محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826683011
پیامبر اکرم(ص)، اهل بیت و علمای ربانی نعمت های خدا برای ما هستند
واضح آرشیو وب فارسی:ذاکرنیوز: محسن اسماعیلی در شرح نهج البلاغه گفت: بزرگترین نعمت خداوند برای ما، وجود مبارک پیامبر اکرم (ص) است. در رتبه بعد از پیامبر اسلام(ص)، اهل بیت علیهم السلام بزرگترین نعمت خداوند هستند.به گزارش ذاکرنیوز، جلسه دیگری از درس های شرح نهج البلاغه با سخنرانی دکتر محسن اسماعیلی در یادمان شهدای هفتم تیر (سرچشمه) برگزار شد. دکتر محسن اسماعیلی در این جلسه و در ادامه بررسی نامه ۶۹ نهج البلاغه، سه دستور العمل کلی در عبارت «وَاسْتَصْلِحْ کُلَّ نِعْمَة أَنْعَمَهَا اللهُ عَلَیْکَ، وَلاَ تُضَیِّعَنَّ نِعْمَةً مِنْ نِعَمِ اللهِ عِنْدَکَ، وَلْیُرَ عَلَیْکَ أَثَرُ مَا أَنْعَمَ اللهُ بِهِ عَلَیْکَ» را مورد بررسی قرار داد و گفت: حضرت امیرالمؤمنین(ع) تاکید بسیار دارند که هیچ نعمتی از نعمت های خدا ضایع نشود. در عین حال ضایع کردن نعمت به این صورت است که انسان از نعمتی که خدا به او داده بهره برداری نکند و آن را معطل نگاه دارد و یا آن را در راه خلاف استفاده کند. در ادامه گزیده ای از سخنان دکتر اسماعیلی را مرور می کنیم: کلمه «نعمة» در عبارت «وَلاَ تُضَیِّعَنَّ نِعْمَةً مِنْ نِعَمِ اللهِ عِنْدَکَ» به صورت نکره آمده و این تاکید را می رساند که هیچ نوع نعمت خدا، کوچک یا بزرگ، نباید تباه شود. در بخش های دیگر کتاب شریف نهج البلاغه می خوانیم که حضرت امیرالمؤمنین(ع) نسبت به مراقبت از بعضی نعمت ها، اشاره مستقیم دارند و مردم را از ضایع کردن آن ها برحذر داشته اند. یکی از این نعمت ها که در نهج البلاغه مورد تاکید قرار گرفته، نعمت رهبران دینی و هادیان الهی است، یعنی افرادی که راه یافته اند و راهنما و راهبر مردم هستند. هم خودشان به مقصد رسیده اند و هم به ما کمک می کنند تا به مقصد و سعادت برسیم. این افراد هم نعمت های خداوند هستند که باید نسبت به آنها قدرشناس باشیم. حضرت امیرالمؤمنین(ع) درباره پیغمبر اسلام(ص) در خطبه ۱۶۰ می فرمایند که: «بزرگترین نعمت بودن پیامبر اسلام(ص) به این دلیل است که می توانیم از او الگو بگیریم.» توفیق کمی نیست که انسان کسی را داشته باشد که اگر دست در دست او بگذارد به هدف و سعادت برسد. در این خطبه می فرمایند: «فَمَا أَعْظَمَ مِنَّةَ اللّهِ عِنْدَنَا حِینَ أَنْعَمَ عَلَیْنَا بِهِ سَلَفاً نَتَّبِعُهُ، وَ قَائِداً نَطَأُ عَقِبَهُ ...» چقدر نعمت وجود پیامبر اکرم(ص) در نزد ما بزرگ است به این دلیل که خداوند او را از پیشینیان ما قرار داد تا بتوانیم از او پیروی کنیم و او را رهبری قرار داد که ما می توانیم قدم در جاى قدم هاى او بگذاریم. بنابراین بزرگترین نعمت خداوند برای ما، وجود مبارک پیامبر اکرم (ص) است و لذا خداوند نسبت به او بر ما منت گذاشت. در رتبه بعد از پیامبر اسلام(ص)، اهل بیت علیهم السلام بزرگترین نعمت خداوند هستند که باید کمال استفاده از آنها کرده و مبادا از نعمت بزرگ امامت و ولایت غفلت کرده و آن را تضییع کنیم. به دلیل اینکه همه نعمت های مادی و معنوی دیگر هم در سایه این نعمت به دست می آید. اگر به نعمت سعادت و بهشت دسترسی پیدا کنیم، تنها در سایه هدایت این خانواده است و حتی نعمت های مادی که در این دنیا بهره می بریم، از نعمت وجود آنهاست. در زیارت جامعه کبیره می خوانیم: «بِأَبِی أَنْتُمْ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی وَ أَهْلِی وَ مَالِی مَنْ أَرَادَ اللَّهَ بَدَأَ بِکُمْ وَ مَنْ وَحَّدَهُ قَبِلَ عَنْکُمْ وَ مَنْ قَصَدَهُ تَوَجَّهَ بِکُمْ مَوَالِیَّ لا أُحْصِی ثَنَاءَکُمْ وَ لا أَبْلُغُ مِنَ الْمَدْحِ کُنْهَکُمْ وَ مِنَ الْوَصْفِ قَدْرَکُمْ وَ أَنْتُمْ نُورُ الْأَخْیَارِ وَ هُدَاةُ الْأَبْرَارِ وَ حُجَجُ الْجَبَّارِ بِکُمْ فَتَحَ اللَّهُ وَ بِکُمْ یَخْتِمُ [اللَّهُ] وَ بِکُمْ یُنَزِّلُ الْغَیْثَ وَ بِکُمْ یُمْسِکُ السَّمَاءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلا بِإِذْنِهِ وَ بِکُمْ یُنَفِّسُ الْهَمَّ وَ یَکْشِفُ الضُّرَّ وَ عِنْدَکُمْ مَا نَزَلَتْ بِهِ رُسُلُهُ وَ هَبَطَتْ بِهِ مَلائِکَتُهُ وَ إِلَى جَدِّکُمْ؛ پدر و مادر و جان و خانواده و مالم فداى شما، هرکه آهنگ خدا کند، به وسیله شما آغاز میکند، و هرکه او را به یکتایى پرستد، طریق توحیدش را از شما میپذیرد، و هرکه قصد حق کند. به شما توجه می نماید، اى سرورانم، نمیتوانم ثناى شما را شماره کنم، و در امر مداح گفتن قدرت رسیدن به حقیقت شما را ندارم، و در مقام وصف نمودن، توانایى بیان منزلت شما در من نیست، و حال آنکه شما نور خوبان و هادیان نیکان و حجّتهاى خداى جبّارید، خدا با شما آغاز کرد، و با شما ختم می کند، و به خاطر شما باران فرو میریزد، و تنها براى شما آسمان را از اینکه بر زمین فرو افتد نگاه می دارد، مگر با اجازه خودش، و به وسیله شما اندوه را میزداید، و سختى را برطرف مینماید، و نزد شماست آنچه را بر رسولانش نازل فرموده، و فرشتگانش به زمین فرود آورده اند، و به جانب جد شما.» به این مفهوم که خودم و پدر و مادر و خانواده و دارایی ام فدای اهل بیت علیهم السلام شود، به این دلیل که اگر کسی بخواهد به خدا برسد باید از ایشان شروع کند و ابتدای راه این خانواده هستند. و هر کسی که خدا را به یکتایی بپرسد، این را از اهل بیت علیهم السلام یاد گرفته چرا که اگر ایشان نبودند کسی متوجه معنای توحید نمی شد. هر کسی قصد دارد از خدا چیزی بخواهد اول باید به این خاندان توجه کند. اهل بیت(ع) به عنوان مجاری فیض الهی به این علت که مبداء و منتهای همه نعم مادی و معنوی هستند، بعد از پیامبر اکرم (ص)، بزرگترین نعمت خداوند بر ما محسوب می شوند و همین که ما منسوب و پیرو ایشان هستیم برای ما نعمت محسوب می شود. البته هر کسی به هر اندازه ای در هدایت و سعادت ما نقشی ایفا کند، صاحب منت بر ماست. اما هیچ کسی با اهل بیت علیهم السلام قابل مقایسه نیست. حضرت امیرالمؤمنین امام علی(ع) در خطبه دوم نهج البلاغه از مردم گلایه می کنند که نعمت امامت را ضایع کردند و فرمودند: «لا یقاس بآل محمد من هذه الأمة أحد و لا یسوی بهم من جرت نعمتهم علیه أبدا؛ هیچ کس با مرتبه و مقام خاندان پیامبر از امت اسلامی سنجیده نمی شود و هیچ گاه کسانی که خود مشمول نعمت های اهل بیت هستند با خود آنها برابر نمی شوند.» یعنی اگر کسی به رشد معنوی رسیده در پرتو همین خاندان است و بنابراین قابل مقایسه با ایشان نیست. در اینجا این پرسش مطرح می شود که شیوه صحیح استفاده از نعمت اهل بیت علیهم السلام چگونه است؟ در نهج البلاغه پاسخ این پرسش در چند عبارت آمده است. یکی از نمونه های آن، در خطبه ۹۷ آمده است که آن حضرت فرموده اند: «انظروا أهل بیت نبیّکم، فالزموا سمتهم، و اتّبعوا أثرهم، فلن یخرجوکم من هدى، و لن یعیدوکم فی ردى. فإن لبدوا فالبدوا، و إن نهضوا فانهضوا. و لا تسبقوهم فتضلّوا، و لا تتأخّروا عنهم فتهلکوا(۳۱) مردم، به اهل بیت پیامبرتان بنگرید، از آن سو که گام بر می دارند بروید، قدم جای قدمشان بگذارید، آنها را هرگز از راه هدایت بیرون نمی برند، و به پستی و هلاکت باز نمی گردانند. اگر سکوت کردند سکوت کنید و اگر قیام کردند قیام کنید. از آنها پیشی نگیرید که گمراه می شوید و از آنها عقب نمانید که نابود می گردید.» در واقع شکر نعمت امامت به این است که سبک زندگی ما، سبک زندگی آنان باشد و ضایع کردن این نعمت این است که با داشتن چنین الگوهایی، از دیگران الگوبرداری کنیم. خداوند متعال در آیه ۴۵ سوره حج تعدادی از اقوامی که مورد عذاب قرار گرفتند را برای ما بازشماری می کند و سپس می فرماید: «فَکَأَیِّنْ مِنْ قَرْیَةٍ أَهْلَکْناها وَ هِیَ ظالِمَةٌ فَهِیَ خاوِیَةٌ عَلی عُرُوشِها وَ بِئْرٍ مُعَطَّلَةٍ وَ قَصْرٍ مَشیدٍ؛ چه بسیار شهرها و آبادیهایی که آنها را نابود و هلاک کردیم در حالی که (مردمش) ستمگر بودند، بگونه ای که بر سقف های خود فروریخت (نخست سقفها ویران گشت و بعد دیوارها بر روی سقفها) و چه بسیار چاه پر آب که بی صاحب ماند و چه بسیار قصرهای محکم و مرتفع.» در روایات نقل شده که منظور از «بِئْرٍ مُعَطَّلَةٍ» حضرت امیرالمؤمنین امام علی(ع) و مقصود از «قَصْرٍ مَشیدٍ» پیغمبر اکرم (ص) هستند. حضرت امیرالمؤمنین (ع) در خطبه ۱۵۲ نهج البلاغه می فرمایند: «وَ إِنَّمَا الْأَئِمَّةُ قُوَّامُ اللَّهِ عَلَی خَلْقِهِ وَ عُرَفَاؤُهُ عَلَی عِبَادِهِ وَ لَا یَدْخُلُ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ عَرَفَهُمْ وَ عَرَفُوهُ وَ لَا یَدْخُلُ النَّارَ إِلَّا مَنْ أَنْکَرَهُم وَ انکَرُوه؛ همانا امامان از جانب خدا تدبیر کنندگان کار مردمانند و کارگزاران آنان. کسی به بهشت نرود، جز آنکه آنان را شناخته باشد و آنان او را شناخته باشند و به دوزخ در نشود، جز آنکه منکر آنان بود و آنان وی را نپذیرفته باشند.» وقتی این نعمت در دست ماست، چرا باید از آنها روی گردانده و از دیگران الگو بگیریم!؟ در رتبه بعد از ائمه اطهار علیهم السلام، عالمان ربانی نعمت های خدا برای ما هستند که باید قدرشناس آنها باشیم. اگر انسان کسی را پیدا کرد که راه یافته و می تواند او را راهنمایی کند، بزرگترین نعمت خدا را دریافت کرده است. این جمله از آیت الله سیدعلی قاضی رضوان الله تعالی مشهور است که فرمود: «اگر کسی می خواهد به خدا برسد و سعادتمند شود، نصف عمرش را هم در پی پیدا کردن یم عالم ربانی بگذراند، ضرر نکرده است. چون یافتن چنین عالمی نصف راه است.» حضرت امیرالمومنین(ع) در نهج البلاغه در چندین مورد به این نعمت الهی اشاره فرموده است، چراکه ممکن است انسان نتواند به طور مستقیم از ائمه اطهار علیهم السلام کسب فیض کند. از جمله در خطبه ۱۰۵ می فرمایند: «ایُّهَا النَّاسُ، اسْتَصْبِحُوا مِنْ شُعْلَةِ مِصْبَاحٍ وَاعِظٍ مُتَّعِظٍ، وَامْتَاحُوا مِنْ صَفْوِ عَیْنٍ قَدْ رُوِّقَتْ مِنَ الْکَدَرِ؛ ای مردم! چراغ دل را از نور گفتار گوینده با عمل روشن کنید و ظرف های جان را از آب زلال چشمه هایی که از آلودگی ها پاک است پر کنید.» ما از هوا خالی نمی شویم اما می توانیم مخالف با هوا باشیم. آن حضرت فرمودند کسی که بتواند با هوای نفس خود مخالفت کند حجت است و سراغ چشمه هایی بروید که آلوده نیست و عالمی که آلوده نیست. مبادا چنین عالمی در دسترس شما باشد اما شما به جهالت خود راضی باشید.
شنبه ، ۱۹دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ذاکرنیوز]
[مشاهده در: www.zakernews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
گوناگون
پربازدیدترینها