تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1848754475
کمک 500 متری دولت به مترو!
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: به گزارش دولت بهار، مهدی جابری در وطن امروز نوشت: دولت یازدهم به اندازه 500 متر برای مترو و میلیون ها شهروندی که روزانه از آن استفاده می کنند ارزش قائل است؛ یعنی چیزی کمتر از فاصله ایستگاه فردوسی تا دروازه دولت یا ایستگاه سعدی تا دروازه دولت. دولت یازدهم در سال 93 نیز فقط 109 میلیارد تومان به متروی تهران پرداخت کرد؛ یعنی فقط به اندازه یک کیلومتر از 18 کیلومتر متروی ساخته شده در سال گذشته. قطارها و ایستگاه های شلوغ مترو نه تنها جایی برای ایستادن ندارند بلکه نفس کشیدن در آنها برای شهروندان تهرانی کار سختی است. ازدحام بیش از حد جمعیت در مترو موجب شده است کرامت سالمندان و حقوق شهروندان آنچنان که شایسته است رعایت نشود. بسیاری از شهروندان در طول روز به خاطر فشار جمعیت و نبود فضای کافی برای درست ایستادن دچار درگیری لفظی و گاه فیزیکی می شوند و همین عصبانیت و بدخلقی را از مترو به محیط کار و تحصیل و خانه منتقل می کنند. نوشتن و توصیف رنج و سختی هایی که شهروندان در متروی تهران متحمل می شوند در چندسطر و چندصفحه امکان پذیر نیست و هر یک از میلیون ها شهروندی که در طول روز مشکلات و معضلات مترو را از نزدیک لمس می کنند حرف های زیادی در این باره دارند؛ از هوای نامطبوع برخی قطارها به دلیل ازدحام جمعیت گرفته تا تحمل درد در نواحی دست، پا، کمر و گردن که بر اثر فشار جمعیت ایجاد می شود. از انتظارهای طولانی در ایستگاه برای یافتن یک قطار کم جمعیت گرفته تا تلاش های ناموفق برای باز کردن مسیر از میان جمعیت و پیاده شدن از قطار در ایستگاه مورد نظر، از لگدمال شدن کفش ها و پاها در انبوه جمعیت گرفته تا زیر پا گذاشته شدن سهوی یا عمدی حقوق شهروندان توسط یکدیگر. مدیران دولتی هر از گاهی در مناسبت های مختلف مانند روز هوای پاک وارد مترو می شوند و در میان محافظت های اصولی که حق طبیعی آنهاست مسافتی کوتاه را با قطار شهری و البته در واگن های خلوت(!) طی می کنند اما اگر این مدیران در هر یک از روزهای هفته بویژه در ساعت های ابتدایی و پایانی روز به طور سرزده وارد مترو شوند، جمعیتی انبوه را مشاهده خواهند کرد که با 2 دست در حال فشار دادن یکدیگر برای جا شدن در قطار هستند! دقیقا صحنه ای شبیه هل دادن خودرو توسط چند نفر در خیابان! اما اینجا انسان هایی که دستشان از بودجه و امکانات مناسب مترو کوتاه است، فقط می توانند یکدیگر را هل بدهند تا شاید درهای واگن ها با زحمت زیاد بسته شود و قطار حرکت کند. در این لحظات حتی می توان شاهد صحنه هایی تاسف آور بود؛ مثلا برخی سالمندان که توان کافی برای سوار شدن به مترو در ازدحام جمعیت ندارند از ماموران مترو درخواست می کنند آنها را با فشار و زور به سمت داخل قطار هدایت کنند! کمک دولت به اندازه 500 متر! کاهش مشکلات و رنج شهروندان در قطارها و ایستگاه های شلوغ مترو تنها با تزریق پول و اعتبار به این شبکه رفع می شود. اگر پول باشد تعداد ایستگاه ها و قطارها بیشتر می شود، فاصله حرکت قطارها کاهش می یابد و مترو سریع تر و چابک تر و کارآمدتر خواهد شد. در سال های 1386 تا 1391 هرچند موضوع مترو و حمل