واضح آرشیو وب فارسی:تین نیوز: تین نیوز | دوشنبه نهم آذر ماه بود که علی عابدزاده، رئیس سازمان هواپیمایی کشوری، دستورالعمل آزادسازی نرخ بلیت هواپیما شبکه پروازی و مسیرهای حمایتی را به شرکت های هواپیمایی ابلاغ کرد. بر اساس این ابلاغیه نرخ بلیت هواپیما در ۱۷۰ مسیر پروازی داخلی آزاد اعلام شد و ۸۷ مسیر داخلی دیگر کماکان جز مسیرهای حمایتی باقی ماند. با اعلام خبر آزادسازی نرخ بلیت هواپیما برخی کارشناسان هوانوردی در این مورد به ارایه نظر پرداختند. حمید نجف کارشناس هوانوردی، در این مورد با بیان این که امیدوار است آزادسازی نرخ ها که قطعا با افزایش روبه رو خواهد شد پوششی بر ضعف های شرکتهای هوایی و سومدیریت ها در این بخش نباشد، می گوید: امید است بر اساس وعده ها این افزایش بار مالی به مسافران در جهت رفاه آنان هزینه شود. وی می افزاید: وزیر و رئیس سازمان هواپیمایی که با این روش سعی در کمک رسانی خود به ایرلاین ها را به اثبات رساندیدند بهتر است در زمینه حمایت از مسافران نیز، حداقل در بحث مدیریت هزینه ها و خدمات مطلوب به مسافران ورود کنند تا خدایی نکرده بعدها به بی عدالتی متهم نشوند. مجید صباغی کارشناس سرمایه گذاری حمل و نقل، اما معتقد است آزادسازی قیمت ها به سبک ایرانی یعنی چراغ سبز به مدیران برای پوشش سومدیریت و بریز و بپاش مدیران از جیب مردم و مشتریان و بر این اساس خدمات شرکت های هواپیمایی بهتر که نمی شود بلکه بدتر هم خواهد شد. این درحالی است که به گفته محسن احمدپور کارشناس مراقبت پرواز، آزادسازی نرخ بلیت باید دارای اهداف روشن و شاخص های مشخصی باشد که بشکل دائمی و با حساسیت تمام رصدشود تا از احتمال خطارفت متولیان، جلوگیری شود. شهاب بیرانوند یکی دیگر از کارشناسان این حوزه می گوید: رقابت انحصاری چلاق در آشفته بازاری که در آن خدمات مشابه با تفاوت های جزئی به فروش برسد ولی این انحصار به تمایز در کیفیت خدمات حال و تمایز در خدمات حین و پس از فروش نینجامد و تصمیم سازان از عدم بلوغ مصرف کنندگان و ضعف اطلاعاتی آنان به نفع تولید کنندگان نادان به فن عمل وارد کارزار شوند، خروجی جز انتزاعات سکته یافته ندارد که صنعت را هر روز به سمتی رهنمون می شود، یک روز تصمیم بر این می شود که قیمت بالا برود تا شاید سهم عقب افتاده شرکت فرودگاه ها به وصول نزدیکتر گردد و شاید توجیهی باشد بر جلوگیری ورشکستگی های حاصل از بی تدبیری های سکانداران بی لیاقت و یک روز حجم انبوهی از هواپیما وارد کشور می شود که نمی دانیم می خواهد کدام مسافر را به کدام مقاصد برساند!!! این قصه آزمون و خطا را باز انتظار داریم چون سکانداران سکانداری را بر سعی و خطا آموحته اند. بیرانوند در پاسخ به این دیدگاه نجف که اظهار امیدواری می کند داستان رکود مسکن و خودرو با این موج جدید گرانی ها، دامنگیر صنعت مریض هوانوردی نشود، می گوید: صنعت تقریبا مشتریان خاص خود را دارد که افزایش قیمت تاثیر چندانی بر حجم آنها ندارد، کج دار و مریز با مسافران کنونی سر خواهد کرد، مشکل صنعت هوانوردی عدم پیروی از راهبردهای اصیل خاصه صنعت است، تمام تصمیمات ما غیر راهبردی هستند،اگر امروز از هر کدام از مسئولین تصمیم گیر در سه حوزه زیرساخت، ناظر و قانونگذار و ایرلاینها بپرسیم به کدامین منظر؟ توجیهاتشان با هیچ استراتژی جور در نمی آید. علی ایوبی از دیگر کارشناسان این حوزه بر این باور است با اما و اگرهایی که خود مجریان طرح در آن آورده اند (نظارت خود ایرلاینها بر آژانس ها یعنی شانه خالی کردن کشوری) این طرح هم مثل خیلی از طرح های دیگر که می تواند راهگشا باشد خود باعث پدیدار شدن مشکلات دیگر خواهد شد. وی می افزاید: نجات ایرلاین ها از جیب مردم راه مناسبی نیست و این چیزی از مسئولیت دولت کم نمی کند ما همچنان منتظر طرح های دولت درباره ایرلاین ملی هستیم و با این مسکن ها دردی از هما و دیگر ایرلاینها دوا نخواهد شد. لازم است هواپیمایی کشوری در هنگام اجرای این طرح از همه کسانی که با این طرح درگیر هستند یعنی مسافران و ایرلاین ها و آژانسها و همه و همه اقدام به نظر سنجی کند و این مطالب را بررسی کند تا از موفق بودن یا نبودن آن مطلع شده و ضعفها را جبران کند. بیرانوند نیز تاکید می کند: قطعا یک شخص بیمار و رنجور مدیریت بهینه ای بر دارایی هایش نخواهد داشت، منابع دارد تزریق می شود ولی اگر علم به مدیریت منابع نداشته باشیم ماهی گرفته شده درد صیاد ناشی را درمان نخواهد کرد، کل مشکل صنعت ناشی از ساختار ذهنی غلط سازمانی است، آن قدر بازیکن بد در ترکیب تیم مان هست که برای باخت نیاز به خوب بازی کردن حریف نداریم، تمام ایرلاین های موفق دنیا، مثل سوت وست، سینگاپوری دنبال ارائه راهکارهای جامع، بازسازی و برقراری رابطه طولانی مدت با مشتریان هستند، ما در سیستم جامع بنگاه نداشته گسترده هوانوردی مان دنبال مشتری آزاری و سوء استفاده از نیاز انها هستیم، با این سبک مدیریتی هر غضنفری یک پا مدیر است. نجف با بیان این که چرا باید هزینه های ناشی از سو مدیریت و فساد مستتر در شرکت های هوایی را که قطعا هزینه تمام شده خدمات را بالا می برد بر پشت خمیده مردم بگذاریم، خاطرنشان می کند: اگر مروری مختصر بر دیگر ابلاغیه های سال های گذشته داشته باشیم به جملاتی توجیهی و تکراری همچون "توسعه ناوگان، افزایش توان اقتصادی ایرلاین ها، ایجاد رقابت در خدمات دهی و فراهم شدن زمینه حق انتخاب برای مسافران سه هدف مهم آزادسازی نرخ بلیت هواپیما است" و " به منظور بهبود شرایط سفر، افزایش رضایتمندی مسافران و ارتقای فضای کسب و کار در حوزه سفرهای هوایی داخل کشور جمهوری اسلامی ایران، آزادسازی نرخ بلیت و شبکه پروازهای داخلی اعم از پروازهای برنامه ای و دربستی بر اساس شرایط مندرج در این دستورالعمل اجرا می شود" بر می خوریم، اما ملاک و شاخص اندازه گیری کیفیت کجاست؟ ایوبی با بیان این که با شنیدن خبر آزادسازی نرخ بلیت هواپیما درد دیگری به نام نان به یادم آمد، می گوید: در قضیه نان هم قرار بود کیفیت نان بالا برود و نرخ آزاد شود، دیدیم چه شد! در قضیه هوانوردی و حمل و نقل هوایی هم حتما ارایه یک ویفر شکلاتی، افزایش خدمات برای آزاد سازی می شود. نجف نیز عدم وجود زیر ساخت مناسب، عدم توجه به مقوله بسیار مهم و مغفول مانده مدیریت هزینه و ... را از جمله مشکلات طرح آزادسازی قیمت بلیت هواپیما می داند و تاکید می کند: قبل از این کار باید چاه های نهفته در شرکت ها را با خاک پر می کردیم و رویش سیمان می ریختیم. وی می افزاید: البته این آزاد سازی به نظر من چند سالی است که جریان دارد فقط ابلاغیه آن مانده بود، اگر یک نگاه مختصر به ارقام خرید مردم در همین سفر اخیر زیارتی بیندازید متوجه منظورم می شوید. عباس مسیبی یکی دیگر از کارشناسان این حوزه نیز معتقد است تا زمانی که جایگاه واقعی ایرلاین ها مشخص نشود و رتبه بندی ایرلاینها صورت نپذیرید و معلوم نشود که قرار است از چه نقطه ای به چه نقطه دیگر از وضعیت فعلی ارتقاء پیدا کنیم، این افزایش ها نه دردی از صنعت حل می کند نه از مردم.
سه شنبه ، ۱۷آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تین نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]