تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835748433
آیا غرب از اقدامات جنون آمیز آل سعود علیه ایران حمایت خواهد کرد؟
واضح آرشیو وب فارسی:رهیاب: دولت انگلیس از رژیم سعودی وعده گرفته بود که اجرای حکم اعدام را به تعویق خواهد انداخت تا شاید برون رفتی برای این مشکل پیدا شود. برخی از میانجی ها حبس طولانی مدت شیخ شهید را راه حل مناسبی در این رابطه می دانستند اما آل سعود، زیر میز زد. این بدان معنا است که نمی توان بر روی این اظهارات جهت مهار کردن گاو وحشی سعودی حساب کرد.به گزارش رهیاب: تصور این موضوع مشکل است که بگوییم اقدامات و تحرکات اخیر عربستان ناشی از استقلال این کشور از مراکز تصمیم سازی سنتی آن در غرب صورت گرفته است، اما به نظر می رسد انزوای ظاهری عربستان نشان دهنده مشکلات بزرگی است که روز به روز عمیق تر می شود، مشکلاتی که بین رژیم خون خوار و دیوانه آل سعود و دنیای دور و نزدیک به وجود آمده است. برخی نسبت به ثبات این کشور نگران هستند و برخی دیگر از موجودیت این رژیم نگرانی دارند. در هر حال؛ رژیم آل سعود شبه جزیره عربستان و ملت های منطقه را در چالشی گرفتار کرده که نشان دهنده ورود در تنش هایی است که در شرایط کنونی منطقه و درگیری های سیاسی که لباس دین به تن کرده اند ، مشکل بتوان از آن خارج شد. ابراهیم الامین سردبیر روزنامه لبنانی الاخبار در مقاله ای نوشت: در ریاض تعجب عمیقی نسبت به واکنش های مطبوعات انگلیس به وجود آمده است، درست است که فرانسه و آمریکا در این رابطه سکوت مطبوعاتی در پیش گرفتند ، اما مطالبی که در لندن منتشر می شود ، نشان دهنده بیدار شدن وجدان مطبوعات این کشور نیست، چرا که آن ها همچنان نسبت به جنایت های کشتار مردم در عراق و سوریه و یمن سکوت می کنند. این اقدام در اصل نشان دهنده واکنش خشمگینانه دولت انگلیس است که در گذشته میانجیگری اعلام نشده ای بین امرای آل سعود و برخی شخصیت های محلی عربستان و پایتخت های منطقه ای را برعهده گرفته و به دنبال عدم اجرای حکم اعدام شیخ شهید نمر النمر بود. این میانجیگری اخیراً به مرزهای موفقیت کامل خود نزدیک می شد، چرا که دولت انگلیس از رژیم آل سعود وعده گرفته بود که اجرای حکم اعدام را به تعویق خواهد انداخت تا شاید برون رفتی برای این مشکل پیدا شود. برخی از میانجی ها حبس طولانی مدت شیخ شهید را راه حل مناسبی در این رابطه می دانستند. با این وجود فریادهای محکومیت عملیات اعدام شیخ نمر مانند واکنش سازمان ملل متحد یا برخی پایتخت ها و مسئولان نشان دهنده مواضع سیاسی آنها نیست. این بدان معنا است که نمی توان بر روی این اظهارات جهت مهار کردن گاو وحشی سعودی حساب کرد. واقعیت این است که بخشی از این مواضع نشان دهنده نگرانی متحدان غربی از مرحله آینده منطقه است. این نگرانی در نزد غربی ها وجود دارد. این همان گروهی است که در تسلیم کردن ایران ناکام مانده و امروز با مشکلات پیچیده ای با روسیه مواجه است. این رویکرد آن ها در جهان عربی و اسلامی دچار غربت شده و با چالش های اقتصادی عدیده ای مواجه است. به این ترتیب ریاض نباید از چارچوبی که غرب برای تأمین منافع بزرگ خود طراحی کرده ، فراتر برود. نگرانی غربی ها همچنین مرتبط با وحشت از افزایش خسارت های این اقدامات است، چرا که یقین دارد که حساب کردن بر روی آل سعود پسندیده نیست. عملاً ما باید منتظر جاروجنجال پیش تر از سوی جزیره العرب باشیم؛ اما باید بین فریاد حاکمانی که به دنبال کمک های جهانی برای مقابله با سرنوشت قطعی و ناامیدکننده خود هستند و فریاد گروه های متضرر از سیاست های آل سعود که البته ممکن است خیلی هم بلند نباشد، تفاوت قائل شویم. مراجعه به دیدگاه های کسانی که به ابوظبی و کویت و قطر سفر کرده اند و انتقادات بی سابقه ای که بر ضد سیاست های ریاست مطرح می شود، با وجود اینکه همچنان در پشت درهای بسته مطرح است، به ما نشان می دهد که حاکمیت ریاض کاملاً منطق را در توجیه سیاست های خود یا بسیج کردن متحدانش کنار گذاشته است . حتی کسانی که با اقدامات دیپلماتیک عربستان در قبال ایران موافق هستند ، این موافقت را تا حدی ادامه نمی دهند که باب احتمال درگیری های فراگیر باز شود. آیا عربستان سعودی در تقابل خود با ایران و روسیه و متحدانش بر روی بحرین و سودان حساب کرده است؟ نگاهی به تحولات کنونی منطقه و جهان کافی است تا متوجه شویم که رویکردهای هم گرایی بین عربستان سعودی و اسرائیل و ترکیه بیش از هر زمان دیگری افزایش پیدا کرده است. هر نوع تناقض و تمایزی در نحوه اعلام این موضوع نمی تواند این واقعیت را سرپوش بگذارد که این رژیم های استبدادی به گونه ای رفتار می کنند که خود را در برابر جنگ موجودیتی در مقابل محور به رهبری ایران می دانند. جنگی که عرصه های آن تمامی کشورهای مشرق عربی است، البته عرصه یمن و کشورهای شبه جزیره عربستان نیز به این مساحت اضافه شده اند. هر اندازه که ایران به لحظه رها شدن از دست تحریم های ظالمانه از سوی دنیای غرب نزدیک تر می شود ، نگرانی این رژیم ها افزایش پیدا می کند. این تنها بدان دلیل نیست که دولت ایران در برابر فرصتی ارزشمند برای پیشرفت و شکوفایی و رسیدن به عناصر قدرت بیشتر قرار می گیرد ، بلکه به این علت است که به الگویی از مقاومت در برابر برنامه های استعماری و وابستگی به غرب تبدیل می شود. این در حالی است که رژیم های آنکارا و ریاض و تل آویو وابسته به همین برنامه های استعماری هستند. در مرحله بعدی سؤالی که مطرح می شود در رابطه با میزان قدرت این رژیم ها جهت به تعطیلی کشاندن این روند و ابزارهای قابل تحقق جهت مانع تراشی برای درخشش خورشید موقعیت جدید ایران است. آنها اعتقاد دارند که تا زمان رسیدن به فرصت کشاندن دنیا به جنگ مستقیم و سخت بر ضد ایران باید به دنبال مقابله با این کشور در عرصه های مختلف منطقه ای باشند. این موضوع باعث اقدامات جنون آمیز بیشتر محور مذکور در عرصه های فلسطین، لبنان، سوریه، عراق و یمن شده است. همین مطلب است که باید به دقت و به صورت روزانه مورد بررسی قرار گیرد. به ویژه اینکه درگیری های کنونی در این عرصه ها به زمان های سرنوشت ساز و درگیری های بزرگ خود نزدیک شده که معمولاً پیش از تعیین تکلیف نهایی جبهه ها واقع می شود. مشخص است که ائتلاف سه جانبه شیطانی به دنبال مانع تراشی از تعیین تکلیف نهایی این جبهه ها است. آنها سعی دارند تا دامنه جنگ داخلی خونین در این کشورها را طولانی تر کرده و عرصه های درگیری ها و عناصر آن را توسعه دهند. این محور سه جانبه برای رسیدن به این هدف از زشت ترین ابزارهای تحریک مبتنی بر رویکردهای قومی، دینی، فرهنگی و اجتماعی استفاده می کند تا شاید در نهایت بتواند جوامع اطراف این پایتخت ها را دچار تجزیه کند. این همان هدف نهایی است که غرب مانعی در برابر آن نمی بینند و همواره خود در طول سه دهه گذشته از رسیدن به این هدف ناکام مانده است. بنابراین طبیعی است که غرب مانعی در تحقق این هدف از طریق متحدان خود نبیند. تمامی آنچه که گفته شد ما را به یک نتیجه مشخص می رساند و آن این که