واضح آرشیو وب فارسی:وارث: وارث: بنابر آموزه های اسلام، بسیاری از اعمال در زمره گناهان کبیره قرار می گیرند که فاعل خود را تا مرز نابودی پیش می برند اما در این میان یک گناه از همه گناهان بدتر است. نقل شده که رسول خدا (ص) فرمودند: «چهار چیز است که هیچ یک از آنها داخل خانه اى نمى شود مگر اینکه آن را ویران مى سازد و برکت را از آن مى برد: خیانت، دزدى، میگسارى و زنا.» همچنین، سلیمان بن خالد مى گوید: امام صادق (ع) فرمودند: «شرابخوار همچون بت پرست محشور مى گردد، و هر کس جرعه اى شراب نوشد، خداوند تا چهل روز نمازش را نخواهد پذیرفت.» و احمد بن اسماعیل کاتب مى گوید: پدرم گفت: حضرت محمّد بن على [امام باقر(ع)] به سوى مسجدالحرام مى رفت، گروهى از قریش او را دیدند و گفتند: این خداى مردم عراق است. برخى گفتند: خوب است یکى از خودتان را نزد او بفرستید تا از او سؤالى بکند. جوانى برخاست و نزد آن حضرت (ع) آمد و گفت: عمو جان، بزرگ ترین گناه کبیره چیست؟ امام (ع) فرمودند: «شرابخوارى.» جوان بازگشت و به آنان خبر داد. به او گفتند: بازگرد و همین سؤال را تکرار کن، و اصرار کردند تا جوان بازگشت و از امام (ع) همان سؤال را پرسید. امام (ع) به او فرمودند: «اى برادر زاده، مگر به تو نگفتم شرابخوارى است؟ شرابخوارى صاحبش را به زنا، سرقت، کشتن نفس محترمه، و شرک به خدا مى کشاند. کارهایى که شراب مى کند بالاتر از هر گناهى است، چنان که درختش نیز از هر درخت دیگرى بالاتر مى رود.» و اسماعیل بن سالم مى گوید: شخصى به امام صادق (ع) گفت: خداوند شما را بر قرار دارد، آیا شرابخوارى بدتر است یا ترک نماز؟ فرمودند: «شرابخوارى.» سپس فرمودند: «آیا مى دانى علّت آن چیست؟» گفت: نه. فرمودند: «براى اینکه حالتى به او دست مى دهد که دیگر پروردگارش را نمى شناسد.» علاوه بر این، مسعدة بن زیاد مى گوید: امام صادق (ع) از پدرانش نقل کرده است که رسول خدا (ص) فرمودند: «شرابخوار در روز قیامت با چشمانى کبود و صورتى سیاه محشور مى شود، و یک طرف بدنش به زمین مایل است و آب از دهانش جارى است و موى پیشانى اش به دو انگشت بزرگ پاهایش بسته شده و دست هایش از پشت کمرش بیرون آمده است، و اهل محشر چون او را به این حال مى بینند که به سوى حساب روان است از او وحشت مى کنند.» مروک بن عبید از شخصى نقل کرده است که امام صادق (ع) فرمودند: «هر کس به میلى از شراب چشم خود را درمان کند، خداوند با میلى آتشین به چشم او سرمه مى کشد،» و فرمودند: «کسانى که در دنیا شراب مى نوشند تشنه از دنیا مى روند و تشنه محشور مى شوند و تشنه وارد دوزخ مى گردند.» و فضیل بن یسار مى گوید: از امام باقر (ع) شنیدم که مى فرمودند: «هر کس شراب نوشد و مست شود خداوند تا چهل روز نمازش را نمى پذیرد، و اگر در این چهل روز نماز را ترک کند براى ترک نماز عذابش چندین برابر مى شود.» همچنین، ابن مسکان از راوى مورد نظر خود از امام صادق (ع) نقل کرده است که فرموده اند: «خداوند براى شرّ و بدى قفل هایى قرار داده و کلید آنها را شرابخوارى دانسته است، و بدتر از شرابخوارى دروغگویى است.» و از جابر بن یزید نقل شده است که امام باقر (ع) فرمودند: «پیامبر خدا (ص) در مورد شراب 10 نفر را لعنت کرده است: کسى که درخت آن را کاشته، و کسى که از آن مواظبت کرده، و کسى که آب آن را گرفته، و کسى که آن را نوشیده، و کسى که آن را به دست نوشنده داده، و کسى که آن را حمل کرده، و کسى که براى او حمل شده، و کسى که آن را فروخته، و کسى که آن را خریده، و کسى که از بهاى آن استفاده کرده است.» و مسعدة بن زیاد از امام صادق (ع) نقل کرده است که رسول خدا (ص) فرموده اند: «هر کس در یکى از رگ هایش اندک چیزى از آنچه زیادش مست کننده است داخل کند، خداوند آن رگ را به سیصد و شصت نوع عذاب گرفتار خواهد ساخت.» و عمّار بن موسى مى گوید: از امام صادق (ع) سؤال شد مردى که شراب مى خورد حال او چگونه است؟ حضرت (ع) فرمودند: «خداوند تا چهل روز نمازش را قبول نمى کند، و توبه اش تا چهل روز پذیرفته نمى شود و اگر در این چهل روز بمیرد وارد آتش دوزخ مى شود.» برگرفته از ثواب الأعمال و عقاب الأعمال /1102001307
چهارشنبه ، ۹دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: وارث]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]