واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: یک تحلیلگر برجسته جهان عرب در مقاله ای به بررسی ابعاد عملیات موفقیت آمیز الرمادی برای عراق و همچنین گروه تروریستی داعش پرداخت و نوشت با پیروزی در الرمادی شمارش معکوس برای نبرد آزادسازی موصل آغاز شده است.به گزارش دولت بهار به نقل از تسنیم، عبدالباری عطوان در سرمقاله روزنامه اینترنتی رأی الیوم نوشت: واضح است که دو ابرقدرت یعنی آمریکا و روسیه و نیز حدود یکصد کشور در شرق و غرب و شمال و جنوب بر سر سرکوب داعش تا آغاز سال جدید میلادی و زدن بال و پر آن در عراق و سوریه به عنوان مقدمه ای برای سرکوب نهایی این گروه تروریستی توافق کرده اند. اجرای این توافق با تقویت ارتش عراق از طریق آموزش و تسلیح آن و سپس تقویت توان نیروهای پیشمرگه کرد آغاز شد که به بازپس گیری کوهستان «سنجار»، «تکریت» و «بیجی» و نیز خشکاندن منالع مالی داعش با بمباران کامیون ها و چاه های نفت تحت کنترل این گروه تروریستی انجامید. اگر اخبار مربوط به دستگیری «ابوعمر الشیشانی» فرمانده نظامی داعش به همراه 20 تن دیگر از مسئولان ارشد این گروه و همچنین کشته شدن بیش از یک هزار جنگجو در نبرد بازپس گیری الرمادی واقعیت داشته باشد، بنابراین به نظر می رسد این شکست بسیار بزرگ است، ولی مطمئناً، عملیات آزادسازی نیز این گونه هزینه بردار بوده است. ارتش عراق با ورود به این نبرد، اعتماد به نفس و توان خود را که پس از شکست در برابر صدها تندرو در «موصل» و الرمادی، فرار هزاران نیروی آن و نیز تسلیم غیرنظامیان به این تندروها بدون مقاومت واقعی از دست داده بود، احیا می کند. عقب نشینی در برابر این تروریست ها، ارتش عراق را در معرض انتقادهای زیادی در داخل و خارج قرار داده بود به گونه ای که «اشتون کارتر» وزیر دفاع آمریکا با این گفته که «ارتش عراق اراده نبرد ندارد»، از این ارتش «دست شست». میزان مشارکت نیروهای آمریکایی در آزادسازی شهر الرمادی از اشغال عناصر داعش و یا نقشی که مستشاران آمریکایی در این زمینه ایفا کردند، مشخص نیست. در حال حاضر بیش از پنج هزار نیروی آمریکایی در عراق هستند، «باراک اوباما» رئیس جمهوری آمریکا نیز یک ماه پیش به اعزام نیروهای ویژه به عراق اذعان کرد. در حالی که، هواپیماهای جنگی آمریکایی از این عملیات پشتیبانی هوایی کردند، پس چه مانعی برای حضور نیروهایی آمریکایی برای جنگیدن و اداره جنگ زمینی وجود دارد؟ نوار صوتی بی سابقه ای که در آن «ابوبکر البغدادی» اسرائیل را خطاب قرار داد و این رژیم را به حملات تهدید کرد، فاش می کند که رهبر داعش خطر و تنگ تر شدن عرصه بر خود و نیروهایش را احساس می کند. البغدادی در این نوار صوتی گفت: «ما یک لحظه هم اسرائیل را فراموش نکردیم و به اذن خدا، آن را هرگز فراموش نمی کنیم... و به اذن خدا بسیار زود، می شنوید که مجاهدین شما را محاصره می کنند...». این برای نخستین بار است که البغدادی درباره اسرائیل سخن می گوید و آن را به حمله ای سخت تهدید می کند، ــ به عقیده نویسنده ــ نادیده گرفتن مسأله فلسطین طی 3 سال اخیر و توجیه آن با مشغول بودن به «دشمن نزدیک» و تأخیر در مرحله رویارویی با «دشمن دور»، داعش را در معرض اتهام به وابستگی به اسرائیلی ها و آمریکایی ها توسط بسیاری از دولت ها و ارتش های الکترونیکی که به گستردگی در شبکه های اجتماعی حضور دارند، قرار داده است. سؤالی که پس از این پیروزی بزرگ نیروهای عراقی در بازپس گیری شهر الرمادی که کلید «بغداد» پایتخت محسوب می شود، ذهن بسیاری را مشغول کرده، این است: آیا این پیروزی پایانی برای داعش و آغاز شمارش معکوس برای افول ستاره آن و شاید زوال آن است؟ هنوز زود است که در خوش بینی اغراق کنیم اگرچه این حق پیروزشدگان است که در مجتمع دولتی در الرمادی رقص و شادی کنند. چه بسا تب این پیروزی، در صورتی که صاحبان آن مغرور شوند و دلایل واقعی رشد داعش و دستیابی آن به جایگاهی یعنی سیاست به حاشیه راندن را مورد توجه قرار ندهند، فروکش کند. عقب نشینی جنگجویان داعش و تجمع آنها در موصل به عنوان آخرین و مهم ترین سنگرشان در عراق، نبرد آزادسازی این شهر را به تمام معنی کلمه «مادر جنگ ها» خواهد کرد. به نظر می رسد که این رخداد طی چند روز آینده اتفاق می افتد ولی آن، جنگی آسان نخواهد بود و با همان سرعتی که جنگ الرمادی به پایان رسید، به پایان نمی رسد. سؤال مهم دیگر درخصوص «طرح B» است که در جعبه ائتلاف روسی و آمریکایی قرار دارد و قرار است در صورت پیروزی بر داعش اجرایی شود. جایگزین این طرح و جایگزین جایگاه و قدرت داعش چیست؟ همین سؤال را نیز می توان درخصوص داعش پرسید که طرح های جایگزین آن، در صورت تنگ تر شدن حلقه محاصره اش و در نهایت سرکوبش، چیست؟ با توجه به پیگیری حوادث در لیبی، عراق و یمن معتقد نیستیم که ائتلاف آمریکایی طرحی جایگزین برای مرحله بعد از اشغال، نابودی، کشتار و تغییر نظام ها داشته باشد و همین وضعیت بر کشورها یا دولت هایی که در مدار آن می چرخند، صدق می کند. جایگزین های داعش شناخته شده هستند؛ ادامه اقدامات خشونت بار، تروریسم، فعالیت های زیر زمینی، گسترش دایره حمله ها و روی آوردن به اقدامات، حملات و انفجارهای انتقام جویانه است. از سوی دیگر، شکست داعش در الرمادی، «الرقه» و موصل ــ در صورتی که اتفاق بیفتد که این امر نیز به چندین سال زمان نیاز دارد ــ به معنای محو شدن کامل آن نیست، اگرچه دلایل قدرت گیری این گروه تروریستی ادامه پیدا کند. یک روزنامه نگار ژاپنی که برای مصاحبه با من درباره کتاب جدیدم با عنوان «Islamic State The Digital caliphate»، در لندن با من دیدار کرد، گفت: چرا آمریکا به دور کردن و به حاشیه راندن عرب ها و مسلمانان به ویژه پس از اشغال اراضی شان و تغییر نظام هایشان اقدام می کند؟ او افزود: «آمریکا پس از اشغال ژاپن در پی جنگ جهانی دوم، ژاپن را بازسازی و نیروهای ارتش منحل شده ژاپن را غرق در پاداش های مالی و حقوق بازنشستگی کرد، پس چرا این کار را با عراقی ها و سربازان ارتش عراق که آن را اشغال کرد، نکرده است؟». من در جواب او، این چنین گفتم: «زیرا آمریکا از عرب ها و مسلمانان متنفر است و آنها را خطری برای خود می داند. آیا جرج بوش پسر، رئیس جمهور اسبق آمریکا نگفت که با اعزام نیروهایش برای اشغال عراق، جنگ صلیبی علیه اعراب و مسلمانان به راه می اندازد؟». «دونالد ترامپ» نامزد ریاست جمهوری آمریکا با صدای بلند و با صراحت این سیاست را آشکار کرد هنگامی که خواستار جلوگیری از ورود مسلمانان به آمریکا شد. پیشتازی وی در نظرسنجی ها بر نزدیک ترین رقبایش بهترین دلیل برای این مقوله است... و آنچه پنهان بود و خواهد بود، بزرگ تر است.
سه شنبه ، ۸دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 119]