تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834044871
وقتی روزنامه اصلاح طلب حامی سران فتنه، از عذرخواهی خطای یک معلم قانع نمی شود
واضح آرشیو وب فارسی:رودن نیوز: روزنامه اصلاح طلب شرق بدون توجه به میزبانی مهربانانه مردم دماوند از ۳۶ هزار تبعه افغانی که بیش از ۵۰ درصد آن ها غیرمجاز هستند و میزبانی باشکوه هفت شهید مدافع حرم، اقدام به ذکر غیرحرفه ای خطای مسلم یک ناظم مدرسه در کتک زدن کودک افغانی می کند و حرف هایی را که ناظم از روی عصبانیت زده بود و بابت آن چندین بار عذرخواهی نیز کرده بود را عینا منعکس می کند و گویا خبرنگار تنها به دنبال جنجال آفرینی بوده است.به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رودان نیوز ؛ به نقل از راه دانا،گویا برخی سایت ها و روزنامه ها، تنها به دنبال زدن مطلبی جنجالی برای افزایش اندکی در تیراژ پایین خود هستند تا به هر طریقی که ممکن است، چند شماره بیشتر بر روی گیشه مطبوعات فروش کنند و یک مطلب آن ها را سایت های مختلف درج گردد و این در حالی است که اصلا مهم نیست که آیا در این بین حقی هم از مهمان نوازی مردم یک شهرستان ضایع می شود یا خیر؛ آیا درک این موضوع مشکل است که حداقل حرف هایی که یک انسان از روی عصبانیت و از کوره به در رفتن زده است، لزوما نباید در یک روزنامه سراسری کشور منتشر شود و گویا عوامل این روزنامه، تا به حال از مردمی که از یک موضوع یا واقعه عصبانی هستند، گزارشی تهیه نکرده است. روز گذشته روزنامه شرق خبری مبنی بر کتک خوردن چند کودک افغان به دست ناظم عصبانی یک مدرسه را با نام مستعار دانش آموزان از قول رقیقه نجفی، مدیرعامل انجمن یاری کودکان در معرض خطر، منعکس می کند که در این گزارش آمده است: اینجا روستای مشای دماوند است. پدر روح الله، کارگر ساختمانی و ١٢ سال است با زیور ازدواج کرده. زیور ایرانی است و اهل رودهن. همین جا عاشق هم شده و زندگی شان را سروسامان داده اند. همین زیور پای حق روح الله ایستاده. زیور آن قدر رفت وآمد کرده تا ناظم و مدیر در خانه شان آمده و معذرت خواسته اند و زیور می گوید: «برای همین نمی خواهم اسم ورسم مدرسه بیاید. نمی خواهم فکر کنند معذرت خواهی را نمی فهمم. اما می خواهم یادشان باشد که بچه را نباید زد. من خودم به بچه هایم از گل نازک تر نمی گویم. اما صورت پسرم سرتاسر کبود بود…». بابای روح الله ماجرا را جور دیگری تعریف می کند؛ او می گوید: «بچه ها را توی مدرسه به خاطر شیطانی کردن کتک زده بودند. شیطانی کردن مال پسربچه است و فقط هم بچه های ما شیطنت نکرده بودند. اما بچه های ما را جدا کرده بودند و گوششان را پیچانده بودند و برده بودند توی دفتر. انگار مدیر مدرسه هم کربلا بوده. ناظم با شیلنگ به جان بچه هایمان افتاده بود. صورت بچه ام کبود شده بود. ناظم بعد از اینکه بچه ها کبود شده بودند، پرونده ها را به دست آنها داده و گفته بود می روید خانه و چیزی به خانواده هایتان نمی گویید. اگر حرفی به خانه بزنید، از ایران بیرونتان می کنیم و دیگر مدرسه هم راهتان نمی دهیم. فردا نفری ٢٠٠ هزار تومان می آورید و بدون اینکه خانواده هایتان بفهمند، با پرونده ها به مدرسه می آیید تا ببینم می توانم دوباره ثبت نامتان کنم یا نه…». پدر روح الله عرق های درشت پیشانی اش را پاک می کند و می گوید: خانم می بینی؟ می بینی به جای درستی و راستی، دزدی یاد بچه ها دادند؟» بابای روح الله ادامه می دهد: «شب که آمدم خانه، دیدم صورت روح الله سیاه شده، علت را جویا شدم و بچه گفت زمین خورده، گفتم این چه زمین خوردنی است که دست و پایت سالم است، هرچه گفتم باز هم گفت زمین خوردم و با بچه ها دعوا کردم. من هم دیگر پا پی اش نشدم. صبح تا نزدیک مدرسه بردمش. یکی از دوستانش، همین یحیی، مشکل جسمانی دارد و تشنج می کند، انگار از درد دوباره تشنج کرده بود و مجبور می شود ماجرا را برای خانواده اش بگوید. در راه مدرسه بابای یحیی را دیدم و او گفت مدرسه نمی روی؟ گفتم ماجرا چیست و او برای من داستان را تعریف کرد… با هم رفتیم مدرسه». پدر این دانش آموز برخورد ناظم مدرسه را جالب توصیف کرده و می گوید: «ناظم به جای معذرت خواهی به من گفت من سالی یک بار عصبانی می شوم و این سالی یک بار پرم به پر بچه های شما گرفت. حالا هم اتفاقی نیفتاده؛ بچه های شما شیطانی کرده اند و بچه با کتک خوردن بزرگ می شود. من گفتم شما به بچه های ما دزدی کردن یاد دادید، شما باعث شدید آنها از ما دردشان را پنهان کنند، ما خودمان به بچه هایمان از گل نازک تر نمی گوییم و ناظم حتی نگاهمان نمی کرد. ما به اداره آموزش وپرورش رفتیم و شکایتمان را آنجا بردیم و آنجا هم به داد ما رسیدگی کردند و بازرس به مدرسه فرستادند. اما نتیجه فرستادن بازرس هم بعد از بازگشت مدیر مدرسه از کربلا، واکنش جالب مدیر مدرسه بود. او به ما گفت دیگر از این جلوتر نروید و ماجرا را کش ندهید. بچه های شما مقصر بوده اند. آنها شیطانی کرده اند، ناظم مدرسه را عصبانی کرده اند و بهتر است آن قدر ماجرا را کش ندهید…». زیور هنوز عصبانی است. می گوید: «غرور بچه هایم را لگدمال کرده اند. پسرم حرف های خیلی زشتی از ناظم مدرسه شنیده و حالا باید هر روز توی صورتش نگاه کند. اما چاره ای هم نیست. چند وقت پیش ناظم و مدیر نشانی خانه مان را از روح الله گرفته بودند و روح الله خیلی ترسیده بود. مدیر و ناظم شب به خانه مان آمدند و معذرت خواهی کردند. ناظم گفت عذاب وجدان دارد و حلالیت طلبید. حالا من می ترسم شما اگر این گزارش را بنویسید، فکر کنند ما آدم های نمک نشناسی هستیم. من دوست ندارم فکر کنند من و بچه هایم معذرت خواهی نمی شناسیم. اما یحیی به خدا هنوز تشنج هایش قطع نشده. چشم روح الله هم هنوز درد می کند. شما که اسم مدرسه را نمی آورید؟ اخراجشان نکنند یک وقت؟» آنها هنوز هم پنج نفرند، پنج تا بچه های افغانستانی کلاس هفتم ب مدرسه ای در دماوند که در روستای مشا زندگی می کنند و احتمالا دیگر هیچ وقت کیف هایشان را از طبقه دوم پایین نمی اندازند، در راهرو نمی دوند و به فوتبال دم ظهر فکر نمی کنند. خاطره های این پنج نفر با آن بعدازظهر سرد زمستانی در دفتر مدرسه و ناظم عصبانی و شیلنگ قرمزی که روی سروصورتشان فرود می آمد، گره خواهد خورد. حمید، روح الله، سعید، ابوالفضل، مهدی و یحیی… . *حرکت غیرحرفه ای روزنامه شرق در انتشار صحبت های ناشی از عصبانیت هر چند قطعا هیچ شکی در اشتباه این ناظم مدرسه و لزوم برخورد با خطای وی وجود ندارد، اما انعکاس این خبر بدین سبک و سیاق در حالی از سوی روزنامه اصلاح طلب شرق صورت گرفته است که حتی اعضای هیئت تحریریه این روزنامه زحمت یک جستجوی کوچک در مورد وضعیت کلان حضور اتباع افغانی در دماوند را به خود نداده اند تا اشتباه یک شخص را به حساب مردم یک شهرستان نتیجه گیری نکنند و حق مهمان نوازی مردم شهرستان، اینگونه پایمال نگردد. شهرستان دماوند میزبان ۳۶ هزار تبعه افغانی می باشد که بیش از ۵۰ درصد آن ها حتی یک برگ دست نویس اجازه اقامت در ایران را ندارند و غیرمجاز هستند و این در حالی است که یک ایرانی بدون کارت پایان خدمت، در حقیقت اجازه رانندگی نیز در کشور خود را ندارد و گواهی نامه ای برای وی صادر نمی شود؛ همچنین این شهرستان میزبان هفت شهید مدافع حرم بوده است که بسیار باشکوه با حمایت مسئولان دماوندی و باحضور باشکوه مردم دماوند در کنار برادران افغانی خویش تشییع شده اند و سال هاست که مدارس شهرستان دماوند، میزبان حدود سه هزار دانش آموز دماوندی می باشد. کتک خوردن چند دانش آموز توسط یک ناظم عصبانی، آن هم در حالی که همان کیف سنگین مورد اشاره خبرنگار بر سر این ناظم افتاده است، هر چند که قطعا امری اشتباه بوده است و هیچ عقل سلیم و منصفی آن را حتی در مورد یک کافر بنابر قوانین و دستورات اسلامی نمی پذیرد؛ اما موضوعی اینجاست که عاملان همین کار اگر حتی ایرانی هم بودند، شاید مشابه چنین ماجرایی را تجربه می کردند و از این دست در همین شهرستان دماوند در گذشته نیز وجود داشته است و درست نیست که حرف هایی که یک شخص در عصبانیت از دهانش پریده است و حتما قلبی هم اعتقادی به آن ندارد و اتفاقا بابت کردار و حرف هایش عذرخواهی نیز کرده است، به همان سبک مجدد منتشر شود و شاید بهتر بود که روزنامه مذکور همه جوانب ماجرا را با هم مشاهده می نمود. خبرنگار روزنامه اصلاح طلب شرق در حالی میزبانی مردم یک شهرستان از ۳۶ هزار تبعه افغان و هفت شهید مدافع حرم را کلا نادیده گرفته است، شاید خوب باشد که یاد بگیرد هر حرفی که ناشی از عصبانیت حتی به حق یک مصاحبه شونده است را نباید در روی خروجی روزنامه خود قرار دهد و آیا روزنامه شرق حاضر است مصاحبه “همسر زن سرایداری که چندی پیش در باغی در دماوند، مورد تجاوز مرد افغان قرار گرفته بود” یا “صحبت های صاحبان گوسفندهایی که دو چوپان افغانی آن را سرقت کرده بودند” و یا “ماجرای قتل هولناک پدر با ضربات کلنگ توسط فرزندش در دماوند” را با همین آب و تاب منتشر کند؟ پایگاه خبری تارود، ضمن ابراز همدردی با مردم شریف افغان بابت چنین حادثه تلخی، این مطلب را به روزنامه شرق متذکر می شود که به نظر می رسد انتشار این خبر با این سبک، نه تنها حق مطلب را ادا نکرده است؛ بلکه نگرشی منفی در مورد مردم ایران و شهرستان دماوند در بین مردم عزیز افغان در ایران و سایر کشورها به وجود خواهد آورد و از این روزنامه اصلاح طلب، تلاش در جهت اتحاد مورد تایید و تاکید رهبر انقلاب انتظار می رود و چه خوب است که این روزنامه اصلاح طلب کمی جانب انصاف را در مورد یک معلم ساده که عذرخواهی نیز کرده است رعایت می کرد و از این عذرخواهی قانع می شد و به جای پرداختن به آن، پیگیر عذرخواهی سران فتنه که منجر به کشته شدن، مجروح شدن و آسیب دیدن ملت ایران در سال ۸۸ شدند، می شدند و بعد معادله ورود آن ها به عرصه انتخابات را بازی می کردند و حال آنکه خطای این معلم در برابر خطای سران فتنه بسیار کوچکتر بوده است. م
چهارشنبه ، ۱۶دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رودن نیوز]
[مشاهده در: www.roodannews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها