واضح آرشیو وب فارسی:فارس: مهدی شاکری
پیشنهادی برای استفاده حداکثری از منابع صندوق نوآوری
پیشنهاد میگردد با مدیریت صحیح ظرفیتهای موجود در راستای ارائه خدمات تضمین اعتبار شرکتهای دانشبنیان، زمینه بهرهمندی هرچه بیشتر این شرکتها از این ابزار کارا فراهم گردد.

اقتصاد دانشبنیان، اقتصادی مبتنی بر تولید ثروت با تکیه بر توسعه و تجاریسازی فناوری و نوآوری میباشد و بنگاههای دانشبنیان به عنوان بازیگران اصلی، مهمترین نقش را در این اقتصاد بازی میکنند. شرکتهای دانشبنیان در تعاملات خود با سایر فعالان بازار و موسسات مالی از جمله بانکها، بنابر دلایلی از کمبود اعتبار رنج میبرند. ریشههای این مسئله را میتوان در ضعف توانمندی بانکها و موسسات مالی دیگر در ارزیابی و اعتبارسنجی طرحهای دانشبنیان و فناورانه جست و جو کرد. این مسئله موانعی را در نقشآفرینی موثر این شرکتها در رونق اقتصاد دانشبنیان ایجاد کرده است. دو دسته کلی و مهم این موانع عبارتند ازعدم دسترسی آسان به ابزارهای تامین مالی کارا و عدم شکلگیری بازار مطمئن و پایدار به علت عدم وجود اعتماد میان خریداران و متقاضیان محصولات/خدمات دانشبنیان. برای رفع موانع فوق در فرآیند تامین مالی شرکتهای دانشبنیان، ایجاد نهادی که قابلیت ارزیابی تخصصی و اعتبارسنجی شرکتهای دانشبنیان را داشته باشد و علاوه براین بتواند اعتبار ارزیابی شده رابرای سایر نهادهای مالی تضمین کند ضروری به نظر میرسد. به عبارت دقیقتر، وجود چنین نهادی موجب اعطای اعتبار واقعی به شرکتهای دانشبنیان میگردد و نهادهای مالی از جمله بانکها با ریسک متعادلتر و تقارن اطلاعاتی بیشتری نسبت به تامین مالی این شرکتها اقدام خواهند نمود. نهاد تضمینکننده با ارزیابی و اعتبارسنجی شرکتهای دانشبنیان از ابعاد فنی، مالی، سیستمی و ... با صدور ضمانتنامههای فنی و اعتباری به ذینفعی بانکها، کارفرمایان، مشتریان و ... بستر لازم را برای تسهیل تعاملات تجاری و مالی شرکتهای دانشبنیان با نهادهای مذکور، فراهم میکند. ضمانتنامه تعهد پرداخت، ضمانتنامه شرکت در مناقصه، ضمانتنامه حسن انجام کار و ضمانتنامه پیشپرداخت مهمترین ضمانتنامههایی هستند که نهادهای تضمین اقدام به صدور آنها مینمایند. ابزار ضمانت از آنجایی که موجب تسهیل همکاری میان شرکتهای دانشبنیان با بانکها، کارفرمایان، سرمایهگذاران و ... میشود، به نسبت سایر ابزارها و حمایتهای مالی دارای قدرت عملکرد بالاتری برای سیاستگذاران است.تسهیلات حمایتی مرسوم مانند اعطای وامهای بلاعوض، کمبهره و ... گاها اثربخشی لازم را در مسیر تقویت شرکتهای دانشبنیان ندارند و حتی ممکن است به علت عدم نظارت دقیق، موجب انحراف منابع شوند. این در حالی است که ابزار ضمانت از به وجود آمدن فضای غیرواقعی اقتصادی برای بنگاههای دانشبنیان جلوگیری کرده و تنها آنها را در پیمایش مسیر رشد خود در بستر واقعی اقتصاد یاری میکند. درعینحال مهمترین مزیت ابزار تضمین، کاهش احتمال انحراف اعتبارات اعطاشده به شرکتها میباشد. در بسیاری از کشورها، سازوکارهای حمایتی بر مبنای تضمین بهگونهای تنظیم میگردند که علاوه بر کاهش ریسک اعطای تسهیلات به بنگاههای کوچک و متوسط، بخشی از این ریسک به نهاد حاکمیت منتقل شود. به عنوان ارائه یک تجربه جهانی، میتوان به برنامه حمایتی افق [1]2020 اتحادیه اروپا در زمینه تشویق فعالیتهای فناورانه و نوآورانه در کشورهای عضو اشاره کرد. این اتحادیه، اعتباری در حدود 80 میلیارد یورو را برای این برنامه اختصاص دادهاست. صندوق سرمایهگذاری اروپا[2] که مسئولیت تامین مالی طرحهای حمایتی برنامه افق 2020 را بر عهده دارد برای بانکها و موسسات لیزینگ که به بنگاههای دانشبنیان نوآور متقاضی تسهیلات اعطا کنند ضمانت ارائه میدهد. به عبارت دقیقتر، هر وامی که به بنگاههای متقاضی توسط بانکهای عامل اعطا شود، تا سقف 50 درصد دارای تضمین صندوق سرمایهگذاری اروپا خواهند بود. در میان نهادهای مالی موجود، صندوق نوآوری و شکوفایی به عنوان نهادی که علاوه بر تامین مالی شرکتهای دانشبنیان به ارائه خدمات ضمانت نیز مبادرت میکند مطرح میباشد. اما به نظر میرسد علیرغم فراهم بودن برخی از بسترهای قانونی و نهادی برای ارائه خدمات تضمین اعتبار به شرکتهای دانشبنیان، این ظرفیت همچنان مغفول ماندهاست. نمودار زیر نشان میدهد، تسهیلات صدور ضمانتنامه، لیزینگ و تجاریسازی، کمترین سهم را از حجم تسهیلات اعطا شده به شرکتهای دانشبنیان را به خود اختصاص دادهاند.[3] در حال حاضر، دریافت هرگونه تسهیلات مالی و غیرمالی حمایتی توسط شرکتهای دانشبنیان از نهادهای متولی مانند صندوق نوآوری و شکوفایی و یا معاونت علمی، منوط به طی فرآیندهای ارزیابی و اعتبارسنجی میباشد. در نتیجه بستر نهادی مناسب و توانمندی تخصصی برای ارائه خدمات ارزیابی و اعتبارسنجی در حوزه فناوری و نوآوری فراهم گردیدهاست. به عنوان مثال، شرکتهای ارزیابی و سنجش فناوری و همچنین صندوقهای پژوهش و فناوری به عنوان ارائهدهندگان خدمات ارزیابی و اعتبارسنجی در ابعاد مالی، فنی و سیستمی مطرح میباشند. با این وجود برای افزایش کارایی و اثربخشی این ابزار، ضروری است صندوق نوآوری و شکوفایی بواسطه تعاملات مالی خود با برخی از موسسات مالی کشور از جمله بانکها، مسئله مقبولیت و پذیرش ضمانتنامههای صادره توسط این صندوق و یا سایر صندوقهای پژوهش و فناوری مورد تایید خود را حل کند. در نتیجه این صندوق میتواند به پشتوانه منابع خود و جلوگیری از هزینه شدن اصل آن، زمینه دسترسی شرکتهای دانشبنیان را به منابع بانکی با حجم بیشتر و بار اجرایی کمتر برای دولت تسهیل کند. در نهایت پیشنهاد میگردد با مدیریت صحیح ظرفیتهای موجود در راستای ارائه خدمات تضمین اعتبار شرکتهای دانشبنیان، زمینه بهرهمندی هرچه بیشتر این شرکتها از این ابزار کارا فراهم گردد. پی نوشت: [1]Horizon 2020 [2]European Investment Fund [3]پرتال خبری صندوق نوآوری و شکوفایی مهدی شاکری ؛ کارشناس ارشد تامین مالی انتهای متن/

http://fna.ir/VNU8MI

94/09/30 - 00:19
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]