محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828716468
فقر عامل اصلی کارتن خوابی در محله هرندی
واضح آرشیو وب فارسی:اهوراوب: سلامت نیوز : «گروهی ناشناس که با سلاح سرد به کارتن خواب ها حمله کرده بودند، اقدام به آتش زدن چادرها و وسایل این افراد بی بضاعت کردند.» بعد از انتشار این خبر، زبانِ انکار و انگشتان اتهام به کار افتادند؛ بعضی ها به پلیس نسبت دادند، برخی به شهرداری، و بقیه به مردم عادی ساکن محله هرندی. هر چه بود و از سوی هرکسی که بود در نهایت، این اتفاق از یک سو به شروع کمپین «خیابان جای خواب نیست» و جمع آوری هرچه بیشتر خیابان خواب ها و به خصوص زنانِ خیابان خواب از سطح شهر انجامید و از سوی دیگر در بین فعالان بحثی درباره ضرورت پرداختن به ریشه مساله یا قربانی را ایجاد کرد. به گزارش سلامت نیوز، روزنامه جهان صنعت نوشت: از این رو، باهمستان در راستای رسالتی که برای نشست های مدنی حق بر شهر تعریف کرده، بر آن شد تا نهمین نشست مدنی حق بر شهر را به این موضوع اختصاص داده و این بار نشست را در محلی که با موضوع تجربه مستقیم دارد، برگزار کند تا از این طریق بستری برای گفت و گوی مدنی پیرامون یکی از مهم ترین موضوعات اقتصادی و اجتماعی شهر فراهم آورد. بر این اساس، نهمین نشست از سلسله نشست های مدنی حق بر شهر با موضوع «خیابان حق من است: تقابل حضور خیابان خواب ها در شهر» با سخنرانی پرویز پیران، جامعه شناس پیرامون حق بر خیابان و پدیده خیابان خوابی و اکبر رجبی مدیر عامل موسسه طلوع بی نشان ها درباره تجارب این موسسه در پرداختن به این پدیده آغاز و در ادامه در میزگردی پیرامون این موضوع با حضور سخنرانان، شهرزاد همتی (روزنامه نگار) و نماینده دفتر آسیب دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی و نیز حضور فعالان، ساکنان محله هرندی و افرادی که این پدیده را شخصا تجربه کرده اند به بحث شد. ساماندهی و جمع آوری به یک معنا نیست اکبر رجبی، مدیرعامل موسسه طلوع بی نام و نشان ها در تشریح فعالیت های این موسسه گفت: ما در حوزه آسیب های اجتماعی مخصوصا پدیده کارتن خوابی فعالیت می کنیم. این در حالی است که ۲۵ تا ۳۰ درصد از اعضای این مجموعه تجربه کارتن خوابی داشته اند و از نزدیک با این مشکل درگیر بوده اند. ما با حمایت های مردمی بیش از ۱۰ سال است که هر سه شنبه به افراد خیابان خواب غذا می دهیم.به گفته رجبی نباید مشکلات افراد کارتن خواب به واسطه وجود درگیری های بین شهرداری، دولت، بهزیستی، نیروی انتظامی و موسسه های مردم نهاد فراموش شود. بازی کردن با سمت ها و واژه ها مشکلی از زندگی کارتن خواب ها حل نخواهد کرد. اینکه از واژه «جمع آوری کردن» کارتن خواب ها استفاده کنیم یا از واژه «ساماندهی» تفاوتی ندارد. مهم این است که افراد دوست ندارند به زور در جایی زندگی کنند و ما حق نداریم کسی را مجبور کنیم در جایی زندگی کند. باید به این موضوع توجه کنیم؛ محیطی که برای زندگی افراد کارتن خواب ساخته می شود باید به آنها آرامش دهد و هیچ نشانه ای از بازداشتگاه ها در آن وجود نداشته باشد. سرپناه، حق انسانی هر فردی است در بخشی دیگر از این نشست پرویز پیران، جامعه شناس با تا کید بر این موضوع که سرپناه حق انسانی هر فردی است، گفت: در همه قوانین اساسی دنیا به این موضوع اشاره شده است که انسان ها حق دارند در سرپناه مناسبی شب را به روز برسانند و امروز متاسفانه آوار مشکلات کارتن خوابی چندین برابر گذشته شده است. پیران به آماری در سال ۱۳۷۵ اشاره کرد و گفت: آمار خیابان خواب ها را ۲۰ هزار نفر عنوان کردم که بعد از بررسی های انجام شده توسط نهادهای رسمی، هشت هزار خیابان خواب فهرست شد. البته باید توجه داشته باشیم که دسترسی به آمار دقیق کارتن خواب ها بسیار دشوار است چون این افراد به دلایل مختلف در سطح شهر جا به جا می شوند و ممکن است تعداد ثبت شده از تعداد واقعی بیشتر باشد. وی همچنین یکی از مشکلات اجتماعی را فراموش کردن بحران بعد از فروکش کردن تب آن مطرح کرد و گفت: اگر در زمان مناسب به آسیب های اجتماعی رسیدگی و توجه شود، دچار در هم تنیدگی معضلات نخواهیم شد. بر اساس مطالعه ای که در سال ۱۳۸۴ انجام شد و با توجه به مشکلات شهرنشینی آن زمان پیش بینی کرده بودیم که از «اسکان غیر رسمی» به «اسکان نایابی» در ایران خواهیم رسید و در این مطالعه به این نتیجه رسیدیم که دچار بحران شدید خیابان خوابی خواهیم شد؛ بحرانی که متاسفانه امروز با آن مواجه شده ایم و با گذشت ۱۰ سال از این مطالعه به دنبال راهکار مناسب برای آن هستیم. اسکان غیر رسمی یاس و امید پیران در ادامه با توضیح جایگیری افراد در مناطق مختلف شهری و طبقات اجتماعی اظهار کرد: افراد با درآمد بیشتر بهترین مکان یک شهر را برای اسکان انتخاب می کنند. در مراحل بعد افراد با درآمد کمتر مکان های با کیفیت کمتر، این چرخه تا جایی ادامه پیدا می کند که افراد بسیار کم درآمد و بدون درآمد به حاشیه جامعه رانده می شوند و در نهایت منجر به آلونک نشینی و بعد از آن کارتن خوابی می شود. به گفته وی در آخرین لایه ها با دو نوع اسکان غیر رسمی مواجه می شویم: «اسکان غیر رسمی یاس» و «اسکان غیر رسمی امید». «اسکان غیر رسمی یاس» به گروهی اطلاق می شود که توانایی مالی کمتری دارند، این افراد به اجبار خیابان خواب یا به عبارت دیگر کارتن خواب می شوند. و گروه دیگر «اسکان غیر رسمی امید» این گروه افرادی هستند که وضعیت مالی بهتری داشته و توانایی فراهم کردن آلونک یا خانه های بدون امنیت و حلبی را برای خود دارند. دلایل اصلی خیابان خوابی و بی خانمانی پیران در بخش دیگری از سخنرانی اش دلایل مختلف کارتن خوابی را برشمرد. وی گفت: فقدان شغل یکی از دلایل اصلی خیابان خوابی است. وقتی افراد شغل مناسب نداشته باشند به طور منطقی قادر به تامین نیاز های اولیه زندگی خود نخواهند بود و در مرحله بعد با فقر ناشی از کار یا شغل ناکافی روبه رو می شوند و این سلسله مشکلات در مرحله بعدی به فقدان سرپناه هماهنگ با توانایی مالی افراد منجر می شود. بارزترین و مشخص ترین دلیل کارتن خوابی در این تحلیل فقر است. وی همچنین، فقدان خدمات بهداشتی و درمانی در دسترس، جنگ و درگیری مسلحانه، سوانح طبیعی یا انسان ساخت، مشکلات روحی و روانی، کم توانی ها و معلولیت های جسمی، کنارگذاشته شدن به دلیل هویت و