محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830991647
از میکونوس تا ریاض ؛ ایران آماج دسیسه ها
واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران: از میکونوس تا ریاض ؛ ایران آماج "دسیسه ها"
در پی اقدام تروریستی در رستوران میکونوس، غرب بدنبال سیاستی خصمانه انگشت اتهام را بسوی ایران نشانه گرفت.
به گزارش خبرنگار سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، میکونوس نام رستورانی یونانی واقع در شهر برلین آلمان است که،در این محل برخی از مخالفان و افراد ارشد گروه معاند نظام جمهوری اسلامی مورد ترور واقع شدند. در پی این واقعه روابط سیاسی ایران و کشورهای اروپایی روبه تیرگی نهاد.
*اما شرح ماجرا:
برلين - دوشنبه هفدهم دسامبر1992 - رستوران ميکونوس - ساعت 11 شب دو مرد مسلح ماسک بر چهره وارد رستوران عزيز غفوري عضو سابق سازمان فداييان خلق مي شوند. عزيز به همراه رفقايش، از اپوزيسيون چپ جمهوري اسلامي ايران ازجمله صادق شرفکندي، فتاح عبدلي، همايون اردلان، نوري دهکردي و مرداني ديگر، در اتاق پشتي رستوران نشسته و مانند هميشه مشغول بحث و گفت وگوي سياسي است. شرفکندي رهبر حزب دموکرات کردستان تازه به آلمان وارد شده تا به دعوت حزب سوسياليست آلمان در « کنفرانس سوسياليست بين الملل » شرکت کند. ساعت حدود يازده شب است. بحث ها همچنان ادامه دارد که دو مرد با اسلحه هاي خودکارشان يوزي و لاما - اسپيشال رولور به جلسه وارد مي شوند و همگي مهمانان را به رگبار مي بندند.
پس از عملیات این ترور سازمانهای اطلاعاتی بریتانیا(ام 16)به طرف آلمانی خود اطلاع دادند که؛بنابر برخی از منابع موثق،دو تن از قتل رهبران کرد، هنوز از آلمان خارج نشده اند. این افراد دو تن از اتباع لبنانی بودند که،رد خانه ای واقع در ایالت وستفالن پنهان شده بودند.ماموران آلمان پس مراجعت به محل مذکور،همه ار بازداشت کردند که،در حین بازجوییها آدر سو اطلاعات شخصی ایرانی بنام کاظم دارابی فاش شد.
**انگشت اشاره به طرف ایران:
تحقيقات درخصوص پرونده ميکونوس ماه ها به طول انجاميد. پاي دارابي که به ميانه حادثه ميکونوس باز شد، همزمان انگشت اتهام ماموران سرويس هاي اطلاعاتي آلمان و دپارتمان جنايي اين کشور، به سوي مقامات جمهوري اسلامي ايران نشانه رفت. در اين ميان اداره فدرال حفاظت از قانون اساسي آلمان، دارابي را جاسوس ايران قلمداد کرد و او را به همراه يوسف امين، عباس رايل، عطاءالله اياض و محمد ادريس به دادگاه کشاند.
محاکمه متهمان توسط مقامات قضايي آلماني در سال 1993 آغاز شد. با گذشت سه سال از بازداشت دارابي و دو سال از آغاز محاکمه، روند رسيدگي به پرونده ميکونوس، روابط ايران و آلمان را به نحو شگرفي دستخوش تنش کرد. تنش در روابط دو کشور پس از آن ظهور کرد که روز جمعه 16 مارس سال 1996، قاضي دادگاه ميکونوس، علي فلاحيان وزير اطلاعات وقت جمهوري اسلامي ايران را، مظنون به دخالت در کشتار ميکونوس تشخيص داده و به دادگاه فراخواند.
احضار فلاحيان به دادگاه متهمان ميکونوس به اين بهانه صورت گرفت که وزير اطلاعات چند هفته قبل از وقوع قتل ها، در يک مصاحبه تلويزيوني، سازمان کردي که مقتولين به آن وابسته بودند، را به عنوان يکي از اهداف وزارتخانه خود برشمرده و اعلام کرده بود وي آنان را در داخل و خارج از کشور تحت نظارت دارد. پس از آنکه دادستان کل آلمان اعلام کرد اگر فلاحيان به آلمان وارد شود، دستگير شده و به دادگاه آورده خواهد شد، تهران تهديد به عمل متقابل کرد. هرچند دولت آلمان خود را از اين معرکه کنار کشيد اما روابط ديپلماتيک دو کشور رو به تيرگي نهاد. دکتر محمدي سخنگوي وقت وزارت امور خارجه جمهوري اسلامي ايران احضاريه صادره براي علي فلاحيان را از طرف ايران رد کرده و آن را مغاير استانداردهاي معمول در رفتار بين الملل و غيرقابل قبول خواند.
پس از مدتي وزير دادگستري آلمان، در نامه اي به قاضي دادگاه برلين، خواستار آن شد که دادگاه از ارسال احضاريه براي وزير اطلاعات ايران خودداري کند; قاضي نيز با دريافت اين نامه اعلام کرد از احضار آقاي فلاحيان به عنوان شاهد صرفنظر مي کند.
***بني صدر وارد مي شود
در ميانه سال 1996، بي بي سي گزارش داد که ابوالحسن بني صدر، رئيس جمهور سابق ايران، در دادگاه برلين حاضر و عليه مقامات ايراني شهادت خواهد داد.
ادعاي بني صدر مبني بر داشتن مدارکي که نشان مي دهد مقامات عاليرتبه جمهوري اسلامي در کشتار ميکونوس دست داشته اند، به سرعت در صدر اخبار رسانه هاي مخالف جمهوري اسلامي ايران قرار گرفت. بني صدر دامنه ادعاهاي خود را تا آنجا گسترد، که مقامات درجه اول نظام را نيز متهم به دخالت در ميکونوس کرد. عاقبت بني صدر در دادگاه برلين حاضر شد. او مردي را همراه خود آورد که مدعي بود قبلا در استخدام وزارت اطلاعات ايران بوده و حاضر شده به طور ناشناس عليه مقامات ايراني شهادت دهد.
شاهد، که بعدها مشخص شد نامش ابوالقاسم مصباحي است و مدعي بود که از سال 1984 در جريان اقدامات سرويس امنيتي ايران در سفارت ايران در پاريس بوده تا اينکه توسط مقامات فرانسوي اخراج شده است» ادعا کرد که «اکبر هاشمي رفسنجاني، رئيس جمهوري ايران و علي اکبر ولايتي وزير امور خارجه از نقشه ترورها مطلع بوده و علي فلاحيان مسووليت نظارت بر اجراي طرحهاي ترور را برعهده داشته است.» ادعايي که بلافاصله توسط هاشمي رفسنجاني تکذيب شد.
ادعاهاي مصباحي، توسط دادستان کل آلمان معتبر دانسته شد. دادستان همچنين کاظم دارابي را رهبر گروهي معرفي کرد، که عملا اجراي قتل ها را برعهده داشته است.
بدين ترتيب، بني صدر نقش خود را در اثبات اتهام عامليت جمهوري اسلامي در قتل رهبران کرد در رستوران ميکونوس ايفا کرد، و کينه ديرينه خود از جمهوري اسلامي ايران را نشان داد; هرچند مقامات ايراني، مصباحي را دروغگو معرفي کرده و به تکذيب ادعاهاي او برخاستند.
***دارابي; محکوم به حبس ابد
دادگاه محکومان حدود 5 سال و 247 جلسه طول كشيد و حدود 9 میلیون فرانک هزینه در برداشت. در جلسات این دادگاه بيش از 170 نفر در دادگاه حاضرشده و در مورد حادثه ترور شهادت دادند. شهادت برخی از این افراد بر ضد جمهوری اسلامی و برخی نيز به نفع جمهوري اسلامي ايران بود. دادستان دادگاه آقای برونو يوست و قاضی آن فريچوف كوبش (كه چندی پيش درگذشت) بودند.
پس از پنج سال از وقوع کشتار در ميکونوس، دادگاه در آوريل 1997، عاقبت حکم به محکوميت کاظم دارابي و ديگر عوامل متهم در اين پرونده داد.
بنا بر حكم دادگاه كاظم دارابي از اتباع ايراني و عباس رحيل تبعه لبناني به حبس ابد و يوسف امين و محمداتريس هر دو از اتباع لبنان به ترتيب به 11 و 5 سال زندان محكوم شدند . در اين حكم متهم ديگر نيز به نام عطاالله اياد تبرئه شد.
در حکم دادگاه ميکونوس آمده بود که آخرين رايزني هاي عوامل قتل رهبران کرد در رستوران ميکونوس، در منزل کاظم دارابي انجام شده است و به همين دليل دارابي به حبس ابد محکوم شد. در حکم دارابي تصريح شده بود که وي نمي تواند قبل از گذراندن 25 سال از دوران محکوميتش، تقاضاي تخفيف کند.
*****پیامدهای دیپلماتیک
سفیر آلمان هورست بشمن در تاریخ 14 نوامبر سال 1996 (1375) به وزارت امور خارجه ایران فرا خوانده شد و مرتضی سرمدی معاون ارتباطات وزیر امور خارجه اعتراض شدید ایران را به وی ابلاغ نمود.
مقامات ایرانی قویاً اتهامات نادرست و توهین آمیز مقامات قضایی آلمان را رد کردند. آقای سرمدی اظهار داشت: ایران معتقد است مقامات قضایی آلمان و دستگاه قضایی این کشور تحت نفوذ صهیونیست ها به مبارزه سیاسی کثیفی علیه جمهوری اسلامی ایران دست یازیده اند.
آقای سرمدی خطاب به سفیر آلمان گفت: تکرار اتهامات بی پایه و با انگیزه های سیاسی که در پروسه حقوقی و قضایی جایی ندارد علیه عالی ترین رتبه مقامات مذهبی و سیاسی جمهوری اسلامی ایران توسط دادستان آلمانی نشانگر آن است که با سیاسی کردن دادگاه قتل چهار تبعه ایرانی و با تبعیت از منافع صهیونیست ها به اعتبار و وجهه دستگاه قضایی آلمان صدمه وارد آورده است.
سرمدی به سفیر آلمان خاطرنشان ساخت: اتهامات وارده علیه عالی ترین رتبه مقامات ایران بر اساس شهادت فردی بوده که خود در قضیه ربودن هواپیماها و سایر امور خرابکارانه و فعالیت های تروریستی علیه ملت و نظام جمهوری اسلامی ایران دست داشته و اینها جرایمی هستند که دادگاه های ایران مدارک مثبته آنها را از منابع تروریستی استخراج کرده و در اختیار دارند.
معاون وزیر خارجه ایران ضمن تاکید بر اینکه دولت جمهوری اسلامی ایران تحت هیچ شرایطی حاضر به تحمل اینگونه اهانت ها نیست، افزود: روشن است که این نوع اقدامات خصمانه اثر ناخوشایندی بر روابط دو کشور خواهد گذاشت و مسوولیت عواقب آن بر عهده دولت آلمان است. سفیر آلمان پاسخ داد: وی سریعاً دیدگاه های جمهوری اسلامی ایران را به دولت خود منتقل می کند. متعاقب آن در شهرهای مختلف ایران موجی از تظاهرات در اعتراض به آلمان رخ داد که در آنها مردم اقدامات اسراییل، آمریکا و دستگاه قضایی آلمان را محکوم نمودند. در تهران تظاهرات بزرگی در مقابل سفارت آلمان برگزار شد.
*فراخواندن سفراي اروپايي از تهران در پي حوادث دادگاه ميكونوس:
يك روز پس از اعلام حكم يك دادگاه محلي آلمان عليه مقام‌هاي بلندپايه جمهوري اسلامي ايران، دولت‌هاي عضو اتحاديه اروپا سفيران خود را از تهران فراخواندند. قاضي اين دادگاه كه در محافل خبري به دادگاه ميكونوس معروف شد، شديداً تحت تأثير صهيونيست‌ها بود و در يك محاكمه جنجالي و سياسي، ايران را متهم به دخالت در قتل يك مخالف اين كشور در آلمان كرد. در پاسخ به تصميم اتحاديه اروپا، ايران نيز ضمن رد ادعاهاي بي‌اساس دادگاه آلماني، سفيران خود را از كشورهاي عضو اين اتحاديه فرا خواند. ادعايي كه در دادگاه محلي برلین موسوم به ميكونوس عليه ايران طرح شد، در واقع بخشي از تهاجم سياسي مشترك آمريكا و رژيم صهيونيستي بر ضد جمهوري اسلامي ايران بود. به همين علت، دولت ايران، اين دادگاه را مردود دانست و پيش‌بيني كرد كه سفراي اتحاديه اروپا، منفعلانه به ايران باز خواهند گشت. در عمل نيز چنين شد و در حدود ده ماه بعد از صدور حكم دادگاه ميكونوس، سفراي اتحاديه اروپا، يكي پس از ديگري به تهران بازگشتند. البته رهبر معظم انقلاب اسلامي طي فرماني اعلام داشتند كه سفير آلمان بايد ديرتر از همه وارد تهران شود و در نهايت سفير آلمان نيز، بعد از تمام سفرا با فضاحت تمام به ايران بازگشت.
برخي اخبار حکايت از آن داشت که مقامات جمهوري اسلامي تلاش بسياري براي فراهم آوردن شرايط آزادي کاظم دارابي انجام دادند. اين اقدامات هرچند از سوي مقامات ايراني به تلاش براي آزادي يک شهروند ايراني که در زندان آلمان است، نام برده مي شد، اما مخالفان جمهوري اسلامي همواره مدعي بودند که تلاش ايران براي آزادي دارابي، حمايت يک دولت از نيروي اطلاعاتي وفادار خود است.
گفته مي شود در سالهای 85 و 86 وزارت خارجه ايران مسئله دارابي را به صورت جدي پيگيري مي کرده و براي متقاعد کردن مقامات آلمان، رايزني هاي فراواني کرده است.
وزیر خارجه ایران دکتر ولایتی که در جمع تظاهر کنندگان مشهدی سخنرانی می کرد، اقدامات آنان را تایید کرده و آن را نشانه شهامت دینی مردم و احترام آنان به شعایر اسلامی توصیف کرد.
وی افزود: تا وقتی که این حساسیت نسبت به مقدسات اسلامی و دینی در مردم ایران وجود دارد، نظام و مملکت آسیبی نخواهد دید و دیگران جرات دخالت در آن را نخواهند داشت.
دکتر ولایتی در جمع تظاهر کنندگان علیه قوه قضاییه آلمان با اشاره به اصرار دولت آلمان مبنی بر اینکه کنترلی بر نظام قضایی ندارد، گفت: دولت هر کشوری باید در خصوص تمام مسایلی که رخ می دهد خصوصاً در ارتباط با موضوعات مربوط به روابط بین الملل بر پایه احترام متقابل، موضعی مسلط داشته باشد. این موضوع با استقلال قوه قضاییه منافاتی ندارد.
وی افزود: ایران مکرراً تاکید کرده روابط بین جهان اسلام و غرب باید بر پایه درک و احترام متقابل بنا شود. وی با اشاره به نارضایتی دولت آلمان از مشاهده صدمه خوردن روابطش با ایران تاکید کرد: ایران انتظار دارد مقامات آلمان برای جبران بی احترامی که به ایران شده، تلاش کنند. وزیر خارجه افزود که بی شک نفوذ صهیونیسم در پس پرده این اقدام دادستان آلمان در اهانت به مقامات عالی رتبه جمهوری اسلامی ایران، نهفته است.
بنا به اظهارات دکتر ولایتی، هم زمان با اعلان نظر دادگاه آلمانی، یک مجله وابسته به صهیونیست ها نیز ادعاهای مشابهی را مطرح کرد که این نشانه ای است از ارتباط میان عمل دستگاه قضایی آلمان با نفوذ صهیونیست ها. با این حادثه روابط ایران و آلمان به وخیم ترین شکل خود پس از وحدت آلمان رسید.
*پاسخ قاطعانه‌ی ایران و رهبر معظم انقلاب:
جمهوری اسلامی ایران، پس از اقدامات کشورهای اروپایی در اخراج دیپلمات‌های خود، فراخواندن سفیرهای غربی و توقف مذاکرات، به اعتراض و اقدام متقابل روی آورد. در مقابل اقدام آلمان در اخراج دیپلمات‌های ایرانی، جمهوری اسلامی ایران نیز ضمن اعتراض شدید به مواضع این کشور، چهار دیپلمات آلمانی را از ایران اخراج کرد و در برابر اقدام کشورهای اتحادیه‌ی اروپا در فراخواندن سفرای خود از ایران، سفیران ایران در این یازده کشور نیز به ایران بازگشتند.
در مقابل اقدامات آلمان و کشورهای عضو اتحادیه‌ی اروپا، «مقام رهبری» به عنوان بالاترین مقام سیاسی کشور، با حفظ اصل عزت و غرور ملی، به کوچک‌نمایی بحران رخ‌داده در سیاست خارجی ایران پرداختند. ایشان جریان رسیدگی دادگاه آلمان به پرونده را «خیمه‌شب‌بازی» خواندند، حادثه‌ی رخ‌داده را تجربه‌ای مشترک برای ملت ایران و اروپا دانستند و چرایی پیدایی این مسئله، انگیزه و اهداف غرب را بخش عمده‌ی قضیه عنوان کردند.
از نظر ایشان، این حادثه تجربه‌ای تکراری برای ملت ایران در مقابل کشورهای اروپایی بود که تا پیش از این به شناخت دشمنان و استکبار جهانی دست یافته بودند. اما کشورهای اروپایی از نگاه رهبری، به تجربه‌ی نوینی رسیده بودند؛ چرا که بازیچه‌ی دولت ایالات متحده‌ی آمریکا و رژیم صهیونیستی شده بودند. آنچه میتواند گواهی بر صحت استدلالات ایشان باشد توجه به شرایطی است که بحران میکونوس در آن رخ داد و میکونوس بیش از اندازه، از سوی رسانههای غربی، بزرگ‌نمایی شد.
این بحران در شرایطی روی داد که ایران جنگ تحمیلی را به پایان رسانده بود و در دوران بازسازی به سر می‌‌برد. در این مقطع، جمهوری اسلامی ایران در قالب سیاست تنش‌‌زدایی، روند عادی‌سازی و گسترش روابط خود را با اروپا آغاز کرده و بر همین اساس نیز چندین دور به برگزاری گفت‌وگوی انتقادی با غرب پرداخته بود. طبق نظر کارشناسان امر، مهم‌‌ترین هدف از ادامه‌ی این گفت‌وگوها از سوی ایران، علاوه بر منافع و مبادلات اقتصادی تجاری، مقابله با تحریم‌‌ها و تهدیدات آمریکا از طریق موازنه‌سازی بود. این سیاست موجب شده بود تا کشورهای اروپایی حتی با تصویب قانون داماتو از سوی آمریکا علیه ایران نیز مخالفت بوزند و حتی «کلاوس کینکل» وزیر امور خارجه‌ی وقت آلمان، موضع شدیدی بر ضد قانون داماتو بگیرد و آمریکا را به جنگ بازرگانی تهدید نماید.
آمریکا در چنین شرایطی، با تحلیل افزونه شدن قدرت ایران به دلیل نزدیکی با اروپا و تأثیر این نزدیکی در پافشاری بر مواضع انقلابی جمهوری اسلامی، بار دیگر به مهار ایران و ایجاد چالش دیگری برای آن اندیشید. آمریکا که تا پیش از پایان جنگ تحمیلی گمان می‌کرد پایان جنگ، پایان گفتمان انقلابی ایران است، بار دیگر به ارزیابی دیگری دست یازید که موجب اشتباه تاکتیکی دیگری از سوی این کشور شد؛ آنچه مقام رهبری نیز تحت اصطلاح «تحلیل غلط» آمریکا به آن اشاره کردند.
