محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829841381
مخوف ترین بمب افکن قرن بیستم هنوز می پَرد+تصاویر
واضح آرشیو وب فارسی:رویش نیوز: مخوفترین بمب افکن قرن بیستم، همچنان پس از شصت سال در خدمت ارتش ایالات متحده است و از ویتنام گرفته تا افغانستان در جنگهای این کشور حضور داشته است و بناست تا سال ۲۰۴۴ همچنان به کار ادامه دهد. چطور این ماموت دهۀ ۱۹۵۰ای در عصر پهپادها و جنگنده های رادارگریز دوام آورده است. به گزارش رویش نیوز به نقل از فرادید، تابستان خرماپزان لویزیانا و آسفالت باند بارکزدیل مثل ذغال سوزان گرم است. گروهی مکانیک جوان، خسته و عرق کرده، زیر سایۀ بمب افکنی غول پیکر و در حال تعمیر پناه گرفته اند. دل و رودۀ هواپیما بیرون ریخته شده و رنگ جنگ دیدۀ زیر بالهای هواپیما پوسته پوسته شده است. نامش "کاجون فیر" است؛ نامی که به همراه یک سوسمار روی دماغش رنگ آمیزی شده است. این بمب افکن در سال 1960 ساخته شده است. سالی که جان اف کندی برندۀ انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شد، فیلم روانی هیچکاک در سینماها اکران شد و شوروی با موفقیت دو سگ را به فضا فرستاد. دو سال بعد، در سال 1962، آخرین بی 52 ساخته شد، از خط مونتاژ کارخانه ای در ویچیتا بیرون آمد و از زمین برخواست تا نقش خود را در بحران موشکی کوبا ایفا کند. امروزه بیش از نیم قرن بعد، بعد از ویتنام، دو جنگ در عراق و جنگ افغانستان، بابابزرگ نیروی هوایی آمریکا زخمهای نبرد را نشان می دهد. خلبانها به شوخی می گویند که اگر با این هواپیما برعکس پرواز کنید، "استخوانهای جوجه های سایگون (شهری در ویتنام) بیرون می ریزد." اما این پیرمردهای آسمان، همچنان آسمان را می پایند. هر وقت ایالات متحده می خواهد سر و صدایی به پا کند، یک بی 52 می فرستد. در ماه نوامبر، با وجود خشم پکن، دو بمب افکن بی 52 در نزدیکی جزایر مورد مناقشه در دریای چین جنوبی پرواز کردند. کاپیتان ارین مک کِیب می گوید: "این هواپیما سمبل قدرت آمریکا است. هر جای دنیا که می رویم، مردم متوجه این هواپیما می شوند." ایالات متحده چنان اعتمادی به این ماشین های تاریخی دارد که بناست از آنها تا سال 2044 برای گشت هوایی استفاده کند؛ زمانی که همۀ آنها بیش از 80 سال سن خواهند داشت. در عصر پهپادها، هواپیماهای رادارگریز و جنگهای سایبر، این ماموت پیر و تپل که طرح اولیه اش سه سال بعد از جنگ جهانی دوم روی یک تکه دستمال کاغذی کشیده شد، همچنان کارایی دارد. کول کیث شولتز، که بیش از سی سال است که خلبان بی 52 است، می گوید: "این هواپیما یک ماشین جنگی نمادین برای نیروی هوایی ایالات متحده است. وقتی که ما آنها مسلح می کند، جهان گوشهایش را تیز می کند. همیشه اولین هواپیمایی است که به صحنۀ درگیر می رود. ما در را از جا می کنیم و بعد بقیۀ هواپیماها به کارشان می رسند." "از جا کندن در" در هواپیمایی با این ابعاد (48.5 متر طول و پهنای بال 56.4 متر) کاری گروهی است که توسط خدمه ای 5 نفره انجام می شود. کاپیتان رایان آلن در طبقۀ پایین هواپیما در تاریکی و جایی بدون پنجره می نشیند، هدفگیری می کند و بمبها را رها می کند. او افسر سیستمهای تسلیحاتی است. او می گوید: "شما باید میزان قدرت سیاسی ای که این هواپیما دارد را در نظر بگیرید. وقتی که سروکلۀ یک اف 16 در کشور شما پیدا شود، اتفاق مهمی است. اما وقتی که یک بی 52 سروکله اش پیدا شود، قضیه 180 درجه فرق می کند." صدای موتوری هواپیما به گوش می رسد و بالا را نگاه می کنیم. یک پرندۀ تیره رنگ و سنگین بالای سر ماست و نور خورشید را بلوکه کرده است. توده های دودی که از هشت موتور خارج می شود، آسمان را پر می کند. این بمب افکن غول آسا، می تواند با سرعت 1046 کیلومتر بر ساعت در ارتفاع 50000 پایی پرواز کند (هواپیماهای مسافربری در ارتفاع حدود 35000 پایی پرواز می کنند)، و ظرفیت حمل 31 تن سلاح را دارد که می تواند صدها بمب متعارف و 32 موشک کروز هسته ای را در بر گیرد. این هواپیما به خاطر قابلیت سوختگیری در آسمان عملاً محدودیتی در مسافت عملیاتی ندارد. بی 52 در دوران نابودی تضمینی دوسویه در دوران جنگ سرد، "چتر هسته ای" برای ایالات متحده ایجاد کرده بود. شولتز می گوید: "آن مهندسهایی که اولین بار در اوهایو آن را روی دستمال کاغذی کشیدند، فکر می کنم که می دانستند معماری خوب و موفقی طراحی کرده اند که سالهای سال عمر خواهد کرد. آن هم در عصری که خبر از کامپیوتر نبود. آنها دوام را مدنظر داشتند، و هواپیماهایی می خواستند که به دفعات بتواند تیک آف کند و در مقابل چاله های هوایی آخ نگوید. در مهندسی آن وسواس زیادی به خرج داده شده و راز ماندگاریش همین است." بی 52 در حال سوختگیری در آسمان نمای بیرونی هواپیما از دهۀ 1950 به این سو شاهد تغییرات اندکی بوده است. اما داخل آن با کامپیوتر و جی پی اس و ابزارهای امروزی نوسازی شده است. در حالی که تکنولوژی رقبا پیشرفت کرده، ابزارهای دفاعی و پنهانکاری بی 52 هم که توسط افسر جنگ الکترونیک کنترل می شود نیز تقویت شده است. افسر جنگ الکترونیک طبقۀ بالا و رو به پشت هواپیما بدون پنجره می نشیند و از سیستم تداخل رادار و تولید هدف کاذب استفاده می کند تا به بی 52 کمک کند موشکهای ضدهوایی و جتهای جنگنده را قال بگذارد. مک کیب، افسر جنگ الکترونیک، می گوید: "ما روی رادار اندازۀ فیل هستیم و نمی توانیم از دست کسی پنهان شویم. به همین خاطر، کاری که من می کنم خیلی مهم است." مک کیب بی 52 هر چند از بیرون غول پیکر است، اما وقتی که وارد داخل تاریکش می شوید، اصلا جادار نیست. خدمه لای هم وول می خورند و حریم شخصی وجود ندارد. وارد، کاپیتانی که در پروازی 47 ساعته حضور داشته می گوید: "این هواپیما برای آدمها طراحی نشده، برای بمبها طراحی شده است. یک بار از بارکزدیل برخاستیم به سمت شرق پرواز کردیم، کل دنیا را دور زدیم و دوباره در برکزدیل فرود آمدیم." خبری از امکانات راحتی نیست. او می گوید: "حتی نمی توانید راست بایستید، مگر روی نردبان. البته اگر خلاقیت به خرج دهید می توانید یک ننو برای خواب هم ببندید." صندلیهای هواپیما مثل بلوک بتنی های کنار جوب هستند. وارد دربارۀ بوی داخل هواپیما می گوید که نباید انتظار داشته باشید بوی نویی بدهد. " داخل که می شوید گرم است و پشتی صندلیتان خیس عرق می شود. اما وقتی ارتفاع می گیرید، سرما شدید می شود و لباسهایتان هنوز خیس است و لرز می گیرد. " یکی از خلبانان سابق بی 52 دربارۀ بوی داخل هواپیما اینطور در وبلاگش نوشته است: "با هر بی 52 ای که پرواز کرده ایم بوی عرق مانده، ادرار و روغن موتور می داده است." " سرویس بهداشتی " خدمه از یک سطل و درپوش تشکیل شده که بعضی وقتها نشتی هم دارد. با این اوصاف، داخلش ناراحت است، اما شاید هدایتش لذتبخش باشد، آن چطور؟ وارد می گوید که از این خبرها نیست. " انگار با خوک دارید پرواز می کنید. کامیون زباله است. من آن را به چوپانی کردن بوفالو تشبیه می کنم. شما سکان را می چرخانید، هیچ اتفاقی نمی افتد، دوباره می چرخانید، هیچ اتفاقی نمی افتد، دفعۀ سوم می چرخانید و فرمان اول را انجام می دهد. " وارد زمانی از گوشه های خواب آلود لویزیانا در یکی از طولانی ترین و مخربترین بمبارانهای قرن بیستم نقش ایفا کرد. یک شب در دسامبر 1991 ، او را در میانۀ شب از خواب بیدار کردند و به اتاق پیش از عملیات فراخواندند. او و 56 خدمۀ دیگر وارد 7 بمب افکن شدند و 22500 کیلومتر تا بغداد پرواز کردند تا موجی از موشکهای کروز را پرتاب کنند که دفاع ضدهوایی صدام حسین را نابود کرد. یک روز و نیم بعد، آنها دوباره فرود آمدند، بی انکه در تمام این مدت چرخهایشان زمین را لمس کرده باشد. دانستنی های بی 52 استراتوفورترس -اولین پرواز: 1952. از سال 1955 در خدمت نظامی بوده است و بناست تا 2044 در خدمت باقی بماند . -مجموعاً 744 بی 52 ساخته شدند، که آخرین آنها در اکتبر 1962 تحویل شد. -85 هواپیمای بی 52 در حال حاضر فعال هستند . -برای حمل سلاحهای اتمی طراحی شده، اما هرگز در جنگ بمب اتمی نیانداخته است. -خدمه: پنج نفر: فرمانده هواپیما، خلبان، هدایتگر راداری، هدایتگر و افسر جنگ الکترونیک.
یکشنبه ، ۲۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رویش نیوز]
[مشاهده در: www.rooyeshnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها