محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804023043
برخورد جزیره ای عامل ناکامی در رفع معضل اعتیاد/سند ملی توانمندسازی محلات باید اجرایی شود
واضح آرشیو وب فارسی:تنگستان نما: رئیس انجمن مددکاران اجتماعی گفت: در بحث جمع آوری معتادان متجاهر، بدون رویکرد مردم ما راه به جایی نمی بریم و در نهایت پیشنهاد ما این است که سند ملی راهبردی احیا، بهسازی، نوسازی و توانمندسازی محلات ناکارآمد شهری که در شهریور 91 در دولت تصویب شد، اجرا شود.به گزارش تنگستان نما، به نقل از پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس ، اعتیاد یک معضل و آسیب اجتماعی است که ابعاد مختلف انتظامی، اقتصادی، اجتماعی و بهداشتی دارد. رشد روزافزون معتادان مواد مخدر در کشور در کنار افزایش کشفیات این مواد، نشان دهنده خطر بزرگی است که جامعه ما را تهدید می کند. خطری که زنان، دختران و جوانان کشور را نشانه گرفته و هر روز بیش از گذشته در میان آنها رخنه می کند. در این میان مسئله اصلی گزارش بحث جمع آوری معتادان به خصوص معتادان متجاهر از سطح شهرها است که زیبنده شهرمان نیست. در حال حاضر طبق برخی از آمارها، نزدیک به 1900 معتاد متجاهر و پرخطر در تهران فرایند درمان را طی می کنند، آماری که با واقعیت حضور این اشخاص در جامعه فاصله زیادی دارد. ولی ظاهراً به گفته برخی از مسئولان ذی ربط بزرگترین مشکل در جمع آوری معتادان مخصوصا معادان متجاهر، جایی برای نگهداری آنان است. چنانچه محمدرضا آذرنیا دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر می گوید: معتادان در شهر پرسه می زنند چون جایی برای نگهداری از آنان نیست. وی اضافه می کند: فضا و ساختمان ایجاد کردن برای معتادان اعتبار می خواهد، ساخت یک بیمارستان ساده نیست بلکه تجهیزات و ملزومات خاص خودش را دارد که هزینه بر است. ولی به صرف اینکه جمع آوری معتادان و ساخت محلی برای درمان آنها هزینه بر است، نمی توان این بیماران را به حال خود رها کرد. وقتی اعتیاد فرهنگ می شود.. پرسه زدن معتادان در فضاهای عمومی با ظاهری که زیبنده هیچ شهروندی نیست چه تأثیری در دیگر افراد جامعه و بخصوص نسل جوان دارد؟برای پاسخ به این پرسش و سؤالات دیگر در مورد آسیب های اجتماعی گفت وگویی با دکتر بهرام امینی، آسیب شناس اجتماعی انجام دادیم و نظرش را در مورد تأثیر اجتماعی پرسه زدن معتادان در خیابان ها و سطح شهر جویا شدیم. وی در این باره صراحتا می گوید: وجود معتادان در خیابان ها غیر از اثرات روانی، اجتماعی و فرهنگی که همیشه در مورد آن صحبت می شود، می تواند فرهنگ خیابان را تغییر دهد و به فرهنگ اعتیاد تبدیل کند یعنی واژگان، سخنان، جملات و خوی و منش جاری در خیابان خوی و منش اعتیاد زده به خود می گیرد و این فرهنگ در صورت عدم اصلاح به میان خانواده ها رسوخ می یابد. وی در ادامه می گوید: از سوی دیگر جرایم خیابانی، ناامنی ها و سرقت و درگیری هایی هم در جامعه رخ می دهد، بنابراین بحث جمع آوری معتادان باید به صورت جدی در دستور کار مسئولان زیربط قرار گیرد و بهانه هایی مثل عدم بودجه کافی برای این کار و ... را در مورد جمع آوری این افراد از سطح شهرها مطرح نکنند. به اعتقادی وی وجود مواد مخدر و معتادان متجاهر در خیابان ها و پارک ها زینده هیچ شهر و جامعه ای نیست و می طلبد که برنامه جامعه و مشخصی برای ساماندهی به این افراد بیمار در نظر گرفته شود. جمع آوری معتادان دغدغه اصلی نیروی انتظامی درست است که حضور معتادانی که با لباس های ژولیده و مندرس در گوشه و کنار خیابان ها توی پیاده روها و بعضاً داخل جوی های آب، روی نیمکت پارک ها می لولند چهره شهر را زشت و نازیبا می کند و امنیت اجتماعی را کاهش می دهد، اما این سؤال همچنان به قوت خود باقی است که آیا با جمع کردن معتادان از سطح شهر مشکل اعتیاد حل می شود؟ سردار سعید منتظر المهدی سخنگوی نیروی انتظامی در پاسخ به این سؤال نظر منفی خود را اعلام کرده و در توضیحات بیشتری با اشاره به اینکه از وضعیت کشور به خصوص پایتخت درباره اعتیاد آگاه است می گوید: واقعیت این است یکی از دغدغه های امروز نیروی انتظامی؛ معضل مواد مخدر است، روز و هفته ای نیست که جلسه ای برگزار نشود، ما به مسئولیت خود واقفیم و آمادگی اجرای صددرصدی آن را داریم ود کسری از هفته این ظرفیت را داریم همه معتادان متجاهر را در سطح شهر جمع آوری کنیم تا سیمای شهر تلطیف شود و ذهن مردم آرام ولی آیا این اقدام، همه مشکلات را حل می کند؟ نه! اگر تنها نگاه به اخبار منشتر شده در هفته گذشته درباره اعتیاد دقت کنیم می بنیم مشکل خیلی پیچیده تر از آن است که با جمع کردن معتادان از شهر تمام شود، خبر مسمویت 191 معتاد، رسیدن سن اعتیاد به 13 سال، افزایش مرگ و میر ناشی از استفاده از مواد مخدر و رشد 21 درصدی کشف این مواد و اخبار این چنینی دیگر نشان می دهد مشکل کشور تنها جمع آوری این معتادان از سطح شهر نیست. در همین راستا دکتر امان الله قرائی مقدم جامعه شناس در توضیح مسئله به تئوری خود اشاره کرده و به گزارش گر ما می گوید: درباره اعتیاد با دو دسته مواجه هستیم، اگر یک خطر افقی به عنوان خط تعادل در نظر بگیریم، زیر این خط نیروهای برانگیزانده به اعتیاد قرار می گیرند از جمله خانواده، بدسرپرستی، فقر، بی سرپرستی، دوستان و ... در زیر این خط قرار می گیرند که در صورت مساعد نبودن شرایط، با فشار وارد کردن به فرد باعث به هم ریختن تعادل و در نتیجه اعتیاد در افراد می شود. قرائی مقدم می افزاید: در بالای این خط نیروهای بازدارنده شامل پلیس، قوه قضاییه، زندان قرار می گیرد. اگر نیروی های بازدارنده و نیروهای برانگزنده را مقایسه کنیم، می بینیم در جامعه ما نیروهای برانگیزنده به شکل قابل ملاحظه ای بیشتر هستند. این نظریه کوتاه بیانگر این نکته است که وقتی عوالم تحریک کننده بر اعتیاد خیلی بیشتر از عوامل بازدارنده باشند، پس نمی توان با این عوامل بازدارنده اعتیاد را کنترل کرد. وی راه حل معضل را حذف عوامل اعتیاد می داند و در ادامه می گوید: بازگرداندن معتادان متجاهر به شهرها و استان های ما خود یکی از عواملی است که در کاهش جامعه آماری معتادان مؤثر است و سپس از این حرکت باید اقدام به ترک و درمان آنها نمود. قرائی مقدم در این باور است که مسائل اجتماعی راه حل فوری ندارد، به اعتقاد او برای حل مسائل اجتماعی باید زیر ساخت ه اصلاح شود و فرهنگ سازی صورت گیرد. وی در ادامه به پارک حقانی و هرندی که به مرکزی برای معتادان تبدیل شده، اشاره کرده و می گوید: دیدن این صحنه ها و حضور این معتادان در فضاهای سبز، یک هراس اجتماعی در این بافت و منطقه مذهبی – سنتی و قدیمی پایتخت ایجاد کرده است. این منطقه به عنوان پاک ترین منطقه در کشور از نظر جامعه شناسی بود ولی الان به یک منطقه و جایی برای یادگیری آسیب های اجتماعی تبدیل شده است. که متأسفانه هر کسی از این محل رد می شود یک بدبینی سیاسی و آموزشی پیدا می کند ضمن آنکه از نظر روحی و روانی هم این صحنه ها به