محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827390524
چرا تعداد کاندیداهای مجلس، زیاد است؟
واضح آرشیو وب فارسی:شما نیوز: روزنامه شرق در یادداشتی نوشت: آیا تابه حال به این ماجرا اندیشیده ایم که چرا فصل انتخابات مجلس ، ریاست جمهوری، شوراها و به تازگی شورایاری های محلی که از راه می رسد، تعداد افرادی که تمایل دارند این کرسی ها را از آن خود کنند تا این حد افزایش می یابد؟ به نظر خیلی عجیب است که ما تا این اندازه، آدم های مشتاق در عرصه تصمیم سازی های کلان و نسبتا کلان داریم که تمایل دارند در رأس امور قرار بگیرند و در ظاهر ماجرا، با تصمیم های خود گره از مشکلات و معضلات کشور باز کنند. بی تردید در سطوح کلان کشور؛ یعنی در جایگاهی که رئیس جمهوری می نشیند یا در نقش نمایندگان مجلس که باید با قانون گذاری مسیر توسعه را هموار کنند، فعالیت یا کارکردن بسیار سخت و دشوار است و حتما به سطح مشخصی از دانش، آگاهی و توانایی اجرائی ساخت آن نیاز دارد. برای همین وقتی پیش بینی می شود در پایان ثبت نام مجلس ؛ یعنی تا پایان روز گذشته، این عدد به بیش از ١٠ هزار نفر افزایش یابد، نخستین پرسشی که به ذهن راه می یابد این است که آیا همه این افراد - فرقی هم نمی کند چه کسانی باشند؛ صاحبان تجربه های سیاست ورزی یا...- خود را در سطحی دیده اند که به لحاظ دانش، آگاهی و توانایی بتوانند برای مردم در نهادی مانند مجلس تصمیم گیری کنند؟ اگر به تجربه عمومی و آنچه در سالیان گذشته در واکاوی مجالس گذشته به آن دست یافته ایم و تجربه اش کرده ایم، بسنده کنیم، غلط نیست اگر بگوییم پاسخ این پرسش متأسفانه منفی است؛ یعنی نمی توان با قاطعیت گفت همه کسانی که وظیفه سخت و طاقت فرسای نمایندگی را بر عهده گرفته اند، شأن علمی و توان مطلوب اجرائی هم داشته اند. امیدوارم نمایندگان محترم آزرده خاطر نشوند، اما نتیجه و میانگین عملکرد و رفتار نمایندگان در خیلی از دوره های گذشته به ویژه در ١٠ سال اخیر، چندان مطلوب نیست. این روزها مسئولان دولتی خبر می دهند که به نظر می رسد در دولت های نهم و دهم بیش از هزار میلیارد تومان از منابع کشور دود شده و به هوا رفته است! از سال ٨٤ تا اواسط سال ٩٢ که دولت دهم همچنان بر سر کار بود، روند هدردادن منابع به قدری شفاف و قابل تشخیص حتی برای ساده ترین فعالان اقتصادی بود که مجلس های این دوره نمی توانند مدعی شوند از آن خبر نداشته اند یا متوجه اش نشده اند. صحیح تر اینکه، ما آموخته ایم فقط دولت نهم و دهم را برای این ناکارآمدی نکوهش کنیم، در صورتی که درست تر آن است که در کوتاهی اقتصادی صورت گرفته، سهم ناکارآمدی برخی نمایندگان را نیز مشخص کنیم. در نگاه نخست بی تردید سیاسی کاری در شکل گیری این روند معیوب تأثیر داشته، اما ریشه سیاسی کاری حتما در نبود دانش، آگاهی و توانمندی است. اکنون نیز که دوباره ثبت نام برای حضور در مجلس به یک تب فراگیر تبدیل شده، باز این دلهره به وجود آمده که مبادا یک بار دیگر همان روندهای قبلی تکرار شود. ما باید نکته را درون خود نهادینه کنیم که مجلس نه جای پزهای سیاسی است و نه جای دعواهای سیاسی؛ البته جای کسب درآمدهای رنگی هم نیست. در مجلس باید با طراحی قوانین، توسعه در چارچوب امنیت و آرامش قرار بگیرد تا به سر منزل مقصود برسد، اما متأسفانه در دو مرحله، این هدف به کلی نادیده گرفته می شود؛ یکی زمانی که تب ثبت نام شدت می گیرد و دیگری زمانی که صلاحیت ها قرار است سنجیده شود، نگاه کاسبکارانه، چه از نظر سیاسی و چه به لحاظ اقتصادی با مجلس و دیگری برخورد با کاندیداها در جریان سنجش صلاحیت ها، هر دو مد نظر نگارنده است. ما درواقع یک فیلم را بارها تکرار می کنیم. تعداد زیادی کاندیدا خواهان حضور در مجلس هستند که تقریبا خیلی از آنها برنامه جامعی برای کارکرد خود در نهاد قانون گذار کشور ارائه نمی دهند. بعد نوبت صلاحیت سنجی است و تعدادی هم که کارآمدی تجربه شده ای دارند در این مرز زمین گیر می شوند. در این شرایط فقط باید دعا کرد که حداقل در زمان حال و در دوران اوج گرفتاری های توسعه (که بیش از هر زمان دیگری ضرورت وجود یک مجلس کارآمد را برجسته کرده است)، این دو پدیده با کم ترین آسیب به میزبانیِ توسعه کشور بروند. آیا این گونه می شود؟
شنبه ، ۵دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شما نیوز]
[مشاهده در: www.shomanews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها