واضح آرشیو وب فارسی:وارث: وارث : حضرت صادق علیه السّلام فرمودند: «تعجب دارم از کسى که از چهار چیز می ترسد و چگونه به چهار چیز دیگر پناه نمی برد؟ کسى که ترس بر او مستولى شده باید متوجه باشد که خدا فرموده: «خداوند ما را کفایت می کند و او پشتیبانى خوب براى ما هست» و در دنبال این جمله فرموده اند: «آنها به نعمت خداوند رسیدند و پروردگار از فضل خود آن ها را بى نیاز ساخت و هرگز بدى به آنان نخواهد رسید. تعجب دارم از کسى که اندوه او را فرا گرفته و متوجه این آیه شریفه نیست که «نیست خدائى مگر آن خداوند یکتا خداوندا تو پاک و منزهى و من از ستمکاران هستم»، و پروردگار در دنبال آن فرموده: «ما او را اجابت کردیم و از غم و اندوه رهانیدیم و همین طور مؤمنین را نیز نجات می دهیم». ایشان در ادامه فرمودند: «تعجب دارم از کسى که به او مکر شده و فریبش داده اند به این آیه شریفه پناه نمی برد که: «واگذاشتم همه کارهاى خود را به خداوند و پروردگار به امور بندگان بینا است»، و در دنبال آن فرمودند: «خداوند آن بنده خود را که امورش را به او واگذار کرده از مکرها و اندیشه هاى فاسد آنها حفظ خواهد کرد. تعجب دارم از کسى که طالب زینت هاى دنیا است چرا به این آیه شریفه توجه ندارد که: «نیروئى جز خداوند در جهان حکومت نمی کند و مشیت او در همه امور جارى است» و در دنباله آن آیه فرمودند: «مرا می نگرى که از تو مال و فرزند کمتر دارم و امید است خداوند بهتر از این باغت را به من بدهد.» همچنین، نقل است مردى خدمت حضرت صادق (ع) آمد و عرض کرد: پدر و مادرم فدایت باد اى فرزند رسول خدا مرا موعظه کن، امام (ع) فرمودند: «خداوند ضامن روزى تو هست پس این فعالیت و حرص و ولع تو براى چیست؟، و اگر روزى تقسیم شده و هر کس به اندازه خود از روزى بهره می برد پس این حرص و آزار براى چیست؟. و اگر حساب روز قیامت حق است پس این خوشحالى چیست؟ و اگر حساب مردم در روز قیامت به خداوند عرضه می گردد پس مکر و حیله براى چیست؟ و اگر شیطان با مردم دشمنى دارد و آنان را گمراه می کند پس غفلت مردم براى چیست؟ و اگر عبور مردم از صراط حق است، پس خودپسندى مردم براى چیست؟ و اگر همه امور به حکم خداوند جریان دارد و دنیا گذران و فانى است پس آرامش خواطر براى چیست؟» حضرت صادق (ع) فرمودند: «من براى سه نفر ترحم می کنم و شایسته هستند که مورد ترحم واقع شوند: عزیزى که ذلیل شده باشد و عزت او از بین رفته باشد، ثروتمندى که بعد از مال دارى نیازمند شده، و عالمى که مورد استخفاف نادانان شده باشد.» و نیز فرمودند: «پنج نفر همان طورند که من می گویم: شخص بخیل هرگز آسایش ندارد، و آدم حسود از زندگى لذت نمی برد، و حکام وفاء ندارند، دروغگو مردانگى ندارد، و آدم نادان هرگز به مقام بزرگ و سعادت نمی رسد، حضرت رسول صلّى اللَّه علیه و آله فرمودند: «شما نمی توانید مردم را با ثروت خود راضى نگهدارید، و لیکن با اخلاق خود می توانید آنان را متوجه خود گردانید.» و از حضرت صادق (ع) فرموده اند: «مشهور شدن به وسیله عبادت انسان را به ریا نزدیک می کند، پدرم از پدرش از جدش روایت کرد که حضرت رسول صلّى اللَّه علیه و آله فرموده اند: «عابدترین مردم کسى است که واجبات خود را انجام دهد و سخى ترین مردم آن کسى است که زکات مال خود را بپردازد. زاهدترین مردم کسى است که از حرام دورى کند، و پرهیزکارترین مردم آن کسى است که کلمه حق را بر زبان جارى سازد و لو بر ضررش باشد و عادل ترین مردم آن کسى است که براى مردم بخواهد آن چه را براى خویشتن میخواهد، و براى مردم نپسندد آن چه را براى خود نمى پسندد. باهوش ترین مردم کسى است که از همگان بیشتر در یاد مرگ باشد و آن کس بیشتر از همه مورد غبطه مردم است که در زیر خاک خوابیده و از عقاب پروردگار آسوده و در انتظار ثواب خداوند است، و غافل ترین مردم کسى است که از تغییر اوضاع و احوال دنیا پند نگیرد. بزرگترین مردم در دنیا از نظر جاه و مقام آن کسى است که براى دنیا ارزش و مقام قائل نباشد، و داناترین مردم کسى است که علم و دانش مردم را بر علم و دانش خود بیفزاید، شجاع ترین مردم آن کسى است که بر هواى نفس خود غالب گردد، و با ارزش ترین مردم آن کسى است که علم و دانش او از همگان بیشتر باشد. بى بهاترین اشخاص آن کسى است که علم و دانش او از همگان کمتر باشد، کمترین مردم از نظر لذت در زندگى افراد حسود هستند و کمترین مردم از جهت آسایش بخیلان میباشند، و بخیل ترین مردم آن کسى است که به واجبات خداوند بخل بورزد، و سزاوارترین مردم به حق آن شخص است که از همگان آشناتر به حق باشد، و کم ترین مردم از نظر احترام فاسق است، و باید براى افراد فاسق ارزش و اعتبارى قائل نبود. بى وفاترین مردم بردگان میباشند، و زمامداران در دوستى خود راستگو نیستند، و منافع شخصى و سیاسى خود را در نظر میگیرند، فقیرترین مردم آدم طماع است، و بى نیازترین مردم آن کسى است که اسیر حرص و آز نباشد، با فضیلت ترین مردم کسى است که اخلاق او از همه مردم بیشتر باشد، و گرامى ترین مردم کسى است که از همگان پرهیزکارتر باشد، و بزرگترین مردم از نظر مقام آن شخصى است که از سخنان بى فائده دورى کند. باورع ترین مردم آن کسى است که از جدال و ستیزه جوئى پرهیز داشته باشد و اگر چه حق هم با او باشد، کمترین مردم از جهت مروت دروغگو است، و بدبخت ترین مردم بردگان میباشند، و ناامیدترین مردم متکبران و خودخواهان هستند میباشند و استوارترین مردم در کوشش و فعالیت آن کسى است که گناهان را ترک کند، و دانشمندترین مردم آن کسى است که از نادانان فرار کند. عاقل ترین مردم آن کسى است که از همگان بیشتر با مردم مدارا کند، و سزاوارترین مردم به تهمت آن است که با اهل تهمت و افراد مورد سوء ظن جامعه همنشینى نماید، متجاوزترین مردم آن است که افراد بى گناه را بدون اینکه بر وى ظلمى کرده باشند به صرف سوء ظن آنان بکشد و یا مضروب سازد، سزاوارترین مردم، به عفو و گذشت کسى است که توانائى قصاص براى او هست سزاوارترین مردم به گناه و معصیت نادان غیبت کننده است، پست ترین مردم کسى است که مردم را خوار بشمارد، و استوارترین مردم کسى است که خشم خود را فرو برد، شایسته ترین مردم آن کسى است که براى مردم از همگان شایسته تر باشد و بهترین مردم کسى است که مردم از وى نفع برند.» حضرت صادق (ع) می فرمایند: «سکوت گنجى است بى پایان، مردمان بردبار را زینت می دهد، و جاهلان را از عیب و نقص نگه مى دارد،» و نیز فرمودند: «سخن حق بهتر است از سکوت در باطل» منبع: کتاب المواعظ، ترجمه عطاردى /1102101305
چهارشنبه ، ۹دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: وارث]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]