واضح آرشیو وب فارسی:شهردارآنلاین: کام کوات میوه ای از خانوادهٔ مرکبات که شبیه پرتقال است و پوست نارنجی رنگ دارد. درون آن مانند سایر مرکبات پره پره است، ولی اندازه و شکل آن مانند خرما است. این میوه معمولاً با پوست خورده می شود و از آن مربا نیز تهیه می گردد. این میوه در شمال ایران هم می روید.زمانی که میوه کامکوات را برش می زنیم ظاهری شبیه به یک پرتقال کوچک دارد که پره های آن به سفتی به یکدیگر و پوسته خارجی متصل شده اند و عموماً یک یا دو عدد هسته در مرکز هر پره وجود دارد. طعم هسته آن، مانند هسته های پرتقال تلخ است و هنگام خوردن میوه باید از دهان خارج شده و دور ریخته شود. کامکوآت هایی که در باغ یا باغچه کاشته می شوند (نه در گلدان)، می توانند تا ارتفاع 2.5 متر و عرض 180 سانتی متر رشد کنند. *** *** *** چیکو نام یکی از میوه های گرمسیری با پوستی قهوه ای و مزه ای شیرین است. مزه آن چیزی بین شکر و نوشابه پارسی کولا است. درخت چیکو، ساپودیلا نام دارد و صمغ آن درخت که پیشتر برای درست کردن سقِّز (آدامس) بکار می رفت چیکل نام دارد. چیکو بومی منطقه یوکاتان است. *** *** *** فیجوآ میوه ای است که در برزیل بوجود آمده است. این گیاه از راستهٔ مورد (Myrtales)، تیرهٔ موردیان (Myrtaceae) است.نام این میوه به صورت های فیجوآ، فیجوا، فی جوآ، فی جوا و فیجووا نوشته می شود. آن را با نام فوجیا نیز می شناسند. در ایران به طور محدود در استان های گیلان و مازندران کشت می شود. *** *** *** سُرخالو میوهٔ گیاهی است با نام علمی سرخالوی چینی (Litchi chinesis) متعلق به تیرهٔ ناترکیان (Sapindaceae) و راستهٔ ناترک سانان. پوست آن سرخ و چرم مانند و تیغ تیغی و شبیه به توت فرنگی است؛ قسمت خوراکی آن سفید و شفاف و سفت و آبدار است و شکل آن از گرد و گاه بیضی و قطر آن از یک تا یک ونیم سانتیمتر متغیر است؛ شیرین و معطر و بومی جنوب چین و مناطق مجاور آن است. *** *** *** جک فروت(به انگلیسی: Jackfruit) در مناطق جنوبی و جنوب شرقی آسیا و همچنین در قسمت شرقی آفریقا یافت می شود.و میوه اش جز بزرگترین میوه های جهان به حساب می آید.وزن میوه های این درخت به بیش از ۳۶ کیلوگرم و درازای آن بیش ۹۰ سانتی متر می رسند.جک فروت سرشار از پتاسیم است و در پایین آوردن فشار خون مفید است.این درخت در مناطق گرمسیری رشد می کند. *** *** *** اختری (کوکبی یا میوه ستاره) نام میوه ای استوایی است از تیرهٔ ترشکیان (Oxalidaceae) سردهٔ ابن رُشدی ها (Averrhoa).این میوه بومی سری لانکا، هندوستان و اندونزی است. اختری از خویشاوندان نزدیک میوه بیلیمبی است.این میوه از میوه های مناطق گرمسیری می باشد.رنگ آن سبز و گاهی زرد می باشد. پوست آن براق است . از انواعی که دارای نقطه یا خطهای قهوه ای می باشد، استفاده نکنید. استفادهٔ کوکبی آسان است. نیاز به پوست کندن و جدا کردن دانه ندارد. به آرامی تغییر رنگ می دهد. مزهٔ بعضی از انواع آن ترش و برخی شیرین می باشد. (مانند انگور پوست کلفت) شکل زیبایی دارد و وقتی آن را می بریم بسیار شبیه ستاره می با شد. می توان از آن در سالاد و برای تزئین غذاها استفاده کرد. *** *** *** آسرولا میوه ای گرمسیری است که در هند غربی و شمال آمریکای جنوبی می روید. این میوه در هندوستان نیز کشت می شود.آسرولا میوه ای با طعم شیرین و دارای مقدار بسیار زیادی ویتامین ث می باشد. *** *** *** درخت پول با نام های بسیاری٬ همچون شاه بلوط مالابار، شاه بلوط گینه، درخت تدارکات، مهره صبا، مونگوبا (در برزیل)، پومپو (در گواتمالا) و گیاه پول نیز شناخته می شود.این درخت در آب و هوای گرمسیری و مرطوب رشد می کند و آن را از طریق دانه و قلمه زدن تکثیر می کنند.اولین کاربرد این درخت٬ استفاده از دانه های خوراکی آن است٬ این دانه ها در غلافی چوبی و بزرگ رشد می کنند؛ دانه ها به رنگ قهوه ای روشن و با خطوط سفید رنگ می باشد و طعمی شبیه به طعم بادام زمینی دارند، و به صورت خام یا تفت داده شده مصرف می شوند؛ همچنین از آرد دانه ها برای تهیه نان استفاده می کنند. حتی برگ ها و گل های این گیاه نیز خوراکی هستند. *** *** *** ساپادیل نام درخت و میوه ای است بومی مکزیک، آمریکای مرکزی، منطقهٔ دریای کارائیب و بخش شمالی آمریکای لاتین.درخت این میوه را در جنوب شرق آسیا هم می کارند. ساپادیل از تیرهٔ آنوناسه (Annonaceae) (تیرهٔ سیب کاستر) است. مزهٔ میوهٔ ساپادیل مانند مزه توت فرنگی و آناناس است که به آن طعم لیمو ترش افزوده شده باشد. یک غلظت ملایم مانند مزه نارگیل و موز نیز در مزه آن حس می شود. میوه، آب میوه و چای ساپادیل را برای درمان برخی بیماری ها مانند معده درد و دفع کرم ها استفاده می کنند. این میوه سرشار از ویتامینهای B1وB2وCهمچنین مقدار زیادی از کربوهیدراتها و فروکتوز می باشد. *** *** *** میوه فیسالیس با نام علمی (به انگلیسی: Physalis) ترکیبی از طعم میوه های توت فرنگی، گیلاس،کیوی و آناناس است. این میوه منبع آنتی اکسیدان و سرشار از ویتامینهای آ ، ئی ، اف ، پی و ویتامین ث است. فیسالیس بدن انسان را در مقابل خنثی سازی رادیکال های آزاد که موجب بروز بیماری هایی مانند سرطان، سکته ی قلبی ، پروستات، آسم و آلرژی می شود، حفاظت می کند. مصرف این میوه تاثیر بسزایی در شادابی و طراوت پوست و تقویت قوای جنسی دارد. *** *** *** ترگیل میوهٔ گیاهی با نام علمی گارسینی انبه ای (Garcinia mangostana) از تیرهٔ گل راعیان (Clusiaceae)، و راستهٔ چنارسانان (Malpighiales) که گرد و کمی کوچکتر از توپ تنیس و به قطر سه و نیم تا هفت ونیم سانتیمتر است و رنگ آن بنفش تیره و گاه بنفش مایل به قرمز است؛ قطر پوستهٔ آن شش تا ده میلیمتر و در مقطع عرضی به رنگ قرمز است؛ بخش خوراکی آن نرم و سفیدرنگ است و ممکن است بدون دانه یا دارای یک تا پنج دانه باشد؛ گیاه این میوه در مالزی و تایلند و اندونزی و جنوب هند می روید. *** *** *** مُژَکی یا سرخالوی مژکی (نام علمی: 'Nephelium lappaceum') گیاهی است درختی با اندازه متوسط که مربوط به مناطق گرمسیری و استوایی می باشد و در تیره Sapindaceae طبقه بندی میگردد. میوه این درخت، هم خانواده با سرخالو و چشالو است که شفت و گرد و گاه بیضی و قطر آن سه تا شش سانتیمتر است که روی خوشه های دو تا ده تایی قرار دارد؛ پوست آن پوشیده از مژک و معمولاً به رنگ سرخ است؛ گوشتهٔ آن شفاف و ترد و به رنگ سفید و گاه مایل به صورتی است و طعمی ترش و شیرین دارد؛ هستهٔ آن قهوه ای شفاف و به قطر دو تا سه سانتیمتر است. *** *** *** میوه اژدها (سایر اسامی: پیتایا، پیتاهایا، هو لونگ گو، گلابی توت فرنگی، نانتیکافروت یا تان لانگ) به میوه چندین نوع کاکتوس اطلاق می شود. این میوه بومی مکزیک و آمریکای مرکزی و جنوبی است و نیز در کشورهای آسیای جنوب شرقی همچون ویتنام، تایوان، جنوب چین، جزیره اکیناوا (ژاپن)، فیلیپین و مالزی هم کشت می شود.میوه اژدها تنها در شب شکوفه می کند؛ شکوفه های آن بزرگ و سفید هستند و معمولاً «گل شب» یا «ملکه شب» نامیده می شوند. *** *** *** گواوا (در چابهار به زیتون محلی نیز شناخته می شود.) گواوا میوه ای گرمسیری است. گیاه گواوا درختچه ای همیشه سبز از خانواده میرتاسه است که برگ های دربرابر هم دراز و بیضی شکل دارد. این درختچه بومی امریکای جنوبی و امریکای مرکزی، پرو، برزیل و مکزیک است و سال ها قبل به ایران وارد شده و به گونه پرورشی در شمال و بیشتر جنوب ایران کاشته می شود.پوست تنه گواوا سبز یا قهوه ای متمایل به قرمز است.رنگ میوه گواوا قرمز یا زرد است. میوه آن شیرین است و آن را خام یا پخته به شکل مربا و ژله می خورند. باشگاه خبرنگاران
سه شنبه ، ۸دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهردارآنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]