واضح آرشیو وب فارسی:عصر بانک: زمانی که خلاقیت به عنوان یک ویژگی نادر دیده می شود که تنها از چند کارمند خاص سر می زند، آنگاه به عنوان تصدیقی برای آن کارمندان عمل خواهد کرد تا به رفتار بد خود ادامه دهند. و این معمولا حتی زمانی که شما خلاق نباشید، اما تصور می کنید که این گونه اید نیز صادق است.عصر بانک ؛استادان مشاور مریم کوچکی و لین وینسنت در پژوهشی نشان دادند که شرکت هایی که از کارمندان خلاق خود بت می سازند، رفتارهای بد را بین آنها تشویق می کنند. زمانی که لین به کادر اداری یک ارکستر سمفونیک بزرگ پیوست، می دانست که با موسیقیدانان بزرگ و بسیار بااستعداد سر و کار خواهد داشت. اما لین خیلی زود تشخیص داد که به طور مثال باید خواننده ارکستر را که به بهانه لق بودن پایه نت یا اینکه کسی نزدیک او عطر زیادی زده است، مدام اوقات تلخی می کرد و با عصبانیت به سایرین تذکر می داد، تحمل کند. بدتر از آن لین می گوید چنین رفتاری در برابر او و هر کدام از دیگر کارمندان اعم از کارگردان پشت صحنه، برق کار و راهنمای کنسرت نه تنها تحمل می شد، بلکه به دلیل استعداد بالای اجراکنندگان پذیرفته هم بود. اگر می گفتی «فکر نمی کنم که این درست باشد» یا حتی فقط می گفتی «اصلا تصور نمی کنم که این اتفاق بیفتد» این جمله را می شنیدی که «ما باید خودمان را با آنها وفق دهیم، حتما آنها درست می گویند». داستان هایی مانند این ممکن است این طور به نظر برسد که یک نمونه خاص از طبیعت هنرمندان را نشان می دهد، اما طبق پژوهش جدید مریم کوچکی از دانشگاه کلاگ و لین وینسنت از دانشکده مدیریت سیراکیوز، شایسته بودن در سر کار نتیجه داشتن یک هویت خلاق نیست. این امر شرایط خاصی را برای استنباط چنین رفتار بدی می طلبد: زمانی که خلاقیت به عنوان یک ویژگی نادر دیده می شود که تنها از چند کارمند خاص سر می زند، آنگاه به عنوان تصدیقی برای آن کارمندان عمل خواهد کرد تا به رفتار بد خود ادامه دهند. و این معمولا حتی زمانی که شما خلاق نباشید، اما تصور می کنید که این گونه اید نیز صادق است. رفتار خلاقانه و سوال برانگیز کوچکی که کارشناس اخلاق سازمانی است، پس از مواجهه با پژوهشی درمورد خصیصه ای که می تواند منجر به تصمیمات اخلاقی سوال برانگیز شود، علاقه مند به مطالعه در زمینه خلاقیت شد. شاید آن طور که تحقیق بیان می کند خلاقیت تنها به افراد کمک نمی کند که راه حل جدیدی برای وظایف دشوار خود بیابند. شاید خلاقیت همچنین به افراد کمک کند تا توجیهی برای وقت گذرانی پشت میزشان داشته باشند. اما کوچکی و همکارش وینسنت توضیح دیگری برای این امر دارند. کوچکی می گوید: «آنچه ما تصور می کردیم این بود که به دلیل ارزش نهادینه شده در خلاقیت، ممکن است افراد خلاق تصور کنند که استحقاق بیشتری دارند و این حس برتر بودن استحقاق و توانایی آنها می توانست منجر به رفتار نادرست شود. رفتاری که وقتی در یک موقعیت وسوسه انگیز قرار می گیرید، احساس می کنید که نسبت به سایر افراد شایستگی های بیشتری دارید و در نتیجه رفتارهای غرض ورزانه از خود نشان می دهید». پژوهشگران پنج آزمایش برای آزمون رابطه بین هویت خلاقانه، استحقاق روانی و رفتارهای نادرست را طراحی کردند. در آزمایش اول شرکت کنندگان یک آزمون «تداعی واژه ها» برای سنجش پتانسیل خلاقانه آنها طراحی کردند. هر شرکت کننده به طور تصادفی یکی از سه پیام را دریافت کرد. به یک گروه گفته شد که آنها در آزمون خلاقیت بسیار خوب عمل کردند و آن خلاقیت کمیاب است و به گروه دیگر گفته شد که آنها نیز در آزمون خلاقیت خوب عمل کردند و آن خلاقیت عادی بود. به گروه سوم گفته شد که آنها نیز خیلی خوب عمل کردند اما خلاقیت ذکر نشده بود. سپس شرکت کنندگان در یک بازی پولی شرکت کردند. طی بازی به آنها شانسی برای دروغ گفتن به شرکت کننده دیگر به منظور افزایش سهم جایزه شان داده شد. زمانی که خلاقیت به عنوان موردی نادر مطرح می شود نتایج نشان می دهد زمانی که به شرکت کنندگان گفته شد آنها خلاق هستند اما آن خلاقیت عادی است، هیچ اثر مخالفی بر رفتار نداشت. در واقع زمانی رفتار بد از آنها سر می زد که به آنها گفته می شد به طور منحصربه فردی خلاق هستند. شرکت کنندگانی که تصور می کردند خلاقند و آن خلاقیت کمیاب است، دو برابر بیشتر از افراد دو گروه دیگر تمایل به دروغ گفتن به شرکای خود داشتند. پیش از بازی در پرسش نامه ای از شرکت کنندگان خواسته شد تا به سطح رضایت شان از عباراتی مانند «صادقانه احساس می کنم که بیش از سایرین استحقاق دارم» امتیاز دهند. گروه مذکور امتیاز بسیار بالاتری در این پرسش نامه در استحقاق و شایستگی داشتند. به عبارت دیگر، این مساله چیزی فراتر از هویت یا توانایی شماست؛ این امر در مورد افرادی که پیرامون ما وجود دارند نیز هست. کوچکی و وینسنت پیشنهاد می دهند زمانی که با سایر افراد خلاق احاطه شده اید، لزوما این حس استحقاق را دریافت نمی کنید. شما به اندازه سایر افراد خاص هستید، چرا که همه افراد خلاق هستند. اما زمانی که توسط افراد غیرخلاق احاطه شده اید، حس استحقاق شما رشد می کند:« من سزاوار این هستم که مانند یک فرد خاص با من برخورد شود». ترویج فرهنگ خلاقیت توصیه کوچکی این است که شرکت ها از این تفکر که خلاقیت تنها در چند کارمند خاص وجود دارد خودداری کنند. به گفته او «به جای تشویق و ترغیب یک ویژگی خاص از افراد خلاق، باید فرهنگ خلاقیت را ترویج کنید.» برای مثال حتی کارمندان با عملکرد ضعیف در ارکستر لین می توانستند در مسیری که منجر به حل مشکل می شد خلاق باشند. البته خلاقیت همیشه منجر به رفتار سوال برانگیز نمی شود. کوچکی می گوید «امروزه بسیاری از شرکت ها خودشان را حول خلاقیت برندسازی کرده اند؛ از جمله این شرکت ها می توان به اپل اشاره کرد. بنابراین می توان گفت که این شرکت ها تمایل به رفتار نادرست دارند؟ این فرض خیلی ساده لوحانه است». پژوهش ها نشان می دهد که این نظر ممکن است در مسائل دیگری مانند ثروت، موقعیت اجتماعی یا موقعیت مدیریتی به کار برده شود. اگر یک شرکت فرهنگی را پرورش دهد که مهارت های رهبری سازمانی یا دانش تکنولوژیک عنصر اصلی تعداد کمی از آنها باشد؛ ممکن است این فرهنگ استحقاق و شایستگی، صادق نبودن یا هر دوی اینها را در افرادی که آنها را دارا هستند رشد دهد. نویسنده: Yevgenia Nayberg مترجم: آناهیتا جمشیدنژاد منبع: Kellogg /دنیای اقتصاد
دوشنبه ، ۲۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر بانک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]