و نقل عمومی جایگاه خاصی در ادبیات دولتمردان داشت اما چند سالی است که کمتر مقام دولتی درباره مترو، بودجه ها و اعتبارات آن و حتی اهمیت این شبکه حمل و نقل شهری صحبت می کند و فقط مدیران شهری پایتخت به طور یکسویه در حال مصاحبه و اظهارنظر و نیز درخواست از دولت برای توجه بیشتر به مشکلات مترو هستند. جالب است مقامات دولتی حتی به اظهارات و انتقادات مدیران شهری تهران درباره عمل نکردن دولت به تعهدات مالی برای توسعه مترو واکنش نشان نمی دهند و سکوت را بر هر اظهارنظر و موضع گیری ترجیح می دهند. مطابق اعلام سیدجعفر تشکری هاشمی، معاون شهردار تهران، دولت به جای پرداخت بودجه برای ساخت 1500 متر مترو فقط به اندازه 500 متر پول داده است: «این اعداد و ارقام نشان دهنده این است که هنوز تصمیم گیران، مترو و اولویت و اهمیت آن را باور ندارند. عدم پرداخت مطالبات حمل و نقلی تهران، محصولی جز قربانی شدن حمل و نقل عمومی و میلیون ها مسافری که روزانه از آن استفاده می کنند ندارد. مترو را با بودجه قطره چکانی نمی توان ساخت». یک کیلومتر از 18 کیلومتر ساخت و تجهیز هر کیلومتر مترو بیش از 100 میلیارد تومان هزینه لازم دارد. در سال 1393 شاهد احداث 18 کیلومتر مترو در تهران بودیم اما دولت فقط هزینه یک کیلومتر را پرداخت کرد و مابقی هزینه ها از جیب شهرداری پایتخت و شهروندان تهرانی پرداخت شد. بنا به اعلام مسعود رنجبریان، مدیرکل برنامه ریزی و توسعه شهری معاونت حمل و نقل و ترافیک شهر تهران «انتظار مدیریت شهری از دولت اختصاص حداقل 2 هزار و 430 میلیارد تومان اعتبار برای توسعه متروی تهران در سال 94 بود که متأسفانه تنها 10درصد از آن در قانون بودجه 94 آمد. شهرداری تهران در سال گذشته بیش از یکهزار و 100 میلیارد تومان به توسعه مترو اختصاص داد. این در حالی است که دولت در سال 93 حدود 109 میلیارد تومان به متروی تهران پرداخت کرد». مقام دولتی: اولویت مترو دستشویی است! جست وجو برای یافتن اظهارنظر مقامات دولتی درباره مترو و اهمیت آن تقریبا بی فایده است. آنچه در فضای مجازی و رسانه ها در این باره وجود دارد مربوط به مصاحبه مهدی یدی همدانی، دبیر شورایعالی ترافیک وزارت کشور است که در مصاحبه با جام جم گفته است: «من هم خیلی وقت ها در ایستگاه میانی سوار مترو شده ام و مانند بقیه شهروندان تا مقصد سرپا ایستاده ام و فشار جمعیت را هم تحمل کرده ام اما واقعیت این است که درباره مترو کمبودهایی وجود دارد که شاید ضرورت برطرف کردن آنها از احداث خطوط و افزایش قطارها هم مهم تر باشد... موضوع مهمی که همیشه باعث تعجب من می شود مقایسه یکسری از امکانات ضروری و ابتدایی در ایستگاه های مترو در مقایسه با متروی بسیاری از شهرهای دنیاست. نبود سرویس بهداشتی یکی از مهم ترین و در عین حال پیش پا افتاده ترین ضروریات مترو است که نبود آن بویژه برای سالمندان و کودکان مشکل ساز است». آری! نبود سرویس بهداشتی می تواند به عنوان یک مشکل و معضل در متروی تهران مطرح باشد اما آیا فشار جمعیت، زیر سوال رفتن حقوق و کرامت شهروندان در قطارهای شلوغ و کم توجهی مدیران دولتی به پرداخت بودجه های مترو نمی تواند به عنوان معضل و مشکل مطرح شود؟!
سه شنبه ، ۲۴آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]
-
گوناگون
پربازدیدترینها