واضح آرشیو وب فارسی:ذاکرنیوز: "حضور مستقیم سید سید حسن خمینی به سیاست نه تنها زودهنگام نیست بلکه اندکی با تاخیر انجام شده است.چون او تنها با سرمایه نمادین "عضوی از خانواده امام" وارد می شود و سهم کیفیت سیاست ورزی او در آرایی که خواهد آورد فرصت بروز و ظهور ندارد..."پرویز امینی تحلیل گر مسائل سیاسی و مدرس دانشگاه در گفت وگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری ذاکرنیوز در پاسخ به سوالی درباره اعلام کاندیداتوری حجت الاسلام سیدحسن خمینی در انتخابات خبرگان گفت: نامزدی سید حسن خمینی در این انتخابات اتفاق مثبتی است و به واقعگرایی دو جانبه منجر می شود. وی افزود: حضور مستقیم سید سید حسن خمینی به سیاست نه تنها زودهنگام نیست بلکه اندکی با تاخیر انجام شده است.چون او تنها با سرمایه نمادین "عضوی از خانواده امام" وارد می شود و سهم کیفیت سیاست ورزی او در آرایی که خواهد آورد فرصت بروز و ظهور ندارد؛ بنابراین ارزیابی از کیفیت سیاست ورزی او نیز به تاخیر خواهد افتاد و انتخابات پیش رو بیشتر وجه نمادین او به عنوان عضو ارشد خانواده امام را آشکار خواهد کرد. امینی در توضیح چرایی منجر شدن کاندیداتوری سیدحسن خمینی به یک واقع گرایی دوجانبه و در تشریح این مسئله گفت: از یک طرف با حضور مستقیم سید حسن خمینی به فضای سیاسی، وی فرصت پیدا می کند تا با واقعیت عرصه سیاست آنچنانی که واقعاً هست مواجه بشود و درک شفاف و انضمامی از پیچیدگی ها و مناسبات این عرصه پیدا کند. این مدرس دانشگاه افزود: این نکته از این جهت مهم است که درک فرد ازبازیگران، از کنش ها و واکنش های سیاسی و دشورای های تصمیم در شرایط گوناگون پیش از این که مستقیم سیاست را تجربه کند، با درک حضور مستقیم در سیاست تفاوتش از زمین تا آسمان است. امینی در پاسخ به خبرنگار ذاکرنیوز که از وی خواست نمونه هایی از این تغییر ادراک نسبت به عالم سیاست را در کارنامه سیاستمداران شاخص کشورمان ذکر کند، با اشاره به تجربه حجت الاسلام والمسلمین ری شهری، خاطرنشان کرد: تجربه جناب ری شهری در ورود مستقیم به سیاست و تشکیل حزب «جمعیت دفاع از ارزش ها» و نامزدی در انتخابات دوم خرداد به او فرصت داد سیاست را از نزدیک تجربه کند و انچنان این تصویر نزدیک از سیاست برای او تعیین کننده بود که برخلاف تصمیم پیشین مبنی بر فعالیت مستقیم سیاسی تا بالاترین سطوح, کلا "عطایش را به لقایش ببخشد." و از سیاست ورزی مستقیم صرفنظر کند. وی در همین زمینه ادامه داد: اما همیشه تجربه کسانی که ورود مستقیم به سیاست کردند، به خوش عاقبتی جناب ری شهری منجر نشده است. مثلاً میرحسین موسوی فردی بود که یک مدت طولانی از ورود مستقیم در سیاست برکنار بود و بالتبع درک واقعی از واقعیت های سیاست نداشت تا آنجا که فکر می کرد از چنان پایگاه عظیم اجتماعی برخوردار است که با طرح شدن اسمش فضای اجتماعی دگرگون خواهد شد. اما واقعیت چیز دیگری بود و حالا این سیاست بود که اقتضائات خود را بر او تحمیل می کرد و موسوی بعد از فروردین 88 کم کم به نقطه مقابل خود تبدیل شد و بعد از سالها زیست درون حاکمیت، در فاصله حضورش در انتخابات از آن(حاکمیت) خارج شد. فردی که حتی در دوم خرداد نیز به جریان مسلط این دوره امتیازی نداده بود در اثر این ناواقع بینی خود را کاملا در اختیار این جریان قرار داد و شد آنچه شد.نکته مهم و غفلت شده درباره موسوی این بود که وی هرگز عهده دار یک منصب انتخاباتی در دوران جمهوری اسلامی نشده بود و در هیچ انتخاباتی چه در سطح مجلس یا بالاتر شرکت نکرده بود بنابراین درکی واقع بینانه از پدیده ای مثل انتخابات ریاست جمهوری نداشت. این تحلیل گر ارشد مسائل سیاسی در پاسخ به این سوال که طرف دوم این واقع گرایی، چه کسی یا کسانی هستند؟ اظهار داشت: طرف دوم این واقع گرایی «مردم » اند که فرصت پیدا می کنند یک بازیگر جدید به عرصه سیاست را به شکل «واقعی» و فراتر از «سرمایه نمادین»ی که دارد تحلیل و ارزیابی کنند. امینی ادامه داد: در واقع با حضور مستقیم، سرمایه نمادین و غیرسیاسی فرد برای سیاست ورزی کافی نخواهد بود و در گذر زمان مستهلک خواهد شد. وی به ذکر مثالهایی در این زمینه پرداخت و گفت: مثلاً درک جامعه از افرادی مثل جلیلی بعد از ورود مستقیم به سیاست با ماقبل آن تغییر کرد. جلیلی با یک سرمایه نمادین وارد سیاست شد و جامعه در آغاز ورود وی یک تلقی ناروشن از وی داشت اما در کورس رقابت های انتخاباتی سال 92 به تصویر روشن تر از او رسید و تصویر نمادین به تصویر واقعی تری از او تبدیل شد. بنابراین ورود سید حسن به یک واقع گرایی دوطرفه منجر خواهد شد. نویسنده کتاب جامعه شناسی 22 خرداد، در پاسخ به این سوال که نقش هاشمی رفسنجانی را در به میدان آوردن سیدحسن خمینی چگونه ارزیابی می کنید؟ گفت: می توان این تصویر که سیدحسن نقشی را بازی میکند که هاشمی کارگردانی کرده است به عنوان یک گمانه در نظر گرفت و در برابرش این تصویر را داشت که سید حسن خمینی نیز بازی خود را در سیاست خواهد داشت و متقابلاً وی نیز هاشمی را فرصتی می داند که به سیاست ورزی او کمک خواهد کرد. بدین معنا که او نیز در حال بکارگفتن هاشمی در مسیر بازی خود است. برای انتخاب این دو گزینه باید کمی صبر کرد.البته تعیین تکلیف کردن این مسئله از اولویت های سیاست ورزی سیدحسن خمینی خواهد بود.
یکشنبه ، ۲۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ذاکرنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]