واضح آرشیو وب فارسی:پیک دانشجو: این روزها مالیات دهندگان ایرانی به جای دنبال کردن اخبار فتوحات وعده داده شده اقتصادی، ناظر کتک خوردن فرزندانشان در دانشگاه های مختلف اند.به گزارش پیک دانشجو به نقل از خبرگزاری دانشجو عرفان! بزنیمشون…؟! بزنیم بسیجی ها رو؟! +خفه شو! لگد بزن…! این گوشه ای از آن چیزی بود که در دانشگاه علوم پزشکی مشهد اتفاق افتاد. باز هم آشوب، باز هم خودزنی؛ همیشه پای یک اطلاح طلب افراطی در میان است. فیلم ماجرا اگرچه مشتمل بر حجم بی سابقه ای از خشونتِ این جماعتِ مدعی است، اما برای تنویر افکارعمومی چاره ای جز انتشار آن نیست. «خبرگزاری دانشجو» بابت انتشار این تصاویر پوزش می طلبد؛ تصاویری که دوست نداشتیم منتشر کنیم: Flash version 9,0 or greater is required You have no flash plugin installed Click here to download latest version شعبان بی مُخ ها آمدند، کتک زدند و رفتند. ضرب و شتم دانشجویان و مظلوم نمایی به زور بوقچی های زنجیره ای ؛ سناریوی تقریباً ثابتی است که در رزوهای اخیر و در بیشتر موارد مشابه در کشور اجرا شده است. از ورامین گرفته تا یاسوج و تا اهواز، این بار هم مشهد؛ این حدِ از فاشیسم باور کنید وصف ناپذیر است! جولان مجرمین سابقه دار زیر چتر حمایت دولت در دانشگاه های کشور ادامه دارد و انتحار سیاسی این جماعت هر روز اشکال رادیکال تری به خود می گیرد، دانشگاهی که قرار بود مأمنی برای آموزش و پژوهش دانشمندان این سرزمین باشد، به پادگانی برای رژه ی خلافکاران سابقه دار و زندانیان امنیتی تبدیل شده است. امنیت دانشجویان این روزها در معرض تهدیدات خلاف کارها است! (در این باره بیشتر بخوانید: «عمامه افکنی» برای خودزنی سیاسی و باز هم خودزنی سیاسی؛ دیروز «عمامه افکنی»، امروز «چاقوکشی» ) خودزنی این جماعت ادامه دارد، اصلاح طلبان افراطی این روزها و در آستانه ی انتخابات ماهِ اسفند، چاره ای جز توسل به ترفندهای ماکیاولیستی برای مظلوم نمایی و جلب افکار عمومی ندارند. روش های نخ نماشده ای که آنها پیشتر و تقریباً در آستانه ی هر انتخابات دیگری به آن متوسل شدند. بررسی عملکرد آن ها در تمام روزهای بعد از خرداد هفتاد و شش نشان می دهد استمرار حیات سیاسی این جماعت بسته به آشوب گری و بحران سازی است. آش همان است و همان کاسه! باز هم انتخابات و باز هم خودزنی! به نظر نمی رسد از مخیله ی تئوریسین هاشان، فکرِ تازه ای تراوش کند! یک روز عمامه افکنی در ورامین؛ روز دیگر دعوی چاقوکشی در یاسوج؛ کتک زدن دانشجویان در اهواز، و امروز هم شکستن شیشه ی ماشین یک زندانی سابقه دار در مشهد؛ این داستان ادامه دارد! وزارت علوم سهم اصلاح طلبان افراطی بود، آن ها به خوبی می دانستند برای پیش بُرد مقاصدشان به دانشگاه نیاز دارند، می دانستند برای اجرای نمایش خودزنی، اِستیجی بهتر از دانشگاه پیدا نمی کنند. به این ترتیب بلافاصله بعد از انتخابات، دستمزد خوش رقصی خود را برای پیروزی روحانی در انتخابات، مطالبه کردند. عزل و نصب های اتوبوسی و قلع و قمع مدیران به جا مانده از گذشته در وزارت خانه، نخستین کارویژه در جهت آماده سازی دانشگاه بود. امروز و با گذشت بیشتر از دو سال از عمر دولت تدبیر و امید، وقت اجرای آن نمایش فرا رسیده است؛ در آستانه ی انتخابات، نقاط مختلف کشور صحنه ی برگزاری تئاتری است که رُل های اصلی اش را مجرمین سابقه دار و زندانیان امنیتی بازی می کنند. نمایش خودزنی سیاسی افراطی ها، برنامه ی این روزهای بهترین دانشگاه های کشور است! ایجاد جار و جنجال رسانه ای و تیتر کردن ماجرا در روزنامه های زنجیره ای، پرده ی بعدی این نمایش است. مرور تیترهای این روزنامه ها به ویژه بعد از هر آشوب، به روشنی برنامه ریزی شده بودنِ حوادث هر دانشگاه را ثابت می کند. به نظر می رسد زنجیره ای ها پیش از اجرای هر نمایش، تیتر و مقاله ی آن را تدارک دیده اند! یورش استان به استانِ شعبان بی مُخ ها به همراه زندانیان سابقه دار هم به خوبی مُهمات آتش بار رسانه ای آن ها را مهیا می کند. به این ترتیب و تا کنون به خوبی توانستند اوضاع سیاسی دانشگاه و امنیت برخی استان های کشور را مختل کنند. ناظرین سیاسی اقدامات اخیر این جماعت را با توجه به سابقه ی اخلال گری شان به ویژه در روزهای بعد از انتخابات هشتاد و هشت، در راستای یک توطئه ی شومِ از پیش طراحی شده برای به آشوب کشاندن فضای دانشگاه در آستانه ی انتخابات اسفند ماه ارزیابی می کنند. هنوز هم چندان مشخص نیست با چه توجیهی دولت فخیمه اختیار صدور مجوز برگزاری میتینگ های انتخاباتی را به هیأت نظارت بر تشکل ها تفویض کرده است؟ هیأت سه نفره ای که متشکل از رییس دانشگاه، معاون فرهنگی یا دانشجویی و مسؤل نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری است. سخت می توان تصور کرد گماشته ی آقای رییس در مقام معاونت فرهنگی، با برگزاری میتینگ سیاسیِ افراد مورد نظر مقامات بالادستی در دانشگاه مخالفت کند. به این ترتیب روشن است ساز و کار هیأت نظارت بر دانشگاه ابداً کارآمد نیست! خروجی قابل پیش بینی بیشتر این جلسات، لغو سریالی برنامه ی چهره های بی حاشیه و شخصیت های علمی، و حمایت تمام قد از خودزنی خلاف کاران در بیشتر دانشگاه های کشور است. شوی خودزنی افراطیون، در بیشترِ موارد با ضرب و شتم دانشجویان و آشوب گری و اخلال در امنیت دانشگاه همراه است. این روزها دانشجویان، قربانیان مظلوم نمایشی هستند که با کارگردانی برخی دولتی ها با هدف مظلوم نمایی و به هم ریختن فضای دانشگاه در آستانه ی انتخابات تهیه شده است. این روزها مالیات دهندگان ایرانی به جای دنبال کردن اخبار فتوحات وعده داده شده ی اقتصادی، ناظر کتک خوردن فرزندانشان در دانشگاه های مختلف اند. افکار عمومی می پرسند؛ چه کسی دانشگاه های کشور را به جولانگاه زندانیان سابقه دار تبدیل کرده است؟ چه کسی پای خلاف کاران را به دانشگاه گشوده است؟ چه کسی دانشگاه را که قرار بود مرکز رشد و پژوهش جوان های ایرانی باشد، با رینگ بوکس اشتباه گرفته است؟ چه کسی می تواند پیش بینی کند قربانیان آینده ی خودزنی های این جماعت دانشجویان کدام دانشگاه کشور درس می خوانند؟ چه کسی می تواند امنیت جانی دانشجویان را تضمین کند؟ چه کسی پاسخگوی این همه ناامنی است؟ چه کسی ترمز قانون شکنی دولتی ها در دانشگاه های کشور را خواهد کشید؟ سکوت دستگاه قضایی تا چه زمانی ادامه دارد؟
پنجشنبه ، ۲۶آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پیک دانشجو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]