تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835129880
چند روایت خواندنی از شهید علم الهدی
واضح آرشیو وب فارسی:عقیق: خبر شهادت "حسین علم الهدی" که به امام (ره) رسید، با گریه دستشان را بالا بردند و گفتند: "خدایا این شهدای ما را قبول کن."عقیق :حسین علم الهدی دلبر و مثل صاحب اسمش دلربا بود. غیرممکن است کسی نهج البلاغه را نوشیده باشد و بی خیال فقرا و مستمندان باشد. حسین از وقتی دانشجو بود هفته ای حداقل یک شب به مناطق محروم می رفت و غذا و وسایلی را که از مردم و دانشجویان جمع کرده بود بین آنها پخش می کرد. خلق و خوی حسین به گونه ای بود که مهرش نه تنها در میان اقشار مختلف مردم بلکه در قلب امام (ره) و رهبر معظم انقلاب نیز نفوذ کرده بود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی علم الهدی منشأ فعالیت های مختلفی بود که تأسیس بسیج، مجاهدت در جهاد سازندگی تأسیس سپاه هویزه و شرکت در تسخیر لانه ی جاسوسی امریکا همراه با سایر دانشجویان پیرو خط امام از جمله این مجاهدت ها می باشد. شهید که دانشجوی سال دوم دانشگاه مشهد در رشته ی تاریخ بود، با شروع جنگ تحمیلی همراه با گروهی از دانشجویان و نیروهای بسیجی، به سوی جبهه های دفاع حق علیه باطل شتافت و در حالی که در حلقه محاصره دشمن در هویزه به اتفاق هم رزمان خود گرفتار شده بود، تا آخرین قطره ی خون به دفاع از ایران اسلامی پرداخت و به دیدار پروردگارش نایل آمد. در ادامه برای آشنایی با ویژگی های شخصیتی شهید مجاهد "حسین علم الهدی" متن زیر را بخوانید. سال 58 در ایامی که هنوز امام در قم بود پنج نفری رفتیم خدمت ایشان. هماهنگ کردیم هر کداممان بخشی از مشکلات خوزستان را خدمتشان عرض کنیم. در اهواز چند بار تمرین کردیم که حتی زمان هر کداممان بیش از دو دقیقه نشود. مشرف شدیم قم و محضر امام ... جذبه امام اما همه مان را گرفت و زبانمان بند آمد. حسین عجیب به خودش مسلط بود. تا فهمید ما قفل کرده ایم خودش شروع به صحبت کرد. دقیقا ده دقیقه، همه مطالب دوستان و سرخط مشکلات خوزستان. شاید اگر حرف های امام را مسئولین گوش داده بودند امروز خوزستان ... سال های بعد اما خوزستان بهشت ایران شد. استان پرپر شدن لاله های راست قامت. (برادر رشیدی، ص 66) ** غروب 31 شهریور 59 خبر رسید صدام به خرمشهر حمله کرده است. مردم خبر نداشتند. همان شب در مسجد جزایری سخنرانی پرشوری کرد و برای اطلاع رسانی به همه مردم شهر پیشنهاد داد بعد از نماز راهپیمایی کنند. بعد از سی سال هنوز صداش تو شهر میاد که فریاد می زد: «امشب شب عاشوراست؛ کسانی که می خواهند با اباعبدالله (ع) باشند باید فوری تصمیم بگیرند ...» چند اتوبوس نیرو همان شب روانه خرمشهر کرد. (امشب شب عاشوراست، ص 73) ** با شروع جنگ، شهر تعطیل شد. از همان 31 شهریور تلاش کرد مساجد را فعال کند. حسین آن روز «ستاد مقاومت مساجد» را آفرید. در هر مسجد سه نفر را مامور کرد: یک دانشجو، یک دانش آموز از شاگردان کلاس و یکی هم از ساکنان محله. چند اسلحه از پادگان تهیه شد و دوستانی که سربازی رفته بودند برای دیگران کلاس آموزش اسلحه گذاشتند. سید حسین حکم ماموریت همه را نوشت و روز اول مهر 59 به مساجد محله ها اعلام شد. (راوی: دکتر عبدالرسول پور عباس) ** در شبیخون های شبانه هر نفر 25 تا 30 کیلو بار حمل می کرد: یک مین ضد