تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1869719375
تعداد زیاد کاندیداها : فرصتی که می تواند به چالش مبدل شود
واضح آرشیو وب فارسی:جهان اقتصاد: گروه سیاسی- برای بررسی دلایل و چرایی زیاد بودن تعداد داوطلبان نمایندگی مجلس به سراغ دکتر مهدی مطهرنیا تحیلیلگر مسائل سیاسی ا و آینده پژوه رفتیم. دکتر مطهر نیا در پاسخ به سوال خبرنگار جهان اقتصاد درباره دلایل وجود این تعداد زیاد از داوطلبان نمایندگی مجلس شورای اسلامی حتی به نسبت کشورهای پیشرفته جهان گفت : در وهله نخست باید به این نکته توجه داشت که حق انتخاب شدن در قانون اساسی ایران در انتخابات مجلس شورای اسلامی از ویژگی هایی برخوردار است که طیف وسیعی از مخاطبان ملی را در بر می گیرد. امروزه با افزایش سطح آموزش عالی در کشور، یکی از شرایط نامزدی برای انتخابات مجلس یعنی داشتن مدرک کارشناسی ارشد بسیار سهل الوصول شده است. لذا کاندیداتوری در این عرصه از یک گستره پر پهنا برخوردار است. دوم آن که هر چه به دهه های پس از انقلاب اسلامی افزوده می شود و زمان بیشتری از بهمن ۵۷ به آن سوتر زمان، یعنی آینده انتقال پیدا می کنیم شاهد بلوغ فکری بیشتر جامعه در حوزه نوسازی سیاسی هستیم. نوسازی سیاسی به این معناست که مردم و طبقات مختلف توده های مردم خواهان مشارکت بیشتر در تصمیم سازی و تصمیم گیری سیاسی می شوند و یکی از راه های مهم مشارکت در این عرصه ها ایجاد شدن زمینه های مثبت برای انتخاب شدن و انتخاب کردن است. به این ترتیب انتخابات اهمیت بیشتری پیدا می کند. اگر به جایگاه انتخابات در نزد مردم در چند دهه اخیر توجه کنیم، با وجود فراز و نشیب ها و بحران مختلفی که در انتخابات های متفاوت پیش آمده است امروز مردم به خوبی فهمیده اند که عرصه انتخابات جایگاه مهمی را در دموکراسی های مدرن به خود اختصاص می دهد و باید در منطق انتخاب شدن و انتخاب نمودن مشارکتی جدی داشته باشند. از این منظر می توانیم بگوییم که هم اکنون اضافه شدن این تعداد انتخاب شوندگان یک امر طبیعی است. همانگونه که شرکت مردم در پای صندوق های رای در انتخاباتی که در کشورمان صورت می گیرد همواره یک حضور چشمگیر است باید بپذیریم که از این به بعد کاندیدا شدن برای انتخاب شدن هم به همان نسبت می تواند افزایش پیدا کند. اگر شرکت مردم در پای صندوق های رای را نشانه اقتدار ملی می دانیم و میزان ۸۰ درصد مشارکت کننده در ا نتخابات ریاست جمهوری، یا رای ۶۴ درصدی یک رئیس جمهور را معیاری برای قدرت ملی به شمار می آوریم، باید تعداد داوطلبان نمایندگی مجلس را هم تا حدود زیادی نشان دهنده بلوغ سیاسی و توجه به ایجاد فضای مثبت در جهت نوسازی سیاسی بینگاریم. بله باید بپذیریم که تعدادی از افرادی که مدعی صلاحیت برای انتخاب شدن هستند و خود را در معرض انتخاب شدن قرار می دهند تا حدودی از منظر قانونی یا نگرش های سیاسی صلاحیت لازم را ندارند و نوعی خود بزرگ بینی نیز در این زمینه وجود دارد. اما باید بپذیریم که اصل قرار دادن خود در معرض انتخاب مردم، در جهت شرکت در یک مجمع بزرگ به نام مجلس شورای اسلامی، به عنوان یک اراده متکثر وحدت یافته در یک مجلس ملی، امری میمون و مبارک است. مطهر نیا در پاسخ به سوال خبرنگار جهان اقتصاد در این مورد که زیاد بودن تعداد کاندیداها را تا چه حد می توان ناشی از فقدان احزاب قدرمتند و سایر نهادهای پرورش کادرهای سیاسی از یک سو و ضعف نهادهای حاکمیت محلی دانست که باعث می شود که افرادی برای نمایندگی مطالبات منطقه ای و قومی و طایفه ای داوطلب نمایندگی شوند از سوی دیگر دانست، گفت : این پرسش شما چند وجه پیدا می کند. در وهله نخست باید بپذیریم که افراد در جستجوی منافع و حتی منافع فردی خود باشند. در دموکراسی اصالت از آن فرد است و فرد می آموزد که اگر می خواهد به منافع فردی برسد بهتر است که همواره در خدمت منافع عمومی و جمعی باشد. در دموکراسی فرد و منافع فردی اصالت پیدا می کند و به آن حرمت نهاده می شود. من به اشخاصی که کاندیدا می شوند و می خواهند مسائل بومی و قبیله ای و قومی خود را مطرح کنند، حرمت می گذارم. آن ها محق هستند که از راه های مشروع در جهت بیان نیازها و خواسته های خود بهره برند. اما از سوی دیگر باید بپذیریم که ساختارهای سیاسی در ایران توسعه نیافته است. ما بالغ بر ۳۰۰ حزب ثبت شده در نظام جمهوری اسلامی ایران داریم. اما آیا این احزاب به واقع دارای هویت حزبی هستند؟ آیا تلاش کرده اند که در غیر از انتخابات به کادر سازی بپردازند؟ تا چه اندازه به آموزش سیاسی مردم همت گمارده اند؟ تا چه اندازه برای رشد فرهنگ سیاسی در اقشار گوناگون و طبقات مختلف اقداماتی صورت داده اند؟ لذا مسئله اساسی ما نداشتن حزب هم نیست. فقدان هویت و کارکرد حزبی در احزاب در جهت ایجاد اراده ملی برای توسعه و پیشرفت سیاسی است . احزاب ما تنها نام هایی هستند که هیچ گاه به دنبال ایجاد یک هویت معنا دار، در تعلیم و تربیت مردم و پروش آن ها برای داشتن توانایی های بیشتر برای اثر گذاری در حوزه ملی نبوده اند. کمتر احزاب ما به دنبال آن بوده اند که بتوانند فرهنگ سیاسی، جامعه پذیری سیاسی و مشارکت پذیری سیاسی را در جامعه ملی ما افزایش بدهند. احزاب بیشتر موسمی بوده اند و کمتر توانسته اند نمایندگی طبقه یا قشر خاصی از مردم را در جامعه ملی دارا باشند و تنها به رویکردهای موسمی در حوزه انتخابات روی آورده اند. لذا این مشکل بیش از آن که ناشی از آن چه شما بیان کردید باشد، یعنی فقدان حزب، باید بگوییم ناشی از نبود کارکرد دقیق حزبی در رفتار سیاسی ما در جامعه ملی است. از طرف دیگر شوراهای محلات، روستاها و شهرها و حتی مجلس شورای اسلامی بیش از آن که دارای یک ادبیات سیاسی معطوف به منافع ملی باشند و تلاش بکنند منفعت های محلی، منطقه ای، استانی و ملی را در مسیر دستیابی به قدرت فزاینده منطقه ای و بین المللی مدیریت کرده و به این ترتیب زمینه های ایجاد توان بیشتر ملی برای رسیدن به اهداف تعریف شده خود را در داخل کشور فراهم کنند، بر آن بوده اند که از قدرت ملی و حتی قدرت منطقه ا ی و بین المللی در جهت برآوردن منافع گروهی و جناحی خود بهره برداری کنند. این جاست که باید بگوییم فقدان یک اخلاق سیاسی برخاسته از یک ادبیات اصیل سیاسی در حوزه علمی و تخصصی آن برای ایران و آینده ایران عذاب آور خواهد بود. فلذا این نکته برای من امری بسیار میمون و مبارک است که مردم خواهان مشارکت سیاسی بیشتر باشند، اما این نگران کننده است که ما نتوانیم از این پتانسیل موجود به عنوان یک فرصت استفاده کنیم و این فرصت از دست خارج شده و در آینده تبدیل به یک تهدید شود. حضور این همه افراد برای نامزدی تلاش برای شرکت در حوزه تصمیم سازی و تصمیم گیری سیاسی است که ما به آن نوسازی سیاسی می گوئیم . و اگر حکومت نتواند زمینه های مشارکت ملی را فراهم کند، فقدان تطبیق میان نوسازی سیاسی و توسعه سیاسی مورد نیاز که باید حکومت آن را مدیریت کند می تواند شکاف دولت و ملت را در آینده افزایش بخشد و این فرصت مبدل به تهدیدی خطرناک در آینده شود. مطهرنیا درباره حضور چهره های مشهور که سابقه سیاسی ندارند مانند ورزشکاران و مجریان تلویزیونی در عرصه نمایندگی مجلس تصریح کرد : به هر تقدیر کسانی که واقعا فکر می کنند می توانند به جامعه و اقشاری که به آن ها وابسته هستند به عنوان نماینده خدمت کنند، و توانایی خود را در جهت خدمت به مردم در مسیر پذیرفتن این مسئولیت خطیر قبول می کنند، جای سپاس و قدردانی دارند. اما عملکرد آن ها در صورت موفقیت در آینده با توجه به سابقه گذشته آن نشان خواهد داد که آیا یک نوع منفعت طلبی شهرت طلبانه در عملکرد آن ها وجود داشته است؟ به این معنا که از شهرت و جایگاه خود در جهت رسیدن به یک منفعت شخصی بوده اند، و بدین نیت وارد میدان مبارزه شده اند، یا آن که بر آن بوده اند که شهرت و توانایی های خود را در خدمت منافع ملی قرار دهند. آیا یک مجری تلوزیونی به دلیل آن که مشهور است، یا یک ورزشکار مشهور، به دلیل آن که توانسته است به عنوان یک ورزشکار در جایگاه ملی اسم و رسمی داشته باشد خواهد توانست به مردم خدمت کند؟ آیا او توانایی خدمت به مردم را در خود اندوخته دارد؟ در این جا باید انتخاب کنندگان مراقب باشند، انتخاب شونده خود را در معرض انتخاب مردم قرار می دهد؛ این انتخاب کنندگان هستند که باید باهوش باشند و بدانند که آیا این افراد در پی بهره برداری از شهرت خود برای رسیدن به پست نمایندگی مجلس شورای اسلامی یا پست های دیگر در جهت منافع شخصی و گروهی هستند، یا توانایی های خود را در خدمت منافع ملی قرار می دهند. در این جا باید به انتخاب کنندگان اشاره ای داشته باشیم. پذیرش مسئولیت نمایندگی مردم امری بسیار مخاطره انگیز است. چرا که رسالتی بس گران در دفاع از حق و حمایت از منافع مردم در ساختار حکومت و نظام منطقه ای و بین المللی را ایجاب می کند. و این شجاعتی بسیار به سزا می خواهد که انسان پای در این میدان نهد و با وجود تمام شهرت خود، کاندیدای حمل این رسالت شود. من مطهر نیا، هم مجری و هم استاد دانشگاه هم تحلیلگر مسائل سیاسی و هم آینده پژوه درحوزه های جامعه شناسی، امنیت، علوم سیاسی و روابط بین الملل هستم اما به خوبی می دانم که پذیرش این مسئولیت چنان سنگین است که کوهی از رسالت را بر دوش نماینده منتخب می نهد که در برابر بسیاری از ناملایمات از حق و حقوق مردم حمایت کند. لذا داشتن این مولفه ها و شاخص ها یک مسئله و استفاده از آن ها در جهت حقوق و منافع ملت و مردم امر دیگری است که باید در صحنه عمل ثابت شود.
شنبه ، ۵دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جهان اقتصاد]
[مشاهده در: www.jahaneghtesad.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها