تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 8 آذر 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):هر چیز دارای سیماست ، سیمای دین شما نماز است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

خرید نهال سیب

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

رفع تاری و تشخیص پلاک

پرگابالین

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1835045443




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

دعوا در پشت صحنه «معمای شاه» بر سر پول/شوکه شدن خبرنگار از رفتار ارجمند


واضح آرشیو وب فارسی:پویش: فاز سوم مجموعه تلویزیونی «معمای شاه» همچنان در شهرک غزالی جلوی دوربین می رود و امیریل ارجمند و آزاده اسماعیل خانی این روزها جلوی دوربین ورزی همبازی شده اند.تماشای سرگذشت خاندان پهلوی به دلیل آنکه نزدیکی زمانی بیشتری با تاریخ معاصر ایران دارد بیش از دیگر دوره های تاریخی مورد توجه برنامه سازان و بینندگان است. اسناد و مدارک مختلفی هم درباره این تاریخ وجود دارد و هنوز بسیاری از اطرافیان ما این دوره تاریخی را به یاد دارند و شاید همین مساله دلیلی مهم برای تبدیل شدن «معمای شاه» به اثری پُر حرف و حدیث است. اثری که از پانزدهم آبان امسال روانه آنتن شبکه سیما شده تا در قالب روایت زندگی محمد رضا پهلوی در فاصله سال های ۱۳۱۷ تا ۱۳۵۷ از زاویه نگاه محمد رضا ورزی، جمعه شب های پر بحث و جدلی را به ارمغان بیاورد. این سریال ۸۰ قسمتی به تهیه کنندگی علی لدنی در سیمای جمهوری اسلامی ایران ساخته شده است. ۸۰ بازیگر اصلی، ۵۲۰ بازیگر فرعی و بیش از ۵۶۰ نفر از عوامل پشت دوربین از اردیبهشت سال ۱۳۹۱ تاکنون در ساخت این اثر همکاری داشته و همچنان در دو لوکیشن نسبتاً ثابت ـ یعنی شهرک سینمایی غزالی و کاخ سعد آباد ـ مشغول پیگیری سریال هستند. «تعطیل است» آفتاب غروب کرده و بلندگوهای مسجد شهرک غزالی در حال پخش اذان هستند. با راهنمایی یکی از عوامل، خیابانی مستقیم را در پیش می گیرم تا به گروه برسم. هوا تاریک تر شده و هیچ جنبنده ای در این میان مشاهده نمی شود. چراغ های ساختمانی زیبا در ضلع جنوب شرقی میدان روشن است. پراید سفیدی هم در جایی توقف کرده است. باد، چراغ های شیشه ای آویزان از تیرهای قهوه ای رنگ را تکان می دهد. به نظر می رسد کار تصویربرداری پایان یافته و دیر رسیده ام اما چند قدم جلوتر، با جنب و جوش عده ای مواجه می شوم. داخل مغازه ای قدیمی که پیش تر در سریال دیده ام، گروهی در حال رنگ کردن دیوارها و راه پله ها هستند و در داخل داروخانه شفا که در طبقه پایین مطب دکتر وزیری قرار گرفته، گروه فنی «معمای شاه» در حال نورپردازی هستند. با اینکه تابلو «تعطیل است» روی شیشه نصب شده اما در چوبی برایم باز می شود و در اولین نگاه با گروهی از دست اندرکاران مواجه می شوم که ایستاده و نشسته در حال صرف عصرانه هستند. در شلوغی داروخانه ای که مشتریانش سازندگان سریال هستند، جایی برای خودم پیدا می کنم و می ایستم. در منتهی الیه سمت چپ، محمدرضا ورزی پشت مانیتور نشسته است و گروهی از دستیاران بخش های مختلف، همراه او جزئیات مقابل دوربین را بررسی و کنترل می کنند. داروخانه چوبی با قفسه ها و کشوهای چوبی قهوه ای رنگ، فضایی را تداعی می کند که حتی در خاطراتم هم نمی توانم نمونه مشابه آن را پیدا کنم. روی برخی قفسه ها علامت اسکلتی با دو استخوان به معنای خطر درج شده که نشان مواد سمی است. برخلاف داروخانه های امروزی که با بسته های رنگارنگ محصولات بهداشتی ـ آرایشی تکمیل می شوند، داروخانه دکتر وزیری فقط قرص و دوا و شربت دارد. این اقلام نیز داخل شیشه و جعبه های مقوایی است که تقریباً همه شبیه هم هستند. چند آگهی مربوط به اقلام بهداشتی ـ آرایشی هم روی دیوارها نصب شده است. متن آگهی ها به شدت ساده است: نمک میوه سالیناگس