تانک، اسلحه، چند خشاب و مقداری آذوقه با 50-40 کیلومتر پیاده روی. چند مین کارمی گذاشتیم و برمی گشتیم. یکی دو وانت بیشتر نداشتیم که آن هم چندان به کار نمی آمد. عجیب بود کسی در آن عملیات های ایذایی شهید نشد. (یک وانت، ص 98 و علیرضا جولا، عملیات ایذایی (شبیخون)، ص 97؛ حسن سکی، مین گذاری، ص 99) ** اوایل، صدام مرتب به اهواز موشک می زد. حسین با یک تیم صد نفره روزها در دبیرستان شریعتی به مجروحان رسیدگی می کردند و شبانه به عراقی ها شبیخون می زدند. آفتاب نزده همه شان اهواز بودند. بعضی شب ها شبیخون ها نتیجه ای نداشت. حسین با سیره و تاریخ پیامبر (ص) ما را دلداری می داد. چنان به تاریخ مسلط بود انگار همین الان از کتابخانه درآمده است. می گفت: ما وظیفه داریم به تکلیفمان عمل کنیم، چه به نتیجه برسیم چه نه. پیامبر اکرم (ص) اگر شکست هم می خورد بازدست بردار نبود. آرایش نظامی نیروهایش را هم از جنگ احد گرفته بود! (برادر مختاربند، انجام تکلیف، ص 76 و 116) ** چنان سخنران قهاری بود که آیه الله خامنه ای با حسین هر جا می رفت می گفت حسین به جایش سخنرانی کند. چنان به او علاقه داشت و از تسلطش به قرآن لذت برده بود که وقتی خبر شهادتش را شنید بی اختیار یاد حافظان شهید صدراسلام افتاده بود. این را خود آیت الله خامنه ای در یک برنامه تلویزیونی برای همه مردم ایران تعریف کرد. (مقام معظم رهبری، خاطره آیه الله خامنه ای، ص 78؛ شهادت حافظان قرآن، ص 121) ** خیلی تبلیغات می شد که عشایر عرب خوزستان با صدام بسته اند. حسین هماهنگ کرد شبانه و طی سه چهار روز 1000 نفر از عشایر عرب روز 5 دی 59 با امام دیدار و بیعت کردند. این هزار نفر را چند روز و نیمه شب تا اذان صبح جمعه کردند و با سی اتوبوس به اهواز و بعد با قطار به تهران فرستادند. در آن وانفسای سوخت و تدارک اتوبوس که کل منطقه در تیررس عراقی ها بود این هم شد یکی دیگر از شاهکارهای حسین. (دیدار عشایر با امام خمینی، ص 42 و 101؛ سید حسین در روستاهای هویزه، ص 101؛ پس از دیدار امام امت (ره)، ص 104.) ** آخرین عکس شهید علم الهدی و جمعی از بسیجیان که چند روز قبل از عملیات، به همراه عشایر به زیارت امام خمینی (ره) رفتند. این تصویر در کنار حرم حضرت معصومه (ع) گرفته شده است. ** با اینکه می شد فرمانده سپاه اهواز یا حتی خوزستان باشد بعد از شهادت اصغر گندمکار به هویزه آمد. خیلی دوستش داشت. می گفت نسل ها باید بیاید تا فرزندی مثل اصغر به دنیا بیاید. پرسیدم چرا آمدی هویزه؟ گفت تا الان نهج البلاغه را به صورت نظری تدریس می کردم، حالا آمده ام آن را به طور عملی امتحان بدهم. (فرماندهی سپاه هویزه، ص 81) ** جاده هویزه – سوسنگرد شبیه جاده مرگ شده بود. ماشین ها تا می شد گاز می دادند ترکش و خمپاره نوش جان نکنند، حسین اما با وانت یا هر ماشین دیگه ای بودیم نگه می داشت روستایی ها را سوار می کرد و هر جا هم مقصدشان بود آنها را می رساند. می گفت ما برای نجات همین ها داریم می جنگیم. (برادر جولا، جاده مرگ، ص 84؛ برادر ساکی، خدمت به مردم، ص 86) ** حسین دنبال یک نفر می گشت که در شناسایی ها کمک کارش باشد. گفتم فقط یک نفر هست آن هم به قدری توانمند که با چشم بسته و با بو کشیدن می تواند بگوید کجایی! گفت: خب پس معطل چی هستی؟ زود برش دار بیار. گفتم: طرف قاچاقچیه و دشمن ما! چطور بیارمش؟ اصرار کرد و همان شب به منزلشان رفتیم. بحث مفصلی شد و در نهایت او را راضی کرد. آخر دست هم کلت خودش را دو دستی به او داد. گفت فردا میام با همین به طرفتان شلیک می کنم! حسین گفت تو برادر مایی و هرگز ... شبهای بعد در تمام شناسایی ها همراه و کمک جدی ما بود و مدتی بعد از حسین شهید شد. (از قاچاق تا شهادت، ص 100) ** عملیات 15 دی دو روز خوب پیش رفت. روز اول برای اولین بار 800 عراقی اسیر شدند و پیشروی ها هم بیشتر از برنامه ریزی ها بود اما گروهی که قرار بود از خرمشهر عملیات کنند نتوانستند خودشان را برسانند. همین باعث حسین و یارانش در هویزه محاصره شوند. (عملیات 15 دی، ص 111) ** قامت حسین دوباره از میان دود و گرد غبار پشت خاکریز پیدا شد و یک تانک دیگر با گلوله حسین به آتش کشیده شد. پیدا بود که از همه افراد گروه فقط روزعلی و حسین زنده مانده اند. حسین از جا کنده شد و خود را به خاکریز دیگر رساند. تانک ها هم ما را ندیده بودند. پیشروی تانک ها دوباره شروع شد. حسین پشت خاکریز خوابیده بود. تانک به چند متری خاکریز که رسید، حسین گلوله اش را شلیک کرد. دود غلیظی از تانک بلند شد. تانک دیگری با سماجت شروع به پیشروی کرد. روزعلی که آر.پی .جی را آماده کرده بود، از خاکریز بالا رفت و آن را هدف قرار داد. تانک به آتش کشیده شد و چهار تانک دیگر به ده متری حسین رسیده بودند. حسین از جا بلند شد و آخرین گلوله را رها کرد. سه تانک باقیمانده در یک زمان به طرف حسین شلیک کردند. گلوله ها خاکریزش را به هوا بردند. گرد و خاک کمی فرو نشست، توانستیم اول آر.پی.جی و سپس حسین را ببینیم. جسد حسین پشت خاکریز افتاده بود و چفیه صورتش را پوشانده بود. یکی از تانک ها به چند متری حسین رسیده بود و می رفت که از روی پیکر حسین عبور کند. (شهادت حماسی حسین، ص 112) ** به شاگردانم سفارش و تاکید می کنم که مطالعه نهج البلاغه را ادامه دهند. این را در وصیت نامه ای که چند روز قبل به من داده بود، خواندم. حسین البته آن روزها هنوز زنده بود. (وصیتی برای شاگردان، ص 114) ** حسین را از روی قرآنش شناسایی کردند. روی سوره حشر قطرات خون و ترکش به یادگار گذاشته گویا در لحظات آخر هم همانند اولیای خدا داشته این سوره را تلاوت می کرده است. خیلی این سوره را دوست داشت. بقیه یادگارهایش در کوله پشتی اش بود که نیروهای صدام همه چیز را در طول مدت 18 ماه اشغال هویزه از بین بردند. حیف... (سوره حشر، ص 117) و (کوله پشتی حسین، ص 122) ** خبر شهادت حسین تایید شد. همان شب آیت الله خامنه ای به منزلشان در اهواز آمد. برایشان گفتند: چند وقت قبل مادر حسین رفته بود خبر شهادت رضا پیرزاد را به مادرش بدهد. قرآنی به دست او داده و پس گرفته بود.بعد هم گفته بود: خدا همین طور رضای شما را که امانتش بود پس گرفت. حالا اما حسین امانتی را از خدا پس گرفته بود و مادر کوه بود؛ راست قامت و استوار. (امانت الهی، ص 119) ** خبر شهادت "حسین علم الهدی" که به امام (ره) رسید، با گریه دستشان را بالا بردند و گفتند: "خدایا این شهدای ما را قبول کن." (برادر محسن رضایی، اشک امام، ص 121) منبع:دفاع پرس
پنجشنبه ، ۱۷دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عقیق]
[مشاهده در: www.aghigh.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 95]
-
گوناگون
پربازدیدترینها