واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: نتايج گزارش آمانو/ جاويد قربان اوغلي
از سال ٢٠٠٩ ميلادي كه آمانو مسووليت مهمترين سازمان بينالمللي مربوط به انرژي هستهاي را از محمد البرادعي تحويل گرفت
با گزارش روز چهارشنبه يوكيو آمانو راه براي اجرايي شدن توافق ايران با ١+٥ (برجام) هموار شد.سيدعباس عراقچي، رييس ستاد اجراي برجام در ارزيابي گزارشي كه آمانو گفته بود «نه سفيد و نه سياه» خواهد بود، آن را نزديكتر به سفيد اعلام كرد.
به گزارشاعتماد، آمانو كه بخشي غيرقابل اجتناب از توافق برجام است، مبناي قطعنامهاي خواهد بود كه قرار است شوراي حكام درباره پرونده هستهاي ايران صادر كند.
استقبال امريكا به عنوان مهمترين كشور عضو ١+٥ از گزارش آمانو و اظهارات سخنگوي وزارت خارجه اين كشور كه گفته است: «گزارش آژانس ابهامات و سوالات باقيمانده در مورد برنامه اتمي ايران را به خوبي پاسخ داده و امريكا و پنج كشور درگير در مذاكرات هستهاي در جلسه ١٥ دسامبر با مختومه شدن اين پرونده موافقت خواهند كرد» دليل ديگري بر همسويي نظرات و ارزيابي طرفين درگير در مذاكرات هستهاي و توافق برجام است.
از سال ٢٠٠٩ ميلادي كه آمانو مسووليت مهمترين سازمان بينالمللي مربوط به انرژي هستهاي را از محمد البرادعي تحويل گرفت، اين اولين گزارش مثبت وي درباره پرونده هستهاي ايران است ولي اينكه چه عاملي موجب چرخش ١٨٠درجهاي آمانو و ارايه اين گزارش شده كه حلال مشكل «موضوعات باقيمانده» خواهد بود، تنها به يك عامل ميتوان رسيد و
آن مذاكرات «معطوف به هدف» ايران و ١+٥ طي دو سال گذشته و حصول توافق موسوم به «برجام» است.گزارش اخير آمانو همچنين مويد نظر آن گروه از كارشناساني است كه از ابتدا عقيده داشتند «پرونده هستهاي ايران پروندهاي است سياسي، مختومه كردن آن نيز تنها از طريق سياسي امكانپذير است.»
ممكن است گفته شود اين امر وجه مشترك همه كساني است كه طي ١٢ سال گذشته درگير حلوفصل عادلانه اين پرونده بودند. به نظرم مشكل در تعريف صورت مساله نبود و با وجود اشتراك نظر همه مذاكرهكنندگان در اينكه «پرونده سياسي» است، اختلاف در مسيري بود كه بايد براي حل اين مساله انتخاب ميشد.
اين اختلاف نيز از تفاوت در نگرشها، ارزيابيهاي متفاوت از توانمنديهاي خود و طرف مقابل و عدم آگاهي پيشينيان از مولفههاي تاثيرگذار بينالمللي در تصميمات ملي بود.
اين تفاوتها موجب از دست رفتن فرصت هشتساله و تبديل آن به تهديد و گرفتار كردن كشور در چنبره قطعنامههاي شوراي امنيت سازمان ملل متحد و تحريمهاي فلجكنندهاي شد كه فروش نفت را با مشكل مواجه كرد، دربهاي داد و ستد بينالمللي را روي ايران بست، تامين مايحتاج مردم را به جاي كانالهاي رسمي بينالمللي به دالانهاي پيچ در پيچ دلالان حرفهاي سوق داد و در يك كلمه اقتصاد كشور و معيشت مردم را با مشكلاتي جدي روبهرو كرد. اينكه آيا اين امري اجتنابناپذير در حل و فصل پرونده هستهاي بود يا نه موضوع اين يادداشت نيست.
به طور اجمال بايد اعتراف كرد كه درك درست حساسيت اين مسير نزد رهبري نظام، فرصت طلايي انتخابات ٩٢ و راي مردم به روحاني و انتخاب راهبرد نرمش قهرمانانه در كنار رويكرد تعامل با جهان، قطار پرونده هستهاي را به ريلهاي منتج به هدف بازگرداند.
گزارش آمانو نيز نتيجه اين سه عامل و مذاكرات ٢٢ماهه در ذيل اين رويكرد است.
تاریخ انتشار: ۱۲:۵۰ - ۱۴ آذر ۱۳۹۴ - 05 December 2015
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]