تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833674568
ابراز نگرانی ناطق نوری از ورزشکاران عضو شورای شهر تهران
واضح آرشیو وب فارسی:صبا ایران: از اینکه یک بار بوکس جانش را در سال 42 نجات داده تا اینکه به خاطر نداشتن تلویزیون در خانه پدری، به خانه معاون شرکتی که در آنجا کار می کرده، می رفته است تا رقابت های مشتزنی جهان را از تلویزیون تماشا کند. در سال قبل از المپیک، ناطق نوری،از دغدغه هایی که پیش رو دارد، حرف می زند. او در بخشی از این گفت و گو درباره روزهایی گفت که خودش بوکس کار می کرد. روزهای مبارزات سیاسی. این پیرمرد ورزش ایران گفت :«در راهپیمایی آن روز یک ارتشی با قنداق تفنگ به سرم کوبید و منم با مشت ، دماغش را خرد کردم . آن روز بوکس نجاتم داد اما بعد از آن پدرم نگذاشت که بوکس کنم!» احمد ناطق نوری به رشته بوکس، مدال آوری ورزشکارانش در المپیک و البته اینکه روزی برسد تا این رقابت ها از تلویزیون پخش شود، امید زیادی دارد. به گزارش « تابناک اجتماعی »، رئیس فدراسیون بوکس در این گفت وگو با خبر انلاین حرف های جالبی می زند؛ از اینکه یک بار بوکس جانش را در سال 42 نجات داده تا اینکه به خاطر نداشتن تلویزیون در خانه پدری، به خانه معاون شرکتی که در آنجا کار می کرده، می رفته است تا رقابت های مشتزنی جهان را از تلویزیون تماشا کند. در سال قبل از المپیک، ناطق نوری،از دغدغه هایی که پیش رو دارد، حرف می زند. او در بخشی از این گفت و گو درباره روزهایی گفت که خودش بوکس کار می کرد. روزهای مبارزات سیاسی. این پیرمرد ورزش ایران گفت :«در راهپیمایی آن روز یک ارتشی با قنداق تفنگ به سرم کوبید و منم با مشت ، دماغش را خرد کردم . آن روز بوکس نجاتم داد اما بعد از آن پدرم نگذاشت که بوکس کنم!» با توجه به تغییر و تحولات به وجود آمده در سال المپیک و مشکلات مالی دارید آینده بوکس را چطور می بینید؟ ناطق نوری:ما داریم کار خودمان را انجام می دهیم.ما سه دسته در اردو داریم.نوجوانان،جوانان و بزرگسالان.در حال حاضر مشغول بررسی بوکسور ها هستیم.از 27 نفری که در اردو هستند 10 نفر به اردوی نهایی می رسند. پیش بینی شما از سهمیه قطعی چیست؟ ناطق نوری:4 نفر در بوکس نیمه حرفه ای بوکسور داریم.یک سهمیه را احسان گرفته است.به قاسمی پور هم امید داریم.او یک بازی را برده و اگر دو بازی دیگر هم برنده باشد می توانیم دومین سهمیه را هم بگیریم.سجاد محمد پور هم اعتقاد داریم.خوش استیل و متحرک.اگر بتوانیم سه تا سهمیه را بگیریم ایده آل است. یعنی روی تیم 5- 6 نفره فکر می کنید؟ ناطق نوری:نا امید نیستیم.مربیان،مربیان جوانی هستند.آقای استکی هم هست.آقای احدی و شیبانی هم همین طور. یعنی دو تا کادر برای نیمه حرفه ای و تیم که اعزام شود المپیک همه چیز جدا و ... ناطق نوری:نه در المپیک ادغام می شوند. قبل از اینکه این مربی روس هم بیاید کادر شما جوان بود؟ ناطق نوری:دقیقا.از یک سفره غذا می خورند.ما سعی کرده ایم از نیروهای خوب و جوان و تحصیل کرده استفاده کنیم. این شکلی که الان وجود دارد.ما هچنان باید برویم در المپیک فقط برای اینکه حضور داشته باشیم؟ ناطق نوری:نه،ما می رویم برای گرفتن مدال.تا خدا چه بخواهد.در لندن احسان می توانست مدال بگیرد اما اخطارهای بی مورد که دادند باعث شد تا این اتفاق نیفتد. بوکس بیننده های زیادی دارد اما همیشه باید همه منتظر بمانند تا ببینند که داوران چه رایی می دهند.هیچ کس نمی داند چه اتفاقی می افتد. ناطق نوری:این اتفاق ها هست.در لندن نشریات شان نوشته بودند که مردم پس از تماشای مسابقه مظاهری 80 هزار پیامک زده بودند و می گفتند که او ناعادلانه شکست خورد. الان از آن تیم کسی مانده است؟ ناطق نوری:بله.مظاهری و بقیه دوستانش هستند. در حال حاضر شانس مدال غیر از روزبهانی چه کسی است؟ ناطق نوری:به غیر از احسان سه بوکسور دیگر ما هم شانس دارند.جاسم و سجاد و بقیه همه شانس دارند.سجاد که خودش بچه جوادیه است و جگر دارد.اصلا جا نمی زند.من یک چیزی می خواهم بگویم.ما گیرمان در کشور خودمان است.بوکسوری که می آید و کار می کند دوست دارد خانواده اش آن را ببینند.ما بی دلیل سانسور هستیم.من قرار است با پور محمدی حرف بزنم تا بدانم مشکل کجاست؟کسی یک سنگی را در چاه می اندازد و ....ما مستنداتی داریم که هیچ شائبه شرعی هم ندارد.خود آقای خامنه ای گفته اند اگر خطری ندارد بلامانع است. مشکل اینجاست که بعضی ها بر این عقیده هستند که بوکس خشونت را ترویج می دهد در صورتی که ووشو(بخش ساندا)خیلی خطرناک تر از بوکس است. ناطق نوری:یک بار آقای وزیر از من سوال کردند که می گویند بوکس خطرناک است!من گفتم چه کسی این حرف را زده؟ووشو که بدتر است.هم مشت می زنند و هم لگد. ذهنیتی که قبلا وجود داشت این بود که می گفتند بوکس ورزش بچه ها خلافکار است.قبل از انقلاب هم بعضی از قهرمان ها همین طور بودند.اما الان شکلش فرق می کند.بچه ها همه تحصیل کرده هستند و ...ولی ذهنیت افکار عمومی هنوز درست نشده است. ناطق نوری:بنده که عرض کردم.یک سنگی را یک نفر در چاه می اندازد و صد نفر نمی توانند آن را در بیاورند. اگر نه کشتی کج خیلی خشن تر از بوکس است.من خودم سال 41-42 بوکس کار می کردم.بنده خودم را میدون بوکس می دانم و به همین دلیل آمدم و ریاست فدراسیون بوکس را قبول کردم.چون اگر بوکس نبود من پانزدهم خرداد 42 کشته می شدم.در تظاهرات با قنداق تفنگ من را زدند.من 30 تیر 1331 در میدان بهارستان مجروحان را با درشکه به بیمارستان می رساندم.ماشین نبود که. پدر آندره آغاسی هم با شما بود؟ ناطق نوری:آنها هم دوره های ما بودند که بعدها به آمریکا سفر کردند. شما عضو تیم ملی هم بودید؟ ناطق نوری:بله.با تیم ملی در پارک شهر تمرین می کردم.خدا رحمت کند آقای صادق علی اکبر زاده را.آقای امیر یاوری کاپیتان تیم ما بود.تعدادی از قهرمان هایی که آن زمان بودند به تازگی فوت کردند.من از 15 خرداد به بعد دیگر بوکس نکردم. به خاطر همان آسیب دیدگی ؟ ناطق نوری:نه،پدرم اجازه نداد.من به او گفتم اگر مشت زدن را بلد نبودم که مرده بودم.چون آن مردی که با قنداق تفنگ سرم را شکست من هم با مشت دماغش را شکستم. از همان جا شدید مبارز دیگر. ناطق نوری:بله،مشت را زدم و فرار کردم به سمت کوچه سید نظام.خیابان خیام.من بچه بازار تهران هستم. برای برگزاری اردوها بدون شک خیلی مشکلات دارید؟ ناطق نوری:مشکل هست اما تعطیلش نکردیم.ما لنگ کار نیستیم.همین الان نونهالان،نوجوانان،جوانان،آماتور و بزرگسالان هم داریم. اگر نسل شما که تحصیل کرده بود مثلا وارد شورای شهر می شد می توانست آورده ای برای بوکس کشور داشته باشد.خیلی ها در رشته های مختلف وارد سیاست شدند و دست رشته های خودشان را گرفتند.این را قبول دارید؟ ناطق نوری:ما هم این کارها را بلد بودیم اما این کار را نکردیم.من 27 سال نمانیده مجلس بودم هیچ وقت سوء استفاده نکردم. من خودم را مدیون بوکس می دانم.الان هیات رییسه ای درست کرده ایم تا بتواند به ما کمک کند.رفتن به چه قیمتی؟الان همین هایی که در شورای شهر هستند هزارتا حرف پشت سرشان می زنند.یک زمینی یک بنده خدایی گرفته است که مجتمع فرهنگی بزند.اما یک مسجد کوچک درآن می سازد و بقیه اش می شود مجتمع تجاری.این خیلی بد است و در ذهن مردم هم می ماند.آنها می گویند ورزشکاران ما که باید جوانمرد باشند از این کارها می کنند. بوکس ورزشی بوده است که مردم در زمان قدیم با اینکه تلویزیون نبوده است در قهوه خانه ها می نشستند و حتی از طریق رادیو پیگیری می کردند. ناطق نوری:خود علما هم این رشته ورزشی را می دیدند. در خانه خود حاج آقا هم بوکس را می دیدند؟ ناطق نوری:من آن زمان در وزارت بهداری بودم.یک معاون داشتیم که آن معاون ما را به خانه اش دعوت می کرد. برادرتان چطور.ایشان که ورزشی بودندهم تماشا نمی کردند؟ ناطق نوری:نه.ما تلویزیون نداشتیم.پدر ما مگر اجازه می داد تلویزیون داشته باشیم. فکر می کنید چه زمانی این تابو بشکند و بوکس هم از تلویزیون پخش شود؟ ناظق نوری:باید همه کمک کنند.شما رسانه ها می توانید کمک کنید.من باید یک وقتی با آقای پور محمدی بگیریم و بپرسم که مشکل بوکس چه چیزی است که پخش نمی کنند؟واقعا بوکس چه گناهی کرده است؟دراین چند سال یک حادثه کوچک نداشته ایم. یاد خاطره ای از شما افتادیم در بازی های آسیایی اینچئون.اینکه مظاهری را خیلی راهنمایی می کردید. ناطق نوری:به او گفتم کاری نکن.فقط دور بچرخ و یک چپ بزن یک راست.او طلایش را زمین گذاشت.طرف مقابلش کوچکتر از او بود. در حال حاضر چقدر بودجه در اختیار شما قرار داده اند.می خواهیم بدانیم که برای یک قهرمان چقدر هزینه می کنیم که توقع داریم درالمپیک مدال طلا بگیرد تا به او 300 سکه طلا پاداش بدهیم؟ ناطق نوری:ما با آقای سجادی درباره بودجه کلنجار رفتیم.گفتیم لوازم نداریم.ما هر رینگی که می سازیم 25 میلیون هزینه دارد.الان در شهرستان ها که مسابقه می گذارند می گویند رینگ و پول بدهید.ما هم رینگ می دهیم و هم 15 میلیون تومان پول.دستکش و لوازم نداریم.دستکش شده جفتی 350 هزار تومان.ما درتنگنا قرار داریم.در اینچئون ما 6 بوکسور را بردیم که سه تا فینالیست داشتیم.اگر 10 نفر را می بردیم که اوضاع بهتر از این می شد.بودجه ما در یک سال تقریبا یک میلیارد و هشتصد میلیون می شود.فکر می کنید از این بودجه چقدر به ما داده اند؟600 میلیون تومان.سه ماه دیگر هم سال تمام است. تصویری که از مربی بوکس ایرانی مانده این است که آنها در کنار تشک حرف نمی زنند.مثلا در المپیک قبل آقای نهرودی در مسابقه مظاهری هیچ کاری در کنار رینگ نمی کرد.مثلا محمد بنا را ببینید که برای شاگردانش چه کار می کند؟شما قرار است در این شرایط قرار بگیرید؟ ناطق نوری:قانونا نباید حرف بزنند.آنهایی که حرف می زنند خلاف قانون حرف می زنند. نکته ای که هست این است که در زمان استراحت هم به شاگردانش چیزی نمی گفت. ناطق نوری:چرا می گفت.بنده خدا آرام حرف می زد.یکی داد می زند اما نهرودی آرام حرف می زد.او جنجالی نبود.ضمن اینکه آن بوکسور هم توجه نمی کرد. شما از جایگاه داد می زدید اما ... ناطق نوری:من داد می زدم اما متوجه که نمی شد. شما در سفر ایتالیا مسئول امور مالی فدراسیون را با خودتان برده بودید؟ ناطق نوری:آنهایی که گفته اند اشتباه کرده اند.ایشان از ویزایشان استفاده کرد.هزینه را خودش داد تا از ویزایش استفاده کند. دیگر از روزبهانی شکایت که نمی کنید؟ ناطق نوری:نه داستان سی درصد ها چه بود. ناطق نوری:اینها باید 30 درد بدهند البته از او نگرفتیم.از 100 درصد پاداش سی درصد هزینه های اقامت و مربیان و .. است. بعد از انقلاب کلا به شما چقدر بودجه داده اند؟ ناطق نوری:از 35 هزار تومان شروع کرده ایم و به امسال که 600 میلیون است رسیدیم.خیلی از دوستان بنده هستند که به فدراسیون کمک می کنند.خیلی ها دلی کمک می کنند.الان بودجه ما که چانه زدیم و سال المپیک بوده گفته ایم 600 تومان را 800 میلیون بدهید تا مشکلات ما حل شود.شما فکر می کنی بودجه یک میلیاردی ما را سه ماهه می دهند؟از اولین روزی که بوکس آمده تا روزی که انقلاب شده را بیایید قیاس کنید ببینید عملکرد چه کسی بهتر بوده است؟ما المپیک رفته ایم و بچه های ما شانس مدال بوده اند. چرا وقتی مربی خارجی به ایران می آوریم او را با لقب سرمربی خطاب می کنیم اما از این لقب برای مربیان ایرانی استفاده نمی شود. ناطق نوری:الان دیگر لقب "سر" را برداشته ایم.ما به آقای حسینیان گفته ایم شما مدیریت تیم ها را بر عهده داشته باشید.لقب که بیاید دعوا می شود! بنده با اجازه خودم کلمه"سر" را حذف کردم.
جمعه ، ۲۰آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صبا ایران]
[مشاهده در: www.sabairan.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
گوناگون
پربازدیدترینها