تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804678053
فیلمنامه «نامیرا» در انتظار ساخت برای تلویزیون
واضح آرشیو وب فارسی:چغادک نیوز: کرمیار گفت: سخت ترین قسمت نوشتن یک رمان، انتخاب اسم برای آن است. اسم رمان باید محتوای داستان و مضمونش را بیان کند و در عین حال موضوع آن را لو ندهد و در عین حال تکلیف نویسنده را با مخاطبش روشن کند. مثلا برای نامگذاری رمان «درد» چهار ماه وقت صرف کردیم.به گزارش "چغادک نیوز"، صادق کرمیار نویسنده کتاب پرفروش "نامیرا" همزمان با برگزاری نمایشگاه کتاب شهرکرد، با حضور در این نمایشگاه طی نشستی به اظهار نظر پیرامون رمان «نامیرا» پرداخت. مهدی اخویان مدیرعامل موسسه پاتوق کتاب و عضو شورای سیاستگذاری پویش مطالعاتی روشنا در سخنانی عنوان کرد: این پویش با دو هدف در دست برگزاری است؛ نخست سوق دادن مردم به سمت مطالعه کتاب و نیز کاهش قیمت کتاب برای استفاده عموم مردم از این کتاب. وی درباره علت انتخاب نامیرا برای حضور در این پویش گفت: نامیرا روایتی است از محرم سال 61 هجری و مضمون آن در روشنگری حوادث سال 88 می تواند به ما کمک زیادی کند. به گفته اخویان این رمان پس از حضور در این پویش توانسته تا شمارگان 73 هزار نسخه در سطح کشور منتشر شده و مورد استقبال قرار بگیرد. صادق کرمیار نیز در این نشست در سخنانی اظهار داشت: من و امثال مرا بهتر است بیش از هر چیزی نویسنده بنامید. کار ما نوشتن و دیدن روابط اجتماعی در میان مردم است. نویسنده، توانایی به قلم کشیدن این مناسبات را دارد که شاید باقی افراد کمتر از آن برخوردار باشند. وی در ادامه با اشاره به نام رمانش گفت: نامیرا به معنی نمردنی و همواره زنده است. بهترین جایی که می شود از این واژه بهره برد برای شهدای کربلاست. شهدا به تعبیر قرآن کریم همواره زنده اند و نزد خدا روزی می گیرند. نامیرا به این افراد اشاره دارد و البته عبارتی است فارسی که کمتر برای عاشورا استفاده شده است. البته این رمان، فیلمنامه ای هم دارد که برای ساخت در تلویزیون تصویب شده و منتظر تأمین بودجه ام که بتوانم آن را بسازم. این نویسنده تصریح کرد: سخت ترین قسمت نوشتن یک رمان، انتخاب اسم برای آن است. اسم رمان باید محتوای داستان و مضمونش را بیان کند و در عین حال موضوع آن را لو ندهد و در عین حال تکلیف نویسنده را با مخاطبش روشن کند. لذا گاهی پیش آمده که من شش تا هشت ماه برای انتخاب اسم کتابم وقت صرف کرده ام. مثلا برای نامگذاری رمان «درد» چهار ماه وقت صرف کردیم. کرمیار افزود: در سال های حضور در تلویزیون با دوستان شاعر و نویسنده گپ و گفت زیادی داشتم. در یکی از این جلسات آقای محمد رضا محمدی نیکو از شاعران خوب آن روزگار به من گفت که کاراکتری را در شهدای کربلا یافته به نام عبدالله بن عمیر که برایش بسیار جذاب است. من کتاب عضدی را نگاه کردم و دیدم که یک جمله در آن بیشتر در باره وی نوشته نشده است که محتوایش اشتیاق وی برای نبرد با سپاه ابن زیاد است. این موضوع برای من جذابیت داشت. اینکه کشتن یک مسلمان چه طور برای مسلمان دیگر واجب تر از جنگ با کفار می شود و چه طور وقتی جان امامت در خطر باشد باید به او کمک برسانی. این تلنگری بود که یک سال مطالعه و فیش برداری کنم و بعد به طراحی داستانم رسیدم که محورش تقابل دو دوست قدیمی بود و در نهایت، کتاب نیز نوشته شد. نویسنده رمان نامیرا افزود: داستان نوشتن در باره عاشورا کار سختی است به ویژه اینکه پایان این ماجرا را همه می دانند. من با این مسئله خیلی کلنجار رفتم. اما دو نکته را باید از یاد نبرد؛ یکی اینکه وقایعی را که در شهر کوفه در سال 61 بین رمضان و محرم سال 61 رخ می دهد، بسیاری از مردم می دانند و لذا نویسنده ای که می خواهد در باره عاشورا بنویسد دیگر خیلی با اصل این اتفاقات کاری ندارد و به سمت روایت آن نمی رود بلکه بیشتر به چرایی این واقعه می پردازد و پاسخ به سئوالاتش در این زمینه برای مخاطب وی نیز جذاب می شود. تلاشم در نامیرا کشف چرایی رخداد واقعه عاشورا بود. چطور 18 هزار نفر برای کسی نامه می نویسند و به شهر دعوتش می کنند و یک ماه بعد همان ها به رویش شمشیر می کشند؟ چرا امام با علم به آنچه در انتظارش بود به کربلا آمد و چرا با تمام خانواده اش آمد؟ کرمیار در ادامه با اشاره به حضور عنصر تخیل در این رمان گفت: همه رمان نامیرا و شخصیت هایش به جز آنها که وجود تاریخی حقیقی دارند ساخته تخیل من است. اما همه آن شخصیت های حقیقی هم در داستان، شخصیت و فرم داستانی به خود گرفته اند. نویسنده تقدیر شده در جایزه ادبی جلال آل احمد همچنین افزود: نامیرا یک داستان رئالیستی است و چنین نگاهی اگر تشبیه و استعاره و... دارد، همه در چارچوب آن است و در عین حال تلاشم این بوده در این چارچوب هیچ نوع قضاوتی حتی از سوی راوی را وارد نکنم و این کار را بسپرم به مخاطب داستان. من حتی توصیفات را با موضع گیری شخصی خودم به کار نبردم و اجازه دادم کنش ها و شخصیت های داستان خودشان معرف خود باشند. به نظرم این مسئله در رمان دینی یکی از نکات مغفول مانده است. نویسنده رمان دشت های سوزان همچنین گفت: من در نامیرا به بحث قداست حادثه عاشورا وارد نشدم و زبانم را نیز به این سو نبردم. از سویی دیالوگ ها را نیز عامیانه به کار نبردم. سعی کردم عباراتی بنویسم که مشخص باشد از زبان شخصیت هایی بیرون آمده که معاصر و ایرانی نیز نیستند و فارسی صحبت نمی کنند. این کار دشواری بود و نمی دانم چه قدر در این کار موفق بودم. حرکت امام حسین یک حرکت سیاسی بود و از همه این حرکت از مدینه تا کربلا می شود درس سیاسی گرفت. در این سفر امام گاهی سراغ آدم هایی را می گیرد که جز به جزش برای ما درس دارد. خود واقعه عاشورا هم همین شکل است. هر واقعه و تنش سیاسی در جامعه ما نیز در سال های اخیر بلافاصله با ماجرای کربلا مقایسه شده است؛ از حوادث دوران مشروطه و حکم جهادی که علیه انگلستان داده می شود تا الآن. مقام معظم رهبری این کتاب را موقعی مطالعه فرمودند که در خیابان های تهران زد و خوردهایی بود و آن شعار خاص علیه غزه و لبنان سر داده می شد. در آن موقعیت ایشان نامیرا را خوانده بودند. رویم نشد به ایشان بگویم من در آن موقعیت حوصله روزنامه خواندن هم نداشتم و چطور ایشان با آن آرامش مطالعه می کردند؟ چه تسلطی به جامعه و تاریخ دارند که چنین آرامشی دارند؟ رهبر انقلاب هیچ وقت به کسی نگفته اند برای خواندن کتاب وقت ندارند اما مسئولین فرهنگی آیا این طور بوده اند؟ مدیران ارشاد اینطور بوده اند؟ خدا ایشان را حفظ کند و به ما توفیق دهد که قدر ایشان را بدانیم. منبع: رسالت
یکشنبه ، ۱۳دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: چغادک نیوز]
[مشاهده در: www.choghadaknews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها