واضح آرشیو وب فارسی:سلامانه: سلامانه : اگر فرد مبتلا به کمردرد از ترس اینکه دردش افزایش یابد از بسیاری از حرکت ها و فعالیت های روزمره زندگی اجتناب کند یا کمردرد باعث ایجاد خلق پایین و گوشه گیری از اجتماع شود احتمال مزمن شدن و پاسخ ناکافی به درمان در او بیشتر از سایر افراد است. ولی باید گفت شناخته شده ترین و رایج ترین موارد تأثیر گذار بر مزمن شدن کمردرد افسردگی و اضطراب است که در ارزیابی ها باید مورد توجه قرار گیرند. امروزه بیشتر افراد جامعه به نوعی کمردرد را تجربه می کنند اما بررسی ها نشان می دهد بیش از 80 تا 90 درصد موارد طی یک دوره دوازده هفته ای بهبود می یابند این درحالی است که بخش دیگری از مبتلایان نیز حداقل تا شش ماه این درد را به همراه دارند. یک متخصصطب فیزیکی و توانبخشی در گفت و گو با روزنامه ایران می گوید: میزان و سرعت بهبود دردهای کمر به علل زمینه ای این عارضه بستگی دارد. به عنوان مثال سرعت و احتمال بهبودی در کمردردهای سیاتیکی کمتر از کمردرد های موضعی است. با اینکه کمتر از 10 درصد از کمردرد ها سیر طولانی و مزمنی دارند ولی بیش از 70درصد هزینه های درمانی مربوط به این افراد است و از مهمترین دلایل ازکار افتادگی محسوب می شود. دکتر کامران آزما می افزاید: بنابراین یکی از مهمترین اقدام های پیشگیری از مزمن شدن کمردرد در مبتلایان، شناخت و برطرف کردن عوامل تأثیرگذار بر طولانی شدن روند بهبودی است که می تواند مواردی بجز علت فیزیکی کمردرد باشد! از این منظر امروزه مهمترین روش و مدل معاینه ستون فقرات، مدلی است که به آن «بیوسایکوسوشیال» گفته می شود یعنی مدلی که در آن علاوه بر فاکتور های جسمی به عوامل روانشناختی و اجتماعی هم توجه می شود. وی هدف از ارزیابی های بیوسایکوسوشیال را یافتن آن دسته از بیمارانی می داند که احتمال مزمن شدن و طولانی شدن درد در آنان بیش ازحد انتظار است یا احتمال برگشت به یک زندگی فعال در آنها کم خواهد بود. دکتر آزما تصریح می کند: بیمارانی هستند که شدت علائم و درد آنان با یافته های فیزیکی و منشأ تولید درد همخوانی ندارد یا در روند درمان کمردرد بهبود فیزیکی رخ می دهد ولی فرایند درد و ناتوانی همچنان ادامه دارد!. در حقیقت برای طیف وسیعی از بیماران با کمردرد های مقاوم و ناتوان کننده بجز عوامل فیزیکی عوامل روانشناختی و اجتماعی هم نقش دارند که متأسفانه با وجود تأکید های علمی در بیشترکلینیک ها و مراکز درمانی کمتر مورد توجه سیستماتیک قرار می گیرند. این استاد دانشگاه با اشاره به بهترین زمان برای ارزیابی فاکتورهای روانشناختی و اجتماعی می گوید: درحقیقت اعتقاد کلی بر این است که فاکتور های سایکوسوشیال بین دو تا شش هفته از شروع کمردرد به نحو فزاینده ای اهمیت پیدا می کند و این زمان بهترین زمان ارزیابی این فاکتور ها است. از آنجا که بسیاری از این عوامل بالقوه قابل تعدیل هستند تشخیص این موارد ارزشمند است و می توان از طریق یک مصاحبه هدفمند طبی و همچنین پرسشنامه های سایکولوژیک آنها را ارزیابی کرد. در این خصوص جالب است بدانید نوع نگرش، باور ها، احساسات و خلق وخو، محیط خانواده و محل کار و حتی نحوه بیان تشخیص کمردرد و سطح سواد مرتبط با سلامت از عوامل تأثیر گذار بر میزان درمان است. برای مثال آیا نگرش کلی بیمار در مورد کمردردش این است که با درمان و مدیریت خود می تواند به زندگی عادی برگردد یا نه. آیا باورش این است که درد ایجاد شده عذاب آور و ناتوان کننده است؟ در یک بررسی نشان داده شده، این باور نادرست که فعالیت و ورزش می تواند باعث بدتر شدن آسیب در ناحیه کمر شود در افراد مبتلا به کمردرد مزمن و ناتوان کننده بیشتر از افرادی است که درد کمر آنها در مدت زمان مورد انتظار بهبود یافته اند. این متخصص طب فیزیکی و توانبخشی درمورد ارتباط محیط کار با کمر درد عنوان می کند: دسته ای از بیماران بر اساس تجارب قبلی خود یا تجارب همکارانشان و حتی شنیده های خود از همسایگان! ترس ها و تصورات نادرستی را در ارتباط با کمردرد و محل کار خود دارند. تصور اینکه محیط کار می تواند برایشان مشکل ساز یا استرس زا باشد و نگرانی از اینکه آیا با مشکل به وجود آمده در ناحیه ستون فقرات از پس وظایف محوله بر می آیند یا نه یا حتی نوع ارتباط با کارفرما و میزان رضایت شغلی و میزان حمایت معنوی در محیط کار، بر روند بیماری آنها تأثیرگذار است. به طور طبیعی افرادی که بر این باورند که کارکردن بیش از حد می تواند به ستون فقرات آسیب جدی برساند و همچنین آنهایی که معتقدند از طرف کارفرما و همکاران مورد حمایت قرار نمی گیرند، نسبت به دیگران شانس کمتری برای برگشت به کار و بازگشتن به یک زندگی فعال و مفید خواهند داشت. وی در ادامه با تأکید براینکه ترس درمورد شدت آسیب، باورهای نادرست و همچنین نگرانی در خصوص میزان بهبودی باید در ارزیابی افراد با کمردرد مزمن مد نظر قرار گیرد، تصریح می کند: البته در ارتباط با محیط کار مواردی هم هست که خارج ازکنترل فوری کارمندان و پرسنل است به عنوان مثال مسائل مالی و بیمه ای و نوع برخورد شرکت یا کارگاه در برخورد با کارمندان بیمارش!. یا سوء تفاهم ایجاد شده بین کارمند و کارفرما در خصوص تمارض و حتی انزوا در محیط کار. اگر فرد مبتلا به کمردرد از ترس اینکه دردش افزایش یابد از بسیاری از حرکت ها و فعالیت های روزمره زندگی اجتناب کند یا کمردرد باعث ایجاد خلق پایین و گوشه گیری از اجتماع شود احتمال مزمن شدن و پاسخ ناکافی به درمان در او بیشتر از سایر افراد است. ولی باید گفت شناخته شده ترین و رایج ترین موارد تأثیر گذار بر مزمن شدن کمردرد افسردگی و اضطراب است که در ارزیابی ها باید مورد توجه قرار گیرند. دکتر آزما در خاتمه می افزاید: درصورتی که بیمار با کمردرد به پزشکی مراجعه کرد و در وی نشانه هایی دال بر اختلالات شخصیتی عمده، سطح بالایی از پریشانی، اختلالات استرس پس از سانحه یا مواردی نظیراعتیاد مشاهده شد بهتر است برای مشاوره به متخصص روانپزشکی ارجاع داده شود.
چهارشنبه ، ۱۸آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سلامانه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]