واضح آرشیو وب فارسی:موسیقی ایرانی: می گویند، ناشر و تهیه کننده ی یک آلبوم موسیقی، شیرازه ای در میان سایر عوامل تولید آن است؛ اما چرا وقتی در ایران آلبوم برگزیده ی سال معرفی می شود، جایزه ی آن به ناشر داده نمی شود؟ به گزارش موسیقی ایرانی به نقل از ایسنا، «آلبوم برگزیده ی سال» جایزه ای است که در بسیاری از فستیوال های موسیقی دنیا به دست اندرکاران یک آلبوم موفق اهدا می شود. ایران هم از این قاعده مستثنی نیست و در جشن های خصوصی که در طول سال برگزار می شود، معمولا بخشی هم با عنوان «جایزه آلبوم برگزیده ی سال» وجود دارد. جایزه ای که اهدای آن در ایران تفاوت عمده ای با دیگر فستیوال های موسیقی در دنیا دارد. جشن خانه موسیقی، جشن سالانه ی «موسیقی ما» و امسال هم سی ویکمین دوره جشنواره موسیقی فجر هر کدام به صورت جداگانه، بخشی را در نظر گرفته اند که به اهدای جایزه ی بهترین آلبوم سال در ژانرهای مختلف اختصاص دارد. با این تفاوت که در همه ی فستیوال های دنیا، این جایزه به ناشر و تهیه کننده ی اثر داده می شود، اما در ایران این جایزه متعلق به آهنگساز است. «گِرَمی» که یکی از معتبرترین جوایز موسیقی دنیا است، در یکی از بخش های اصلی اش «جایزه ی آلبوم سال» را گنجانده است و این جایزه به تهیه کننده، مجموعه ی هنرمندان اصلی، هنرمندان همکار و مسؤول میکس و مسترینگ اختصاص پیدا می کند. فستیوال «ومکس» نیز «جایزه ی آلبوم سال» خود را به ناشر اهدا می کند، اما در جشنواره های ایرانی، این جایزه به شخص آهنگساز اهدا می شود. افشین معصومی در این باره با اعتقاد به این که اهدای جایزه به ناشر در ایران تقریبا نشدنی است، توضیح داد: هویتی که ناشر در ایران دارد با هویت ناشران دنیا متفاوت است؛ در همه ی دنیا ناشر موسیقی یک جور استعدادیاب و سرمایه گذار است و اثر موسیقی را با رنگ و لعابی که مد نظر خودش است، منتشر می کند؛ اما در ایران و در بسیاری از آثار موسیقی، ناشر صرفا یک پخش کننده است. مدیر انتشارات «نغمه حصار» گفت: در ایران روند تولید آلبوم موسیقی معمولا این گونه است که یک آهنگساز صفر تا صد کارهای مربوط به اثر را خودش انجام می دهد و آن را برای انتشار به ناشر می سپارد. در واقع مرزها در چنین روندی خیلی مشخص نیست. این تهیه کننده ی موسیقی ادامه داد: اگر قرار باشد جایزه ی آلبوم سال به نحوی حرفه ای در ایران اهدا شود، باید یک مرحله کارشناسی هم وجود داشته باشد، تا ببینیم تهیه کننده چقدر در تولید اثر نقش داشته است. معصومی معتقد است: سال هاست که روند تولید اثر در ایران برعکس شده است. در واقع ناشر نشسته تا آهنگساز اثر را برایش بیاورد. این در حالی است که تهیه کننده ی موسیقی نیاز جامعه را بیشتر از آهنگساز تشخیص می دهد و مسائلی هست که صرفا تهیه کننده به آن ها واقف است. خیلی وقت ها که می بینید اثری در جامعه با اقبال مواجه نمی شود، دلیلش همین است. اما رییس هیئت مدیره ی مجمع ناشران آثار شنیداری در این زمینه اعتقاد دیگری دارد. بابک چمن آرا درباره ی اضافه شدن بخش انتخاب آلبوم برگزیده به سی ویکمین دوره جشنواره موسیقی فجر گفت: این که چند مرجع و چند جشنواره در طول سال، آلبوم برگزیده را انتخاب می کنند، اتفاق بدی نیست. جشنواره ی فجر امسال هم برای پربارتر شدن، چنین بخشی را در نظر گرفته است. گنجاندن چنین بخش هایی در جشنواره یکی از ساده ترین راه ها برای پربار کردن جشنواره است و البته هیچ اشکالی هم ندارد. او درباره ی نحوه ی اهدای جایزه ی آلبوم سال نیز بیان کرد: جایزه ی ترانه ی برتر، قطعه ی برتر و … در همه ی فستیوال های دنیا به شخص هنرمند اهدا می شود، اما جایزه ی آلبوم سال فرآیند دیگری دارد. درست است که آهنگساز، ستون اصلی یک آلبوم موسیقی محسوب می شود، اما عوامل دیگری مثل گرافیست، عکاس، خواننده، ترانه سرا، نوازنده و … هم در آن اثر همکاری کرده اند که تهیه کننده آن ها را کنار یکدیگر قرار داده است. مدیر مرکز موسیقی «بتهوون» افزود: این که جایزه ی آلبوم سال در ایران به جای تهیه کننده، به آهنگساز داده می شود، به خاطر تعریف غلطی است که از ناشر و تهیه کننده در ایران وجود دارد. دلیلش هم این است که ناشران معمولا یک آلبوم نهایی را از هنرمند تحویل می گیرند و منتشر می کنند. در حالی که ناشر در همه ی دنیا عوامل اجرایی را کنار یکدیگر قرار می دهد و شیرازه ی اصلی در میان همه ی آن هاست. در واقع همه ی عوامل تولید با ناشر در ارتباط اند. چمن آرا اظهار کرد: در تعدادی از جشن های خصوصی در ایران که از روی فستیوال های خارجی الگوبرداری کرده اند، این جایزه را به آهنگساز اهدا می کنند، در حالی که متعلق به ناشر است. «گرمی»، «ومکس» و «بیلبورد» چنین قاعده ای دارند. او همچنین گفت: این موضوع در فستیوال های فیلم هم صدق می کند و جایزه ی بهترین فیلم همیشه متعلق به تهیه کننده است. اهدای جایزه ی آلبوم سال به آهنگساز، یک الگوی اشتباه باب شده در ایران است که هر وقت هم به آن اعتراض کرده ایم، مسؤولان جشنواره ها آن را به دوره های بعد موکول کرده اند. این تهیه کننده ی موسیقی یادآوری کرد: این موضوع را در نظر داشته باشید که هر وقت اتفاق بدی برای یک آلبوم می افتد، هیچ کسی با عوامل آن اثر مثل خواننده و آهنگساز کاری ندارد و همه یک راست سراغ ناشر اثر می روند. در واقع، مسؤولیت و تعهد در قبال اثر را ناشر بر دوش می کشد. بنابراین باید درباره جایزه هم فکری شود. سخنگوی کانون ناشران خانه ی موسیقی درباره ی بخش جایزه ی سی ویکمین دوره جشنواره موسیقی فجر نیز توضیح داد: مسؤولان جشنواره ی امسال نیز چنین بخشی را برای جشنواره در نظر گرفته اند و امیدوارم آن ها در اهدای جایزه ی آلبوم سال، حقوق ناشر را در نظر بگیرند. این در حالی است که رضا مهدوی معتقد است: این اتفاق فقط درباره موسیقی رخ نمی دهد، در زمینه ی کتاب نیز خیلی وقت ها کتاب های برتر انتخاب می شوند، بدون این که جایزه ای به ناشر بدهند و در واقع همه چیز را برای مولف در نظر می گیرند. این موضوعی است که باعث ایجاد بی انگیزگی در ناشر می شود. مدیر انتشارات «راوی آذر کیمیا» اظهار کرد: از آنجا که جامعه ی موسیقی ما همیشه ذلیل بوده است، موسیقیدانانی که به عنوان داور در جشنواره ها و مسابقات حضور پیدا می کنند، می خواهند همواره هوای شاگردان و هواداران خود را داشته باشند. به شخصه هیچ کدام از این انتخاب ها را چه در بخش خصوصی و چه دولتی قبول نداشته ام، زیرا فکر می کنم که با غرض ورزی همراه اند. انتخاب هنرمند برگزیده ، آلبوم برگزیده و … هنوز در کشور ما خیلی زود است، هنوز به آن بضاعت فرهنگی و علمی نرسیده ایم تا بتوانیم چشم را روی علاقه ی شخصی مان ببندیم. این تهیه کننده ی موسیقی ادامه داد: ناشر می تواند یک اثر را به برند تبدیل کند. هنرمند هرقدر هم که توانایی داشته باشد، اگر اثرش جلد، طراحی، گرافیک و تبلیغ مناسبی نداشته باشد، موفق نخواهد شد. ما در ایران چند شرکت موسیقی دارای وزن داریم که این کار را انجام می دهند. من خودم در زمینه ی انتشار آثار آلبوم اولی ها فعالیت می کنم و از میان ۱۰ اثری که منتشر می کنم، ششادیکی از آن ها چهره باشد. این کارشناس حوزه موسیقی بیان کرد: خیلی از هنرمندان مطرح، خودشان معتقدند که ناشر کار زیادی برای آن ها انجام نمی دهد و می گویند، ناشر که کاره ای نیست، فقط آلبوم را جلد کرده است. وقتی چنین نگاهی وجود داشته باشد، قطعا نقش ناشر کم رنگ می شود. ناشر هم درپی این کم رنگ شدن، بی انگیزه می شود و به سمت فعالیت صحنه ای می رود تا برایش سودآور باشد. دو سال پیش، دفتر موسیقی وزارت ارشاد به هنرمند گفت که خودش می تواند بیاید و برای آثارش مجوز بگیرد، بعد شرکت پیدا کند که خودشان فهمیدند اشتباه کرده اند. وزارت ارشاد خودش با آن حرکت، ناشر را بی اعتبار کرد. او درباره ی بخش جایزه ی سی ویکمین دوره جشنواره موسیقی فجر نیز گفت: باید بگذاریم این دوستان جشنواره را برگزار کنند. الان زمان مناسبی برای نقد نیست. افراد شناخته شده و دارای وزنی برای داوری آثار انتخاب شده اند. باید نتیجه را ببینیم و این که جشنواره چه امکانی را برای آلبوم برگزیده در نظر می گیرد. منبع : ایسنا
یکشنبه ، ۱۳دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: موسیقی ایرانی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]