واضح آرشیو وب فارسی:خط شکن: در مورد دغدغه های دانشجویان پرسیدیم گفت: «بلاتکلیفی و نااطمینانی از آینده بزرگ ترین دغدغه ی ماست!» همین حرف او باعث شد سر صحبت را باز کند و از مشکلاتی بگوید که در راه استخدام و پیدا کردن شغل با آن مواجه بوده است.به گزارش خطب شکن ، روز گذشته ۱۶ آذر بود. روزی که به عنوان روز دانشجو در تقویم ها ثبت افتاده است. در این روز که مظهر استکبارستیزی دانشجویی است، سه تن از دانشجویان دانشگاه تهران در اعتراض به سفر رئیس جمهور آمریکا به تهران به شهادت رسیدند. به همین مناسبت با چند تن از دانشجویان آران و بیدگلی به گفتگو نشستیم و از آنان در مورد دغدغه های دانشجویان و وضعیت حال حاضر دانشگاه ها پرسیدیم. *** محسن یکی از اهالی آران و بیدگل است که در یکی از دانشگاه های تهران در مقطع کارشناسی ارشد رشته علوم سیاسی تحصیل می کند. او با انتقاد از وضعیت سیاسی دانشگاه ها، در مورد دغدغه های دانشجویان می گوید: «امروز متاسفانه دانشگاه ها فضایی سیاسی به خود گرفته است و باعث می شود خیلی وقت ها استادان و دانشجویان به حدی به این حرف ها مشغول شوند که یادشان برود برای چه به دانشگاه آمده اند. درست است که دانشجو باید بینش سیاسی داشته باشد و در جریان های مختلف اظهار نظر کند، ولی دیگر بعضی ها کاسه ی داغ تر از آش می شوند!» او به نگاه سیاسی مسئولان به دانشگاه هم انتقاد دارد و می گوید: «مسئولان وزارت علوم در این دولت، از ابتدا از عناصر بدنام سیاسی و حتی حامی فتنه انتخاب شدند که باعث شد عرصه بیشتر به نفع جریان های سیاسی غرب گرا و بی اعتقاد باز شود. این اتفاقات زیاد برای دانشگاه خوب نیست و باید به این چیزها حساس بود.» محبوبه یکی از دانشجویان آران و بیدگلی مشغول به تحصیل در رشته ی مهندسی شیمی دانشگاه کاشان است. او که در ترم های اول تحصیل است می گوید: «دانشجوها باید تا حدی که می توانند ادامه تحصیل دهند تا بر دانش خود بیافزایند و به کشور خدمت کنند.» او می گفت: «من دوست دارم این رشته را تا دکترا ادامه دهم و به یک استاد دانشگاه یا فرد تاثیرگذار در این رشته در کشور تبدیل شوم.» وقتی از سعید که دانشجوی رشته ی حسابداری دانشگاه پیام نور آران و بیدگل است، در مورد دغدغه های دانشجویان پرسیدیم گفت: «بلاتکلیفی و نااطمینانی از آینده بزرگ ترین دغدغه ی ماست!» همین حرف او باعث شد سر صحبت را باز کند و از مشکلاتی بگوید که در راه استخدام و پیدا کردن شغل با آن مواجه بوده است. او می گفت: «دانشگاه فقط برای این است که چهار سال جوانان را مشغول کنند و اجازه ندهند به آینده فکر کند.» در نهایت هم او به همه ی کسانی که می خواهند به دانشگاه قدم بگذارند توصیه کرد با نگاه باز این راه را انتخاب کنند و خیال نکنند تنها را پیشرفت رفتن به دانشگاه و گرفتن مدرک است. این حرف ها را علیرضا، دوست سعید که در کنار او ایستاده بود تایید کرد و ادامه داد: «یک دانشجو تا زمانی که از آینده اش مطمئن نباشد دست و دلش به درس خواندن نخواهد رفت!» از حرف های علیرضا این گونه برداشت می شد که به دلیل عدم ارتباط درس و تحصیل در دانشگاه های ایران با آینده ی شغلی، نخبه پروری به صورت درست در دانشگاه انجام نمی شود. محمدمهدی یکی دیگر از افرادی بود که با او هم کلام شدیم. او هم خود را از دانشجویان ترم های آخر معرفی کرد که تا خردادماه دوره ی کارشناسی را به اتمام خواهد رساند. محمدمهدی در پاسخ به این سوال ما در مورد مهم ترین دغدغه ی دانشجویان علاوه بر بحث شغلی، مشکلات ازدواج جوانان را نیز مطرح کرد. او معتقد بود به دلیل آن که معمولا جوانان چهار سال به تحصیل در دانشگاه می پردازند، سن ازدواج بالاتر می رود و همین نکته زندگی را سخت تر می کند. او می گفت: «شاید چند سال پیش کسی توقع نداشت که یک جوان برای ازدواج پول و شغل و خانه داشته باشد، ولی الان همه توقع دارند جوانان همه چیز را از همان اول داشته باشند، خصوصا اگر خودمان را به عنوان دانشجو معرفی کنیم. چون خیال می کنند هر کس مدرکی دارد می تواند به راحتی شغلی هم برای خودش دست و پا کرده کند!»
سه شنبه ، ۱۷آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خط شکن]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]