تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835378393
عروسک هایی از جنس سرباز
واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: آنان که به موزه عروسک های ملل در تهران سری زده اند می دانند که در طبقه دوم این ساختمان 180 متری چه دنیای شگفت انگیزی با عروسک های ایرانی از آن ها استقبال می کند. عروسک های آیینی، عروسک های باران خواهی و عروسک های هرمزگانی و گیلانی و غیره، تنها بخشی از این عروسک ها هستند. به گزارش خبرنگار ایسنا، طبقه دوم موزه عروسک های ملل ویژه عروسک های ایرانی است؛ در دو بخش اصلی و فرعی. در بخش اصلی این طبقه ،سالن بزرگی است با 48 عروسک از جنس موم، ملبس شده با لباس های ایران باستان.هر عروسک بر اساس سلسله های تاریخی ایران مبلغ نوع پوشش ایرانیان در دوره های مختلف تاریخ این سرزمین کهن از پنج هزار سال پیش تا دوره قاجاریه است. یعنی از زمانی که ایلامیان به این سرزمین پای گذاشته اند. موزه عروسک پریچهر رحیمی از استادان دانشگاه همراه با تیم تخصصی خود 15 سال پیش این عروسک ها را ساخته و یک بار در موزه هنرهای معاصر نمایش داده شده است و بعد از آن تا مدت های مدیدی به انبار رفته اند! ولی از سال 93 با همت مسوولان موزه عروسک های ملل این عروسک ها برای آشنایی بچه ها با نوع پوشاک اقوام باستانی شان پیش و پس از اسلام در دل این موزه قرار گرفته است. هر یک از این عروسک ها در ویترینی است که همچون گنجینه تاریخی از آنان مراقبت می کند .اینان که امروز شاهدان نمادین فرهنگ پنج هزار ساله فرهنگ و تمدن ما هستند. مادها، هخامنشیان، سلوکیان، اشکانیان و ساسانیان و بعد از آن وارد دوره اسلامی می شویم: صفاریان، سامانیان، زیاریان، غزنویان، سلجوقیان، خوارزمشاهیان، ایلخان مغول، صفویان، افشار، زند و قاجاریان. مکان نمایش عروسک ها بر حسب دوره شان و اینکه پیش یا بعد از اسلام باشند، متفاوت است. هر گنجینه نمادی از ویژگی های شاخص فرهنگ و هنر دوره متعلق به خود است. مثلا در دوره ساسانی گچ بری و ظروف طلا و نقره حائز اهمیت بود و در این موزه بچه ها می توانند با مراجعه به عروسک هایی ملبس به دوره ساسانی از طریق گنجه هایی که این عروسک ها در آن ها قرار گرفته است، چنین اطلاعاتی را به دست آورند. برای گریز از خستگی های احتمالی مطالعات تاریخی، مسوولان موزه چندین ماسک را، متعلق به دوره های مختلف طراحی کرده اند و بچه ها می توانند با زدن آن ها به چهره خود ضمن آشنایی با بخشی از فرهنگ و تمدن مردم دوره های مختلف با آنان عکس سلفی بگیرند. این شیوه آنچنان که مسوولان موزه معتقدند، بچه ها را از فضای خشک و کسل کننده تاریخ دور می کند. بازی، بخشی از فعالیت های موزه عروسک هاست؛ منتهی به شکلی هدفمند و متناسب با فضای موزه. مثلا ماسکی به بچه ها داده می شود با نوع آرایش، تاج و پیراستگی خاص مردانه و بعد از آنان خواسته می شود تا با توجه به مشخصات ظاهری ماسک ها بگویند که هر ماسک متعلق به کدام دوره تاریخی است و پس از آن توضیحات مربوط به سلسله ها کلید می خورد. زنان و مردان ساسانی، هخامنشی، کوروش کبیر و قاجاریان، بخشی از سلسله هایی هستند که در این موزه اطلاعات مربوط به آن ها، به مدد ماسک ها ساخته و پرداخته می شود. در وسط سالن اصلی این طبقه موزه میزی قرار گرفته که بر روی آن پازل هایی از دوره قاجاریه وجود دارد. بچه ها می توانند این پازل ها را بسازند. نکته جالب در ساخت این پازل ها آن است که نتیجه حاصل از پایان کار صحنه ای از داستان حضرت یوسف (ع) و زلیخاست. بدین ترتیب بچه ها هم با قصه یوسف درگیر می شوند. البته این پازل ها با شکل و شمایلی خاص طراحی شده اند. پازل ها توأم با هنر کاشی کاری دوره قاجاری است. کارت های حافظه ای بر اساس بازی های قدیمی دوره صفوی که در دوره قاجاریه به اوج خود رسید و به آن «گنجفه» می گفتند نیز در این مکان وجود دارد. «گنجفه» بازی فکری است که در 37 شیوه طراحی شده است. بچه ها این بازی ها را روبروی هم بازی می کنند و با نقاشی های زیر لاکی که در این بازی ها طراحی شده است و از هنرهای دوره قاجاری است، لذت می برند. مادر و کودکی، پادشاه و ملکه و... از سوژه های این بازی فکری هستند. بخش دیگری از این سالن به مشاهیر ادب و فرهنگ ایرانی تعلق دارد. عروسک هایی با خمیر مجسمه سازی با هنرمندی مژده دانش پژوه از چهره و قامت فرهنگ دوستان این سرزمین در این بخش موزه کلید خورده است. هوشنگ مرادی کرمانی، صمد بهرنگی، نادر ابراهیمی، ثمینه باغچه بان، نوش آفرین انصاری و... در زمره عروسک های این بخش هستند که در مراسمی با حضور 250 میهمان در روز افتتاحیه نمایشگاه رونمایی شده اند. هدف از طراحی این بخش از موزه آشنایی و درگیر کردن بچه ها با چهره های تأثیرگذار فرهنگی و هنری خود است. اما فعالیت های طبقه دوم موزه اسباب بازی های ملل به همین جا محدود نمی شود. اتاق عروسک های محلی و روستایی ایران از دیگر بخش های دیدنی این طبقه است. در اتاق عروسک های محلی و روستایی ایران بخشی به عروسک های خیمه شب بازی تعلق گرفته است. جالب آن است که چیدمان این بخش هم به صورت خیمه است و در این اتاق بچه ها می توانند ضمن بازدید از بخشی از عروسک های خیمه شب بازی مثل عروسک مبارک، بی بی زرافشان و... به مدد دستگاه ویدیویی که دراین اتاق تعبیه شده در صورت تمایل بخشی از این نمایش ها را بببینند. عروسک باران خواهی نمایش عروسک های دست ساز محلی بخش دیدنی دیگر این طبقه است . عروسک های دست ساز محلی توسط مردمان بومی مناطق مختلف ایران و عموما روستاییان ساخته شده اند.بنا به گفته علی گلشن مسئول موزه به طور کلی این عروسک ها به سه دسته تقسیم می شوند: - بازیچه ها و اسباب بازی ها - عروسک های آیینی - عروسک های مردم شناسی که اطلاعاتی راجع به پوشش و مشاغل مردم مناطق مختلف ایران در اختیار بازدیدکنندگان قرار می دهد عروسکهای مردم شناسی اطلاعاتی در مورد فرم لباس و آرایش زنان و مردان مردم جای جای این سرزمینف بویژه عشایر و مراسمی خاص مثل مراسم تهیه و طبخ قهوه عربی، زنان آب فروش و... را به مخاطبان خود منتقل می کنند. از عمده ترین نمادهای عروسک های آیینی «عروسک باران خواهی» است که در زمره آنان عروسک های قاشقی هستند. متعلق به منطقه مازندران. در گذشته رسم بر آن بود که پشت قاشق های چوبی چهره زن و مردی را نقاشی می کردند و آن ها را طی مراسم خاصی با بهم می زدن با خواندن اشعاری ویژه و دعا در مزارعشان ،از او که سرنوشت همه ما در دستان اوستف طلب باران می کردند. البته وقتی که ریزش باران غیرمتعارف شد، همین عروسک ها را سروته می کنند و با خوانش ترانه هایی مراسم «آفتاب خواهی» را اجرا می کردند و ترانه هایی با این مضمون «زمین خیس شده» و «چکمه هایمان گلی».... عروسک های گیلانی با ساقه برنج نمود دیگری از عروسک های آییینی ماست. عروسک های گیلانی که با سابقه برنج درست می شوند برای برکت زایی در شالیزار بودند و شامل زن و مرد و کودک می شدند (نمادی از یک خانواده کامل). عروسک گیلانی از مهم ترین عروسک های بازیچه هم می توان به عروسک «ووی» کردستان اشاره کرد. «ووی یا عروسک عروس»یکی از قدیمی ترین عروسک های موزه است که بیش از صد سال قدمت دارد. این عروسک متعلق به منطقه کردستان و یکی از روستاهای اطراف سنندج است. ووی را مادرها با موی طبیعی خود درست می کردند. در گذشته که رسم بر آن بود دختران در سنین پایین به خانه بخت بروندف اگر عروسی مجبور می شد به ایل دیگری رفته و اصطلاحا پیوندی بین دو ایل برقرار می شد، مادر عروس عروسکی می ساخت برآمده از دل طبیعت و با موهای خود آن را می آراست و انگشتان دست و پای او را حنا می کرد و آن را به همراه جهیزیه عروس به خانه بخت می فرستاد. این عروسک که نقش سنگ صبور را بازی می کرد، سمبلی از مهر مادری در غمخواری های کودک تازه عروس شده اش بود. نکته جالب در ساخت این عروسک ها این بود که اگر مادری می دانست که این عروسک ممکن است به دست غریبه ها برسد، موهای آن را از موی بز می ساخت و اگر مطمئن بود عروسک به دست اهلش خواهد افتاد، موهای خود را بخشی از تزیین می کرد. عروسک نوزاد قنداقی که در روستای الولک قزوین ساخته میشود بخش دیگری از این عروسکهاست.در گذشته مادربزرگ ها این عروسک را برای آموزش غیر مستقیم نوه هایشان با هنر خانه داری می ساختند و از آن ها می خواستند که دوبار در روز این عروسک را نظافت کنند یا به او غذا دهند و مثل کودک واقعی با آنها رفتار کنند. از دیگر عروسک ها، عروسک باروری به نام پوتک متعلق به منطقه سیستان و شهر زابل است. این عروسک از جمله عروسک های قنداقی است که برای آن بالشت و تشک نیز ساخته می شود. این عروسک ها را به آنان که بچه دار نمی شدند یا دیر بچه دار می شدند، می دادند تا در یک بازه زمانی 10 روزه از آن ها مراقبت کنند و مثل بچه واقعی با آن ها برخورد کنند و معتقد بودند که اگر 10 روز تمام به طور جدی این کار را کنند و سپس آن را نذر امامزاده کنند، بچه دار می شوند. در این مناطق امامزاده هایی است که پر است از این عروسک ها که نذر شده اند. گزارش از: مهناز باقری، خبرنگار ایسنا
چهارشنبه ، ۲۵آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[مشاهده در: www.hodana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
گوناگون
پربازدیدترینها