مقام رهبری پیرامون این مسئله، اشتباه تحلیلی آمریکا را در نقش بیش از اندازه قائل شدن برای حمایت اروپا از ایران، در جهت تداوم مسیر انقلاب اسلامی دانستند؛ تصور خطایی که گمان می‌کرد با تخریب رابطه‌ی ایران و اروپا میتواند ایران را در پافشاری بر اهداف انقلابی‌اش سست نماید. ایشان با پیش‌دستی، پشتوانه دانستن اروپا برای ایران را در تداوم مصرانه‌ی آرمان‌‌های انقلابی، تحلیلی غلط خواندند: «آنها خیال میکنند که اگر در زمینه های اقتصادی و غیره توانستند آلمان و اروپا و فلان مجموعه‌ی دولت‌‌ها را از ایران جدا کنند، خواهند توانست که ملت ایران را وادار به تسلیم نمایند. این چه اشتباهی است.»
در واقع بر اساس این تحلیل، آمریکا و رژیم صهیونیستی که حسن رابطه‌ی ایران و اروپا را در جهت تقویت انقلاب اسلامی می‌‌دانستند، با فشار بر روند قضایی پرونده‌ی میکونوس، قصد تخریب چهره‌ی جمهوری اسلامی و اعمال فشار روانی و سیاسی بیشتر بر جمهوری اسلامی را داشتند. افزون بر این امر، دلیل دیگری که میتواند بر نقش اسرائیل در این باره و صحت ادعای رهبری بیفزاید این است که رژیم صهیونیستی در سیاست خارجی آلمان، بر خلاف سایر دول اروپایی، از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.
سابقه‌ی یهودستیزی در آلمان در طول جنگ جهانی دوم و تلاش آلمان پس از جنگ جهت جبران این مسئله، دلیل اصلی در خصوص برقراری روابط خاص میان آلمان و اسرائیل است. اسرائیل تنها کشوری است که در قانون اساسی آلمان نسبت به برقراری روابط خاص با آن نام برده شده و بر آن تأکید شده است. این مؤلفه‌ها میتواند گمانه‌ی اثرگذاری مثبت آمریکا و اسرائیل را در پیدایش این بحران و یا چنان که رهبری تأکید دارد، در تنگنا قرار دادن کشورهای اروپایی، نشان دهد.
در همین راستا و بر اساس این ارزیابی‌‌ها، رهبری ارزش و اعتبار حکم دادگاه را بی‌‌اعتبار خواندند و بیشتر به برجسته ساختن جریان‌‌ها و کنشگران مؤثر بر این رویداد پرداختند. بر همین اساس، ایران نیز با واکنشی متقابل، به اقدامات آلمان پاسخ گفت و بر مواضع قبلی خویش، پافشاری کرد.
از نظر مقام رهبری، توقف گفت‌وگوهای انتقادی مسئله‌ی مهمی نیست؛ چرا که از همان ابتدا، ماهیت این گفت‌وگوها و حتی نام‌‌گذاری این گفت‌وگوها، که بیشتر ماهیت انتقادی غرب از ایران را در پی داشت، اشتباه بود. در واقع از نظر ایشان، جمهوری اسلامی ایران، به دلیل پایبندی به اصول و ارزش‌‌هایش، از سوی غرب در معرض انتقاد قرار دارد؛ در حالی که ایشان این نکته را جزء افتخارات ایران محسوب می‌‌نمایند و این‌چنین بر مرزهای اعتماد و اتکابه‌نفس یا همان عزت و اقتدار انقلاب اسلامی تأکید می‌‌نماید.
اسرائیل تنها کشوری است که در قانون اساسی آلمان، از آن نام برده شده و بر برقراری روابط خاص با آن تأکید شده است. این مؤلفه‌ها میتواند گمانه‌ی اثرگذاری مثبت آمریکا و اسرائیل را در پیدایش این بحران و یا چنان که رهبری تأکید دارد، در تنگنا قرار دادن کشورهای اروپایی، نشان دهد.
ایشان با تأیید بر مواضع رسمی ایران و با توسل به سه‌گانه‌ی عزت، حکمت و مصلحت، از دولت خواستند تا «با کمال قدرت عمل کند.» گام‌‌های بعدی پس از تعریف چگونگی برخورد، در مقابل کشورهای اروپایی و به خصوص آلمان، به مثابه‌ی آغازکننده‌ی بحران، از سوی ایشان به سختی و قاطعانه تعریف شد. بر این اساس، مرحله‌ی اول، جلوگیری از بازگشت سفیر آلمان به ایران بود که «فعلاً تا مدتی نباید... به ایران بیاید.» مقام رهبری بازگشت سفرای سایر کشورها را نیز در قالب حرکت آشتی‌جویانه بدون مانع دانستند و این گونه گفتند: «خودشان رفته‌‌اند، خودشان هم برمی‌گردند. دیدند که رفتنشان هیچ اهمیتی ندارد. اینها می‌خواهند برگردند، مانعی ندارد.» در مقابل بازگشت سفرای ایران به کشورهای اروپایی را در چارچوب اصل عزت و مصلحت بی‌هیچ تعجیل و «سر صبر و فرصت» تبیین کردند.
ترجمان سخنان رهبری:
پس از پیدایی بحران میکونوس، مقام رهبری با توجه به در نظر داشتن سه‌گانه‌ی عزت، حکمت و مصلحت، با تأکید بر اعتمادبه‌نفس و استقلال هویت انقلابی ایران از اروپا، تداوم مسیر انقلابی ایران را امری پیوسته خواندند که در آن، بی‌‌نیاز به غرب ادامه خواهد داشت. ایشان بحران را به دامن اروپا انداختند و اروپا و به ویژه آلمان را در تنگنای ایجادشده توسط آمریکا و صهیونیسم اسیر دانستند. از این طریق، با خُردنمایی بحران روی‌داده و برجسته‌نمایی خودِ ایرانی مسلمان، غرب را کوچک انگاشتند و بیشتر به تحلیل چرایی‌‌های ایجاد چنین بحرانی بر اساس اصل حکمت و تدبیر همت گماشتند.
از این منظر، آمریکا انتظار توقف مسیر انقلاب اسلامی را پس از پایان جنگ در سر داشت، اما با توجه به پافشاری جمهوری اسلامی بر مواضع پیشین خود، سعی در تخریب رابطه‌ی ایران و اروپا کرد تا بتواند به خیال خویش ایران را در بزنگاه بازسازی، تحت فشار قرار دهد و در پیگیری مسیر انقلابی سست نماید. این در حالی بود که در فرایندی واژگون، جمهوری اسلامی ایران و مقام رهبری واکنش جدی و متقابل در برابر اروپا را خواستار شدند و قاطعانه اجازه‌ی بازگشت سفیر آلمان را غیرممکن خواندند و حتی بازگشت سفرای ایران را نیز به مصلحت سپردند.
بنابراین پاسخ رهبری و مدیریت بحران ایشان در مقابل بحران میکونوس، بر اساس پایبندی به اصول سیاست خارجی و با توسل به سه‌گانه‌ی اصول سیاست خارجی، یعنی عزت، حکمت و مصلحت، صورت گرفت. بر این اساس، در ابتدا سعی شد تا غرور ملی و دینی در برابر غرب حفظ شود و از هر اقدامی که شأن دینی و ملی جمهوری اسلامی را مخدوش نماید خودداری گردد. همچنین تلاش شد واکنش متقابل در برابر این کشورها در حد و میزان کنش صورت‌گرفته و حتی قدرتمندتر انجام شود.
دولتهای غربی با یک بام وچند هوا:
پس از انقلاب 57 مردم ایران، طیف عظیمی از حاکمان غربی متاثر از سیاست های خصمانه وکینه جویانه ایالات متحده، همواره درصدد انزوای ایران در جامعه بین الملل بوده اند.
شاید بتوان تحمیل هشت جنگ علیه ایران را از بارزترین نشانه های عداوت سیاست غرب برضد ایران دانست.
هراندازه از پیروزی انقلاب ایران می گذرد،متاسفانه برخلاف حسن نیت ایران در تعامل برنظام بین الملل وسیاست خارجی جهان،دنیای غرب بدنبال لطمه وارد کردن برمردم ایران بوده است.پایان جنگ ایران وعراق مهر اتمامی بر سیاستهای ضد ایرانی دولتهای اروپایی نبود.
بویژه باروی کارآمدن دولت کیلینتون در آمریکا موج کسترده تری از تحریمهای نابخردانه و ضد حقوق بشری علیه منافه ملی مردم ایران اعمال شد
کشتی انقلاب در امواج دسیسه ها:
به نظر می رسد مادامی که، نظام حاکم ایران برمدار استکبار ستیزی و بازره با نظام سلطه در حرکت هست دشمنیها علیه کشور پایانی نخواهد داشت.جالب اینجاست که به موازات اینگونه تحرکات دولتمردان غربی در مقام ایجاد صلح و پیوند های مسالمت آمیز بر می آیند.
در جایی که سیاست خارجی ایران همواره بر مبنای رابطه ای با احترام متقابل بنا نهاده شده است.اما پس از 37 سال از تغییر رژیم پلهوی ایران، هنوز بر پاشنه کینه و عداوت می چرخد.
اما دراین میان غرب هیچگاه نتوانسته است تا نقش بسزای ایران را در معادلات منطقه ای وبین المللی فراموش کند.بنابراین ناگزیر از بالا بردن سطح روابط خود با ایران می باشد.بعد از 12 سال از ایجاد بحران برای پرونده هسته ای ایران- ادعای نقض حقوق بشر-حمایت از تروریسم و...حاکمان غرب نتوانسته اند دیوارهای امنیت این نظام را فرو بریزند و هر وقت نقشه های انها به شکست منتهی می گرددلاجرم از در سازش و مذاکره وارد می شودند.
دور از برهان عقل است بگوییم ساختاری که در طی این چند سال توسط زورمداران و دولتهای تمامیت خواه غرب برای مردم ایران بوجود آورده اند،مشکلاتی برای کشور به بار نیاورده است.لیکن انچه دارای اهمیت است دوام و بقای یک حیات سیاسی است.
امروز دشمنان ایران از هیچ اقدامی بمنظور اضمحلال حکومت ایران فروگذار نکرده است وهر روز در پی نوشتن نسخه ای جدید برای آسیب رساندن بر ملت استوار مرز پر گهر هستند.
مستقل از سیاستهای آمریکا وغرب که مداخله وایجاد تنش در سایر کشورها عنصری ناگسستنی تحلیل می گردد،رژیم خود فروخته و گستاخ عربستان سعودی یکی از اهرمهای فشار برضد مردم ایران تلقی می گردد. غافل از اینکه باطری این اسباب بازی صهیونیستی رو به افول است.
کاهش قیمت نفت-ترویج فرق ضد شیعی-ایران هراسی-تسری ترورسم در منطقه را می توان فرزندان ناخلف ریاض در این میان تفسیر نمود.البته در کشاکش تحولات منطقه وبوجود آوردن بحرانها برخی از کشورهای غرب تیمهای در سایه معرفی می گردند.
تصور می شود در دوره پیش رو عربستان به همراه دول غربی هنوز قدرت تعیین تکلیف برای خود را ندارند چنانچه این جنگ سالاران دنیای امروز فهم اینکه بجای انزوای ایران خود را بر کنج ازلت سیاسی رهنمون می سازند بس دشوار شده است.نیک می دانیم افزایش روابط خارجی تهران با سایر قدرتهای جهان بسختی حیات رو به موت آل سعود را به چالش خواهد کشاند.
برآورد می گردد دولت سعودی همچنان بر طبل تفرقه و تغییر هژمونی سیاسی منطقه با توجه بر ظهور قدرت ایران بکوبد.
تراز ایران در دهه چهارم انقلاب:
واکنش خنده دار شیخ نشینهای عربی به فرماندهی عربستان مبنی برقطع رابطه با تهران چه بهتر که کشورهای چند صد کیلومتری کره زمین ،نامشان از جریده سایسی ایران خذف گردد.ام ا به مانند سالهای قبل باید منتظر باشیم تا دوباره بوق لوکومتیو دولتهای غربی برای برقراری ارتباط با تهران به صدا در آید.
محمدرضاشجاعیان
برای دریافت پیامکها واخبار باشگاه خبرنگاران جوان به کانال تلگرامی ما بپیوندید
۱۷ دی ۱۳۹۴ - ۰۹:۱۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران]
[مشاهده در: www.yjc.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
سیاسی
پربازدیدترینها