که از انگور تهیه می شود امتحان خود را پس داده شما هم امتحان کنید؛ در کلیه داروخانه های کشور به فروش می رسد. تصویربرداری قرار است داخل اتاق کوچک پشت داروخانه انجام شود. امیریل ارجمند و آزاده اسماعیل خانی بازیگران این صحنه هستند. امیریل روپوش سفید، موهای جوگندمی و سبیل نازکی دارد. از همان هایی که به «سبیل کلارک گیبلی» معروف است. اسماعیل خانی هم با دامن و روسری سبز و پالتوی قهوه ای در صحنه حاضر است. چهره اش گریم شده و پیرتر از آن چیزی است که در قسمت های اولیه «معمای شاه» دیده ایم. همکارانش به شوخی به او می گویند: پیر شدی رفت! گریم های «معمای شاه» در مقاطع ۱۰ ساله تغییر می کند. حالا گریم مقطع سوم اسماعیل خانی است که چهره اش شکسته شده است. یکی از اعضای گروه صحنه با روزنامه ای قدیمی وارد می شود و آن را روی پیشخوان داروخانه می گذارد. از فرصت استفاده می کنم تا پیش از آنکه دستیار کارگردان روزنامه اطلاعات را بردارد و دست اسماعیل خانی بدهد، تاریخ آن را نگاه کنم. نوشته: فروردین سال ۱۳۴۱. نوشته ها با حروفی فشرده درج شده و متن ها به شدت ساده است. تیترهای «دولت غیرنظامی سوریه تشکیل می شود» و «خشکسالی مناطق جنوب بی سابقه است» جالب است. سوریه در نیم قرن پیش نیز مثل امروز خبرساز بود همانطور که از نیم قرن پیش، خشکسالی تیتر یک روزنامه ها بوده است. تیتر یک روزنامه این است: «واشنگتن از شاهنشاه ایران استقبال می کند» خبر عکس هم دارد که در توضیح آن نوشته است: «عکس رادیویی اطلاعات از آسوشیتدپرس». در صفحه آخر عکس محل اقامت شهربانو در واشنگتن دیده می شود. آگهی های داخل روزنامه هم جالب است. روغن نباتی جهان، پشمبافی جهان و پودر رخششویی تاید برخی از اقلام آن دوره است. سه، دو، یک، حرکت ... نورپردازی هنوز پایان نیافته است. فرشاد خالقی تصویربرداری این بخش را مدیریت می کند. به داخل اتاقی که دوربین وارد آن شده سرک می کشم. کوچک تر از آن است که بتواند فردی دیگر را در خود جای دهد. اسماعیل خانی لیوانی سفالی در دست دارد. یکی از دستیاران تدارکات برایش آب می ریزد. قرار است در این صحنه او ضمن آب دادن به گلدان، با برادرش محمود نیز درباره موضوعی صحبت کند. این ها را از آخرین تمرین های دستیار کارگردان متوجه می شوم. طراحی صحنه یکی از نقاط عطف این سریال است که در این صحنه از عکس بوعلی سینا و پاستور گرفته تا مدرک تحصیلی محمود در کنار حجم فراوانی از کتاب های پزشکی فضای اتاق داروسازی را تداعی می کند. مدرک محمود صادره از دانشکده داروسازی دانشگاه تهران است. سماور ذغالی با استکان کمرباریک هم دیگر اقلام اتاق را تشکیل می دهد که در سمت راست میز محمود قرار گرفته است. در قفسه پشت سر او نیز حجم فراوانی شیشه های قهوه ای رنگ مخصوص دارو قرار گرفته است. با کمی دقت در عمق تصویر، متوجه رادیویی قدیمی هم می شوم. محمود قرار است در این صحنه دارویی را درست کند و همزمان درباره موضوعی با خواهرش حرف بزند. طبق آنچه که یکی از دستیاران صحنه برایم توضیح می دهد، این صحنه مربوط به نیمه های سریال است. مطب دکتر وزیری تعطیل شده و محمود اداره داروخانه را به عهده گرفته است. ضمناً ازدواج هم کرده اما نام همسرش را زمان پخش سریال متوجه خواهید شد! تاریخ این قسمت «فروردین سال ۱۳۴۱». محمد رضا با فرح به نیویورک رفته است. تمرین برای ضبط آغاز می شود. آزاده اسماعیل خانی که از حالا به بعد می شود نورآفاق در حال آب دادن به گلدان هاست و امیر یل ارجمند در نقش محمود خطاب به او می گوید: زیاد آب نده بهشون. نور آفاق می گوید: نه. حواسم هست. بعد از این جمله باید مدیر تصویربرداری، با دم و دستگاهش که روی ریل چیده شده، به سمت اتاق تراولینگ برود. در این فضای محدود، نورآفاق باید با ظرافت خاصی حرکت کند تا به وسایل نوری و تصویری که احاطه اش کرده اند برخورد نکند. لحظاتی بعد اولین برداشت صورت می گیرد اما تأیید نمی شود. صدایی می گوید آزاده یک کوچولو زود رفت... معلوم بود داره پاشو از روی ریل برمی داره. این جمله ای است که از پشت مانیتور شنیده می شود و بلافاصله در ادامه اش خطاب به مدیر تصویربرداری بیان می شود: تصویر آخرت خیلی کیپ نبود فرشاد؟ ...آهان خوب شد...گلدونو درست کنید... بریم یه تمرین... بالا سکوت بدید. از بالا سر و صدا می آید. دوست دارم بدانم بالا چه خبر است که سوالم را مطرح می کنم و از یکی همکاران می شنوم که بالا انبار لباس است. برداشت دو در حال شکل گیری است. یکی از صدابرداران تلاش می کند میکروفن را داخل اتاق در جایی نگه دارد که در کادر دوربین دیده نشود البته کار سختی است. حالا در چنین فضای تنگ و کوچکی عکاس هم می خواهد عکس بگیرد. سکوت حاکم می شود و بعد جمله کات کنین این اکی بود... پلان یک رو بگیریم یا بریم ادامه دیالوگ ها؟...بریم ادامه دیالوگ ها... شنیده می شود. شما مقابل دوربین مخفی هستید... محمود پشت ترازویی قدیمی نشسته و با دقت در حال کار است. اطلاعات مربوط به این ترازو و نحوه وزن کردن آن، با دکتری داروساز کنترل شده است. صحبت درباره نحوه کار ترازو میان گروه صحنه در جریان است. یکی از آن ها می گوید: تمام ولوم های جهان به سمت راست می چرخند. منشی صحنه از پشت مانیتور به دستیاران گریم می گوید که موهای محمود باید یک ذره روی پیشانی اش بیاید. ورزی هم به خالقی می گوید که هد زیاد است. باید یک مقدار گرفته شود. با آغاز تمرین، مکالمه نورآفاق و محمود آغاز می شود: نورآفاق: چرا اخمات تو همه؟ محمود: آقای مهرداد رو گرفتن. نورآفاق: چرا تا حالا چیزی نگفتی؟ محمود: سرم شلوغ بود. نورآفاق با تعجب: دوست خانوادگی مون رو گرفتن بعد می گیسرم شلوغ بود؟ محمود: نزدیک بود منو هم بگیرن...یک سال براش بریدن. نورآفاق: مگه چیکار کرده؟ محمود: کارستون کرده. ورزی سپس با دقت در مانیتور، از گروه صحنه می خواهد تا مجله ای را از داخل قفسه بردارند و روی یکی از کتاب های صحنه هم اصلاحی کوچک انجام دهند. پس از چند برداشت، سکانس موردنظر ثبت می شود. قصد دارم برای مصاحبه به سراغ بازیگران بروم. امیریل ارجمند نسبت به تصویری که در تلویزیون از او دیده می شود، قد و قامت بلندتری دارد. در حال صحبت با یکی از عوامل پشت صحنه و ایفاگر نقش آجودان شاه است که ناگهان صدایش بلند می شود و خطاب به او می گوید: چک رو چیکار کردی تو؟ گمش کردی؟ برای چی گمش کردی؟ فردی که در مقابل این پرسش ها قرار گرفته، یکی از عوامل صحنه است که قرار بوده چک امیریل را از تهیه کننده بگیرد و برایش بیاورد اما حالا آن را گم کرده است. امیر یل از شدت عصبانیت سیلی محکمی به گوش او می زند. پشت صحنه از این واکنش عصبی امیریل شوکه می شوند و می بینم که برخی از حاضرین با نگاهی نفرت انگیز او را نگاه می کنند. متاسفانه این رفتار شباهتی به شخصیت پدرش داریوش ارجمند ندارد اما آنچه تأسف برانگیز است، این است که امیریل ارجمند حتی ابایی از اینکه در حضور یک خبرنگار چنین حرکت ناشایستی را انجام دهد نیز ندارد. همه سکوت کرده اند حتی کارگردان. قصد خروج از داروخانه را دارم که ناگهان صحنه منفجر می شود. البته نه از خشم؛ بلکه از خنده!! یکی از خانم هایی که نزدیکم ایستاده می گوید: شما در مقابل دوربین مخفی هستید. خیلی زود متوجه می شوم این نمایش، برای غافلگیر کردن مهمانان پشت صحنه ترتیب داده می شود تا در اوج خستگی کار و بی پولی، فضای پشت صحنه مفرح حفظ شود. ناگهان از غافلگیری خودم به خنده می افتم و لحظاتی بعد، ارجمند که در تمام مدت اجرای این نمایش مرا زیر نظر داشته، برای عذرخواهی به سراغم می آید. مهر/


پنجشنبه ، ۱۰دی۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: پویش]
[مشاهده در: www.puyesh.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن