واضح آرشیو وب فارسی:متا ورزش:
متاورزش- سعید علی حسینی و رویای بازگشت به دنیای وزنه برداری. جوانی که به قول خودش در بیست سالگی رکورد حسین رضازاده را شکست به تعداد سالهای زندگی اش از دنیای وزنه برداری محروم شد تا یکی از استعدادهای وزنه برداری ایران به همین راحتی از دست برود. وزنه برداری که این روزها حسرت یک چیز را زیاد میخورد؛ حسرت از دست رفتن رکورد دنیا که در دست حسین رضازاده بود و حالا متعلق به روسهاست: وی گفت:«بعد از رضازاده خیلی از ایرانیها بودند که میتوانستند رکوردش را بزنند. خودم این توانایی را داشتم و در 20 سالگی به رکورد 215 و 260 رسیدم اما او تنگ نظر بود و هرگز اجازه این را نداد تا من وزنه بزنم. رضازاده همیشه میگفت باید پسرم این رکورد را جابهجا کند.» وی درگفتوگو به خبرآنلاین درباره اتفاقات رخ داده صحبت کرد. در کل کم پیدا هستید و خیلی وقت است که از سعید علی حسینی خبری نیست؟ من الان مشغول تحصیلات هستم و دارم روی پایان نامهام کار میکنم. یک مدت هم در آذربایجان مربیگری میکردم الان برگشتم تا درسم را تمام کنم. دوباره بر میگردی؟ در ارتباط هستم. البته تیم ملی آذربایجان نیست اما یکی از باشگاههای این کشور است که دارم با آنها همکاری میکنم. مثل خودتان و مثل بچههای ایران هستند؟ نه، البته آنجایی که ما هستیم بچههای تیم ملی شان هستند. آنها دارند روی جوانان و نوجوانان شان کار میکنند تا بتوانند در سالهای آینده حرفی برای گفتن داشته باشند. مسابقات جهانی آمریکا را دیدید؟چطور بود؟ از لحاظ تیمی چون بچههایی مثل سعید و سهراب و بهداد نبودند ایران از لحاظ مدالی و تیمی افت داشت. اما از لحاظ اینکه بچهها نتوانستند در بهترین شرایط وزنه بزنند میشود چند فاکتور را در نظر گرفت. یکی بدشانسی است، یکی مشکلات روحی یا هر دلیل دیگری. این را باید از خود بچهها سوال کرد. یا از مربیان. من چند روز پیش که مصاحبه بچهها را میدیدم، میگفتند رکوردهایشان در تمرینات بالاتر از آن چیزی بود که در آمریکا وزنه زدند. حالا باید از خودشان یا از مربیان آنها سوال کرد که چرا این اتفاقها افتاده است. بدون شک در این رقابتها تنها امید ایران کیانوش رستمی بود که آن هم وزنه از روی دستانش افتاد. کیانوش ماشاءا… همیشه یک ثبات داشته است. آن روز هم به نظر من از بدشانسی اش است. در وزنه برداری اگر یک لحظه اشتباه کنی وزنه میافتد. من خودم میگفتم که تمام شد و وزنه را زد اما نمیدانم چه اتفاقی افتاد که وزنه از پشت سرش افتاد؟این هم از اتفاقات ورزش است و نمیشود روی عملکرد رستمی گذاشت. در سنگین وزن هم بهادر مولایی رکوردهایی را زد که این رکوردها را در رده سنی جوانان و نوجوانان زده بود. بهادر خودش را قبلا ثابت کرده است. بهادر به خاطر مشکلات زانویش که برایش پیش آمد از آمادگی کامل به دور است. این همزمان بر است و تا بیاید به خودش برسد و در شرایط مسابقه قرار بگیرد یکی دو سالی طول میکشد. من مطمئن هستم که بهادر در المیپک بهتر از اینها ظاهر میشود. اتفاق مهمی که در این رقابتها افتاد این بود که روسها رکورد حسین رضازاده را شکستند. روسها که همیشه برای سنگین وزن برنامه دارند و روی آن بهشدت کار میکنند. اما باید بگویم که ما پس از حسین رضازاده هم بچههایی داشتیم که میتوانستند رکوردش را بزنند. خودم زمانی که بیست سالم بود 215 در یک ضرب و 260 کیلو در دوضرب را زده بودم. اگر ادامه میدادم میتوانستم رکورد رضازاده را بزنم. من اگر آن زمان 27 ساله بودم قطعا بیشتر از این وزنه میزدم اما خب شرایطی را به وجود آوردند که من در این رشته ورزشی نباشم. این یک اتفاق بد است. در شرایط فعلی تنها امید ایران برای زدن رکورد بهداد سلیمی است که آن هم مصدوم است و شاید نتواند با آمادگی خیلی بالایی در المپیک شرکت کند. بهداد در تمرینات این رکورد را زده. 217 در یک ضرب و 265 در دو ضرب. اما به خاطر شرایط مسابقات وقتی مدال میگرفت دیگر رکورد نمیزد. این تفکر خود بهداد بوده. الان هم که زانویش مصدوم است اما امیدوارم بتواند رکورد را بشکند. همین که بهداد به این رکوردها حمله نمیکرد این شائبه را به وجود میآورد که به او اجازه این کار داده نمیشود. بحث بهداد با من خیلی فرق میکند. رضازاده به من اجازه این کار را نمیداد اما با بهداد مشکلی نداشت. یک تفکری وجود داشت که رضازاده دوست ندارد هیچ کسی در ایران رکوردش را بشکند. او به بهداد این اجازه را میداد تا وزنه بزند، اذهان عمومی را برگرداند وبگوید من مشکلی با زدن رکوردم ندارم. یعنی شما… بهداد یک ضرب زن خوبی است اما دو ضرب زن خوبی نیست. در تمام مسابقات نگاه کنید او بیشتر از 250 کیلوگرم نتوانسته بزند. البته در تمرینات خوب بوده اما در شرایط مسابقه… رضازاده بارها گفته بود که رکورد من را پسرم ابوالفضل میزند. همان زمانی که من وزنه میزدم کمتر از 215 نمیزدم. او خودش بارها گفته بود که دوست دارم پسرم رکوردم را بزند. شاید فکرش را نمیکرد که یک جوان بیست ساله به رکوردهای او حمله کند. او به خاطر تنگ نظریهایی که داشت اجازه نمیداد تا من رکوردش را بزنم. پس از اینکه این رکورد شکسته شد احساست چه بود؟ من مثل همه مردم از اینکه رکورد برای ایران نماند ناراحت میشوم. من به مردم و پرچم کشورم نگاه میکنم و دوست دارم تمام افتخارات برای ایران باشد. مسئولان باید حواسشان باشد. سنگین وزن دسته حساسی است که باید حمایتهایی زیادی شود. اگر حمایت نشود سرانجامش به اینجا میرسد که رکورد از دست ایرانیها خارج میشود. در این مسابقات جای خودت خالی نبود؟ جای من همیشه خالی است. وقتی با 248 طرف میآید سوم جهان میشود دیگر حرفی نمیماند. وزنههایی که من میزدم همیشه روی مدال بود. نظرت دباره المپیک چیست؟فکر میکنی بچهها میتوانند در این رقابتها نتیجه لازم را بگیرند؟ بچهها روحیه خوبی دارند و اگر روز خوبشان باشد میتوانند به خوبی بجنگند. مثلا رسول تقیان. او 212 کیلوگرم را زده که وزنه کمی نیست. نواب 235 را زده و جابر هم همین طور. مهم این است که کادر فنی این وزنه برداران را برای رقابتهای المپیک آماده کنند تا در آن مسابقات عرض اندام کنند. رکوردهای تمرینی بچهها بالا ست اما مهم این است که بچهها خودشان را برای المپیک آماده کنند. در حال حاضر رکوردت چه قدر است؟ من الان رکورد نمیزنم و وزنههای سنگین نمیزنم. چون وزنههای سنگین احتمال آسیب دیدگی اش بالاست. من بدنم آماده است در حال حاضر منتظر هستم تا ببینم فدراسیون میخواهد پیگیری کند یا نه؟ یعنی احتمال این وجود دارد که با پیگیریهای فدراسیون دوباره سعید علی حسینی به وزنه برداری برگردد؟ یک قانون 8 ساله آمده که برای محرومیتهای دفعه دوم بیشتر از 8 سال حکم نمیدهند. من خودم از ناودوی ایران استعلام کردم. اگر واقعا این طور است من 2017 محرومیتم تمام میشود.
16 آذر 1394 - 18:53
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: متا ورزش]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]