واضح آرشیو وب فارسی:یزدرسا: کشورهای اسلامی و مصیبت حاکمان کذایی امکانات فوق العاده ای که هدر می رود عربستان سعودی علیرغم این که حدود یک پنجم ذخایر نفتی دنیا را در اختیار دارد و به عنوان دارنده ششمین ذخایر گاز دنیا شناخته می شود، یکی از بزرگ ترین عوامل تفرقه افکنی در میان امت اسلامی به شمار می آید... عربستان سعودی علیرغم این که حدود یک پنجم ذخایر نفتی دنیا را در اختیار دارد و به عنوان دارنده ششمین ذخایر گاز دنیا شناخته می شود، یکی از بزرگ ترین عوامل تفرقه افکنی در میان امت اسلامی به شمار می آید...امت اسلامی به لحاظ برخورداری از مؤلفه های بالقوه اقتدار و پیشرفت همچون جمعیت، امکانات طبیعی، گستره سرزمینی، و ... در رتبه ای چشمگیر قرار دارد؛ اما متاسفانه نتوانسته است آن گونه که باید و شاید، به جایگاهی برازنده دست یابد. ریشه اصلی این ناکامی چیست؟ بی گمان یکی از مهم ترین دلایل دست نیافتن جهان اسلام به پیشرفت و اقتداری در شأن خود، وجود زمامداران و کارگزاران نالایقی است که در بسیاری از کشورهای اسلامی بر مصادر امور تکیه زده اند و به جای تلاش برای ارتقا و تحکیم بنیان های جامعه اسلامی، به دنبال ارضای روحیه قدرت طلبی و تحقق منویات شخصی هستند . برای اثبات این ادعا لازم نیست به گذشته های دور بازگردیم؛ بلکه نیم نگاهی به رفتار زمامداران برخی کشورها در سال های اخیر به خوبی هر ناظری را به حقیقت فوق الذکر رهنمون می شود . در کشور همسایه مان عراق، مردم مسلمان سال ها زیر سلطه دیکتاتوری روزگار می گذراندند و منابع غنی زیرزمینی و پتانسیل جمعیتی آن ها به جای قرارگرفتن در مسیر ارتقای شاخص های پیشرفت داخلی و در مرحله بعد، جهان اسلام، در مسیر ارضای ماجراجویی های شخص صدام و حزب حاکم مصرف می شد . دیکتاتور عراق به جای خدمت به مردم کشورش و تحکیم وحدت بین جهان اسلام، فضایی خفقانی در قلمرو حکومتی اش برقرار کرده بود و برای تقویت پایه های قدرت خویش، ابایی از ارتکاب جنایت های کوچک و بزرگ نداشت؛ جنایت هایی از جنس شکنجه آزادی خواهان، به شهادت رساندن بزرگانی همچون آیت الله سید محمد باقر صدر، حمله شیمیایی به برخی مناطق عراق، و ... . روحیه قدرت طلبی صدام چنان سیری ناپذیر بود که وی زمانی با حمایت مستقیم و زمانی دیگر با چراغ سبز تلویحی دشمنان جهان اسلام به همسایگان حمله کرد و منابع مالی و انسانی کشورهای اسلامی را درگیر جنگی خانمان سوز کرد. تهاجم نظامی عراق به ایران هشت سال به درازا انجامید و خسارت های فوق العاده ای به هر دو ملت بزرگ اسلامی وارد کرد. اشغال کویت توسط حکومت بعثی عراق نیز موجب تحمیل خسارت هایی مضاعف بر ملت مسلمان عراق و کویت شد و بهانه ای به دست ایالات متحده و نیروهای ائتلاف داد تا زیرساخت های عراق را نابود کنند . قرارداشتن حاکم جنایتکار و خیال پردازی چون صدام در راس هرم حکومتی عراق، موجب نابودی زیرساخت ها و هدررفت منابع این کشور شد و مردم عراق را با وقفه ای طولانی در رسیدن به قله های پیشرفت و سربلندی مواجه ساخت . نمونه دیگر این قدرت طلبی ها را می توان در روحیات دیکتاتور معدوم لیبی سراغ گرفت. معمر قذافی در دوران چنددهه زمامداری خود و سیطره بر منابع هنگفت لیبی، بیش از این که در خدمت تقویت قدرت جهان اسلام باشد، به دنبال تحکیم پایه های قدرت خویش بود و ضربه های سنگینی به جامعه اسلامی وارد ساخت . وی در دوران زمامداری خود، جنایت های متعددی مرتکب شد که ربودن امام موسی صدر از جمله آن ها به شمار می آید. قذافی سرانجام پس از چنددهه حکومت بر لیبی، در جریان خیزش مردم این کشور کشته شد . یکی دیگر از عوامل نابودی سرمایه های جهان اسلام را می توان در درون حکومت عربستان سراغ گرفت. دولت عربستان علیرغم این که حدود یک پنجم ذخایر نفتی دنیا را در اختیار دارد و به عنوان دارنده ششمین ذخایر گاز دنیا شناخته می شود، یکی از بزرگ ترین عوامل تفرقه افکنی در میان امت اسلامی به شمار می آید ؛ چه این که با پشتوانه انبوه دلارهای بادآورده نفتی، به شدت در پی ترویج وهابیگری و سیاست های تفرقه افکنانه خود است و در این راه آشکارا به بنیان گذاری و پشتیبانی از گروه های خطرناک می پردازد . تشکیل و حمایت از گروه های تروریستی و تکفیری در سوریه، نمونه ای موخر و روشن از مصادیق ادعای فوق را نشان می دهد؛ گروه هایی تروریستی که با پشتیبانی آل سعود، مسلمان های بی گناه را «ذبح» می کنند و هیچ ابایی از این سربریدن ها ندارند ! البته ارتکاب چنین جنایت هایی از دست پروردگان سعودی دور از انتظار نیست؛ چه این که آل سعود، خود یدی طولا در سرکوب و اعدام های فجیع دارد و به شهادت رساندن مرحوم شیخ نمر -روحانی مبارز عربستانی- آن هم به شیوه هولناک «گردن زدن با شمشیر» آخرین نمونه از پیامدهای زمامداری حاکمان نالایق و همسو با نظام سلطه، در کشورهای اسلامی است . تامل در این نکته، بسیار حسرت انگیز است که چنان چه زمامداران کشورهای اسلامی دست کم به «مشترکات» مورد قبول مسلمانان پای بند می بودند و امکانات عظیم امت اسلامی را به جای هدردادن در راه اغراض قدرت طلبانه و خواست های دشمنان، در مسیر اعتلای جهان اسلام بسیج می کردند، کشورهای اسلامی اینک در جایگاهی به مراتب بالاتر قرار داشتند و شیاطین بزرگ و کوچک را یارای استمرار این همه ظلم و بی عدالتی در حق مسلمانان نبود . نویسنده: مرتضی میبدی
جمعه ، ۱۸دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: یزدرسا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]