تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837346879
خانجانی:کلّیت نظام را نشانه رفته بودیم+سند
واضح آرشیو وب فارسی:عصر امروز: امروز که از زاویه دیگر می نگرم و پس از حدود دو ماه در زندان و نگاه به رفتارها و کردارها، می بینم که وقتی نفس حاکم شود و خدا فراموش شود چه کارها که نمی شود.به گزارش عصرامروز، اتفاقات پس از دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری٬ سنگ محک مناسبی برای آزمون گروه ها و شخصیت های مختلف بود تا میزان پایبندی آنان به ارزش ها انقلاب مشخص شود. یکی از احزابی که به شایعه تقلب در انتخابات دامن زد و علناً در مقابل نظام اسلامی قرار گرفت، «حزب کارگزاران سازندگی» بود. پدرخوانده حزب، اکبر هاشمی رفسنجانی در اعتراض به مناظره های تلویزیونی انتخابات ریاست جمهوری نامه ی سرگشاده ای به رهبر انقلاب نوشت که در رقم خوردن حوادث بعد از انتخابات بی تأثیر نبود. جدای از تاثیر نامه هاشمی به رهبر معظم انقلاب٬ سایر اعضای ارشد حزب کارگزاران نیز با تمام تلاش خود در آتش فتنه دمیدند. خانجانی از تاریخ 88/3/26 با قرار بازداشت موقت، که در تاریخ 88/8/11به قرار وثیقه تبدیل شده و با اتمام مراحل دادرسی و صدور رأی در دادگاه بدوی و اعتراض وی و وکیلش نسبت به رأی صادره، النهایه به موجب دادنامه ی 104 مورخ 89/9/12 شعبه ی 54 دادگاه تجدیدنظر استان تهران، به تحمل 5 سال حبس، محکومیت قطعی یافته است. مشارٌالیه عضو شورای سیاست گذاری حزب کارگزاران است و در جریان انتخابات دهمین دوره ی ریاست جمهوری، معاون تبلیغات و اطلاع رسانی ستاد تبلیغاتی آقای میرحسین موسوی در تهران بوده و سابقاً نیز در دوره ی ریاست جمهوری آقای خاتمی، مدیر روابط عمومی و سخنگوی وزارت کشور بوده است. این عضو ارشد حزب کارگزاران همچون دیگر مقامات حزب در انتخابات ریاست جمهوری در اردوگاه میرحسین موسوی به رزم سیاست و قدرت مشغول می شود. متهم با شرکت در جلسات مختلف و با راه اندازی سایت خرداد نو (زیر نظر ستاد موسوی) و انتشار اخبار و اعلامیه های مجعول، خودساخته و برنامه ریزیشده مانند «هشدار کارکنان وزارت کشور نسبت به دستکاری در آرای مردم» و «آمادگی اطلاعاتی و امنیتی وزارت کشور برای تغییر آرای مردم» و با انجام مصاحبه هایی با هدف القای شبههی تقلب در انتخابات و تحریک پایگاه خیابانی به اغتشاش، جهت اقدام علیه امنیت ملی جمهوری اسلامی قدم های بیشماری را برداشته است. با عنایت به گزارش های اداره کل حقوقی و قضایی وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی و اقاریر صریح متهم و همچنین صورت جلسه مواجهه ی این عضو رده بالای حزب کارگزاران با اردشیر آریا شکوه، بهمن احمدی امویی و جواد امام (دیگر متهمین امنیتی مرتبط پرونده و در کنار این نقش آفرینان فتنه 88)، در کنار اینها شواهد، قراین و مستندات خدشه ناپذیر، خانجانی در رابطه با اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی و تشویش اذهان عمومی در دادگاه مجرم شناخته شده و محکوم به حبس گردید. انتشار اعترافات خانجانی، از اعضای رده بالای حزب کارگزاران از این جهت بسیار مهم انگاشته می شود که گوشه ای از جعبه سیاه وقایع و تحرکات سران فتنه و رده های پایین تر آن را قبل، در حین و پس از فتنه 1388 رمزگشایی می کند و حقایق ابهام خانه ی کاخ امپراتوری فتنه را برملا می سازد. با توجه به اینکه محکومیت کیفری وی قطعیت یافته است، با رعایت مفاد تبصره ی (1) ماده ی 188 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) و براساس محتویات پرونده ی کلاسه ی 88/150986/ط/د شعبه ی دوم بازپرسی دادسرای ناحیه ی 20 تهران و پرونده ی کلاسه ی 88/1085 شعبه ی 15 دادگاه انقلاب اسلامی تهران، مرکز اسناد انقلاب در آستانه سالگرد حماسه