باید منتظر اقدامات جنون آمیز بیشتری باشیم. هر تحول مثبتی که در این روند به وجود می آید باید به عنوان یک شگفتی یا اتفاق غیرمنتظره مورد بررسی قرار گیرد ، اما مقدمات پیش رو نشان می دهد که تحولات آینده به سمت بدتر شدن پیش می رود. پایگاه خبری النشره نیز در مقاله ای به قلم ماهر الخطیب در رابطه با مثلث شیطانی عربستان سعودی، ترکیه و رژیم صهیونیستی نوشت: شاید ذکر این نکته همواره مفید باشد که امضای توافق هسته ای بین جمهوری اسلامی ایران و دولت های بزرگ مهم ترین حادثه در سطح منطقه و جهان در سال گذشته بود. چرا که این اتفاق گام اولیه در ترسیم مجدد نظام منطقه ای جدید مبتنی بر موازنه قدرت جدید بعد از بازگشت رسمی تهران به عرصه منطقه بود، به گونه ای که نقش این کشورها سوی طرف های تأثیرگذار بین المللی مورد پذیرش قرار گرفته و در عین حال خطر گروه های تروریستی و تکفیری افزایش پیدا کرد. البته این روال از سوی برخی جریان ها که خود را بازنده اصلی آن می بینند، با مانع تراشی هایی مواجه خواهد شد. عربستان سعودی از همان ابتدا تلاش های گسترده ای برای مانع تراشی در روند توافق با هر هزینه ای را در دستور کار قرار داد. اسرائیل نیز مطالبات و سطح گفتمان خود را در برابر ایالات متحده آمریکا افزایش داد. ترکیه نیز از توافق با دولتی که رقیب اصلی این کشور در عرصه های عربی و اسلامی به شمار می رود ، خوشحال نبود؛ اما بعد از قطعی شدن موضوع توافق به نظر می رسد آنکارا گزینه جانشینی را پیش روی خود قرار داده و به دنبال محاصره نفوذ ایران برآمده است. این محاصره با روشی دنبال می شد که ترکیه در سال های اولیه انقلاب اسلامی از طریق بالا بردن گفتمان مذهبی و هشدار نسبت به خطر صدور انقلاب به کشورهای همسایه به مقابله با آن پرداخته بود. ناظران سیاسی اعتقاد دارند ماهیت تحولات منطقه را نمی توان بدون در نظر گرفتن این رویکرد بررسی کرد، رویکردی که به شکل اساسی مبتنی بر درک واقعیت قدرت های تأثیرگذار در نظام تاریخی منطقه یعنی عربستان و ترکیه و ایران و مصر و سوریهو عراق بعلاوه رژیم صهیونیستی است. علاوه بر اینها ماهیت مناسبات این کشورها با یکدیگر در مرحله کنونی نیز باید مورد دقت نظر قرار گیرد. تحولاتی که می تواند عرصه آینده منطقه را ترسیم کند ، از زمان رسیدن سلمان بن عبدالعزیز پادشاه جدید عربستان به قدرت آغاز شده است. وی به سرعت برای حل و فصل اختلافات موجود با ترکیه گام برداشت. علت این موضوع نیز موضع گیری های ترکیه نسبت به تحولات مصر و جنبش اخوان المسلمین بود. منابع مطلع اعلام می کنند که شاخص های کلی تحولات منطقه نشان می دهد سوریه و عراق در کوتاه مدت قادر به ایفای نقش قوی خارجی نخواهند بود، چرا که از چند سال پیش با جنگ داخلی مواجه هستند. مصر نیز از خروج از زیر چتر عربستان سعودی ناتوان است. به ویژه که اوضاع داخلی این کشور مناسب نیست. علاوه بر اینها قاهره با تهدیدات گسترده ای از سوی مرزهای لیبی و صحرای سینا مواجه است. به این ترتیب قوی ترین بازیگران منطقه ای در شرایط کنونی تهران و ریاض و آنکارا و تل آویو خواهند بود. مشخص است که عربستان و ترکیه و اسرائیل در موضع گیری نسبت ایران و نگرانی ها نسبت به نقش منطقه این کشور در آینده مواضع مشترکی دارند، به ویژه اینکه ایران موفق شده نفوذ خود را تا لبنان و سوریه و عراق و یمن گسترش داد و قدرت بازی تأثیرگذار در بحرین و کویت و عربستان سعودی را نیز در اختیار دارد. در سایه این تحولات تلاش های مستمر سه طرف مذکور برای مهار نفوذ ایران شدت گرفته است ، آنها خود را نسبت به توسعه نفوذ ایران که تا چند ماه پیش به علت اختلافات در زمینه برنامه هسته ای از سوی بیشتر قدرت های جهانی تحریم بود، متضرر می دانند. آنها معتقدند که تهران بعد از کنار گذاشته شدن تحریم های اعمال شده می تواند نقش قوی تر و مؤثرتری داشته باشد. به این ترتیب همبستگی که از آن صحبت شد خود را به سمت ائتلافی ولو غیرمستقیم سوق می دهد، به گونه ای که آشکارا وظیفه هماهنگی بین تمامی ارکان این ائتلاف را برعهده دارد، چرا که در شرایط کنونی امکان هماهنگی علنی بین عربستان سعودی و اسرائیل وجود ندارد. منابع ناظر بر تحولات منطقه به تلاش های اخیر ترکیه برای از بین بردن بحران ایجاد شده با رژیم صهیونیستی از سال 2010 اشاره کرده و توضیح می دهد که اطلاعات موجود نشان می دهد که این رویکرد هزینه هایی نیز خواهد داشت که ممکن است در اعمال محدودیت های بیشتر در تحرکات جنبش حماس باشد. البته بحران همچنان در مناسبات عربستان و ترکیه در مورد پرونده مصر ادامه دارد. ریاض از عبد الفتاح السیسی رئیس جمهور مصر حمایت می کند، اما آنکارا همچنان اعتقاد دارد که السیسی با کودتای نظامی بر ضد رئیس جمهور منتخب مردم روی کار آمده است. در این میان اسرائیل نسبت به تحولات ایجاد شده در محیط عربی اطراف خود خرسند است، چرا که به این ترتیب دشمنی با این رژیم در افکار عمومی عربی و اسلامی به اولویت درجه دوم تبدیل شده است. این در حالی است که تا چند سال پیش به علت از بین رفتن معادله " ارتش شکست ناپذیر" در نتیجه جنگ لبنان 2006 و جنگ غزه 2008 و 2012 رژیم صهیونیستی در آستانه فروپاشی قرار گرفته بود. امروز نقطه اشتراک عربستان با ترکیه و اسرائیل در دشمنی با ایران و نگرانی از نقش آینده این کشور است، این در حالی است که دعوت های مکرر از سوی محافل ترک و صهیونیستی مبتنی بر تقویت مناسبات فیمابین با ریاض مطرح می شود. در همین راستا اظهارات گوناگونی از تل آویو در زمینه امکان تأسیس ائتلاف هایی با برخی کشورهای عربی برای مقابله با نگرانی های مشترک یعنی نفوذ تهران در منطقه خاورمیانه مطرح است. قاهره در این معادله در موقعیت خاکستری نزدیک به محور سعودی قرار دارد. این کشور البته هنوز به قدرت و موقعیت مورد نظر افکار عمومی عربی و اسلامی نظیر دوران جمال عبدالناصر بازنگشته است. قاهره امروز خود را در برابر رویکردها و مواضع متناقض می بیند. از یک سو مناسبات خوبی را با روسیه آغاز کرده و به دنبال بازگشایی کانال های ارتباط با دولت سوریه در راستای دشمنی با اخوان المسلمین است و از سوی دیگر نمی تواند از چارچوب محور سعودی در راستای دشمنی با سوریه و ایران خارج شود. قاهره در صورت پیوستن به عربستان سعودی می تواند خلل موجود بین آنکارا و قاهره را در چارچوب بهبود مناسبات بین ارکان یک ائتلاف جدید مبتنی بر سازش دوجانبه پر کند. البته این موضوع نیازمند بسته شدن کانال های ارتباطی مصر با سوریه است و ترکیه نیز باید به این ترتیب اختلافات خود را با قاهره ولو به صورت مقطعی کنار بگذارد. ادامه اختلافات بین قاهره و آنکارا می تواند به نفع تهران باشد، ایران برای ایستادگی قوی تر در این معرکه نیازمند متحد سنی قوی است، به این ترتیب طرف مقابل در تقابل با ایران نمی تواند از گفتمان مذهبی استفاده کند.
چهارشنبه ، ۱۶دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رهیاب]
[مشاهده در: www.rahyabnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]
-
گوناگون
پربازدیدترینها