محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846531660
آمار حدود 80 هزار نفري مبتلايان به ايدز در کشور/ اچ آي وي در آينده قابل درمان مي شود
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۴ آذر ۱۳۹۴ (۱۰:۷ق.ظ)
رئيس مرکز برنامه مشترک ايدز سازمان ملل در ايران: آمار حدود 80 هزار نفري مبتلايان به ايدز در کشور/ اچ آي وي در آينده قابل درمان مي شود موج- ايدز تنها بيماري است که سازمان ملل به طور جداگانه دفتري را براي پاسخ به آن تاسيس کرده است.
ايران براي سه دوره متوالي است که عضو هيأت بورد اداره يو ان ايدز است. 11 سازمان ديگر سازمان ملل و تعدادي نهاد غير دولتي عضو اين هيأت بورد هستند چرا که ايدز فقط يک معضل بهداشتي نيست و مسايل متنوع و گسترده اي را در بر مي گيرد.
وظيفه اصلي UNAIDS بيشتر ستادي است. UNAIDS هر دو سال يکبار طي برنامه اي، در جهت اجراي راهبرد اصلي کنترل ايدز در دنيا اقدام مي کند.
فرداد درودي رئيس مرکز برنامه مشترک ايدز سازمان ملل در ايران در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاري موج به تشريح برنامه هاي سازمان ملل براي مقابله با ايدز پرداخت.
به عنوان رئيس مرکز برنامه مشترک ايدز سازمان ملل در ايران بگوييد UNAIDS چه مي کند
UNAIDS به کشورها کمک مي کند تا با توليد اطلاعات استراتژيک، اپيدمي را شناسايي کنند؛ اطلاعاتي که به ما مي گويد در کجا ايستاده ايم و در چه نقاطي بايد سرمايه گذاري کنيم. مثلا اپيدمي در چه گروه هايي شايع است، روند آن در سال هاي بعد به کدام سمت است و... اين اطلاعات در حقيقت کمک مي کند تا جلوتر از اپيدمي حرکت کنيم و از سوي تغييرات اپيدمي، غافلگير نشويم.
قسمتي ديگر از فعاليت ما هم مشارکت فعال در برنامه ريزي استراتژيک کنترل ايدز در کشور است. برنامه کشوري کنترل ايدز (که 5 ساله اند) با مشارکت دولت و بخش هاي غيردولتي تدوين مي شود. خوب است بدانيد تا پايان سال جاري، برنامه چهارم کنترل ايدز به شوراي عالي سلامت و امنيت غذايي ارائه مي شود. اين برنامه داراي 10 استراتژي و حاوي تعداد فراواني فعاليت است. در خود UNAIDS هم برنامه دو سالانه اي وجود دارد که در راستاي UNDAF (برنامه مشترک سازمان ملل و دولت جمهوري اسلامي) قرار دارد.
بررسي «اطلاعات مربوط به پاسخ» هم بخش ديگر کار است. مثلا پژوهش ها مرتبط به هزينه اثربخشي يا مخارج مربوط به کنترل ايدز و... در اين شاخه قرار مي گيرند.
«حمايت جويي» هم محور ديگر فعاليت هاي ما است. در اين زمينه با قواي قضاييه و مقننه و به خصوص مجريه تعامل داريم تا فعاليت هاي مقابله با ايدز هماهنگ شود.
«انتقال منابع» هم بخش آخر کار ما است که البته بيشتر در خود سازمان ملل مطرح مي شود. توزيع بودجه و... در اين بخش قرار دارد.
وضعيت کنترل ايدز در جهان و ايران را چطور ارزيابي مي کنيد؟
حدود چهار سال پيش، کشورها به اين نتيجه رسيدند که بايد با توان بيشتري براي مقابله با اين بيماري، عمل کنند. در بند ششم اهداف توسعه هزاره آمده است که تا سال 2015 بايد گسترش اپيدمي ايدز متوقف و روند برگشت آغاز شود. بنابراين در بيش از 30 کشور به عنوان کشورهايي با «اثر زياد» (از جمله ايران) سرمايه گذاري بيشتري در پاسخ به اپيدمي ايدز نياز بود.
اقدامات ايران در راه مبارزه با اچ آي وي، به علت سابقه پاسخ به اپيدمي و نيز زير ساخت بهداشتي مناسب کشورمان، در منطقه و جهان مهم است. برخي از کارهاي ايران به مثابه «تجربه خوب» در اسناد سازمان بهداشت جهاني به ثبت رسيده است. به عنوان مثال ايران در زمينه کاهش و کنترل ايدز در ميان معتادان تزريقي (به خصوص در ميان زندانيان) خوب عمل کرد که ثبت اين مساله در سال 2005 اتفاق افتاد.
در اواخر سال 2008 مدل رياضي جديدي از سوي يو ان ايدز به همه کشورها معرفي شد که موارد ابتلا به آچ آي وي و روند اين بيماري در آينده را تخمين مي زد. نتايج اين مدل که متکي به قوت و صحت داده هاي ورودي مي باشد، نشان داد که شيب ابتلا در ميان معتادان تزريقي در ايران به ميزان قابل توجهي کند شده است که خود برنامه ريزي مطلوب ايران و شناسايي دقيق گلوگاه ها را نشان مي داد هرچند در مقابل داده ها نشان داد که ابتلا از راه رابطه جنسي در حال گسترش است که وزير بهداشت وقت، اين مساله را اعلام کرد.
در زمينه کنترل اچ آي وي در ميان معتادان تزريقي، ذکر اين نکته هم ضروري است که دو بخشنامه آيت الله هاشمي شاهرودي، رئيس وقت قوه قضاييه به زندان ها، قضات و... بسيار راهگشا بود.
هر 6 ماه يک بار وزارت بهداشت آماري را منتشر مي کند که حاصل فعاليت مراکز ديده باني آن در سراسر کشور است. طبق آخرين آمار، حدود 29 هزار مورد ابتلا شناسايي شده است که بر اساس جنسيت، سن و... تفکيک شده اند. اين آمار نشان مي دهد روند انتقال از راه رابطه جنسي رو به افزايش و ميزان ابتلا در ميان زنان هم بيشتر شده است.
آن مدل رياضي هم که از سال 2008 به کار گرفته شد، نشان مي‌دهد حدود 80 هزار نفر در کشور مبتلا داريم که وقتي با آمار بيماران ثبت‌شده مقايسه مي‌کنيم، نشان‌دهنده عدم شناسايي بيش از 50 هزار مورد ابتلاست.
البته ناگفته پيداست اين آمار ازآن‌جهت اهميت دارد که به برنامه‌ريزي براي کنترل کمک مي‌کند.
کار ما حمايت فني و مالي دولت در حوزه‌هايي چون ظرفيت‌سازي، تهيه اطلاعات استراتژيک، ارائه مدل‌هاي جديد و سياست‌گذاري و برنامه‌ريزي در پاسخ به ايدز است.
انتقال بيماري از راه خون‌آلوده در سال‌هاي اخير گزارش نشده است اما نبايد از انتقال از راه تزريق و همين‌طور روابط جنسي غافل بود.
هيچ جاي دنيا اچ آي وي کنترل نشده مگر اينکه دولت به همراه نهادهاي غيردولتي و ساير بخش‌ها به ميدان آمدند. برنامه کشوري ايدز در مقابل با برنامه‌هاي کشوري مقابله با ساير بيماري‌ها مثل مالاريا که بخش اعظم آن‌ها از سوي دولت هدايت مي‌شود (چراکه نياز به ورود بخش‌هاي ديگر نيست) يک برنامه «ميان بخشي» با تعداد بسيار زيادي بازيگر از حوزه‌هاي مختلف است؛ از صداوسيما و بهزيستي و ...گرفته تا آموزش‌وپرورش و سازمان زندان‌ها و غيره. به‌علاوه مجموعه ملل متحد به برنامه کشوري درزمينه هاي که نياز باشد کمک مي‌کند. اگر اين همکاري نبود ما امروز به چنين دستاوردهاي قابل‌توجهي نمي‌رسيديم. به‌عبارت‌ديگر همکاري متقابل ثمربخشي داشته‌ايم.
آيا دولت بودجه‌اي هم به مرکز شما تخصيص مي‌دهد؟
به ما خير. ولي براي برنامه کشوري بودجه تخصيص مي‌دهد.
کمبود اعتبار مالي نداريد؟
به گمانم، مشکلات در راه پيشبرد برنامه‌هاي مقابله با اچ آي وي، مالي نيست بلکه در حوزه اجراي مؤثر برنامه‌ها است. پول مسئله اصلي نيست. مهم برنامه‌ريزي درست و استفاده کارآمد از بودجه ها است. اتفاقاً يکي از اقدامات استراتژيک همين است که بررسي کنيم صرف هزينه‌ها، چه دستاوردهايي به همراه داشته است.
آيا هنوز موردي است که شما به اهداف خود نرسيده باشيد؟
چشم‌انداز جهاني در حوزه ايدز، رسيدن به سه صفر تا سال 2030 است: به صفر رساندن موارد جديد، به صفر رساندن مرگ ناشي از ايدز و به صفر رساندن تبعيض.
يوان ايدز اين چشم‌انداز را به اهداف کمي تبديل کرده است؛ بدين‌صورت که ما براي رسيدن به چشم‌انداز بايد تا سال 2020 از طريق رويکرد موسوم به مسير سريع (Fast Track) به سه نود برسيم: 90 درصد کساني که اچ آي وي دارند از وضعيت خودآگاه باشند؛ 90 درصد کساني که به درمان نياز دارند تحت درمان ضدويروسي قرار بگيرند و سطح ويروس اچ آي وي در خون 90 درصد کساني که تحت درمان هستند، پايين بيايد.
يک اميد
همچنان که مي‌دانيد اچ آي وي نه درمان قطعي دارد و نه واکسن اما در يک جا مي‌توان از ابتلا به آن تا حد زيادي جلوگيري کرد؛ انتقال ويروس از مادر مبتلابه جنين. اگر مادر مبتلا، در سه‌ماهه اول بارداري شناسايي شود، امکان جلوگيري وجود دارد. به‌خصوص که اکثر اين مادران اطلاعي از وضعيت ابتلا خود ندارند. اين امکان پيشگيري، دستاورد بزرگي است که از بسياري مشکلات بعدي جلوگيري مي‌کند. يکي از اهداف يوان ايدز اين است که ظرف 5 سال انتقال از راه مادر به جنين را از بين ببرد. برخي کشورها به اين هدف خيلي نزديک شده‌اند.
کدام مناطق جغرافيايي کشور بيشتر با اچ آي وي درگير هستند؟
در ابتدا بگويم در تمام دنيا اچ آي وي در حال طي کردن روند رو به کاهش است به‌غيراز خاورميانه و شمال آفريقا، آسياي ميانه و اروپاي شرقي. ما بايد از تجارب مناطقي که در حال مهار ايدز هستند استفاده کنيم و در وهله اول وجود اين بيماري را بپذيريم. اچ آي وي مثل آنفولانزا و ... نيست که انتقال از راه عطسه و... صورت گيرد. تا رفتار خاصي انجام نشود، انتقالي صورت نمي‌گيرد. ازاين‌جهت کنترل آسان است اما اين اتفاق نمي‌افتد چون آن رفتارها که موجب انتقال مي‌شود، انکار مي‌شوند. بايد با آموزش کافي مردم و به‌خصوص جوانان را از رفتارهايي خاص پرهيز داد. همه نهادها و سازمان‌ها ازجمله رسانه در اين راه سهم دارند.
ميزان آگاهي مردم به‌خصوص جوانان از راه‌هاي انتقال ايدز چقدر است؟
از دو جنبه مي‌توان به اين سؤال پاسخ داد. يکي ازنظر زماني نسبت به گذشته و ديگري مقايسه گروه‌هاي مشابه در نقاط مختلف جهان. شاخص‌هاي جهاني در اين زمينه طراحي‌شده است و هر کشوري سالانه گزارش مي‌دهد که يکي از شاخص‌ها، دانش جمعيت جوان است. بايد گفت اين شاخص در کشور ما بالا نيست. اين دانش با باورهاي غلط آميخته است که اين اختلاط از خود باور غلط بدتر است؛ از باور به اينکه فرد مبتلابه ايدز ظاهري مفلوک دارد تا باور به اينکه ايدز از راه تماس‌هاي روزمره به ديگران منتقل مي‌شود و...
هرازگاهي شايعاتي منتشر مي‌شود که اين داروي درمان اين بيماري کشف‌شده است. به‌راستي چه دورنمايي براي اين مسئله وجود دارد؟
داروهاي مقابله با ايدز بسيار پيشرفت کرده‌اند و اثر بيشتري هم در کاهش سطح ويروس در بدن دارند. چند سال پيش يک طرح مفهومي در ارتباط با واکسن اچ آي وي انجام شد که نتايج قابل‌توجهي هم داشت و نشان داد پتانسيل توليد واکسن وجود دارد. محققان پيش‌بيني مي‌کنند تا 20 سال آينده اين اتفاق مي‌افتد. الآن داروهاي نسل سوم به بازار آمده ولي هنوز درمان قطعي وجود ندارد. لذا تمام توان ما بر روي پيشگيري است و اينکه جامعه بداند ايدز ديگر کشنده نيست و قابل‌کنترل است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها