واضح آرشیو وب فارسی:روز نو:
حمله مجدد سعید علی حسینی به رضازاده:نگذاشت رکوردش را بشکنم
روز نو : سعید علی حسینی و رویای بازگشت به دنیای وزنه برداری.جوانی که به قول خودش در بیست سالگی رکورد حسین رضازاده را شکست به تعداد سال های زندگی اش از دنیای وزنه برداری محروم شد تا یکی از استعداد های وزنه برداری ایران به همین راحتی از دست برود.وزنه برداری که این روزها حسرت یک چیز را زیاد می خورد؛حسرت از دست رفتن رکورد دنیا که در دست حسین رضازاده بود و حالا متعلق به روس هاست:«بعد از رضازاده خیلی از ایرانی ها بودند که می توانستند رکوردش را بزنند.خودم این توانایی را داشتم و در 20 سالگی به رکورد 215 و 260 رسیدم اما او تنگ نظر بود و هرگز اجازه این را نداد تا من وزنه بزنم.رضازاده همیشه می گفت باید پسرم این رکورد را جابجا کند.»در کل کم پیدا هستید و خیلی وقت است که از سعید علی حسینی خبری نیست؟من الان مشغول تحصیلات هستم و دارم روی پایان نامه ام کار می کنم.یک مدت هم در آذربایجان مربیگری می کردم اما چون به تحصلاتم لطمه می زد برگشتم تا درسم را تمام کنم.دوباره بر می گردی؟در ارتباط هستم.البته تیم ملی آذربایجان نیست اما یکی از باشگاه های این کشور است که دارم با آنها همکاری می کنم.مثل خودتان و مثل بچه های ایران هستند؟نه،البته آنجایی که ما هستیم بچه های تیم ملی شان هستند.آنها دارند روی جوانان و نوجوانان شان کار می کنند تا بتوانند در سال های آینده حرفی برای گفتن داشته باشند.مسابقات جهانی آمریکا را دیدید؟چطور بود؟از لحاظ تیمی چون بچه هایی مثل سعید و سهراب و بهداد نبودند ایران از لحاظ مدالی و تیمی افت داشت.اما از لحاظ اینکه بچه ها نتوانستند در بهترین شرایط وزنه بزنند می شود چند فاکتور را در نظر گرفت.یکی بدشانسی است،یکی مشکلات روحی و یا هر دلیل دیگری.این را باید از خود بچه ها سوال کرد.یا از مربیان.من چند روز پیش که مصاحبه بچه ها را می دیدم،می گفتند رکوردهایشان در تمرینات بالاتر از آن چیزی بود که در آمریکا وزنه زدند.حالا باید از خودشان یا از مربیان آنها سوال کرد که چرا این اتفاق ها افتاده است.بدون شک در این رقابت ها تنها امید ایران کیانوش رستمی بود که آن هم وزنه از روی دستانش افتاد.کیانوش ماشاءالله همیشه یک ثبات داشته است.آن روز هم به نظر من از بدشانسی اش است.در وزنه برداری اگر یک لحظه اشتباه کنی وزنه می افتد.من خودم می گفتم که تمام شد و وزنه را زد اما نمی دانم چه اتفاقی افتاد که وزنه از پشت سرش افتاد؟این هم از اتفاقات ورزش است و نمی شود روی عملکرد رستمی گذاشت.در سنگین وزن هم بهادر مولایی رکوردهایی را زد که این رکوردها را در رده سنی جوانان و نوجوانان زده بود.بهادر خودش را قبلا ثابت کرده است.بهادر به خاطر مشکلات زانویش که برایش پیش آمد از آمادگی کامل به دور است.این هم زمان بر است و تا بیاید به خودش برسد و در شرایط مسابقه قرار بگیرد یکی دو سالی طول می کشد.من مطمئن هستم که بهادر در المیپک بهتر از این ها ظاهر می شود.اتفاق مهمی که در این رقابت ها افتاد این بود که روس ها رکورد حسین رضازاده را شکستند.روس ها که همیشه برای سنگین وزن برنامه دارند و روی آن به شدت کار می کنند.اما باید بگویم که ما پس از حسین رضازاده هم بچه هایی داشتیم که می توانستند رکوردش را بزنند.خودم زمانی که بیست سالم بود 215 در یک ضرب و 260 کیلو در دوضرب را زده بودم.اگر ادامه می دادم می توانستم رکورد رضازاده را بزنم.من اگر آن زمان 27 ساله بودم قطعا بیشتر از این وزنه می زدم اما خب شرایطی را به وجود آوردند که من در این رشته ورزشی نباشم.این یک اتفاق بد است.در شرایط فعلی تنها امید ایران برای زدن رکورد بهداد سلیمی است که آن هم مصدوم است و شاید نتواند با آمادگی خیلی بالایی در المپیک شرکت کند.بهداد در تمرینات این رکورد را زده.217 در یک ضرب و 265 در دو ضرب.اما به خاطر شرایط مسابقات وقتی مدال می گرفت دیگر رکورد نمی زد.این تفکر خود بهداد بوده.الان هم که زانویش مصدوم است اما امیدوارم بتواند رکورد را بشکند.همین که بهداد به این رکوردها حمله نمی کرد این شائبه را به وجود می آورد که به او اجازه این کار داده نمی شود.بحث بهداد با من خیلی فرق می کند.رضازاده به من اجازه این کار را نمی داد اما با بهداد مشکلی نداشت.یک تفکری وجود داشت که رضازاده دوست ندارد هیچ کسی در ایران رکوردش را بشکند.او به بهداد این اجازه را می داد تا وزنه بزند،اذهان عمومی را برگرداند وبگوید من مشکلی با زدن رکوردم ندارم.یعنی شما ...بهداد یک ضرب زن خوبی است اما دو ضرب زن خوبی نیست.در تمام مسابقات نگاه کنید او بیشتر از 250 کیلوگرم نتوانسته بزند.البته در تمرینات خوب بوده اما در شرایط مسابقه...رضازاده بارها گفته بود که رکورد من را پسرم ابوالفضل می زند.همانن زمانی که من وزنه می زدم کمتر از 215 نمی زدم.او خودش بارها گفته بود که دوست دارم پسرم رکوردم را بزند.شاید فکرش را نمی کرد که یک جوان بیست ساله به رکوردهای او حمله کند.او به خاطر تنگ نظری هایی که داشت اجازه نمی داد تا من رکوردش را بزنم.پس از اینکه این رکورد شکسته شد احساست چه بود؟من مثل همه مردم از اینکه رکورد برای ایران نماند ناراحت شوم.من به مردم و پرچم کشورم نگاه می کنم و دوست دارم تمام افتخارات برای ایران باشد.مسئولین باید حواسشان باشد.سنگین وزن دسته حساسی است که باید حمایت هایی زیادی شود.اگر حمایت نشود سرانجامش به اینجا می رسد که رکورد از دست ایرانی ها خارج می شود.در این مسابقات جای خودت خالی نبود؟اگر بودی چه اتفاقی می افتاد؟جای من همیشه خالی است.وقتی با 248 طرف می آید سوم جهان می شود دیگر حرفی نمی ماند.وزنه هایی که من می زدم همیشه روی مدال بود.نظرت دباره المپیک چیست؟فکر می کنی بچه ها می توانند در این رقابت ها نتیجه لازم را بگیرند؟بچه ها روحیه خوبی دارند و اگر روز خوبشان باشد می توانند به خوبی بجنگند.مثلا رسول تقیان.او 212 کیلوگرم را زده که وزنه کمی نیست.نواب 235 را زده و جابر هم همین طور.مهم این است که کادر فنی این وزنه برداران را برای رقابت های المپیک آماده کنند تا در آن مسابقات عرض اندام کنند.رکوردهای تمرینی بچه ها بالا است اما مهم این است که بچه ها خودشان را برای المپیک آماده کنند.اگر حرفی باقی مانده ...من الان تمرین می کنم.خیلی از مردم فکر می کنند من کلا وزنه برداری را گذاشته ام کنار اما این طور نیست و بدنم آماده آماده است.در حال حاضر رکوردت چه قدر است؟من الان رکورد نمی زنم و وزنه های سنگین که نمی زنم.چون وزنه های سنگین احتمال آسیب دیدگی اش بالاست.من بدنم آماده است در حال حاضر منتظر هستم تا ببینم فدراسیون می خواهد پیگیری کند یا نه؟یعنی احتمال این وجود دارد که با پیگیری های فدراسیون دوباره سعید علی حسینی به وزنه برداری برگردد؟یک قانون 8 ساله آمده که برای محرومیت های دفعه دوم بیشتر از 8 سال حکم نمی دهند.من خودم از ناودوی ایران استعلام کردم.اگر واقعا این طور است من 2017 محرومیتم تمام می شود.علی مرادی خودش پیگیر است و ...این قانون را باید پیگیری کنند.اگر شامل من شود من آماده هستم.نمی دانم آقای مرادی قبل از اینکه رییس شود از من تعریف می کرد و می گفت سعید علی حسینی اسطوره است و رضازاده خرابش کرد.امیدوارم حالا که رییس شده قول هایی که داده را یادش نرود.من انگیزه های زیادی برای بازگشت دارم.مردم باید بدانند که من تلاش می کنم.اگر کارم را دست کنند بر می گردم وبعد از محرومیت با مدرک دکترا بر می گردم و خیلی چیزها را به خیلی ها ثابت می کنم.برمی گردم و اگر تا آن زمان رکورد را کسی نزده بود رکورد ایران را پس می گیرم.
تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۳۹۴ - ۰۶:۱۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روز نو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]