ماندنی 9 دی گزیده ای از اعترافات و دست نوشته های جهانبخش خانجانی را منتشر می کند که مشروح آن را در زیر می خوانید: * موسوی برای نفی احمدی نژاد حرف داشت ولی برای جایگزینی وی حرف جدیدی نداشت یکی از ایراداتی که ما به تیم آقای موسوی می گرفتیم این بود که برنامه ی آقای موسوی تدوین شده نیست و با آقای فاتح یک شب درگیر شدم... حتی من به ایشان گفتم لااقل همان برنامه های آقای خاتمی را بدهید چاپ کنند و متأسفانه حتی برنامه های آقای موسوی تا روز آخر هم برای چاپ نیامده بود. آقای موسوی برای نفی آقای احمدی نژاد شاید حرف هایی برای گفتن داشت، اما برای جایگزینی آن، حرف نو و جدیدی نداشت. * اعتراف به نقش مهدی هاشمی سه شب یا چهار شب مانده به انتخابات، آقای مسعود باستانی آمد پیش ما که یک چیزی آماده کردم که می خواهم برایم چاپش کنی، قبل از اینکه ببینیم، گفتم ما که پول نداریم، گفتم چیست و دیدم شب نامه ای درست کرده علیه احمدی نژاد (به نام موج)، گفتم ببر پیش علی هاشمی، گفت علی هاشمی چاپ نمی کند. دو شب بعد آمد پیشم و گفت 20 میلیون از مهدی هاشمی گرفته ام و چاپ کرده ام و تو پخش کن، ساعت 12 شب بود، گفتم اصلاً امکان ندارد... بعداً هم نفهمیدم که چگونه آنها را توزیع کرد. * دلایل نافرمانی میرحسین موسوی در پذیرش شکست انتخاباتی آقای موسوی طبیعی بود که درجهت بازنده محسوب شده است: 1ـ براساس اطلاعاتی [غلط] که در اختیارش قرار گرفته بود که پیروز انتخابات است، حالا با اختلاف حداقل ده میلیون عقب است. 2ـ سابقه ی هشت سال نخست وزیری [وی در زمان] امام و مقام معظم رهبری زیر سؤال رفته بود. 3ـ طعنه ی اصلاح طلبان؛ نه گذاشتی خاتمی بماند و نه خودت رأی آوردی. 4ـ شایعه ی عدم همکاری فرمانداری ها و وزارت کشور و نحوه ی اعلام رأی، همه ی اینها موسوی را به نظرم از چرخه ی اعتدال و لزوم توجه به چارچوب های قانونی ولو ناقص، خارج کرد و طبیعی است که در چنین شرایطی، جریانات قانون گریز هدایت گر مردم می شوند و حتماً و یقیناً ضدانقلاب و عناصر فرصت طلب سوءاستفاده می کنند. * بزرگ نمایی شخصیتی در میرحسین در چنین شرایطی، موسوی نخست وزیر امام، کسی که بیست سال سکوت کرده و در همه ی دوره ها به او امید داشتند که بیاید و طلایه دار حرکت خط امام بشود، در چنین شرایطی دچار نوعی بزرگ نمایی و آگراندیسمان در شخصیت شده بود و ستادهایش هم به علت اختلاف و ناشی گری نمی توانستند حدس بزنند که فضای تهران با شهرستان ها متفاوت است، و در روستاها و شهرستان های دورافتاده احمدی نژاد به شدت جلو افتاده بود، لذا شکست را نمی توانست بپذیرد و بر آن شد که برای خودش یک فضای تاریخی ایجاد کند، غافل از اینکه این فضای تاریخی و این قهرمان سازی تاریخی مورد سوءاستفاده ی دشمنان و فرصت طلبان و دشمنان تاریخی انقلاب و نظام می شود و بدون اینکه متوجه عواقب شوم این تصمیم گیری ها باشد، آن رفتارهای خارج از عرف و قانون را انجام داد. * اعلام پیروزی زودهنگام موسوی از عوامل ایجاد اغتشاشات بود تلاش های ستادهای انتخاباتی کاندیداها تا قبل از انتخابات و اعلام اینکه ما برنده هستیم و رقیب بازنده یک امر طبیعی و بدیهی است و در اکثر انتخابات ها دیده می شود، ولی اینکه کاندیدا [آقای موسوی] خودش قبل از پایان رأی گیری برود مصاحبه کند و خود را پیروز معرفی کند، کمی عجیب بود... چون طبق عرف، پیش بینی پیروزی تا بیان پیروزی خیلی فرق دارد و آن هم توسط کاندیدا در حضور رسانه ها و خبرنگاران خارجی... از جمله ایرادات دیگری که به نظرم کنترل اوضاع را [بعد از اعلام نتیجه ی انتخابات] از دستِ ستاد مرکزی گرفت این بود که آقای موسوی بایستی جلوی ستاد حاضر می شد ـ در روز شنبه ـ و مردم را به آرامش دعوت می کرد و به پیگیری موضوع از طریق قانونی صحبت می کرد که من حتی این پیشنهاد را به آقای بهزادیان نژاد گفتم که متأسفانه ایشان هم ظاهراً نتوانسته بود کاری بکند. * اردوکشی های خیابانی با هدف رویارویی با نظام بود * هاشمی رفسنجانی فرمان آشوب می دهد نامه ی آقای هاشمی رفسنجانی [خطاب به مقام معظم رهبری «مدظله العالی» مبنی بر لزوم برخورد با آقای احمدی نژاد و پیش بینی اغتشاشات در آینده ی نزدیک] با آن محتوای تحریک آمیز، فضای ستادهای انتخاباتی را به سمت بدی پیش برده بود. آقای فاتح[1] خیلی هیجان زده بود که حتی تا پاسی از شب به من زنگ می زد که مردم را در خیابان ها نگه دارید و این جنبش باید فعال باشد، که من شب آخر باهاش شوخی می کردم: تو که تا دیروز جور دیگری بودی امروز چه شد که از ماها هم دوآتیشه تر شدی. و حرف هایی رویایی [می زد] که من بعضاً خنده ام می گرفت. * شورش ها کلید زده می شود من فردای انتخابات (صبح شنبه) رفتم ستاد به آقای بهزادیان نژاد گفتم که آقای مهندس موسوی بیاید و یک سخنرانی کوتاه کند و ستاد را تعطیل کنید، ولی گویا مشاورین آقای موسوی یا خودِ آقای موسوی موضوع را جور دیگری می نگریستند و حتی دیگر آقای فاتح که هر لحظه مزاحم من می شد، دیگر جواب تلفن را نمی داد و لحظه به لحظه اطلاعیه های تحریک کنده، و بدیهی بود که آن فضاسازی ها و خبر بیرون دهی ها و این گونه واکنش ها و از طرفی شیطنت آمریکا و سایر دشمنان نظام و انقلاب، زمینه را برای شورش فراهم می کرد. * راهپیمایی انقلاب تا آزادی راهپیمایی انقلاب تا آزادی اگرچه به ظاهر یک کار تبلیغاتی بود ولی یک مانور قدرت هم بود و به نوعی هم ادعا می کردند که توانسته اند به نظام ضرب شستی نشان بدهند و متأسفانه اشتباه ما هم همین جا بود که انتخابات برای تقویت نظام است و حفظ نظام، نه ضرب شست نشان دادن به نظام. * صف کشی جریان اصلاحات مقابل رهبری نظام در انتخابات دهم تعدادی از این احزاب آشکارا از فشار بر رهبری صحبت می کردند و تعدادی هم مثل کارگزاران آشکار صحبت نمی کردند ولیکن در خفا همین ایده را دنبال می کردند. متأسفانه در این جریان به جای اینکه به رهبر به عنوان ولی فقیه، ولی امر و نائب امام نگریسته شود، در حد یک رقیب نگریسته می شد و متأسفانه ما هم در جلساتمان به جای اینکه این را تبیین کنیم که ایشان جایگاه ولایت فقیه را دارند و نه رقیب، متأسفانه این گونه نبود، حتی بعضی وقت ها اجازه می دادیم که جسارتی هم بشود که البته این از اوج بی دینی و بی تقوایی گویندگان بود. روند تبلیغات انتخابات یک روند سالم و هم گرایانه با ساختارهای کلی نظام نبود، اگرچه به ظاهر سعی می شد که علیه رهبری سخن گفته نشود، اما در بطن ماجرا، این پتانسیل به عینه قابل مشاهده بود [یعنی همان ویژگی معروف جریان نفاق] حتی پس از مناظره، یکی دو نفر از حاضرین در ستاد که از بچه های [به ظاهر] مذهبی و متدین هم بودند به خودشان اجازه دادند که به گونه ی پرخاشگرایانه به رهبری نظام جملاتی بگویند... * پشت پرده ی حزب خاتمی[2] طرح واتیکانیزاسیون مقام معظم رهبری «... در فرایند عمل، جریان به سمت تقابل پیش می رفت و به جای اینکه اعتمادسازی کند، افسار فعالیت ها به دست جبهه ی مشارکت افتاد و آنها هم کاهش قدرت رهبری را در سر می پروراندند و از گفتن این جملات اِبایی نداشتند.» * طرح دوقطبی «موسوی ـ رهبری» حزب مشارکت در انتخابات دهم آقای خانجانی در ادامه ی بازجویی مورخ 88/4/18 اظهار کرده است: «در تحلیل هایی که از حزب مشارکت به گوشم می رسید، آنها معتقد بودند که انتخابات را باید به سمت دوقطبی شدن پیش ببریم، تمام تلاششان این بود که به هر ترتیبی شده دوقطبی «موسوی ـ احمدی نژاد» گسترش یابد، معتقد بودند که اگر بتوانیم دوقطبی «موسوی ـ رهبری» را ایجاد کنیم، برنده ایم، که این گویا با مخالفت سایرین مواجه شده بود چون تحلیل شان این بود که اگر مردم بفهمند که ما دوباره می خواهیم با نظام دعوا کنیم، ممکن است نیایند و از ما دور شوند... نظر اعضای حزب مشارکت این بود که در دعواها و درگیری ها، فشار به نظام می آید و نظام ناگزیر به دادن امتیاز می شود». (جلد اول پرونده، صفحه ی 257) * نقش خانجانی در تحریک دیگران به شرکت در تجمعات در صفحه ی 39 از جلد یک پرونده از متهم پرسیده شده است: آیا اظهارات شما در تاریخ 23/3/88 مبنی بر اینکه «...باید جوّی ایجاد نمود تا تکلیف همه چیز معلوم شود...»، تحریک دیگران به شرکت در تجمعات و اعتصابات نیست؟ در پاسخ به این سؤال، متهم اظهار داشته: «اگر چنین چیزی گفته باشم قطعاً خطاست... در فضای پس از اعلام نتایج یک فضای احساسی و یأس فراوانی به وجود آمده بود، گزارش صیانت آراء [حکایت] از پیروزی آقای موسوی بود، ولی نتیجه ای که اعلام شد برخلاف این بود، طبیعی است که انسان عصبانی باشد و کلامی گفته باشد، البته این سخن همراه با عصبانیت بوده و در جمع اندک اعضای ستاد، که سخن نادرستی است و اشتباه است». * خانجانی: کلیت نظام را نشانه رفته بودیم متهم (آقای جهانبخش خانجانی) در اظهارات خویش چنین نگاشته است: «...امروز که از زاویه ی دیگر می نگرم و پس از حدود دو ماه در زندان و نگاه به رفتارها و کردارها، می بینم که وقتی نفس حاکم شود و خدا فراموش شود چه کارها که نمی شود (صرف نظر از اینکه محاکمه شوم و در قبال جرم های مطرح شده چه نتیجه ای بگیرم) برای ماندن در قدرت و یا به پایین کشیدن کسی از قدرت چنان به حقیقت پشت پا می زنیم و یا مغرور می شویم که از فهم حقیقت باز می مانیم. درست است که در یک جامعه معضلات و مشکلات ممکن است نارضایتی هایی را ایجاد و شورش هایی صورت گیرد، اما اینکه ما بهترین شهد و شیرینی را به شرنگ تبدیل کنیم، این از نابخردی سیاسی گذشته، بلکه یک خبط سیاسی و شاید خیانت سیاسی بشود نامید. در یک نگاه کلی شاید بشود تمام فعالیت های خودمان را در قالب فعالیت تبلیغاتی توجیه کنیم، اما وقتی وجدان را قاضی قرار می دهیم و خدا را بر اعمالمان ناظر قرار می دهیم متوجه می شویم که کجا به خودمان دروغ می گوییم و یا سر خودمان کلاه می گذاریم. در چهار سال اخیر اگرچه نوک حمله ها به سمت آقای احمدی نژاد و دولتش بود (صرف نظر از ضعف هایی که داشت) لیکن نیش های ما متوجه کلیت نظام بود، درحالی که اگر به راه و اندیشه ی امام توجه می کردیم، امام دو چیز را به ما سفارش می نمود: 1ـ حفظ نظام که حفظ آن را از اوجب واجبات می دانست.2ـ پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به کشورتان آسیبی نرسد. متأسفانه ما به این سفارش ها نگاهی نابخردانه و بعضاً نادرست داشتیم. می توانستیم به جای طعنه زدن های نیش دار، مردانه برویم خدمت رهبری و دیدگاه هایمان را بگوییم و یا بگذاریم ایشان نقدهایش را نسبت به ما مطرح کند. 1. مسئول کمیته ی تبلیغات ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی که اندکی پس از انتخابات 88، ایران را به مقصد بریتانیا ترک کرد و دیگر بازنگشت. 2. چپ گرایان بعد از پیروزی خاتمی در سال 1376 تلاش کردند تا با نظریه پردازی برای دوم خرداد و معرفی آن به عنوان انقلاب و یا جنبش، جهت و گرایش خاصی برای صف آرایی مقابل رقیب بدهند. در همین راستاست که حزب مشارکت تأسیس می گردد تا جنگ سیاسی با جناح راست سازماندهی شود. نتیجه ی این تحرکات، بسیاری از کنش های ضد امنیتی دوران اصلاحات علیه نظام و رهبری است که ضربات سنگینی بر پیکره ی نظام به خصوص اسلامیت آن وارد آورد. منبع:سایت مرکز اسناد
چهارشنبه ، ۲دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر امروز]
[مشاهده در: www.asremrooz.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها