واضح آرشیو وب فارسی:نخست نیوز: بعد از نسل طلایی کشتی خراسان که در آن خادم ها، توکلیان و زینل نیا و بعدها خدایی و... حضور داشتند دیگر این رشته پرطرفدار در خراسان نتوانست به موفقیت های گذشته دست پیدا نماید و آن خاطرات شیرین قهرمانی را تکرار کند. کارشناسان دلیل این امر را عدم حمایت مسوولان و مدیریت ناصحیح آنان می دانند و مسوولان نیز نوک پیکان مشکلات را به سمت مسایل اقتصادی سوق می دهند. به گزارش پایگاه خبری نخست، همین نوع مواجهات باعث شده تا همان اندک افرادی که در این ورزش زحمت می کشند و تلاش می کنند هم بار سفر بربندند و علیرغم علاقه ای که به شهر و دیار خوددارند استان های دیگری را برای ادامه فعالیت خود انتخاب نمایند. یکی از این افراد جلیل کفایتی مدیر و پیشکسوت کشتی است که استعدادهای زیادی را تاکنون در تیمهای تحت مدیریتش رشد داده است. وی ابتدای سال جاری تیم خود را از خراسان رضوی به خراسان شمالی منتقل کرد؛ اما بازهم عرقی که به شهر خود داشت باعث شد تا وقتی در دومین دوره رقابت های جام باشگاه های کشتی آزاد جهان شرکت می کرد از سمت استان خود و شهر مشهد باشد. تیم کفایتی در این مسابقات به رتبه سوم رسید تا همین مساله بهانه ای شود تا با او گفتگویی داشته باشیم که در ادامه می خوانید: - مسابقات جهانی چطور بود؟ مسابقات باشگاهی جهان آن طور که تصور می کردیم و به شکلی که امسال انتظار داشتیم برگزار نشد و کیفیت مسابقات واقعاً پایین بود یعنی کشورهای دعوت شده کشتی خوبی نداشتند و به غیر دو تیم که با کشتی گیران درجه دو و سه از کشورشان در رقابتها حضور داشتند مثل آمریکا و ارمنستان، بقیه کشورها مثل بنگلادش هیچ حرفی برای گفتن جلوی مبتدی ترین کشتی گیران ایرانی نداشتند. در اصل مسابقات باشگاه جهانی برای تیم کفایتی، بیمه رازی و ستارگان ساری بود یعنی این سه تا تیم های قدر این مسابقات بودند. - چرا به فینال نرسیدید؟ مسابقات بین ما و بیمه رازی ۴ - ۴ مساوی بود که آن ها با یک امتیاز به فینال رفتند. اشتباه ما این بود که امتیاز نویسی نداشتیم تا متوجه شویم امتیازها به چه صورتی است. فکر می کردیم برنده بازی هستیم اما این گونه نبود. - با چه تعداد کشتی گیر خراسانی به مسابقات رفتید؟ خراسان اینروزها کشتی گیری جز اسماعیل نجاتیان که بتواند در مسابقات لیگ شرکت کند ندارد. ما از روز اول بحث بومی گرایی داشتیم و در سه دوره پشت سرهم نیز تیممان را با ١٠٠، ٧٠ و ۶٠ درصدورزشکاران بومی بستیم اما متأسفانه هیچ نتیجه ای نگرفتیم؛ یعنی کشتی گیران آمادگی لازم را برای شرکت در مسابقات لیگ نداشتند. تلاش خودمان را کردیم تا بچه های خراسان را به این حد و اندازه برسانیم ولی یا ما نتوانستیم و یا خودشان نخواستند. - چرا به خراسان شمالی مهاجرت کردید؟ مدیران استان خراسان رضوی از ما حمایت نمی کردند. هرسال میلیونها تومان هم هزینه می کردیم اما دریغ از یک تبریک و خسته نباشید چه از اداره کل ورزش و جوانان و چه از خود هیات کشتی. متأسفانه آنها برای ما هیچ نداشتند و مشوقی نبود که ما را ماندگار کند. برای همین حتی در مقطعی در یک دوراهی گیر کردیم که سال دیگر ادامه دهیم یا نه. البته اگر بخواهیم ادامه دهیم اصلاً نمی خواهم از خراسان رضوی باشد. همین مسابقات که رفتیم و سوم جهان شدیم. غریبانه رفتیم و غریبانه هم برگشتیم. هیچ کس به ما زنگ نزد که بگوید خسته نباشید و خدا قوت دستت درد نکند. بالاخره تیم با نام خراسان رضوی اعزام شده بود. - وضعیت در خراسان شمالی بهتر شد؟ در خراسان شمالی هم برخورد به این همین صورت بود. آنجا هم سنگ سنگین جلوی پایمان گذاشتند چون همه از ما توقع دارند. - مشکل را از کجا می دانید؟ بارها اعتراض کردم و گفتم رییس هیات را عوض کنید و یک نفر بیاید که استعداد کشتی گیرهای خراسان را بارور کند. ولی متأسفانه هیچ کس نیامد. چهار سال هر شب خودم پای تشک کشتی می رفتم، خاک تشک کشتی خوردم و بارها به رییس اداره ورزش و جوانان و به رییس هیات کشتی گفتم حداقل بیاید باشگاه و ببینید چه کار می کنیم اما یک بار هم سر نزدند. سنگ اندازی و مشکلاتی که بین جامعه کشتی بود باعث شد هرروز سپر بلای همه مسایل کشتی و کشتی گیران باشیم. این قدر مشکل درست کردند که خسته شدم و بریدم. برای همین اگر حمایتی نباشد ورود پیدا نمی کنیم چون هرروز در کشتی خراسان دردسر و مشکل است. بروید باشگاه ها را ببینید. تمام باشگاه های ما خلوت شده اند چون کسی نیست که حمایت کند. مدیری آشنا نیست تا کشتی خراسان به روزهای اوج برگردد. - وضعیت کشتی در شمال چگونه بود؟ یک فصل در قائم شهر و فصل دیگر در گلستان بودم. مسوولان مربوط حتی تا استاندار مازندران و رییس هیات کشتی این دو استان از ما استقبال و حمایت کردند درصورتی که در خراسان هرچقدر صدا زدیم و گفتیم کشتی مشکل دارد هیچ کس صدای ما را نشنید. واقعاً تأسف می خورم که کشتی خراسان رضوی هرروز خراب تر می شود و هیچ کس به فکر کشتی نیست. واقعاً گلایه مندم. - به آقای بامشکی چه نمره ای می دهید؟ به اخلاق ایشان ٢٠ می دهم ولی نمره فنی شان ۵ است؛ یعنی اصلاً در بحث فنی، اصول تکنیکی، تاکتیک و برای پیشرفت کشتی هیچ کاری نکردند. - سخن آخر؟ از مسوولان استان به خصوص مدیرکل ورزش و جوانان خواهش دارم به داد کشتی برسند. این کشتی گیرها واقعاً زحمت می کشند، روی تشک کشتی به خاطر رسیدن به تیم ملی بیشترین آسیب ها را می بیند و اگر حمایت ها نباشد به هیچ جا نمی رسند. کشتی ما ٨ سال پی درپی است که آسیب می بیند. خواهش من از مدیرکل اداره ورزش و جوانان و آقای خادم این است: فردی را بگذارید که کشتی بداند و وضعیت کشتی خراسان را از وضع موجود نجات دهد.
پنجشنبه ، ۱۹آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نخست نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]