تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815503771
یوزپلنگ های چیتا از آمریکای شمالی مهاجرت کرده اند
واضح آرشیو وب فارسی:ایسکا نیوز: به گزارش ایسکانیوز به نقل از زومیت، چیتا امروز به عنوان بومی دشت های آفریقا شناخته می شود؛ اما در واقع این یوزپلنگ ها حدود ۱۰۰ هزار سال پیش از زیست گاه اصلی خود در آمریکای شمالی به سوی آفریقا کوچ کرده اند. به تازگی گزارشی در مجله ی زیست شناسی ژنوم (Genome Biology) منتشر شده که نشان می دهد کوچ چیتاها از آمریکای شمالی به آفریقا برای گونه ی آنها گران تمام شده و نخستین جرقه های کاهش خزانه ی ژنی آنها در همین کوچ زده شده است. چیتای آفریقایی امروزه در بخش های شرقی و جنوبی آفریقا یافت می شود؛ اما به علت جمعیت آزاد و درون زادی کم در خطر هستند. پژوهشگران دانشگاه سن پترزبورگ روسیه با همکاری موسسه های BGI از چین و CCF از نامیبیا ژنوم های یک چیتای نر از نامیبیا با نام چوباکا (Chewbaaka) و شش چیتای نر دیگر از تانزانیا و نامیبیا را مرتب سازی می کنند. این کار دیدگاه عمیق تری را درباره ی تاریخ فرگشتی گونه ها و همچنین گستردگی فقر ژنومی آنها پیش روی پژوهشگران گذاشت که این فقر ژنومی سبب بالا رفتن مرگ ومیر در سن نوجوانی و نابهنجاری های فراوان در گسترش اسپرم ها و آسیب پذیری در برابر بیماری های عفونی مسری می شود. روی هم رفته ۱۸ ژن چیتا نشانه هایی از جهش را آشکار کردند و در این میان یک ژن با نام AKAP4 شمار بالایی از جهش را در خود نشان داد که این جهش ها به آسیب در گسترش اسپرم ها و افزایش شمار اسپرم های ناکارمد و در پی آن ضعف چیتاها در بازآوری و سرانجام کاهش جمعیتشان می انجامد. چیتا از یک شیرکوهی آمریکایی هم خانواده سرچشمه گرفته است و بازمانده های فسیل آن در امریکا، اروپا و آسیا یافت می شوند. این گونه در دو مرحله دچار کاهش جمعیت زیاد شده است که در پی آن جمعیت چیتاها، به سرعت و به علت عوامل محیطی روند کاهشی به خود گرفته است. نخستین کاهش شدید جمعیت در ۱۰۰ هزار سال پیش آغاز شد که این دوره تقریبا اواخر دوره ی پلیستوسن است؛ این دوره با یخبندان های پیاپی شناخته می شود. در این هنگام چیتاها از آمریکای شمالی و از راه پل سرزمینی برینگ توانستند خود را به آسیا رسانده و سپس به سمت جنوب و آفریقا حرکت کنند. این کوچ چیتاها با کاهش جمعیت چیتاها و همچنین شارش ژن محدود ناشی از قلمروی گسترده ی هر جانور (چیزی در حدود ۷۰۰ تا ۲۰۰۰ کیلومترمربع) کم کم متوقف شد و در پی این پدیده میزان جفت گیری چیتاها با دسته های خانواده های دیگر کاهش یافت. دومین کاهش جمعیت شدید هم در حدود ۱۰ تا ۱۲ هزار سال پیش روی داده است. کاهش شمار بیشتر به افزایش از دست دادن تنوع بومی می انجامد که این پدیده در چیتاهای امروزی قابل مشاهده است. آخرین پیشروی یخبندانی در آمریکای شمالی باعث نابودی ناگهانی پستانداران بسیار زیادی شد که چیتاها و شیرکوهی آمریکای شمالی هم در این دسته بودند. چیتاها پیوند پوست خود را از چیتاهای ناخویشاوند پذیرفته اند و چنین به نظر می رسد که آنها از راه فرایند کلون (clone) پدید آمده اند. واکاوی ژنومی نشان می دهد که این پدیده تا اندازه ای به علت نبود شماری از ژن های وابسته به ایمنی و همچنین نبود گوناگونی در میان تاژک های ژن های چیتا بوده است. این گوناگونی به اندازه ای محدود است که حتی از گوناگونی دیده شده در میان سگ هایی که تولیدمثل آنها به صورت درون زادی (فرایندی که در آن حیوانات با حیوانات هم خانواده جفت گیری می کنند) بوده است هم کمتر است. آزمایش ها نشان می دهد که چیتاها در حدود ۹۰ تا ۹۹ درصد تنوع ژنی را که در میان موجودات برون زاد (فرایندی که در آن حیوانات با حیوانات خارج از خانواده جفت گیری می کنند) دیده می شود، از دست داده اند. پژوهشگران به این برداشت رسیده اند که این بازبینی انجام شده درباره ی تاریخ چیتاها می تواند ما را در کمک به زیست این گونه ی در خطر انقراض یاری کند و در ادامه به نگهداری و افزایش جمعیت چیتاهای کنونی در زیست گاه های فعلی و زیست گاه های گذشته ی این پستاندار بیانجامد. 10102
دوشنبه ، ۲۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسکا نیوز]
[مشاهده در: www.iscanews.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 5]
-
گوناگون
پربازدیدترینها