جامعه آسیب می زند. از این استاد جامعه شناسی در مورد راهکار رفع این معضل می پرسم می گوید: ساماندهی افراد معتاد متجاهر، فرهنگ سازی و ساماندهی این افراد و ایجاد زیرساخت ها مناسب پس از ترک (اشغال) از جمله این راهکارها است. برخورد جزیره ای با معتادان چاره ساز نیست طبق نظر کارشناسان، دریک جمع بندی کلی می توان به این تنیجه رسید که جمع آوری معتادان از سطح شهر ها راه حل مناسبی برای حل این معضل اجتماعی نیست، پس راه حل این مشکل را در کجا باید جست و جو کرد؟ سید حسن موسوی چلک، رئیس انجمن مددکاران اجتماعی در گفت وگو با گزارشگر ما با تأکید مجدد بر این نکته که یک اشتباه و استراتژیک در برخورد با جمع آوری معتادان داریم و آن هم جزیره ای برخورد کردن با آن است در توضیحات تکمیلی بیشتر می گوید: مددکاران از سال 1338 در مورد محله هرندی و بحث معتادان در آنجا کار کردند این یک موضوعی نیست که با یک جلسه و یک برخورد از طریق یک یا چند رسانه حل شود. به او می گویم که همه می گویند برخورد سلبی کارساز نیست، پس در این میان راه کار اصلی را باید کجا و از چه طریقی جست و جو کرد؟ می گوید: ما در این زمینه نیاز به یک مدیریت هوشمند داریم تا وقتی این کار مدیریت نشود، آسیب های اجتماعی همچنان باقی می ماندند. به او می گویم: ما این همه دستگاه ها و نهادهای متولی داریم که بودجه های زیادی در اختیار دارند آیا این نهادها نمی توانند کاری از پیش ببرند؟ موسوی چلک می گوید: این مدیریت الزاماً ایجاد ساختار جدید نیست، ما در حوزه آسیب های اجتماعی مشکل ساختار نداریم، مشکل کمبود شورا نداریم، بلکه نیازمند به یک تقسیم کاری ملی هستیم که سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور باید بتواند این کار را انجام دهد. حوزه اجتماعی مغفول مانده وی با اظهار تأسف از اینکه حوزه اجتماعی مغفول مانده است، می افزاید: حوزه اجتماعی هیچ وقت جدی گرفته نشده و در برنامه پنجم توسعه هم به این حوزه بی مهری شده است و در نظام بودجه ای هم سرفصلی به نام فصل اجتماعی نداریم چون مدیریت ارتقاء زندگی به چشم نمی آید و لذا این مشکلات تاوانی است که از این بابت پرداخت می کنیم، در حالی که اهمیت ما به حوزه اجتماعی گره خورده است، باید نگاه اجتماعی ، فعالیت ها و قدم های اجتماعی در سکونت گاه هایی مثل محله هرندی را افزایش دهیم. با روحیه مشارکت مردمی و محله محوری باید وارد کار شویم از درگیر کردن حوزه مدیریت شهری در مدیریت اجرایی نترسیم این کار را مثل همه دنیا باید به شهرداری ها بدهیم باید این فضا و این فکر به وجود آید که مردم این مناطق هم جزو شهروندان جامعه و حتی شهروندان درجه یک هستند، ما نمی توانیم بر چسب شهروند درجه دو و سه به آنها بزنیم، همانقدر که مردم سایر مناطق از فصل سوم قانون اساسی برخوردار هستند، این قانون برای آنها هم مترتب است، قانون اساسی برای همه کسانی که در این اقلیم جغرافیایی زندگی می کنند. موسوی چلک بر این باور است که بدون رویکرد مردم ما ره به جایی نمی بریم و در نهایت پیشنهاد ما این است که سند ملی راهبردری احیا بهسازی، نوسازی و توانمندسازی محلات ناکارآمد شهری که در شهریور 91 در دولت تصویب شد اجرا شود و همه باید در راستای اجرای این سند همکاری کنیم. گزارش: علیرضا ابوالفضلی /خ
دوشنبه ، ۱۴دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تنگستان نما]
[مشاهده در: www.tangestannama.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها