تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836456317
روایت محبیان از سؤالات طیف لاریجانی از آیت الله مصباح تا شبکه نامرئی جریان احمدی نژاد علیه روحانی
واضح آرشیو وب فارسی:اندیشه ها: سایت خبری تحلیلی اندیشه ها: محبیان از تئوریسین های جریان اصولگرایی در آستانه انتخابات مجلس دهم به تشریح وضعیت ارودگاه های انتخاباتی اصولگرایان و اصلاح طلبان پرداخته است.سایت خبری تحلیلی اندیشه ها : اهم اظهارات محبیان ا، درباره آرایش سیاسی اصولگرایان، اصلاح طلبان و اعتدالیون به شرح زیر است: اصولگرایان: ـ در اردوگاه اصولگرایی، یک جریان تحت عنوان اصولگرایان سنتی هستند یا اصولگرایان معتدل که به عنوان جبهه پیروان خط امام و رهبری شناخته می شوند با چهره های اصلی باهنر و لاریجانی. به نظر من الان تا حدودی انسجام درونی دارد ولی نمود رسانه ای اش بسیار ضعیف است. به خصوص از بعد از دوم خرداد که به جریان اصولگرایی یک شوک جدی وارد شد هنوز در بازسازی خودش موفق نشده است. هر از گاهی هم نیروهای پرانرژی تر و نه لزوما معتدل تر از آن جدا می شوند و می خواهند به عنوان یک جریان مجزا برای خود حرکت کنند؛ از جمله ایثارگران و رهپویان که در یک مقطعی فعال شدند الان هم پایداری و امثالهم. ـ اصولگرایان سنتی از لحاظ گستره تشکیلاتی، گسترده هستند، توانایی شان زیاد است و نیروهای پا به کار به معنای معتقد به خود، زیاد دارند. هرچند که اینها نیز مدت هاست در حالت انفعال قرار گرفته اند و باید تکلیفشان را خیلی جاها روشن کنند. ـ در آستانه انتخابات، در همین اصولگرایان سنتی نیز اختلافات زیادی بروز کرده است؛ مثلا مؤتلفه که یکی از چهره های اصلی این جریان بود، الان به نحوی به یکی از سه ضلع مثلث انتخاباتی اصولگرایان تبدیل شده است؛ مثلثی که یک ضلع آن جمعیت ایثارگران و رهپویان است، یک ضلع پایداری و یک ضلع هم مؤتلفه است. از این رهگذر، مقداری جبهه پیروان ضعیف شده است. ـ مؤتلفه سعی دارد نقطه اتصال جبهه پیروان با این مثلث باشد تا آنها را کنترل کند. ولی در این میان خودش هم تضعیف شده و به یک مفهوم دست و پایش بسته شده است. ـ جبهه پیروان به دبیرکلی آقای باهنر ضریب هایی از اختلاف یا زاویه هایی با آقای لاریجانی نشان می دهد. حدس من این است که آقای ناطق بدون اینکه بخواهد وارد صحنه شود یک محور تقریبا نیمه آشکاری را با آقای لاریجانی ایجاد کرده است و خواهد کوشید آقای باهنر را به آقای لاریجانی نزدیک و این طیف را تقویت کند. اینها قصدشان ارائه فهرست است، فعال هم هستند و دارند فهرست هایشان را تهیه می کنند و تا حدودی هم جلو رفته اند. ـ جریان دیگری که قبلا از جریان اصولگرایان بیرون زده بود و یک مقداری تندتر حرکت می کرد، تشکیلات دوقلوی ایثارگران و رهپویان هستند. بین خودشان اختلافاتی دارند، به خصوص بعد از انتخابات مجلس نهم و نامزد شدن زاکانی و رأی نیاوردن آقای فدایی. ولی هنوز با هم هستند و سعی دارند بین جریان اصولگرایی سنتی و جبهه پیروان و پایداری قرار بگیرند، هم به عنوان پل باشند و هم موقعیت ویژه تری داشته باشند. ـ آقای زاکانی در جریان بررسی برجام در مجلس، سعی کرد از خودش یک چهره رسانه ای و تبلیغی نشان دهد. اما اینکه چقدر بتواند این تبلیغات رسانه ای را به رأی تبدیل کند، من احتمال کمی می دهم؛ با این حال آنها کوشیدند که با ایجاد همین مثلث یک فهرست تهیه کنند که در آن سهم خوبی بیش از ظرفیت اجتماعی شان داشته باشند. ـ جبهه پایداری، فعال، احساساتی و پرانرژی است ولی از نظر تئوریک و نظری، کم بنیه و جنجال زیست است. نقطه قوتش هم این است که نقاطی که به عنوان بحث های جنجالی مطرح می کند نقاطی است که اتفاقا ایده های نظام، یعنی بحث های منافع ملی است ولی اشکالش این است که اینها را خیلی سیاسی، تبلیغی و سطحی مطرح می کند، با این شیوه، به این آرمان ها یا دیدگاه های انقلابی ضربه می زند که خطرناک است. جبهه پایداری دنبال این است که حداکثر امتیاز را در انتخابات پیش رو بگیرد؛ هر چند نگرانی هایی هم دارند که رو نمی کنند. نگرانی پایداری ها این است که با تغییر فضا کلا از صحنه خارج شوند همین نگرانی هم باعث شده است که بیایند به بقیه متصل شوند. ـ جریان مهمی که می خواهم در درون اردوگاه اصولگرایان از آنها یاد کنم، جریان احمدی نژاد است که به رغم اینکه شاید خیلی جدی مورد تحلیل قرار نگیرند، خیلی مهم هم است و خیلی هم زیرکانه عمل می کند. می توانم بگویم که من تشکیلاتی ترین و حرفه ای ترین نوع عمل را فعلا در جریان آقای احمدی نژاد می بینم. ـ یکی از کارهای جریان احمدی نژاد این است که یک تور خیلی نامرئی را پهن می کند که بتواند افراد را جذب خودش کند. یک بخش این تور نامرئی، طیف هواداران آقای جلیلی است که محوریت تولید مطلب برای اعمال فشار روی حوزه هسته ای را به عهده داشت. حوزه کار تخصصی است و دارند از این ظرفیت استفاده می کنند. نشریه وطن امروز هم انتقال دهنده ایده های آنهاست. آنها تولید محتوا کردند و اثرگزار هم بودند و چون روی حوزه حساسی هم کار می کردند توجه خیلی از نیروهای انقلابی را به سمت خودشان جلب کردند. یک طیف دیگر، طیف جبهه پایداری بود که از یک طرف به آقای جلیلی نزدیک است و از طرف دیگر به آقای احمدی نژاد نزدیک است. جبهه پایداری نقطه اختلاف خودش را با احمدی نژاد فقط آقای مشایی قرار می داد بنابراین خط اتصال بین آقای احمدی نژاد و آقای مصباح و بعضی از جریانات دیگر، جبهه پایداری بود. ـ احمدی نژاد از مسیر پایداری با بخش هایی از اصولگرایان اتصال برقرار کرده است؛ از جمله مؤتلفه که به نظر من به رغم اینکه با نیت خوبی وارد این قضیه شده است. اما دست آخر، اگر چالشی رخ بدهد، قسمت هایی از مؤتلفه کنده و به پایداری متصل خواهد شد. می خواهم بگویم اتصال به پایداری یا نزدیک شدن به پایداری کار سختی نیست جدا شدنش کار سختی است و بدون آسیب نخواهد بود. ـ جبهه یکتا می گوید ما خط فاصله با احمدی نژاد داریم. اینها تأکید دارند که نگویند احمدی نژاد بلکه می گویند ظرفیت دولت قبل، به عنوان دولتی که در نظام بوده و متعلق به نظام و نیروهای متعلق به نظام است. اینها دور هم جمع شدند اما کارشان نگرفت ولی احتمال دارد در آستانه انتخابات بیشتر فعال شوند. اینها نقطه اتصال خط آقای احمدی نژاد هستند با اصولگرایان سنتی، نمونه اش این است که بخش زیادی از تشکیلات یا آن جمعی که دور آقای تقوی جمع شدند، اینها بودند. ـ اطرافیان احمدی نژاد، در ورود به صحنه انتخابات بحث انتساب به احمدی نژاد را طرح نمی کنند؛ آنها قطعا از دو موضوع استفاده خواهند کرد: یکی از ارزش های انقلاب و مفاهیم مقاومت و ایستادگی در برابر نفوذ؛ مفاهیمی که مورد حمایت نظام است. اینها نمی گویند ما هوادار احمدی نژاد هستیم می گویند ما ارزش های انقلاب را می خواهیم. اینها یکسری آرمان ها و ایده هایی را مطرح می کنند که ارزشمند است. دیگر اینکه از نقاط منفی و سلبی دولت یازدهم بهره می برند. مثلا مطرح می کنند که این دولت نتوانسته است نظر مراجع را تأمین کند، نتوانسته است نظر مؤمنین را تأمین کند، نتوانسته است جامعه را جمع و جور کند و حتی در مسائل اقتصادی که خودش را متخصص می دانسته نتوانسته است کار مثبتی انجام دهد. در برجام هم که خود را حرفه ای می دانست اگر رهبری حمایت و کنترل نمی کردند و خطوط قرمز را نمی گفتند، همه چیز را می دادند می رفت. ـ به نظر می رسد که مانع اصلی ای که پایداری و همینطور طیف یکتا را حداقل در شعار از احمدی نژاد دور کرده بود، بحث آقای مشایی بود، بحث خط انحراف و امثالهم. مشایی از لحاظ فیزیکی دیگر حضور ندارد و وقتی حضور فیزیکی ندارد قطعا تعاملاتشان راحت تر خواهد بود. ـ چالش عمده ای که دارد خودش را نشان می دهد اختلافات جبهه پیروان با مثلث مؤتلفه، ایثارگران و رهپویان و پایداری بر سر رهبری جریان اصولگراست. در واقع این مثلث رهبری را هم در قالب همین مثلث می خواهد؛ یعنی جامعتین از یکسو و آقای مصباح یزدی از سوی دیگر. در واقع، نقطه اختلاف شدید بین خط آقای لاریجانی و خط پایداری همین نقطه است. جریان آقای لاریجانی انتقاداتی به این مثلث رهبری اصولگرایان دارد که این انتقادات ضمن احترام به آقای مصباح وارد است. ـ خب بالاخره کسانی که از طرف جامعتین هستند، چه آیت الله یزدی، چه آیت الله موحدی کرمانی به عنوان شخصیت حقوقی آنجا حضور دارند و سؤال و محل اشکال این است که چطور در شورای رهبری ای که می خواهد در جریان اصولگرا شکل بگیرد، دو تا از شخصیت ها حقوقی هستند و یکی شخصیت حقیقی است که از اتفاق خودش عضو یکی از آن شخصیت های حقوقی است. آقای مصباح یزدی در جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، رأی دارد و مسئله این است که وقتی در کنار جامعتین یک ضلع سومی را شکل دهد یعنی رأی بیشتری دارد و رأیش را در دو جا و در دو نقش اعمال می کند. ـ نکته دیگر این است که اگر آقای مصباح می تواند یک ضلع باشد چرا دیگران نه؟ چرا آقای جنتی نه؟ چرا علما و بزرگواران دیگر نه؟ چرا آیت الله جوادی آملی یا اعضای دیگر جامعه مدرسین نباشند؟ آیا آقای مصباح نماینده جبهه پایداری است؟ قطعا این را قبول ندارد. ضمن اینکه مگر آقای مصباح تصمیمات جامعه مدرسین را قبول ندارد؟ اینها سؤالاتی است که از طرف طیف آقای لاریجانی مطرح می شود که نامعقول هم نیست و بالاخره باید جواب داده شود. ـ هر فرد چقدر برای نمایندگی مجلس لازم دارد؟ 100 میلیون، 200 میلیون، 300 میلیون، اصلا فکر کنید یک میلیارد. فرض کنید یک میلیارد خرجی باشد که یک فرد بتواند به کمک آن، آرای مردمی را جلب کند؛ بنابراین اگر جریانی ثروتمند به نصف مجلس نیاز داشته باشد، با چیزی حدود 150 میلیارد تومان یا 200 میلیارد تومان، می تواند به هدفش برسد. ـ فردی که در دادگاه می گوید الان 22 میلیارد یورو پول دارم. برای جریان فساد، 200 میلیارد تومان، شوخی است و با پولی که دارد، می تواند 500 مجلس دلخواهش را تشکیل دهد. ـ باهنر یکی از چهره های موفق مجلس است. اگر ما بخواهیم در مجلس چند نفر را به عنوان متخصص در امور مجلس معرفی کنیم یکی از آنها قطعا آقای باهنر است. من اگر جای آقای باهنر بودم به جای اینکه وقتم را در مجلس بگذارم می آمدم بیرون و تشکیلات را هدایت می کردم و کل مجلس را در اختیار می گرفتم. این توانایی را آقای باهنر دارد. متأسفانه تصویر منفی راجع به آقای باهنر شکل گرفته که غلط است. تصویر این است که آقای باهنر یک آدم باندباز فاقد اصول است ولی واقعا این نیست. آقای باهنر اصولش را زیر پا نگذاشته است. البته جاهایی به عنوان یک چهره سیاسی امکان مانور زیادی برای خودش قائل بوده است. آقای باهنر زمانی در اداره مجلس، دست راست آقای ناطق بود. در مجلس به آسانی قضایا را اداره می کرد. اتفاقا مواقعی که آقای باهنر ضربه خورد و موقعیتش ازبین رفت، دیدیم مجلس هم تعادلش از بعضی جاها ضربه خورد. باهنر حتی ظرفیت این را داشت که به آسانی رئیس مجلس شود. بسیاری از انتقادات هم بود که چرا رئیس مجلس نمی شود. باهنر جاه طلبی اش را محدود کرده است برای اینکه بتواند جریان اصولگرایی داخل مجلس را ساماندهی شده نگه دارد. ـ آقای ناطق نوری شخصیت صاحب پرنسیپی است. ایشان تا آنجا که من اطلاع دارم، خودشان شخصا در مجلس حضور پیدا نخواهند کرد و در انتخابات نامزد نخواهند شد. خصوصیاتی که ایشان می پسندند در آقای لاریجانی هست. به نظر من آقای ناطق، نقش وزنه تعادل بخش را در جناح دارد که بعد از این هم احتمالا تقویت خواهد شد و می تواند مفید باشد. اما باید بگویم که آقای ناطق هرگز به سمت اصلاح طلبان نخواهد رفت. آقای ناطق آدم منصفی است و برخوردهای تند با هیچ کس ندارد از جمله با اصلاح طلبان. ولی اشکالاتی که آقای ناطق به اصلاح طلبان دارد کاملا بنیادی است و این باعث جذب ایشان به آقای ناطق نخواهد شد، آنها هم جذب ایشان نخواهند شد. جایگاه اصلی، فضای رشد و قدرت گرفتن و چهره شدن آقای ناطق در بین اصولگرایان بوده است و آقای ناطق آدمی نیست که جایگاه خودش را ترک بکند. اصلاح طلبان: - جریان سبز جریان چپ یا تندتر مجموعه اصلاح طلبان محسوب می شود و دغدغه بزرگش فعلا تحت عنوان رفع حصر مطرح است. این جریان، در هر نشستی مطالباتش را این گونه مطرح می کند. اینها پتانسیل حضور در انتخابات را ندارند. در عین حال اینها می خواهند در انتخابات منشأ اثر باشند بنابراین ترجیح می دهند در هنگام انتخابات خیلی فعالیت نکنند تا فضا را دوقطبی نکنند یا اگر می خواهند حضور داشته باشند به نحوی باشد که رأی ها به سبد دولت ریخته شود نه جریان مقابل. ـ جریان رییس دولت اصلاحات یا جریان بنیاد باران، نیز وضعیت مساعدی ندارند. دو حزب اصلی آنها یعنی حزب مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی به نحوی منحل شده اند و رییس دولت اصلاحات، از سوی تریبون هایی به عنوان یکی از سران فتنه معرفی می شوند. اینها نیز به نظر پتانسیل حضور ندارند. البته اینها کار تشکیلاتی خود را انجام می دهند، بنیاد باران این کار را به صورت تشکیلاتی سامان می دهد و رییس دولت اصلاحات به عنوان دست پنهان ـ که البته خیلی هم پنهان نیست ـ موضوع را مدیریت می کند و نقش مؤثری هم در این زمینه دارد. ـ جریان آقای عارف یا چیزی که تحت عنوان بنیاد امید ایرانیان، جریان بعدی اصلاح طلبان است. آقای عارف اصلاح طلب شناخته می شود اما موقعیت و جایگاه کاریزماتیک آقای خاتمی را ندارد. جریان اصلاحات هم ایشان را دفع نکرده است اما همیشه ایشان را چندان هم جدی نگرفته است. نظر ایشان این است که من در انتخابات ریاست جمهوری کنار رفتم، بنابراین امروز وقتش است در جواب پاسی که در خرداد 92 به آقای روحانی دادم، آقای روحانی توپ را به من برگرداند. در حالی که نکاتی در این میان مطرح است؛ یکی اینکه ایشان به نفع آقای روحانی کنار نرفت و ثانیا دولت هم چنین احساسی ندارد که باید به ایشان سرویس ویژه ای بدهد. اصلاح طلبان می دانند که امروز وقت آن نیست که بتوانند با کسی درگیر شود. بر این اساس است که امروز به آقای عارف در جریان اصلاح طلب و در سازوکار انتخاباتی شان، موقعیت ویژه داده شده است. این بخش آیا می تواند از فیلتر شورای نگهبان عبور کند؟ به هر صورت آقای عارف هم معاون اول آقای خاتمی بوده است. من معتقدم چهره های سفیدشان یعنی آنهایی که حساسیتی روی شان نیست احتمال عبورشان از فیلتر شورای نگهبان وجود دارد آن هم البته بعد از یکسری تأملات. ـ امروز این دیدگاه در درون اصلاحات وجود دارد که ندا، حزبی است که نظام به عنوان بدل اصلاح طلبی ایجاد کرده که اینها را در ذهن جامعه به عنوان اصلاح طلب جا بیندازد. مجموعه اصلاح طلبان بدبین به ندا نمی خواهند با اینها هم درگیر شوند؛ از این رو می بینیم به ندا هم فرجه ای در درون شورای سیاستگذاری داده اند؛ ولی به قدری جایگاهش کوچک و کم است که عملا نمی تواند خیلی منشأ تأثیرگذاری باشد. در واقع با این پذیرش، هم منتی بر سر ندا گذاشته اند و هم چراغ سبزی به نظام نشان داده اند. ـ شخص آقای هاشمی، فعلا دغدغه اصلی شخصی اش، انتخابات مجلس خبرگان است چون برداشت ایشان این است که احتمال اینکه مجلس را بگیریم زیاد است. ـ حزب کارگزاران، با توجه به اینکه بخش وسیعی از دولت فعلی را در اختیار دارد، یعنی فرمان دولت یازدهم بیشتر با دو حزب کارگزاران و اعتدال و توسعه می گردد، تلاشش این است که اصلاح طلبان را به سمتی ببرد که هیچ راه و گزینه ای جز دولت آقای روحانی نداشته باشد. کارگزاران به خوبی می داند که آقای روحانی در حالت طبیعی گزینه اصلاح طلبان نیست و آنها به ناچار مجبورند به او رأی بدهند بنابراین خیلی از فشارهایی که به بدنه اصلی اصلاح طلبان می آید چندان مخالف نظر کارگزاران نیست. کارگزاران می داند که اگر اصلاح طلبان به خصوص طیف آقای خاتمی در مجلس آینده موقعیت ویژه ای داشته باشند مسلما فشار شدیدی روی آقای روحانی خواهند آورد. استراتژی فعلی کارگزاران آن است که در انتخابات شرکت کند بحثش هم این است که ما می توانیم از فیلترها هم عبور کنیم و به احتمال زیاد بتوانند از فیلتر شورای نگهبان عبور کنند. ـ دولت در میان جریان اصلاح طلب و جریان اصولگرا، سعی کرده استراتژی بینابین داشته باشد؛ اما در عمل، میان دو گزینه مانده است: اینکه در انتخابات به صورت فعال شرکت کند یا خیر؟ دولت از یکسو در تردید است که اگر شرکت نکند ممکن است مجلس دهم از دست برود و چه بسا مجلس آینده، از مجلس نهم سخت تر و تندتر باشد و دولت یازدهم را فلج کند. نکته ای که باید بگویم این است که دولت کنونی در این زمینه موقعیتش با دولت های قبل متفاوت است. اگر دولت یازدهم بخواهد وارد انتخابات شود چند حالت دارد و چهار گزینه پیش رویش است: یکی این است که دولت برود طرف اصلاح طلبان. در این حالت، دولت مجبور است اعلام کند که گرایش اصلاح طلبی دارد چرا که بالاخره بدنه اجتماعی اصلاح طلبان به آن کمک کرده است و این توقع وجود دارد که دولت جبران کند. در این صورت، اصولگرایان یکپارچه علیه دولت خواهند شد و دیگر معتدل و غیرمعتدل در میانشان مطرح نخواهد بود. از طرفی اصولگرایان تندرو مطرح می کنند که دیدید ما می گفتیم اینها اصلاح طلب هستند و اعتدال و میانه روی، دروغی بیش نیست. دیدید ما می گفتیم اینها نفوذی هستند و امثال اینها. راه دوم این است که دولت در انتخابات، به سمت اصولگرایی برود؛ این نیز از سوی اصلاح طلبان خیانت تلقی می شود و به آنها فشار زیادی وارد می آورد. بسیاری از جریان ها در درون خود دولت هم مثل کارگزاران مایل نیستند چنین اتفاقی بیفتد چراکه در این صورت، کارگزاران باید تکلیف خود را با اصلاح طلبان روشن کند. فرض کنید دولت بخواهد به صورت مستقل بیاید؛ یعنی بگوید نه اصلاح طلب نه اصولگرا، خودم می خواهم وارد میدان شوم. این سیاه ترین و بدترین حالت ممکن است چراکه هر دو طرف به دولت حمله خواهند کرد زیرا برای هر دو طرف رقیب محسوب خواهد شد و از هر دو طرف کتک خواهد خورد. ـ دولت به نظر من باید فضای سیاسی را به نحوی اداره کند که شکاف اصولگرا و اصلاح طلب محور تعیین جهت گیری آرا نباشد، بلکه شکاف معتدل، تندرو و رقابت میان این دو، می تواند ترکیب معتدلی را برای دوره دهم مجلس شورای اسلامی رقم بزند. باشد تا نتیجه انتخابات مجلس دهم، بیشتر به نفع دولت باشد تا اصلاحات یا اصولگرایی.
شنبه ، ۲۱آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اندیشه ها]
[مشاهده در: www.andishehha.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 93]
-
گوناگون
پربازدیدترینها