار دارد، اما مشکل اینجاست که این برنامه به گونه ای طراحی شده است که با استمرار روند فعلی، امید چندانی به بهره برداری از بسیاری از آنها تا ۱۰ سال آینده وجود ندارد. یکی از مهم ترین حوزه های مغفول در جمع آوری گازهای همراه نفت، مسایل حقوقی و قانونی این حوزه است. متاسفانه در برنامه های توسعه ای، قانون بودجه سالیانه و قوانین زیست محیطی به گازهای همراه نفت به صورت گذرا و حاشیه ای اشاره شده است. به عنوان مثال، وقتی در قوانین به این موضوع در کنار افزایش تولید نفت و گاز از میادین مشترک اشاره می شود، طبیعی است که مورد توجه چندانی قرار نگیرد. این در حالی است که در کشورهای مختلف دنیا یک قانون اختصاصی برای جمع آوری گازهای همراه نفت وجود دارد. به عنوان مثال،کشور نیجریه سال ۱۹۷۰ قانون تزریق گاز همراه نفت را تصویب کرده است. البته سازمان حفاظت محیط زیست در این زمینه قوانینی دارد که غالبا با دیدگاه کاهش انتشار دی اکسید کربن مطرح شده است ولی این قوانین قدرت اجرایی ندارند. به عنوان مثال، یکی از قوانین مهم موجود که به نظر می رسد می تواند به سوزانده شده گازهای همراه نفت ارتباط داشته باشد، بحث اخذ مالیات از شرکت های آلاینده هوا است. از ابتدای سال ۱۳۸۲ براساس بند «ه» ماده ۳ قانون تجمیع عوارض، کالاها و محصولات صنایع آلوده کننده محیط زیست، و سپس از سال ۱۳۸۷ تاکنون به استناد تبصره یک ماده ۳۸ قانون مالیات بر ارزش افزوده، واحدهای آلاینده محیط زیست طبق تشخیص و اعلام سازمان حفاظت محیط زیست مشمول پرداخت یک درصد از فروش به عنوان عوارض آلایندگی بوده اند. از طرف دیگر هم سوزاندن گازهای همراه نفت که عمدتا ترش هستند (حاوی سولفید هیدروژن بالایی هستند)، ایجاد آلایندگی زیادی در استان های جنوبی کشور می کند،بنابراین انتظار می رود که شرکت های بهره بردار از میادین نفتی که زیرمجموعه های شرکت ملی نفت ایران هستند، موظف به پرداخت سالانه یک درصد از ارزش افزوده خود برای این موضوع باشند،اما با توجه به معافیت شرکت های دولتی از پرداخت این مالیات، چنین الزامی برای این شرکت ها وجود ندارد. در این شرایط، طبیعی است که شرکت ملی نفت ایران انگیزه برای در اولویت قرار دادن طرح های جمع آوری گازهای همراه نفت نداشته باشد. به نظر می رسد تا زمانی که شرکت ملی نفت ایران به لحاظ قانونی موظف به جمع آوری گازهای همراه نفت نباشد و قوانین بازدارنده ای در این زمینه تدوین نشود، شاهد اتفاق چشمگیری در این حوزه نخواهیم بود،بنابراین لازم است قوانین بازدارنده ای برای شرکت های بهره بردار میادین نفتی تدوین گردد تا شاهد اقدام جدی از سوی این شرکت ها برای جمع آوری گازهای همراه نفت باشیم. منبع: فارس
شنبه ، ۱۹دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عیارآنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]