ترجیهات جنسی و خشونت پایدار را از دیگر عوامل مهم کارتن خوابی و بی خانمانی عنوان کرد. جامعه ما یک جامعه خشونت محور است پیران در ادامه جامعه شهری ایران را جامعه ای خشونت محور توصیف و اظهار کرد: انواع خشونت های خانگی، خشونت کلامی، بی اعتنایی و محروم کردن افراد از حقوق اولیه شان از انواع خشونت است که با دور کردن افراد از محیط امن خانواده آنها را به سمت بی خانمان شدن هدایت می کند. در مطالعه ای که در کشور کانادا اجام شد، صدمات تروماتیک مغز بین کارتن خواب های کانادا بسیار شایع بوده است از هم پاشیدگی روابط اجتماعی آزادی از زندان بدون داشتن کار مناسب، تخلیه اجباری و مصادره سرپناه به دلیل پول نداشتن هم کارتن خوابی را تشدید می کند. به گفته وی در سال ۲۰۰۵ پژوهشی در آمریکا انجام شد که نشان داد یک سوم بی خانمان ها بی نظمی های روانی دارند. آتیزم و اسکیزوفرنی از رایج ترین آنها بوده است و از این یک سوم، دو سوم این بیماری های روحی و روانی را در خیابان گرفته اند یعنی فرد قبل از بی خانمان شدن دچار بیماری های روانی نبوده و علت بیماری او خود جریان خیابان خوابی بوده است. خانه برای زندگی یا خانه برای تجارت «بر اساس سیستم سرمایه داری و منطق سرمایه داری «انباشت هردم افزون» برای انباشت مجدد سرمایه تا بی نهایت ادامه پیدا می کند. در سیستم اقتصادی سرمایه داری یک اتفاق ساده به وجود می آید تازمانی که سرمایه داری رواج پیدا نکرده و صنعتی نشده ارزش مصرف در جوامع حاکم است به این معنی که به مصرف افراد جامعه توجه می شود. شهروندان در این شرایط می توانند نیازهای اولیه از جمله سرپناه را به سادگی برای خود فراهم کنند. این اما تا زمانی ادامه دارد که ارزش مصرف حاکم است. در این شرایط خانه ساخته می شود که در آن زندگی کنند که البته در این مرحله هم خیابان خواب وجود دارد و بسیار موردی است و مساله هنوز آسیب اجتماعی نیست و به عنوان موردی دیده می شود. البته بعد از حاکم شدن ارزش مبادله و جایگزینی ارزش مبادله به جای ارزش مصرف برای ارزش مبادله نو آوری به وجود می آید. در این مرحله است که بحران اصلی شکل می گیرد.» پیران بعد از این توضیحات تاکید کرد در این مرحله است که خانه ساخته می شود نه به این دلیل که کسی در آن زندگی کند. در حقیقت، خانه ساخته می شود که افراد بخرند. ساخت و ساز تبدیل می شود به تجارتی با سود بسیار زیاد. افرادی هم که از این تجارت بازمانده اند تبدیل می شوند به بازماندگان از این چرخه و سرپناهی نخواهند داشت. وی با عنوان اینکه وقتی ارزش پول تبدیل شود به ساخت و ساز و درآمد حاصل از تجارت ساخت و ساز بالا رود موجب مصرف گرایی و کاهش متوسط عمر کالا می شود، گفت: متوسط سال ساختمان هایی که تخریب می شود ۱۵ سال است و این ساخت و ساز احتکاری به ارزش مبادله تبدیل شده است. در این شرایط بیش از دو میلیون خانه و ساخت و ساز خالی از سکنه داریم و متاسفانه بههمین اندازه دو میلیون خانه بدون سکنه افراد بی خانمان داریم. توجیهی برای اقدامات غیر قانونی مردم وجود ندارد پیران همچنین به حادثه اخیر که در منطقه هرندی رخ داد، اشاره کرد و گفت: وقتی دستگاه های اجرایی سرمایه اجتماعی شان به حداقل ممکن می رسد، مردم خودشان را مجاز می دانند که اقدامات قانونی را به شکلی غیر قانونی و با خشونت اعمال کنند. البته هیچ توجیهی وجود ندارد که مردم خودجوش قانون را به دست گیرند و مردمی را که معلول سواستفاده و بدرفتاری شهری می شوند، مورد بی مهری و آزار و اذیت قرار دهند. متاسفانه گروه های اجتماعی ضعیف به حاشیه رانده می شوند. وی تاکید کرد: مساله آن چیزی نیست که در بحث های روتین دانشگاهی مشاهده می کنیم، ۱۵۰سال است که راه و رسم شهرنشینی داشته ایم و سر سوزنی آموزش های درست شهر نشینی ندیده ایم. اشکال کار این است که نه آموزش شهروندی داریم و نه آموزش های شهری. عدم نظارت مناسب نهاد های دولتی موجب می شود شهروندان آموزش ندیده وارد حوزه آسیب های اجتماعی شوند و این مشکلات را چندین برابر می کند. امکانات سازمان بهزیستی محدود است در ادامه این نشست فرانک ایمانی، مدیر گروه دفتر آسیب های اجتماعی در باره سیاست های حمایتی بهزیستی توضیح داد و گفت: سازمان های دولتی با اهداف سازمانی و اهداف تعیین شده فعالیت می کنند و سازمان بهزیستی در اواخر دهه ۷۰ با مکاتباتی که با دولت داشت، توانست کودکان کارتن خواب را تحت پوشش قرار دهد و افراد زیر ۱۸ سال را زیر پوشش خود قرار داد. این موضوع یکی از مواردی است که سازمان بهزیستی توانست فراتر از اختیارات خود فعالیت کند. وی گفت: سازمان بهزیستی در بخش توانبخشی سازمان بهزیستی همیشه افراد پشت نوبتی داشته است اما در حوزه سراهای اجتماعی، حمایتی همیشه بر اساس ظرفیت خود همه تلاش را برای پوشش کامل انجام داده است. وی تاکید کرد: پدیده کارتن خوابی به سادگی قابل حل نیست. چون پدیده ای است بسیار شبیه کوه یخ. از آنجایی که مشکلات منطقه ای و اجتماعی بسیار شدید است ما در سطح جامعه فقط بخش بسیار کوچکی از مشکلات کارتن خوابی را مشاهده می کنیم و برای حل مشکلات آن باید همه آسیب های اجتماعی را مورد برسی قرار دهیم.به گفته ایمانی، اعتبارات و توانایی های سازمان بهزیستی بسیار محدود است. تلاش می کنیم به افراد آسیب دیده امکانات باکیفیت ارائه دهیم. به طور مثال اینکه تعداد محدودی از زنان کارتن خواب را با شرایط مناسب حمایت کنیم، اهمیت بسیار بیشتری دارد تا فقط به صرف پاکسازی ظاهر شهر افراد آسیب دیده را از سطح شهر جمع آوری کنیم. راهکار نهایی چیست افراد آسیب دیده اجتماعی هم بخشی از پیکره اجتماعی هستند که باید مورد توجه نهاد های اجتماعی قرار گیرند. نباید فراموش کنیم که گاهی فقر گروه کوچکی از جامعه می تواند دردی عمیق بر پیکره اصلی جامعه وارد کند. برخوردهای ضربتی و زودگذر نمی توانند راهکار مناسبی برای بهبود درد های جامعه باشند و نتیجه ای شبیه به مسکن های کوتاه مدت خواهند داشت. آنچه اهمیت دارد یافتن درمان اصلی و پایدار برای بیماری های جامعه است. در غیر این صورت تب های کوتاه مدت به تبی بلندمدت و تشنج منجر خواهد شد که قابل حل نیستند. لینک منبع – اهوراوب
جمعه ، ۴دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اهوراوب]
[مشاهده در: www.ahooraweb.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها