محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1847225488
دکتر حسین ثنایی نژاد ، عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد در گفتگو با شهرآرا عنوان کردتنها راه کاهش آلودگی هوا؛ تغییر مدل توسعه شهری
واضح آرشیو وب فارسی:شهرآرا: محمدمهدی گودرزی- متاسفانه در کشورمان تنها زمانی که مسئله ای به شکل بحران درآید نگاه هایمان به سمت آن جلب می شود و به فکر رسیدگی به آن می افتیم. امروز نیز بحران آلودگی هوا ما را بر آن داشت که پای صحبت با دکتر حسین ثنایی نژاد، عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد در رشته هواشناسی، بنشینیم. وی متولد یکی از روستاهای نیشابور است. وی تا مقطع دیپلم در نیشابور تحصیل کرده، مدرک لیسانس را در رشته فیزیک از دانشگاه فردوسی مشهد، فوق لیسانس را در رشته هواشناسی از موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران و دکترای خود را در یکی از رشته های هواشناسی (اقلیم در آب شناسی) از دانشگاه نیوکاسل انگلیس اخذ نموده است. دکتر ثنایی نژاد تحصیلات خود را در سال١٣٧۶ به اتمام رسانده است و از آن تاریخ تاکنون، عضو هیئت علمی گروه مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد است. آلودگی هوا در سال های اخیر شکل های مختلفی داشته است: یک شکل آن آلودگی هوای پایتخت است که مخصوصا در ماه های آذر و دی نمود بیشتری پیدا می کند. شکل دیگری از آن، آلودگی ناشی از بنزین غیراستاندارد است. نوع سوم آن هم آلودگی ای است که در اثر ریزگردها در غرب کشور به وجود آمده و برخلاف انتظار، نه تنها کاهش پیدا نکرده، بلکه حتی کم کم به سمت مرکز کشور هم کشیده شده است. اگر ممکن است، درباره این آلودگی ها صحبت کنید. آیا اقسام دیگری هم وجود دارد که در اشکال فوق ذکر نشده باشد و درحال بحران سازی باشد؟ علل و عوامل آن چیست؟ دولت برای مبارزه با این بحران چه اقداماتی کرده و چه کارهایی می تواند انجام دهد؟ اشاره درستی داشتید. آلودگی ها کم وبیش در همین مسائلی که شما گفتید خلاصه می شود. به اضافه اینکه باید به منشا آلودگی های مختلف بپردازیم. منشا آلودگی تکنولوژی و همه ابعاد آن است. از کارخانجات گرفته تا خودرو و آسفالت و فاضلاب آلودگی ایجاد می کنند. ما به سرعت در تکنولوژی توسعه پیدا کردیم، ولی این سرعت آن قدر زیاد بوده که نتوانسته ایم اثرات مخرب و منفی آن بر محیط زیست را کنترل کنیم. ما می خواهیم سریع و راحت مسافرت کنیم، بنابراین پول زیادی خرج می کنیم تا وسیله نقلیه شخصی داشته باشیم. از طرفی، صنایع اتومبیل سازی هم که این اقبال مردم را می بینند اتومبیل های بیشتری تولید می کنند. این چرخه باعث شده است که حجم عظیمی از سوخت های فسیلی که منشا اصلی تولید آلودگی های محیطی است هرروز بسوزد. آلودگی های محیطی به تبعِ آلودگی های جوی، در سیکل کاملی که طی می کند شکل می گیرد. طبیعت شرایط و قوانینی دارد که ما آن ها را نشناخته و دست به توسعه های کاریکاتوری و نامتناسب زده ایم. در هرجایی اقدام به هرکاری کرده ایم بی آنکه ببینیم طبیعت آنجا چه چیزی را دیکته می کند. الآن به دلیل آلودگی هوا، همه از منشا آلودگی ها حرف می زنند. راجع به آب حرف های زیادی زده شده است؛ مثلا درباره اینکه آب تهران را چطور تامین کنند. اقداماتی هم انجام داده اند. سدهایی زده اند و به این شکل، مشکل آب را حل کرده اند. مشکل دیگر مشکل زمین بود. برای حل آن نیز تا بالای کوه زمین کشیدند. ولی ما معضلی داریم به نام هوا که قابل حل نیست. از خصایص هوای فلات ایران وجود یک جو پرفشار در فصل زمستان است. پرفشار به الگویی از توزیع فشار هوا گفته می شود که در آن، هوا در یک مقیاس خیلی بزرگ (چندهزارکیلومتر) حول یک مرکز به آرامی می چرخد. برای همین، به آن می گویند مرکز. این چرخش به گونه ای است که درعین حال هوا نزول می کند. باید به همین ابعاد چندهزارکیلومتری دقت کنید. تاکید دارم که به ابعاد دقت کنید. این ابعاد چندهزارکیلومتر است، نه چندکیلومتر و یا چندصدکیلومتر. هوا در یک مقیاس چندهزارکیلومتری در این منطقه دارد نزول می کند. این ویژگی اقلیمی ماست؛ یعنی یکی از محل های استقرار پرفشار در کره زمین روی فلات ایران است. یک کمربند پرفشار در اطراف کره زمین وجود دارد که تمام صحراهای دنیا روی آن قرار گرفته اند. صحرای چین، فلات ایران، آفریقا، نوادا و غیره. این به دلیل گردش عمومی جو است و دست هیچ کس نیست. یعنی هیچ کاری برای بهبود آن نمی توان انجام داد؟ حالا مصیبت وقتی است که شما بدانید که این پرفشار در بعضی شرایط قفل می شود؛ یعنی گاه تا سه هفته در همین منطقه باقی می ماند. حالا شما تصور کنید هوایی دارید که کل فلات ایران را گرفته و نزول می کند و شما در اینجا میلیون ها ماشین دارید که دود تولید می کنند. شما چه انتظاری دارید؟ هوا اینجا می ماند و تکان نمی خورد. در توسعه شهری قرار بوده همه چیز حل شود؛ مثلا شنیدم که در تهران یک شرکت ژاپنی که من تعجب کردم که آن شرکت ژاپنی است سه چهارسال پیش که همین وضعیت پیش آمده بود و آلودگی شدیدی شده بود، پیشنهاد کرده بود تونل هایی را در البرز ایجاد کند و هوای تمیز را از خزر به تهران بیاورد. این حرف کاملا اشتباه است؛ زیرا وقتی هوا در ابعاد چندهزارکیلومتری نزول می کند، آن هوایی را هم که شما بیاورید همان جا می ماند. آلودگی جایی نمی رود؛ یعنی پایداری هوا زمانی که این قفل شدگی ها را داریم در حداکثر خودش است. مشکل خیلی ریشه ای و عمیق است و هیچ چاره ای نداریم جز اینکه در برابر این شرایط طبیعی بزرگ تسلیم بشویم و فقط الگوی توسعه مان را تغییر دهیم. برای آلودگی تهران هیچ چاره ای نیست جز اینکه تهران را کوچک کنیم. هیچ چاره دیگری نیست. منابع آلوده کننده تهران را باید جابه جا کنیم. اجالتا جمعیت را نمی توانیم منتقل کنیم به جایی دیگر. باید کارخانجات را ببریم. برای تهران هیچ کاری غیر از این نمی توان کرد. برای مشهد چه اتفاقی دارد می افتد؟ در مشهد غالبا دچار وارونگی هوا که معنایش را توضیح خواهیم داد هستیم. به همین علت، اکثر شب های سال که هوا صاف است وارونگی پیش می آید و آلودگی را افزایش می دهد. درست برخلاف تصور مردم که فکر می کنند تمیزترین هوا را صبح های زود در شهر داریم، اول صبح آلوده ترین وضعیت هواست. برعکس، از ساعت١٠صبح به بعد هوا تمیزتر است. تحت تاثیر چنین پدیده طبیعی هیچ کاری از هیچ کس ساخته نیست. نمی توانیم با پدیده های طبیعی مثل پرفشار و وارونگی مقابله کنیم. به همین علت، بیشتر از این نمی توان مشهد را توسعه داد، چراکه وارونگی مانع هوای سالم می شود. نباید برای ساخت و ساز منازل مسکونی و ساخت کارخانه در اطراف مشهد مجوز داد. چرا باید در ١۵کیلومتری مشهد کارخانه باشد؟ یعنی درست در کنار دیوار شهر مشهد. چه ضرورتی دارد؟ کارخانه دار مجبور می شود بیشتری بابت حمل ونقل بپردازد؟ خب بپردازد! راه آن است که کارخانه ها در شهرک های صنعتی ساخته شوند در نزدیکی سرخس، فریمان و تربت حیدریه. البته برخی از همین شهرک ها مثل شهرک بینالود در بدترین جای ممکن ساخته شده اند. نباید شهرک های صنعتی در جاهایی مثل توس زیر گوش مشهد باشند. باید در فاصله دورتر از صد کیلومتر از شهر باشند که نشده است. متاسفانه همچنان هم درحال توسعه است. مشهد باید منطقه ممنوعه اعلام شود و توسعه فیزیکی به شدت محدود شود، چون طبیعت ما را محدود می کند. از طرف مسئولان استان تابه حال برای کار مطالعاتی درباره بهبود وضعیت جوی درخواست نشده است؟ اطلاعی ندارم که کاری جدی انجام شده باشد. اگر هم شده باشد، اثرش را نمی بینم. متاسفانه هیچ کاری در این زمینه انجام نشده و ناامیدکننده است. کارهای علمی که در زمینه آلودگی جو در مشهد انجام شده تقریبا صفر است. از عوامل مختلف آلاینده هوا اسم بردید و اشاره کردید که بخش اعظم این آلودگی به خاطر شرایط جوی حاکم بر اقلیم ماست. چه اقداماتی به لحاظ فیزیکی می توانیم انجام دهیم که بخشی از این آلایندگی را از بین ببریم؟ یک سری پروژه هایی هست و من دیده ام که انجام می دهند. من در آن زمینه متخصص نیستم. من شنیدم از آن یک سری مواد تهیه می کنند، ولی گویا فعالیت هایی در این زمینه انجام شده که به نظرم هنوز نتیجه نداده است؛ چون شهرهای بزرگ دنیا هنوز هیچ کدام نتوانسته اند به چنین راهکارهایی دست پیدا کنند. به نظر من، با چنین رویکردی، بیش از آنکه چیزی به دست بیاوریم، هزینه و زمان از دست خواهیم داد؛ چون شهرهای مهمی در جهان هستند که دچار این مشکلاتند و در این زمینه کار می کنند. اگر آن ها به نتیجه رسیدند، ما هم می توانیم استفاده کنیم. اقداماتی مثل بلندکردن فواره ها؟ آن ها مسخره است! مثل این است که شما بخواهید با یک کبریت خانه تان را گرم کنید! پاشیدن آب با هواپیما در تهران یکی دوسال پیش یک اقدام مضحک بود. فواره هیچ اثری ندارد. اقدامات فیزیکی این چنینی مطلقا کارآمد نیست. مهم ترین راه جلوگیری از توسعه شهری انتقال صنایع آلوده کننده به جاهای دور و مدیریت زمانی مصرف کننده هاست. استان خراسان را در کل کشور از نظر آلودگی هوا در چه درجه ای می دانید؟ الآن دوم است. بعد از تهران مشهد است. مطمئن باشید با این شکلی که مشهد پیش می رود، آینده ما فاصله چندانی با تهران ندارد.
شنبه ، ۱۲دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهرآرا]
[مشاهده در: www.shahrara.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]
-
گوناگون
پربازدیدترینها