واضح آرشیو وب فارسی:کرد پرس: روسیه می داند که چگونه روی حساسیتهای ژئوپلیتیک حریف دقیقا دست بگذارد. از زمانی که ترکیه یک جت جنگندۀ سوخو 24 روسیه را سرنگون کرد و رقابت شدید موجود بر سر تسلط بر منطقه را تشدید کرد، مسکو درصدد مجازات سیاسی و اقتصادی آنکارا برآمده است. در حال حاضر، مسکو با هدف دشمنی بیشتر خود با آنکارا، اعمال نفوذ قابل توجهی بر نقطۀ حساس ترکیه یعنی کردها کرده است.سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجۀ روسیه در روز چهارشنبه گذشته به استقبال صلاح الدین دمیرتاش، رهبر حزب دموکراتیک خلقها، مهم ترین حزب سیاسی کردها در ترکیه رفت. بنا به گفتۀ دمیرتاش در نشستی در روز شنبه در استان دیاربکر در جنوب شرقی ترکیه که میدان اصلی نبرد نیروهای ترک و کرد می باشد، حزب دموکرات خلق می خواهد در مسکو یک دفتر باز کند. این سیاستمدار ادعا می کند که می تواند آنچه را که رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه نمی تواند انجام دهد به انجام برساند، یعنی بهبود رابطه ترکیه با روسیه. با این حال آنچه ناگفته باقی می ماند این است که دمیرتاش می خواهد به اردوغان نشان دهد که کردها یک نیروی سیاسی هستند که نمی توان آن ها را در انتخابات نادیده گرفت یا در خیابان ها زیر فشار خرد کرد. این نشست که بالاترین نشست دیپلماتیک پس از مشکلات به وجود آمده در روابط بین روسیه و ترکیه در ماه گذشته بود، پس از امتناع مستقیم کرملین از آشتی با آنکارا برگزار می شود. با این حال، مشکلات روسیه با ترکیه فراتر از سقوط سوخو 24 است. تمایل مسکو برای افزایش حضور خود در خاور میانه اساسا با تمایل ترکیه برای انجام همان کار در تضاد است. روسیه می داند که با حمایت از کردها، آنکارا را تضعیف می کند. برای این منظور، روسیه هفته گذشته اصرار داشت که حزب اتحاد دموکراتیک کردهای سوریه وابسته با حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک.) - باید در کنار دیگر گروه های مخالف دولت سوریه بر سر میز مذاکره حضور داشته باشد. در ماه اکتبر، روسیه با تاکید بر تمایل به همکاری با حزب اتحاد دموکراتیک و دولت سوریه برای هدف قرار دادن داعش از گروههای کرد سوریه دعوت کرد در مسکو یک دفتر باز کنند. روسیه اخیرا به حمایت از شبه نظامیان حزب اتحاد دموکراتیک که به عنوان یگان های مدافع خلق شناخته شده است، در مبارزه خود علیه داعش و شورش های مناطق اطراف شهر اعزاز پرداخته است. اگرچه این گروه کرد سوریه سریعا این حمایت علنی از جانب مسکو را رد کرد. این مسئله با در نظر گرفتن اهمیت پشتیبانی ایالات متحده از طریق نیروهای دموکراتیک سوریه منطقی به نظر می رسد. روس ها در واقع در شمال حلب حملات عمیقی را بر علیه داعش راه اندازی کرده اند اما تاکنون از خطوط یگان های حفاظت مردم اجتناب کرده اند. جنگنده های روسیه نیز می توانند مسیرهای لجستیکی تدارکاتی را که از ترکیه می آیند مورد هدف قرار دهند. با این حال، مشارکت حزب اتحاد دموکراتیک در مذاکرات در نهایت می تواند به خودمختاری کردها در شمال سوری بیانجامد. این کار می تواند تبدیل به سنگر فعالیت های کردها شود و پ.ک.ک می تواند از آن جا حملات را سازماندهی کند. این امر می تواند عواقب وحشتناکی برای ترکیه در پی داشته باشد و روسیه از این مسئله آگاه است. برای دمیرتاش، ملاقات با وزیر امور خارجه روسیه نشان دهندۀ ارتباط حزب دموکراتیک خلقها و پتانسیل آن برای کسب حمایت مسکو است، حمایتی که حزب کارگران کردستان دهه هاست از آن بهره می برد. در حالی که ایالات متحده و اتحادیۀ اروپا پ.ک.ک را یک سازمان تروریستی می دانند، حزب دموکراتیک خلقها، یک حزب سیاسی قانونی است که در پارلمان ترکیه نمایندگانی دارد. اگر چه حزب دموکراتیک خلقها به طور رسمی خود را از پ.ک.ک جدا می داند اما هر دو گروه عقاید، اهداف و حامیان مشترکی دارند. روسیه دارای سابقه ای طولانی حمایت از پ.ک.ک و دیگر گروههای کرد است. حزب کارگران کردستان در دوران شوروی سابق ایجاد شد و دارای یک ایدئولوژی چپ در راستای عقاید مسکو است. اتحاد جماهیر شوروی پناهگاه هایی را در سرتاسر اتحاد جماهیر شوروی برای جمعیت کردهای مهاجر فراهم کرده بود. در واقع، اولین فیلم زبان کردی، به نام "زاره " یک فیلم صامت سیاه و سفید عاشقانه در مورد یک روستایی جوان بی باک که از عروس خود در مقابل توطئه های یک ارباب فئودال شرور حفاظت می کند، در سال 1926در اتحاد جماهیر شوروی تولید شد. شوروی دردهۀ 1940 آغاز به تسهیل رسانه و تبلیغات کردی کرد. در دهۀ 1980 سوریۀ متحد شوروی به پ.ک.ک. پناه داد و این گروه از دهۀ 1990 به طور قانونی در روسیۀ پس از فروپاشی شوروی فعالیت کرده است. دخالت روسیه در امور ترکیه و کردها در زمان حساسی روی داد. پس از اتمام آتش بس میان ترکیه و حزب کارگران کردستان در ماه جولای ، درگیری بین نیروهای امنیتی ترکیه و پ.ک.ک. افزایش یافته است. هفتۀ گذشته، ارتش ترکیه یکی از بزرگترین عملیات نظامی داخلی خود در سال های اخیر را بر علیه پ.ک.ک اجرا کرد. آنکارا حدود 10000 نفر از پرسنل امنیتی ترکیه را که توسط تانک ها پشتیبانی می شوند، مستقر کرده است. اردوغان حتی هفتۀ گذشته قول داد که اعضای پ.ک.ک را در خانه هایشان "نابود" کند. از زمان شکسته شدن آتش بس در ماه جولای ده ها بار حکومت نظامی اعلام شده است و هزاران نفر در عملیات های مختلف، از جمله حملات هوایی ترکیه در برابر پ.ک.ک. در کوه های قندیل کردستان عراق کشته شده اند. با وجود اقدامات بی شمارآنکارا علیه پ.ک.ک، اعضای پارلمان ترکیه می کوشنداز طریق گفتگو شدت وخامت مسئلۀ کردها را کاهش دهند. با افزایش درگیری در جنوب شرقی ترکیه، قانونگذاران در آنکارا در تلاشند دولت را به از سر گیری مذاکرات با کردها ترغیب کنند. روز دوشنبه، معاون رئیس دومین حزب سیاسی بزرگ ترکیه به جای خشونت خواستار گفتگوی بدون محدودیت در پارلمان شد. حزب حاکم عدالت و توسعه نیز خواستار مذاکره شد. لحن آشتی جویانه سیاسی ترکیه نسبت به حزب دموکرات خلقها قصد دارد بین این حزب سیاسی کرد و ستیزه جویی پ.ک.ک. تمایز قائل شود و از این طریقدر حزب دموکرات خلق را به سوی خود بکشاند. با این حال، احتمالا کار دشواری باشد. دمیرتاش روز سه شنبه اعلام کرد که منطقه آناتولی در جنوب شرقی ترکیه در برابر آنچه وی دیکتاتوری آنکارا می نامید، ایدۀ خودمختاری را با آغوش باز پذیرفته است. وی تا آنجا پیش رفت که فراخوان انتخابات پیش از موعد حزب عدالت و توسعه را پس از ناکامی این حزب در کسب اکثریت، یک "کودتا" نامید. اکنون با وجود بهرۀ روزافزون کردها از حمایت روسیه، ترکیه باید با واقعیت های خاصی روبرو شود. یک حوزه سیاسی قدرتمندتر کرد در ترکیه می تواند دستور کار خودمختاری کردها را به پیش براند، در حالی که سوریۀ تحت کنترل کردها در شمال پتانسیل آن را دارد که از حملات پ.ک.ک در مرز ترکیه حمایت کند. مسئله ای که به همان اندازه اهمیت دارد این است که قصد آنکارا جهت افزایش نفوذ در خاور میانه با مشکلات سیاسی و امنیتی داخلی به جایی نخواهد رسید. ترکیه تاکنون موفق به کاهش تنش ها با روسیه نشده است به این دلیل که آنکارا حاضر نیست با عذرخواهی و جبران خسارت مناسب اشتباه خود را بپذیرد. بنابراین مسکو با تحریم های صادرات ترکیه و متهم کردن اردوغان به ارتباط با شرکت نفت داعش پاسخ آنکارا را داده است. روسیه در شناسایی ضعف حریف و اعمال فشار پس از آن خوب عمل می کند. در مورد ترکیه، مسکو نقطه فشار را در کردها یافته است. این قضیه را می توان با این ضرب المثل روسی که اوایل همین ماه چنگیز چاندار، روزنامه نگار ترک در روزنامۀ رادیکال نقل کرد، نشان داد: «اگر شما یک خرس را به رقص دعوت کنید، این شما نیستید که تصمیم می گیرید چه وقت رقص را تمام کنید. خرس است که تصمیم می گیرد.»/ B منبع:سترات فور ترجمه: خبرگزاری کردپرس برای عضویت در کانال تلگرامی خبرگزاری ( کُردپرس) کلیک کنید.
سه شنبه ، ۸دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کرد پرس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]