واضح آرشیو وب فارسی:تحلیل ایران: اگر قدرت سخت که اصلی ترین نماد آن قدرت نظامی است، با قدرت نرم که مبتنی بر جذابیت است همراه شود، قدرت هوشمند می تواند یک دستاورد عملی برای بازیگر محسوب گردد. به نظر می رسد اکنون این امر برای روسیه رخ داده است. تحلیل ایران : چرا روسیه با گذشت نزدیک به پنج سال، اکنون تصمیم گرفت تا آشکارتر از هر زمان دیگری وارد عرصه نظامی بحران سوریه شود؟ در پاسخ به این سوال، دلایل مختلفی در سطوح بین المللی، منطقه ای و داخلی بیان شده است؛ رقابت با هژمونی آمریکا و تلاش برای محقق کردن یک نظام چند قطبی، حضور موثر در منطقه غرب آسیا، افزایش قدرت چانه زنی در پرونده اکراین، پیش دستی در مبارزه با گروه های تروریستی برای در امان ماندن از تحرکات احتمالی آن ها و … از جمله مواردی است که در پاسخ به چرایی ورود نظامی روسیه به بحران سوریه ذکر شده است. اما به نظر می رسد یکی از بزرگ ترین و مهم ترین دستاوردهای حضور در سوریه، افزایش «قدرت هوشمند» مسکو خواهد بود. اما قدرت هوشمند چیست؟ قدرت هوشمند یک بازیگر در روابط بین الملل عبارت است از ظرفیت بازیگر و یا واحد سیاسی برای ترکیب قدرت نرم و سخت به شکلی که در تقویت متقابل یکدیگر، به تحقق اهداف بازیگر به صورت کارا و موثر کمک کند. جوزف ناری که در مفهوم سازی قدرت نرم، سخت و هوشمند شهره است، قدرت هوشمند را آمیزه ای از قدرت سخت و نرم معرفی می کند. اگر قدرت سخت که اصلی ترین نماد آن قدرت نظامی است، با قدرت نرم که مبتنی بر جذابیت است همراه شود، قدرت هوشمند می تواند یک دستاورد عملی برای بازیگر محسوب گردد. به نظر می رسد اکنون این امر برای روسیه رخ داده است. فارغ از دغدغه های پوتین رئیس جمهور روسیه آن چه اکنون در عمل رخ داده، افزایش قدرت هوشمند مسکو در صحنه نظام بین الملل است. ورود نظامی روسیه به بحران سوریه دقیقا در زمانی رخ داد که ائتلاف بین المللی پرهیاهو علیه داعش به رهبری آمریکا دچار ناکارآمدی شده بود. قطعا برای مخاطبی که به اقدامات آمریکا برای مبارزه با داعش دل بسته، خوشایند نخواهد بود که پیشروی های داعش در تدمر سوریه و الرمادی عراق را شاهد باشد؛ اما این گونه شد. انتشار خبری از سوی رسانه های آمریکایی مبنی بر این که برخی مقامات وزارت دفاع آمریکا برای موفق نشان دادن ائتلاف اقدام به آمارسازی کرده اند، مخاطب هم سو و دل بسته به های وهوی آمریکا را ناامید می سازد. در چنین شرایطی شعار مبارزه با تروریسم که بارها مقامات آمریکا آن را فریاد می زدند، واقعی جلوه نمی کند و این یعنی جذابیت چنین شعاری از سوی واشنگتن کم رنگ خواهد شد. اما حضور روسیه در سوریه با شعار مبارزه با داعش و تروریسم و تطبیق نسبی شعار با عمل، شرایطی را فراهم ساخته تا جذابیت این اقدام مسکو، بیشتر و بیشتر شود. از طرف دیگر، مسکو برخلاف واشنگتن سعی کرد تا حضور نظامی خود در سوریه را مبتنی بر حقوق بین الملل توجیه سازد. لذا اگر آمریکا بدون مجوز شورای امنیت و بدون اذن دولت سوریه به مبارزه با داعش در این کشور اقدام کرد، روسیه در همان روزهای ابتدایی حمله به مواضع تروریست ها در سوریه، این خط تبلیغی را در دستور کار قرار داده بود که براساس خواست و اجازه دمشق دست به چنین عملیاتی زده است. درک این عملِ منطبق با حقوق بین الملل از آن جا مهم است که جوزف نای یکی از دلایل کاهش قدرت نرم آمریکا در ماجرای اشغال عراق در سال ۲۰۰۳ را اقدام جرج بوش رئیس جمهور آمریکا بدون مجوز شورای امنیت معرفی می کند. پوتین که به نظر علاقه زیادی به تصویرسازی از خود در موقعیت های نظامی، ورزشی، عاطفی و … دارد، این بار با شعار مبارزه با تروریسم، قدرت نظامی خود را که مظهر قدرت سخت این کشور است، همسو با شعار مبارزه با تروریسم و تلاش برای ایجاد صلح و ثبات و حمایت از انسانیت قرار داد تا بر قدرت هوشمند دولتش بیفزاید. اگر یکی از نتایج قدرت هوشمند، افزایش امکان کسب دستاوردهای مطلوب تر با هزینه های کم تر باشد، اکنون و بعد از حملات ۱۳ نوامبر پاریس، چنین زمینه ای برای مسکو فراهم شده است. دیدگاه برخی تحلیل گران، مراکز مطالعاتی و رسانه های غربی مبنی بر ضرورت همکاری غرب با روسیه جهت مبارزه با داعش، می تواند نشانه خوبی برای اثبات چنین زمینه ای باشد. درک این نشانه زمانی حائز اهمیت می شود که جملات هیلاری کلینتون وزیر خارجه وقت آمریکا در نشست گروه موسوم به «دوستان سوریه» در تونس در جولای ۲۰۱۲ بازخوانی شود. او در آن نشست تاکید کرده بود که چین و روسیه در حال حاضر به واسطه حمایتی که از بشار اسد می کنند، هزینه ای نمی پردازند اما جهان باید به آن ها نشان دهد که باید بهای این حمایت ها را بپردازند. علاوه بر بحث هایی که در خصوص همراهی فرانسه با روسیه برای مبارزه با داعش مطرح شده است، این که نخست وزیر لیبی آشکارا از مسکو درخواست می کند تا جنگنده هایش را برای مبارزه با داعش در آسمان لیبی به پرواز در بیاورد در حالی که پیش تر از این، چنین چیزی قابل تصور نبود، بیشتر از هر چیزی نشان دهنده یک تصویر جدید از روسیه است؛ روسیه ای با قدرت هوشمند بیشتر. پرسش مهم اما این است که روسیه با این قدرت هوشمندِ افزایش یافته چه خواهد کرد؟ منبع: فارس
یکشنبه ، ۱۵آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تحلیل ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]